ვტირი და ვეღარ მიტირია, ცრემლი ქცეულა დარდად,- ყველა საფლავი სიკვდილია, დედის საფლავის გარდა. ჩივის და გულს ვერ უჩივლია, ციდან ეშვება ფარდა,- ყველა აკლდამა დუმილია, დედის აკლდამის გარდა. ყვავის ვარდი და გლიცინია, ხარობს დეკა და ბალბა,- ყველა სიმღერა ქვითინია დედის სიმღერის გარდა. ჩემი ბუზღუნი სირცხვილია, ჩემ ღმერთს ვუყვარვარ რადგან,- ყველა სიკვდილი სიკვდილია, დედის სიკვდილის გარდა!