Narsistik Ebeveyn Olmak | Narsist Ailede Büyümek | Klinik Psikolog Ezgi Taboğlu 

Umudumu kestim 1 yıldır annemle görüşmüyorum. dünya varmış , yürüyüşüm bile değişti. Yaş 38...

Ağlayarak izledim. 23 senem narsistik tavrı yüksek ebeveynimin beni sevmesi için koyduğu koşulları yerine getirmekle geçti. Geçmişe dair bilinçli yaşadığım bir çocukluk ve ergenlik hatırlamıyordum. Sebebi bir travma olabilir diyor idi uzman görüşler. Ama bu videoyu izlerken neden olduğunu anladım, hiçbir kararım hiçbir duygum hiçbir hobim bana ait değildi. Hepsi ebeveynime aitti ben sadece onlara saksıdaki toprak oldum. Bu yüzden ne tohumumu be filizimi ne de çiçeklerimi hatırlamıyorum.

Ramazan oruçlarımı full tuttum ve ezan okunduğunda dünya üzerinde narsistlerin elinde psikolojik şiddet gören ne kadar insan varsa (erkek kadın çocuk ) Kurtulmasına Dua ederek oruç açtım.tüm insanlığa kurtuluş diliyorum. 100 yaşında bile olsanız geç değil. Farkındalık hayat kurtarır.

Yüreğinden yaralı bizim hikayemiz. Bir de bu döngüyü bitirmek için çocuk sahibi olmamayı tercih eden, narsist annelerin kızları var

Ben de narsist anne mağduruyum. Gerçekten narsist bir annenin çocuğu asla kendi değerimi ve başarımı sahiplenmiyorum, daha iyisini yapabileceğime inanmıyorum. Her zaman karşısındakinin nezaket gösterdiğine inanıyorum. Öz değer kaybı yoğun ama geri almak da mümkün. Çok güzel bir yayındı, emeğinize sağlık..

Kendi cocukluguna anne baba olanlar burda mi? Hiçbirimiz yalniz degiliz, cocuklugumuz da degil. Tutun elinden, birakmayin. Ve bırakın ebeveynleriniz kendi zehirlerinde bogulsun. Inanin hicbir sey olmuyor. Narsist annenin yoluna taş koymus, narsist kocadan boşanmayi basarmis bir arkadasiniz olarak yaziyorum. 41 yasindayim. Hapishaneden cikmis gibiyim. Bazen cok zor geliyor ama o özgürlük var ya o ferahlik, o huzur... basarabilirsiniz, pes etmeyin

“Tarihin temizlenme ihtimali yok, okunma ihtimali var” hocam yine muhteşem bir imza attı.

Baba hic evede yoktu annemden uzak dururdu annem biz ergen olunca cildirdi asiri kiskanclik ve hasetle neredeyse elinden gelse bizi topraga görecekti ona ne oldugunu asla anlayamadim bu yaris ve kiskanclik nefret ne idi bilmiyorum hayatimizi zindana cevirdi bize bunu niye yaptigini hic anlamadim bizden once 7 çocuğu bebekken oldu onceden onlara uzulurdum ama onlar aramizzdaki en şanslılar boyle bir anneyi deneyimlemediler. Kimseden yardim alamiyorsun cunku seni kötü ve sorunlu gosteriyor

"Tarihin temizlenme ihtimali yok, tarihin iyi okunma ihtimali var" muazzam bir bitiş cümlesi...

Narsist bir ailede büyüdüm.42 yaşındayım. Hayatıma hep narsist kadınlar girdi. Ve çok acı çektirdiler.Ama bu sene kendime söz verdim. Bu kısır döngü değişecek haystımda.

