Naciye Makal: Aksu Köy Enstitüsü Öğrencisi 

Çok şanslı idim . Benim ilkokul öğretmenim rahmetli Fevzi Altın köy enstitüsü mezunu idi . Nur içinde uyusun herşeyimi ona borçluyum .

Cumhuriyetin zenginlikleri bunlar sağ olun var olun hep olun kıymetli öğretmenlerim.

Ne kadwr güzel bir insan değil mi... Ellerinizden öperim teyzecim... 😍😍🥰

Cumhuriyetimizin bu ilk değerli , özgür ve özgün kişilikli fedakarca üreten , eğiten, Çalışkan öğretmenini ve diğerlerini sevgi, saygı ve minnetle anıyor, böylesi değerli nesiller yetiştirdikleri için Aziz hatıraları önünde saygıyla eğiliyorum . Tarih ve bu cumhuriyetin özgür ve Çalışkan çocukları sizi asla unutmayacaktır hocam 🙏🙏🙏🙏🙏

Bir ulusun varoluş öyküsü.Mustafa Kemal'in askerleri dendiğinde benim aklıma köy enstitülü öğretmenler gelir...Cumhuriyetin gerçek neferleri onlardı.

Hazırlayanların eline sağlık, bir ülke o kadar zorluklara rağmen özverili öğretmenlerle nasıl aydınlanır bize hatırlattınız.

Allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun başta.g.m.k.atatürk olmak üzere ali hasan yücel i.hakkı tonguc ve emeği geçen tüm vatan perver öğretmen lerimize büyük bir keyif le dinledim

"Benim hiç böyle bir hocam olmadı.İşte kırk yıl kölesi olunacak öğretmen.Hamit ÖZMEN.Rabbim mekanını cennet eylesin güzel insan.."

Eğitim ve ogretim buymuş ,sürdürebilseydi, simdi herşey çok farklı olurdu,Ne güzel anlattınız.

İlgiyle ve en az iki kez izledim. Evden ayrılmak zordur. Benzer şeyleri yaşadığımdan içimden yazmak geldi. Babam henüz ben orta okula başlamadan rahmetli olmuş idi. Annem beni bir yatılı okula yazdırmıştır. Gitmek istemiyordum, gidersem tatillerde gelmeyeceğimi ve mutlaka iş bularak çalışacağımı söylüyordum. Bu ailemi durdurdu, çünkü ailede kardeşler arasında bir ben etkili çalışıyordum, tuğla ocakları, eve orman işletmesi artıklarından yeterince kışlık yakacak, çayır çimene ırgatlık gitme gibi. Fakat ortaokul son sınıfta girdiğim öğretmen okulu sınavlarını kazandım. Kazandım, fakat mahallede arkadaşlarla hayli geniş bir grubumuz var, her gün buluşarak, iş mevsimi kapandığında sonbaharın tadını çıkarıyoruz. Okulların da açılmasına bir hafta kalmıştır. Bir gün annem beni komşu amcaya “ gitmiyor” diye şikayet etmiş. Adam geldi ve kızmadı bana, fakat uyardı beni. O anda ağlamaktan tutamadım kendimi, tabii tuttum kendimi, ama biraz ağladım. O anda arkadaşlar maç oyununu bıraktılar, geç saatlere kadar çarşı merkezine birçok kez konuşarak giderek geldik mahalleye. Ertesi günü trenle beni uğurlarken, trenin son vagonuna teneke bağladılar. Ben pencereden ayrılamıyordum, dokunsalar ağlayacağım. Trenle geldiğim kentten yakın kente gideceğim. Fakat yanlış satte yanlış araçla gelmişim, o saatte araç yok, sabahı bekledim tren istasyonunda. Sabah söylenen yere geldim, yeterince yolcu alınca otobüs hareket etti. Yakın kente. Kente girince okulu ve bahçesindeki öğrencileri gördüm, ama orada inmedim. Kent merkezine gittim, bir ucuz otelde kaldım, unutmak için de sinemaya gittim. Paramın da çok önemli bölümüdür esasında, harcadım. Sabah okula gelerek kayıt sırasına girdim. Bir de hemşehrim gelmiştir okula arkadaş olduk. Fakat arkadaşım dayanamıyordu ayrılmasına, hastalandı dahi. Onu daha yakın, diğer kent sınırlarındaki bir okula tayinle verdiler. Bir süre sonra alıştık. Okul bitince bu kez arkadaşlardan ağlayanlar oldu. Gene aynı halde idik, geldiğimiz gibi, bu kez ayrılırken elem. Yaz tatillerinde aileme yardımcı olmak için memlekete geri dönüyordum. Fakat ilk tatilde bile eski arkadaşlarım çok değişmişlerdir, artık yeni arkadaşlarım vardı. Kısaca ayrılık zordur. Anlatan saygıdeğer hocamıza saygılarımla. Emeği geçenlere sevgilerimle.

bu kadar güzel insanların yasadıgi bir ulkenin evlatlarıyız.

Ne kadar gizli kahramanlarımız varmış, heykeli dikilecek mekanları cennet olsun inşallah.

Ayni ben de boyle aglayarak uyudugum geceleri hatirladim ama simdi gülüyorum iyi ki ogretmen olmuşum su anda emekli bir ogretmen olarak tekrar dunyaya gelsem yine bu meslegi secerdim

Ne değerli bir paylaşım.

