Nie lubię poniedziałku to wspaniały film w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego ukazujący Warszawę w latach 70tych. Świetna obsada aktorska oraz oprawa muzyczna. Pozdrawiam serdecznie pasjonat polskiej Kinematografii.
W tej melodii jak i filmie daje się dostrzec optymizm pierwszej połowy lat 70-tych, kiedy ludzie mieli wrażenie (jak się później okazało złudne), że wszystko zmierza we właściwym kierunku a Polska wkrótce będzie dostatnim i bezpiecznym krajem.
Cudowna muzyka i super komedia. Choć oglądałem ten film już 2021 razy to za każdym kolejnym razem z wielką przyjemnością na niego patrzę. Sama zaś muzyka wprawia mnie zawsze w doskonale cudowny nastrój kiedy jej słucham. Panie Jerzy wielkie dzięki.
Jejku. Jakie te czasy były piękne. Film bardzo ładnie wyszedł. Pomimo tego że jestem fanem japońskich marek aut, też mam zainteresowanie do PRL i mam też kilka rzeczy z tych czasów.