Sayın Gülcan ve Ezgi hocam, bu yayınınız beni hem rahatlattı hem de üzerimde koca bir ağırlık oluşturdu. Yıllardır içimde sorguladığım, hissettiğim o tuhaflığı anlamlandırma çabalarım, inkarlarım ve kabullenişlerim bir bir yerine oturdu. Bu konuyu ele aldığınız için kendi adıma teşekkür ederim. Aslında bir videoya sığmayacak kadar derin bir konu bu. İçerisinde yüzlerce değişken barındıran, binlerce farklı perspektifler ve sonuçlar doğuran bir mesele bu. Ne yazık ki hissettiğim o tuhaflık, mantıklı bir düzleme oturtamadığım o çelişkiler, içsel sorgulamalar, yıllarca her yalnız kaldığımda üzerine düşünüp durduğum o “normal nedir, normal olmayan nedir” sorgulamaları şu an 29 yaşımda tokat gibi çarptı. Bilmek yeterli mi her şeyin değişmesi için? Bilmezken ve öylece kabul edip sorgulamayı bıraktığımızda daha mı mutlu olurduk bilemiyorum. Herkesin farklı bir hikayesi var ancak size daha acı bir şey söylemek istiyorum. Narsisistik özellikler barındıran ya da tam teşhis konulmasa bile bu kişilik bozukluğuna sahip ebeveynlerin her biri alenen hakaret eden ya da aşağılayan, nefretini açıkça dile getiren kişiler değildir. Dışarıdan görüp tanıyan kişilerin bana “ne kadar şanslısın böyle bir annen olduğu için” ya da “harika bir baban var ah keşke benim de böyle olsa” dediği noktada yaşanılan o vicdan azabı, bunu ben neden göremiyorum ikilemi beni yıllarca bitirdi. Çocukluğuma dair birkaç görüntüden ötesini hatırlayamamanın bir sorun teşkil ettiğini bile bilmiyordum. Ben sizin videoda bahsettiğiniz ikinci tip çocuğum. Aşırı empatik, ortamdaki gerginliği sezen, herkesi iyileştirmeye çalışan o küçük kızım. Ebeveynlerine ebeveynlik yapmaya çalışan bir kadın olarak kendimi çok sıkışmış ve tetikte hissediyorum. Bir tuhaflık seziyordum ama dile getirmeye çalıştığım zaman alaycı bir tavırla karşılaştım hep. Örneğin: “aman be kızım, amma alıngansın, aş bu özelliğini, darılma, küsme…” bu cümleyi o kadar sık işittim ki sebebini bile sorgulamadan kendimi “alıngan, çabuk kırılan, durduk yere sorun çıkaran” olarak etiketledim. Hatta öyle içselleştirdim ki bu etiketi, laf arasında yeni tanıştığım insanlara bile kendimi böyle tanımladım. Hazin bir son olarak maalesef örtük (covert) narsist biri ile evlendim. 6 yıllık beraberliğin içerisinde onun yanında hissettiğim kaygı, ifade edemediğim o benzerlik, o tanıdıklık hissi beni rahatsız etse bile bir türlü döngüyü kıramadım. Yoğun araştırmalarım ve okuduğum birçok makaleden edindiğim farkındalık neticesinde çok şükür ki insanlık için küçük, benim için devasa bir adım atarak boşanma davası açtım. Bu bitiş benim için hazin bir başlangıç hayata aslında, 29 yaşında yeniden doğup kendimi nasıl büyüteceğim, her şeyi sil baştan nasıl tekrar öğreneceğim bilmiyorum. Yıllarca komada kalıp aniden uyanmış gibiyim. Yaşamayan bilmez, ailemizi çöpe de atamayız fakat affetmek ve kabul etmek de hayli zor. Bu konu özelinde daha fazla araştırma çalışmalarının desteklenmesini umuyorum, daha fazla kısıtlılılık eklenerek geniş ölçekli çalışmalar yapılmalı. Ben sonunda uyandım, ama bilmem ki uyumak daha mı huzurluydu? Sevgiler

Kederli dedi hoca çok etkileyici gerçekten.Bu anlatılanlar çok kederli ve ben bunu yaşadığımı neden bir oh çekip ben buyumu kabul edemediğimi sadece ağlayarak, otuz küsür yılın alacağını düşünerek farkediyorum.

Ağlayarak izledim. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak hemde. Dediğiniz gibi çatışa çatışa elimde çekiçle büyüdüm. Kaç yaşına geldim hala da çekicimi bırakmadım elimden. Uzuuuun tedavi sonucu ben kendimi kurtardım ama 3 kız kardeşimin hayatını mahvetti. Dediniz ya anne ile hasetlik kelimelerini yan yana kullanmak ürpertici diye, o ürpertiyi hemen her gün yaşayan kız kardeşlerim ruhsal ve zihinsel olarak harap ve karmakarışık bir şekilde yaşıyorlar ama ben hiç bir şey yapamıyorum. Çünkü onlar annemin kızı! Teşekkürler bu güzel söyleşi için. 😢

Narsist bir annenin kızıyım, 41 yaşımdayım ve borcum hiç bitmedi ,en mağdur o,en hasta o ,bütün duygularımı çöplüğü benim,,saat kaç olursa olsun canı sıkkınsa arar,sen yoksun, duyguların yok, kurtulmanın tek yolu ikimizden birinin ölmesi ve sanırım bu ben ölünce bitecek

çocuk narsist ebeveyne öğretemiyor, çok doğru. çocuğun bundan vazgeçip kendi hayatına dönmesi en güzeli. yapabilmek yılları alıyor tabii ki.

