Nje poeme baladeske me autor Petrit Ruka nga libri me te njejtin titull, botim i vitit 2016. Tirane. Interpretuar nga regjisori Roland Roshi Ilustrimi i animuar nga piktori Artur Dauti Muzika nga Aleksander Lalo
Nje mrekulli kjo balade ,nje kryevepër dhe nje interpretimin i shkelqyer. Më erdhi si nje mesazh prej nga pertej kesaj bote ,kjo poemë . Kam disa ditë qe vetem mendoj , se kujt mund ti kerkoja nga familja ime te me tregonte histori e balada te vjetra nga vendi ynë,sepse jam rritur me mite e legjenda te treguara nga gjysherit tanë. Dhe kam nje dëshirë , që ti degjoja edhe 1 here te vetme ,por kujt tja kerkoja?? Ska mbetur asnje gjallë , e unë jam prej vitesh ne emigrim. Duhej ti kisha shkruar ,por ne ate kohe mendoja se jemi te pavdekshëm, e do i degjoja sa here te doja.😢 Dhe ja , upapritur (nuk besoj ne rastesi) degjoj këtë balade ,qe me la pa frymë dhe me çoji larg ne kohë , ndjehem kaq shumë e emocionuar . Faleminderit prej zemrës 🙏
O moj vdekje,që more poetë,e more e fute në dhetë.Pse e more ,pse, që ta kishe me vete.O moj vdekje,po Poeti nuk vdes kurë se Petriti vec poetë ishë e burë
Edhw pak dhe Skush nuk do te vdesim me dhe poetet e te gjithe ata qe kane vdekur do te. ngrihen nfa varri dhe ata do te jetojne pergjithmone ( Gjoni 5:28,29)