26:08 - "Düşünün! Bir kız öğrenciyi kazandırmak için bir zincir var. Baş öğretmen, Muğla maarif müdürü, Aydın polisi, Aydın maarif müdürü, Burdur polisi, Burdur maarif müdürü, Antalya polisi, Antalya maarif müdürü, bu zincir böyle, hiç biri vazifesini aksatmadan yapıyor. Bu bir kızı okula koymak için"

22:53 - "Hep merak ettim, biz nasıl gittik? 12 tane çocuk, başımızda bir büyük olmadan, Muğla' dan Aydın'a, Aydın' dan Burdur' a, Burdur' dan Antalya' ya.."

BENİM KÖYÜM Baharda şenlenir bağı, bahçesi Kokusu başkadır benim köyümün Unutturur adama gamı, kederi Havası başkadır benim köyümün Akşam olur herkes döner evine Can kurban inan ki benim köyüme Gülabi'nin torunları derler bizlere Özü başkadır benim köyümün Yeşil yeşil meşeleri var dağında Meyve ağaçları çiçek açar bağında Her çeşit otlar yeşerir toprağında Yeşili başkadır benim köyümün Köyümün kenarından akar çayı Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı Unuttum sanma orda olmayı Dostluğu başkadır benim köyümün Yaz gelince çıkarlar yaylaya Gurbetçiler hasretle döner sılaya Benden selam olsun Aziz Ağa'ya Sevgisi başkadır benim köyümün İbrahim SEVİNDİK

Cumhuriyetimiz ve Köy Enstitüleri Projesi arasında 17 Yıl süre gibi çok kısa bir süre var. Yetişmiş öğretmen yok, okul da yok esasında. Bu proje ile, gönüllü aydın, işini severek yapacak öğretmenler uygulamalı okullarda hem öğrenci yetiştirecek hem kendilerini geliştirebileceklerdir. Bu okullara hayatın içerisinde ve uygulamalı benzerlik gösteren Avrupa okulu ise ; Bauhaus Sanat ve Tasarım Okulu mimar Walter Gropius tarafından kurulmuş olan 1919 - 1933 yıllarında Almanya'da var olan bir tasarım, mimarlık ve uygulamalı sanatlar okulu. Kuruluşundan 1925'e kadar Weimar'da, 1932'ye kadar Dessau'da ve son aylarında Berlin'de eğitim hayatına devam etmiştir.Bizde Bauhaus Okulu şöyle gelişti: 1 Kasım 1955'de Bakanlar Kurulu kararıyla Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksekokulu adı altında kuruldu. 1956 yılında, eğitim programını geliştirmek ve görev alacak öğretim elemanlarını belirlemek üzere Prof. Dr. Adolf Schneck danışman olarak görevlendirildi. Okul 20 Temmuz 1982 tarihinde kapatılarak, yüksek öğretim yasası kapsamında, Marmara Üniversitesi bünyesine katıldı. Yorum; Anadolu’ da bir Rönesans ışığı sayılabilecek her iki uygulamalı okullar projesi, iki olumsuz dönemde kapatıldı. Bu kapatmalar ülkemiz açısından son derece olumsuz gelişmeler olmuştur. Bugün eğitimin geldiği noktayı sizler değerlendiriniz. İş sahası yok, her ilde üniversite var. İş alanları yaşamda yok, alan açılmış, mezunlar vermiş, meslek yok. Alan açmış, alanda elektrik kontrol kalemi, ince tornavida kargaburun - pense (halkın verdiği ismiyle yazdım), çekiç, normal pense, yankeski yok. Şaka yazmadım. Yok. Varsa da öğretmen almıştır, o da kalıcı olmaz. Sanat okullarında yeterli bilgisayar yok, ışıklı masalar yok. Çünkü ödenek YOK.

25:00 - Mustafa Necati' nin Öğrenci ve Öğretmen nakil geleneği

Hamit Ozmen caddesi var mi Antalya'da? Boyle insanlarin ismini yasatmak lazim.

Valla ananız hakli imiş gerçekten de ekmek yapmak çok zorimiş teyzecim günlerdir evde ekmek yapmayı tutturamıyorum okumayı öğrenmek daha kolay valla..

Temel böyle iyi atılmış ne yapsalar da birileri sarsamadı.

28:13 - "Düşündüğünü söyleyebiliyordun." , "Öğretmeni bile haftada bir defa, Cumartesi günleri toplantı yapardık, önce eleştiriler olurdu"

❤❤😢

Anlatan gerçek, anlatılan gerçek olunca su gibi içiyorsunuz her sözcüğü. Ve "Değer" nedir, onu anlıyorsunuz. Zor'u yenmek öyle kolay değil. Ama "zor" yenilmeye mahkum. Yoksa, kaldır bir kenara koy insanlığını. Ama bir kere zoru yenersen, devleşiyorsun ve ödülün insan olmak oluyor. Sizi dinlediğime o denli sevindim ki Naciye öğretmen. Farkında değilsiniz ama çok şey öğrettiniz benim gibi tanımadıklarınıza.

niye asker öyle demiş acaba

Köy enstitüleri ile mücadele sürecek. Uzantıları ile de. Sapıklıkla ünlü