Birde oyle korkunc ki kimseye hicbirsey anlatamazsiniz cunku etrafta herkes sizi hayirsiz evlat diye bilir ... İnce dusunmeyi guzel sevmeyi alttan almayi yara sarmayi surekli benden beklemeniz degil benim derdim .... Benim derdim ucundan bile tutmaya tenezzül etmediginiz duygulari sanki sirtlanmissiniz gibi davranmaniz demis Arda Eren tam da hislerime tercüman

Bir türlü oldu işte, bu diyemememin nedenini hiç böyle düşünmemiştim...Narsistik hallerinin farkındaydım, ah ki ah...Ara bulucu, düzeltici olmak, hep bi suçluluk duygusu...Okuyalım bakalım...😍 Duygularımın farkında olamamak ama çevredekilerin duygularını çok iyi anlamak bunu çok iyi biliyorum...

11:17 ben de kendime chiron yıldızı demeye başlamıştım. Özellikle de ben ebeveyn olduktan sonra kalbimdeki acılar gün yüzüne çıktı. Bana yapılanlardan uzak şefkat dolu bir yaklaşım içinde olmak için hep çaba sarfediyorum.

Babam sadece evin dışında ve biri yanımızdayken bana kızım der bir konuda fikir sorarmış gibi yapar dışarıdaki insanların onu mükemmel baba olarak görmesi için çabalar. Ama yalnızken sadece bağırır aşağılar hakaret eder ve küçük düşürür. Hiçbir şeye evet demezdi sinemaya gitmek istersin hayır der bir şey almak istersin hayır der. Önce hep hayır der sonra yalvartır ve belki yapar. Bundan da o kadar sadistçe bir zevk alır ki. Tabii çocukken bunu anlamlandıramıyırsunuz. Mesela kimsenin iyi olmasını istemez herkes için hep kötülük düşünür hatta kendi çocukları için bile. Bir şeye girişseniz hemen şöyle olsunda görürsün der ya da haaa sanki o işi becerebileceksinizde diyip güler. İğrenç bir kişiliktir kendisi asla empati yapmaz asla vir duygu belirtisi yoktur. Başımı okşadığını hatırlamam sarıldığını sevdiğini ya da aferin dediğini. Ama sürekli aşağılar ve hakaret eder bir bardak kırsanız üşenmez yanınıza gelir elinde bir bok tutmaz der mesela bı bir örnek. Sürekli ne kadar sakarsın ne kadar salaksın aptal mısın en basit laflarıdır. Başkasına gösterdiği ilginin binde birini bize göstermedi. Aşırı kontrolcüdür tuvalete bile gitmenizin çetelesini tutar. Herşeyi bilmek zorundadır ve onaylama merci olmak zorundadır. Nefes aldırmaz. Benim narsist manyak bir de aşırı cimriydi hepsi öylemidir bilmiyorum ama bütün paranın idaresini kendinde toplayıp sizi meleştirir. Gıdım gıdım para verirdi. Parasız bırakmaz ama 2 lira fazla isteyemezsin. Daha yazsam sayfalar dolusu yazarım neler neler ama onun yaptıklarını hatırladıkça kendime çok acıyorum ve o nedenle unutmaya çalışıyorum. Biz küçükken böyle programlar youtube vs yoktu bu bilinç yoktu. Eğer narsist ebeveyni olan biri varsa ve bu videoyu izliyorsa ona şunu demek isterim YAŞADIKLARIN SENİN SUÇUN DEĞİL, SEN KÖTÜ OLDUĞUN İÇİN SEVİLMİYOR DEĞİLSİN. KARŞINDAKİ NARSİST SEN DEĞERLİSİN. Yapabileceğiniz tek şey mümkün olduğu kadar az iletişimde kalmak kaçabileceğiniz kadar ondan uzağa kaçmak. Başka yolu yok vir narsistle asla baş edemezsiniz adil dövüşmez çünkü kaypaktır sizi hep arkanızdan vurur

