Nadajnik lampowy konstrukcji Macieja SP5FF 

skąd wtedy brałeś częsci schematy i inne potrzebne rzeczy w tamtych latach?

@@matid8453 Niektóre części, bardzo nieliczne , można było kupić w sklepach z częściami zamiennymi RTV. Były rzadko dostępne i drogie. Powszechnie korzystało się z części pochodzących z rozbiórki starych urządzeń radiowych. Ponadto, kluby krótkofalarski starały się o pozyskanie sprzętu radiowego wycofywanego z użytku wojskowego. Często wojskowy sprzęt był sprawny i mógł dalej pracować. Na przykład do klubów krótkofalarskich trafiało dużo radiostacji typu RBM-1, RSB-F-3, R105, USB, KWM , 10-RT itp. Ten sprzęt przerabiano do potrzeb amatorskich, a taki który się nie nadawał rozbierano na części i dalej wykorzystywano do budowy własnych konstrukcji. Zaletą części pochodzących z radiostacji wojskowych było to, że były to części o parametrach nie spotykanych w sprzęcie powszechnego użytku i bardzo dobrej jakości. Najtrudniej było o zdobycie lamp nadawczych i kondensatorów zmiennych do nadajników. Lampy nadawcze potrzebował każdy krótkofalowiec, więc jakoś to załatwiał, najlepiej od kolegi sierżanta w wojsku. Częstą praktyką była wymiana części pomiędzy kolegami i wzajemna pomoc. Sprowadzenie sprzętu z zagranicy w ogóle nie było możliwe, no chyba że ktoś miał hojnego wujka w USA, ale i to było związane z wieloma kłopotami administracyjnymi. Konstrukcje nadawczo-odbiorcze krótkofalowcy opracowywali sami. Ich opisy i schematy były publikowane w kilku nielicznych książkach dla krótkofalowców lub w czasopiśmie " Radioamator-Krótkofalowiec" . Powszechnie każdy samodzielnie budował urządzenia nadawczo-odbiorcze i eksperymentował. A doświadczeniami wymieniał się z innymi kolegami.

@@andrzejzawada6172 no to nieźle a ja w tych czasach mówię że w lokalnym elektrycznym nie ma tego czego potrzebuje

Zasięg zależy m.in. od anteny.

Europa spoko...

@Mr Rezystor da się i z 5w zrobić dx