Videoyu dayanamayip 20.dakikada durdurdum ve yorum yazmak istedim. Nasil bir durum ki anlattıklarınız sanki benim hayat hikayemin tam da kendisi. Ben de bu gerçeği ancak birkaç sene oncesine kadar anladım. Hele son dakikalarda gözlerimden yaşlar süzülürerek dinledim. Ne diyebiliriz ki bizim hayatımızın da en ağır en zor sınavı buymuş. Malesef çocuklukta yaşanan istismarlar (bence narsistik tavırlar da bu kapsamda) gerçeklik algimizi yerle bir ediyor. Sürekli bir yetersizlik duygusu ve hiçbir seye ait hissedememe hali oluyor. En acısı da bu durumun bir kusur ya da eksiklik dahası doğuştan gelen bir maraz olduğunu düşünüyoruz. Bununla bazen mücadele etsek de çoğu kez çözemediğimiz için çaresizce kabul ediyoruz. Bizi en iyi anlayanlar buna maruz kalmış kişiler oluyor yine. Yetişkinlige geçiş çok çok zor oluyor eğer ki iyilesilmemis ise. Kendini kabul etsen bile içinde sahiplenilmemis takdir edilmemis bir çocuk yatiyor daima. Kırılganlik yüksek ve duygusal esik düşük oluyor. Kendi duygularini ihmal etmeye eğilimli fakat başkalarına sifa dagitmaya bir o kadar hevesli oluyoruz. Sık sık varoluşsal sancılar çekiyoruz hayatı anlamlandirmak adina ki en büyük sorunumuz da anlam arayisimiz oluyor; duygusal tatminsizlik ve guvenli baglanma sorunlarinin eslik ettiği bir kısır döngü... Bu kadar kötü şeyin yanında iyi olan ne var diye soruyorum kendime çoğu kez o da şu ki: mücadeleden vazgeçmemek ve hep iyinin peşinde olmak. Her halükarda ayağa kalkmak ve yürümeye çalışmak. Çünkü yalniz olanların ve yalnız bırakılanlarin en iyi bildiği şey: Kendi iç motivasyonunu yine kendinin sağlayabildiğidir. Naçizane sizden arzum iyileşme yollarına dair de yol gösterici videolar çekmeniz. Kitap, film, seminer, farkındalık çalışmaları yada doğru terapist önerileri olabilir.

Annem kavga edince şöyle derdi ben mutsuzsam hepinizi mutsuz ederim şimdi anlıyorum

Ne yazık ki bahsedilen 2. Tipe dönüştüm. 47 yaşındayım ve hala normalleşmek için kendimle mücadele ediyorum

Gülcan hocam, Altaylı programındaki kalitesiz cehaleti nasıl güzel yönettiniz… hayranlığım artıyor size❤ Yorumu paylaşıyorum: “Fatih abi hiç kaldıramayacağın topa girmişsin ya! Bu kadar mı psikolojide okuma yazma bilmez bir hal olur. Topluma mâl olmuş bir gazetecinin, entelektüel bir kadın karşısında nasıl çuvalladığını izledik, Gülcan hoca bile bu cehalet karşısında nasıl oturacağından nasıl konuşacağına kadar ne yapacağını bilemedi canım❤ futbolcu davet edin diyeceğim ama çok programcı böyle ne yazık ki…” Toplumun geniş çaplı bir erkek fotoğrafıydı ama…üzücü olan bu😢

Ah hocam bir de yaşayan için ne büyük keder bilseniz. Yaş aldıkça daha çok oturuyor insanın içine.

Ay evet ya o kısık sesle gelen bir aferin için bir ömür geçirmek. ama çok şükür bir narsist olduğunu fark etmek ve şifa yoluna girmek. ben kendi hayatımı yaşamıyorum bu çok doğru. bu video çok iyi olmuş.her ikiside narsist ve kısılıp kalmak çok yorucu farkına vardığında orda kalabilmek. birde senden sürekli beklenti halinde olunması. geçmişte yapılan hiç bir şeyi unutmamış .sivri olduğunda hep suçlanma.

Defalarca geri alıp dinledim, o elinde çekiç olan bendim, o kadar yorucu geçti ki hayat bu güne kadar. Keşke gençlik yıllarımda bunu fark edebilseydim, yolumu değiştirseydim 😔

Acı da olsa gerçeklerle yüzleşmek iyidir, arındırır, sagaltir bir şekilde. Konuya bambaşka bir yönden bakmanız çok değerli. Daha derine inebildik sayenizde. Teşekkür ederim kendi adıma. Minnettarım

Bizlerin acısını hissetmeniz,sahiden kederlenmeniz ne zarif..Baştan sona ağladım.. Evet,çok acıtıcı bir hikaye.Teşekkürler…

Çok ilgisiz 1 anne ile büyüdüm, annelik böyledir sandım, mecburen cesur oldum , neyse ki kızlarımı çok ilgiyle büyüttüm ama narsistik yanımla da istemeden hırpaladım onları, belki geç ama70 yaşından sonra 2 senedir terapiye devam edip yeni 1 BEN tanıyorum 🥺

"Narsist ebeveyn öğrenemiyo" cümlesi benim çocukluğumun özeti... Sürekli kendimi anlatırım sandım. Sesim çıkmıyo sandım. Kendimi duyuracağım sandım... Pek çok eşik aştım. Mindfullness, yoga, kaliteli bilgiye sahip psikologlar ve kitapları... annemin ve babamın yanından nasıl sağ çıktım bilmiyorum. Ama hayat yeni başlıyo. Bildiğim tek şey bu. Kendimden vazgeçmediğime çok şükür ♡

öyle bir mesele ki.. 3 kelime evet kederli hazin ve acıtıcı. Annem değildi narsist olan babannemdi ve nerdeyse doğduğum dakikadan itibaren annemi elimine ederek bir diğer kırılgan-narsist olan babamla birlikte aynı evde yaşadığım annemle kilometrelerce mesafeyle büyütüldüm ve resmen yok olup kendimden koptum.Bazen ışığa kanıyor o çocuk ama asıl faktör masumane yüzle saklanan her davranışa işlenmiş o korku işte o biad ettiriyor ordaki güce. Güzel olan kısım ise eğer bunca narsistik hamleden narsist olmadan çıkabildiyseniz hikayenin parçalarını toparlayıp kendi asıl bütünümüze ulaşma şansımızın olması💚

Ne kötü şans narsistik bir ailede çocuk olmak.

Gölgede kalmış tüm hislerim aydınlandı sanki❤

Kimseye kırgınlığımı kızgınlığımı agresif bir şekilde yansıtmadan duygularımı deftere döktüm hep ,kendi hayal dünyamda kendimi motive edecek bir benlik yarattım.Ama ne olduysa defteri dalgınlıkla masanın üstünde unuttum ve olan oldu,annem tüm yazıları okudu.Buna benzer bir olay bir kaç kere yaşadım güvenim kırıla kırıla kalmadı.Okuyunca biraz empati biraz anlayış bekledim ama sonunda öyle bir noktaya getirdi ki konuyu sınırlarıma saldırdığın için”ben özür dilerim”dedirtirecek duruma getirdi.Kendi düşüncemde bile kendimi savunma hakkım yok,kendi düşünceme bile müdahale var.Sürekli susturulan sesimi bir nebze dışa vurabilmek için tuttuğum günlükte bile özgür değilim.O kadar yoruldum ki,19 yaşındayım ama kendimi bir birey gibi hissedemiyorum.Sürekli aileme ait bir parçaymışım ve onların fikirlerini kopyala yapıştır yapmam gereken bir robot gibi hissediyorum.

Faydali buldum ozellikle narsist ebeveynin cocugunun kendi cocuklarini da narsist yetistirme ihtimali var dediniz ya buna cok dikkat edecegim ❤

Tespitler muhteşem, çok teşekkürler 👏🏻 Peki böyle ebeveynlerle nasıl başedilir, kendimizi nasıl koruruz bu konulardan da bahsedermisiniz?

Konusurken bile cok zor! ve ne yazik ki birçoğumuz bunu yaşayarak büyüdük, yada büyüyemedik.😢

Mirasımın bir sahibi olmayacak, ailem sağ olsun :)

Gözyaşlarımı tutamadım. Peki biz nasistik ebeveynlerin çocukları nasıl iyileşeceğiz? Kalbimiz her zaman kırık mı hissedeceğiz?

Müthiş! Konuya giriş yaptığınız nokta ve nesillere aktarıma varış bu kadar iyi aktarılabilirdi…Teşekkürler

Gözlerim dolu dolu dinledim. Teşekkürler 🙏🧡

çok kaliteli ve yararlı yayınlarınız için teşekkürler 🏵

Ezgi hanım ne kadar güzel açıklamışsınız , gözlerim doldu , iyiki varsınız

Tarih temizlenmez ,okunur cümleniz ne degerli

Tahsil edemeyeceğimiz alacaklar🥺

En sıradan bir örnek babam kızım ne kadar güzel derse hemennnn atlar ben daha güzelim ben öyleyim ben böyleyim ben onun yaşındayken daha güzeldim öyelydim böyleydim korkunc cidden artık babama diyorumki annemin yanında beni övme lütfen çok zor cidden ama kendimi sevmeye çalışıyorum farkına varıyorum zehirini benim üzerime akıtmasının karşını almaya çalışıyorum herşey iyi olacak inanıyorum ekonomik özgürlüğümü elime aldığım zaman kurtulucam❤️

Yine harika bir çalışma olmuş 👏👏👏

Çok teşekkürler çok güzel ele aldınız konuyu, çok faydalanıyorum paylaşımlarınızdan, emeğinize sağlık ❤❤🙏🙏

Benim kocam narsist, sürekli benimle yarış halinde. Ben de bunu anlamıyordum sayenizde anlamış oldum. 3 kızımız var büyük kızım tamamen pasif direniş içinde. Doğdu doğalı babası ne istese yapmaz ve babası ona ne ceza verse sessizce direnir. Hayatı bu yaşına kadar direnmekle heba oldu.. Ama iki ufak kızım ikinci bahsettiğiniz gibi, merhametli empatik,idare eden ve çok daha az yara alarak yaşayan çocuklar.. Böyle durumda sanırım akıllı olmak lazım,aile işi devralmamak lazım, meslek seçimi konusunda direnmek lazım ama genel aile ilişkilerinde bu kişileri idare edebilmek lazım ki zararı en aza indirebilelim. Videonun devamında annemin de narsist olduğunu düşünmeye başladım. Bu yaşa kadar sayısız güzel şey yaptım ama annem asla beğenmedi beni, asla. Hep burun kıvırdı, eleştirdi, küçülttü beni... Şaka gibi....

Çok faydalı bir video olmuş, teşekkürler paylaştığınız için❤😊

Kurallarına uymadım diye düğünümü terketti. Balayında bile benim moralim bozukken git orda iyi vakit geçir sen diye zorbaladı. Hep başarılı hep iyi olmak zorundaydım, hala öyleyim. Terapistimden annemin narsist olduğunu duyana kadar da bunun farkında değildim. Kendisi bilmiyor bile. Her başarımın mecburiyet olduğunu düşündüm. Asla övülmedim sürekli eleştirildim, yaptığım iyi şeyler başardıysan zaten kendine yaptın diye yorumlandı. Üniversitede bir erkek neden beni sevsinki diye sorardım kendime hep, kendimi sevilmeye bile layık göremiyordum, 27 yaşında hala bu fikri aşmaya çalışıyorum. En büyük ilacım terapiler ve canım eşim oldu. Annemden kopuşta sancılı da olsa büyük oranda başarılı oldum, daha da kopacağım. Onu affetmeyi ona üzülmeyi öğreneceğim. Kızmanın faydası yok, birey olup uzaktan zarar görmeden iletişimi sürdürmek en iyisi.

42 erkek Narsist anne ve narsist baba kurbanıyım. Birinci narsistik karakter baba. İş yaşantım, okul yaşantım hep sorunlu geçti. Şuan işsizim. Bir kız kardeşim var. O bipolar hastası oldu. Ben de anksiyete var(çekiç), üniversitede kaçtığım için ona göre daha az hasar aldım. Çocukluktan kafama yerleşen ve elimi kolumu bağlayan iki kavram anne baba kutsaldır, ne yapıyorsa iyiliğimiz için yapıyorlar oldu. Doğuştan tek gözümde kayma vardı. 3 yaşında ameliyat ettirip gözlük aldilar ama tam geçmedi. Doktor televizyona karşıdan baksın demiş. 15 16 yaşıma kadar "Televizyona yan bakma şaşı oluyorsun kavgası yaşadım." Bu konu ergenlikte travma oldu, hala insanların gözlerinin içine rahat bakamam bu yüzden. Onlara göre daha bebekliktem işi gücü bırakıp yillarca doktora taşımışlar. 10 yaşımda otelde sünnet düğünü yaptılar(kendilerine). Annem hep derdi ki kim yaptı böyle yemekli sanatçılı düğün çocuğuna. Bak baban seni ne kadar da seviyor bizim kadar çocuğunu seven kimse yok. Kardeşimle hep yarıştirdilar, o yüzden kavgalarımız bitmezdi, kavga ediyoruz diye 10lu yaşlarda birkaç kez arabayı ucuruma sürdüğünü hatırlıyorum. Yine aynı yaslardayken bir tarla aldılar. Babam burayı haftasonu ekip dikmeye başladı. Ilerleyen yillarda arkadaşlarımla takılmak sinemaya kafeye gitmek isterdim her haftasonu kavgayla buraya götürürdü. Ergenlik de böyle geçti. Müziğe çok yeteneğim vardi. Arkadaşımdan ödünç aldigim gitarla kendi kendime calmayi öğrendim. Gitar istedim, saz daha iyi diye saz aldı. Gitarımı kendim 30 yaşımda aldım. Üniversitede şehir dışına kacmak için istemediğim bir okula gitmeyi kabul ettim. Kendi istediklerimi o bolumler icin sana para vermem diye kabul etmedi. Dolayisiyla sevmediğim bir meslek sahibi oldum. Malum partilerin arpaligina dönmüş sözde kurumsal boktan bir şirkette iş yaşamım heba oldu. Daha cok yazılır..

Çok güzel bir video olmuş👏🏻👍

Tesekkürler

Harika bir video olmuş. Farkındalık anlamda Bilinçlendim. Kendi hayatımı sorgulatti deneyinlerimi. Arrik daha farklı bilinçle hayatima devam edecegim. Teşekkür ederim 🌼💜

İyiki varsınız 🩵

DİLİNİZE SAĞLIK ❤

Denk gelişine sağlık 😁👏🏻

Bu söyleşiyi izlerken …ne kadar kederlenmişsek o kadar narsistik etki altında kalmışızdır şeklinde bir düşünce doğru olur mu diye düşündüm,.

Birçok şeyi başarabilmeli, birçok alanda yetkin olmalıyım. Beni sevmeleri için bir şeyler feda etmeliyim belki zamanımı belki kendimi. Bir cümleye başladığımda hep o daha kötüsünü yaşamış olmalı. En kötüsünü bile en çok yaşamış olamam. Ağladımda sessiz ve çirkin ağlarım. Güldüğümde gece büyük bir kavga kopar ve gülüşüm gölgelenir. Her şey onun içindir. Her şey onun var olması, onun daha iyi hissetmesi içindir. Ben neredeyim? Girdiğim ortamda herkes oturmalı ki bana bir yer açılmalı, önce herkes fikrini söylemeli ben beklemeliyim çünkü öğrenilemeye değer bir fikrim olmayabilir. Birileri beni sevmeyebilir neden peki? Bilmem adımlarım kısa olduğu için bile olabilir. Kaç cümle kurarım kendime , zihnimin içerisinde? Senin duyguların görülmeye değer değil hatta sen sevilmeye bile değer değilsin.. kim değer yalnızca bunlara Kurban rolünde hayatın en zor şeylerini yaşamış kişi "annem" ve öyle ya da böyle savaş ya da dövüşle hak ettiği tahtı sökmeye çalışacak. Ben o tahttan indim. Kimsenin oturmasını beklemeden seçtiğimi sandalyeye oturuyorum. Annem için en kötü sandalyeyi tercih etmiş olabilirim. Bu benim tercihim. . hoşçakal Anne.

O tanıdıklık...

Çözüm niye vermiyorsunuz ? Yarayi acip öyle birakmak iyi degil. Cok güzel bir sunum tesekkür ederim.

Yani içimiz cız etti dinlerken ama narsistik ebeveynin çocuğuysak, narsistik bi soydan gelmişsek ne yapalım? Bunu da anlatın lütfen

Merhabalar. Lütfen bu videonun sonunda bahsettiğiniz Imposter Sendromunu detaylı şekilde anlatan bir içerik hazırlayabilir misiniz? Sizden dinleyebilmek çok kıymetli.

Sanırım imposter sendromum da var, bu zamana kadar üni kazanmam yurtdışına yerleşmem sınavları atlatmam. Hep annem tarafından anneannenin duaları kabul oldu, o kadar zeki bi insan değilsin nasıl olduysa Allah yardım etti iyi bi insansın derdi hep. Şu an bile hiçbirşeyi haketmiyormuşum gibi düşünüyorum hatta annem hakediyormuş gibi onun sayesinde ben başarılı oldum annem için bişeyler yapmam kazım gibi. Kurtulmak istiyorum bu durumdan. 😢

çok kötü birşey oldu. keşke tam şuan beni anlayacak yol gösterecek bir bilim insanı olsaydı. öyle ki ömrümün son gününde iyiki karşılaşmışım diyeceğim biri.

Zalimden alim alimden zalim

Hocam, başka yerde görsem de kelime seçimlerinden sizin öğrenciniz olduğunu anlardım. Epey, pek,irice, hikaye, arazi 😮

🙏🙏

Maalesef hocalarımızın cok daha iyi arastirmasi cok daha iyi öğrenmesi lazım konuyu. Hiç anlamamışlar:))) narsism artmadi, nasismin farkındalığı arttı. Narsistle evli bir kadının kocasının narsist oldugunu anlaması 15-20 yil sürüyor. Genelde narsist ebeynin de böyle oldugunu cocuklar 35-40 yaşlarında anlamaya başlıyorlar. Narsist anne baba kendisi için yönlendirmez, sadece aşağılar sürekli aşağilar. Ben bir sinava çalışırken babam açık söylüyorum şöyle derdi: boşuna çalışma nah kazanırsın derdi. Bir iş görüşmesine gitsem, çıkışta arardı babam ve derdi ki: aldın mı ağzının payını, derdi. Bir işe başvuracağım zaman annem babam boşuna başvurma seni almazlar derdi. Narsist anne baba asla çocuguna yatırım yapmaz, beklenti de yüklemez. Cocugu sümsük silik yapmak için herseyi yapar. Hocalarıma katılmıyorum ve cok daha fazla okuma yapmalarını tavsiye ediyorum. Hiç anlamamışlar narsist eveyni…

Narsistik davranış epigenetik aktarım gibi

23:08 Öyle..

icim ciz ederek, gozlerden akan yaslarla dinledim, anarsistlerdenim galiba hayatk ara sira bile olsa 22:03 sal mak zor😢

Bence çocuk yapmak için detaylı saglık raporu ve çocuk yetiştirme sınavdan geçenlere izin verilmeli. Bu tür insanları kısırlaştırılması şart olmalı. Bu güzellim dünyada resmen cehennemi yaşatıyorlar çocuklarına.

Sizi çok severek izliyorum.Rica ediyorum kullandginiz kelimelere özen gösterin: rasyonalizasyon,figürasyon,günsonunda??? Hangi dil?

Kapalıdevrede de yalnızlık var. Ebeveynin Biri narsist olsa şükür....ikisi de narsist ise düşünün bir de......Anne baba arasında sürekli sidik yarışı var. Ama onlar zaman zaman güç birliği yapıyorlar.....Olan hep ilk çocuğa oluyor. Çünku diğer çocuklar ilk çocuk gibi olmamayı örnekleme yoluyla öğreniyor...😂😂

Gülcan hocam merhabalar, biz eşimle beş yıldır evliyiz ve çocuk yapma konusunda bazı endişelerimiz var ,bu konuda bize yol gösterebilecek çocuktan önce mutlaka okuyun veya izleyin dediğiniz bir eser varmı acaba ? Görüşleriniz bizim için çok ama çok önemli . Cevap verirseniz çok mutlu oluruz.❤

Peki narsist ebeveyni olanlara öneriniz nedir?

🎉🎉🎉🎉

Peki çözüm var mı 😢

Narsistler iblise papucu ters giydirir. Baş iblisler......vah...vah....vah bana😅😅

18:10 ...

Hocam, ilişkilerinde narsist ancak ebeveynliği çok iyi olabilir mi bir insan?

Sizi devamlı aşağıya çeken iç sesinizin size ait olmadığını farketmek...

Aynısı bir komşumda var :-) !!!!????

@drgulcanozer hocam benim de icimi dagladiniz benim eşimin narsistliginden supeleniyordum cok cok defa beraber terapi teklif ettim kabul ediyor son Dk. Vaz geciyor veya kaciyordu ailesi aman onuda oyle idare edicez diye diye 7 yilimiz gecti 9 aydir ayriyiz ve bosandik fakat 1 kizim 1 oglum var ufak lar ve cocuklarimi gordukce uzuluyorum simdi sizi dinlerken gozumun onunde canlaniyor ozellik ile 5 yas kizim var kizima babaniz bizi terkbetti artik sizleri ben koruyacagim babaniz zengin yanliz yasiyor sizleri istemiyor gibi cumleler kuruyor tabi ben bunlari kizimdan duyuyorum Ne yapa bilirim o cocuklari o Narsist anneden nasil koruya bilirim bu arada bosanma surecinde kendisine cekismeli olursa senin icin psikolojik tedavi veya gecmise dair bir sorun varmi diye mahkeme karari cikaricam dedim hemen anlasmaliya dondu ve kendi agzi ile ben Major depresyon tanim var dedi kardeside ablamin eskiden heyetten gecip kisilik bozuklugu tanisi var diye soyledi bana bir akil verin ben napa bilirim lütfen onun yuzunden cocuklarimi bile dogru duzgun goremiyorum

Ezgi hanımın RU-vid da başka videosu var mı diye baktım. Haberiniz olsun! Psikoloji okumadım ama Ezgi hanım yalamış yutmuş diyebilecek tecrübeye sahibim😉

peki bu konuda ebeveynle yüzleşilmeli mi

Narsistin narsist oldugunu anlamamasi cileden cikariyor

Kaçın,uzak durun