Im just tired in general everyone in my friend group has gotten into a relationship, except me, and its not by choice either I just can't seem to find anyone so I just try to make humor and what not. But unfortunatly its starting to get to the point where Im spiraling into loneliness because of how much time they spend away I mean yeah of course im happy for their relationships but I dont even get to say hey to them or anything because of how much they're away...I just feel like the odd one in the ground and I dont even know if I have a purpose worth living at this time
Setiap dengar ni lagu selalu keinget bulan maret kemarin, bapak gua sakit radang usus hampir meninggal, dan gua yang masih umur 12 taun udh ngerasain yang namanya stres parah dan pasrah, dan orangtua gua ninggalin gua ke jakarta, gua seumur hidup mandiri ya, tapi kalo ditinggal orang tua ga enak banget, gua bahkan pernah mencoba buat meninggal aja buat terjun dari jurang yang tinggi di daerah gua,
Bertapa sakit hatiku kerana aku ditinggal tanpa alasan kerana aku kalah sama lelaki yang cool sampai sekarang aku tidak ingin mencintai seorang kerana aku takut kejadian lama akan menjadi kedua kali 😢😢😭
Meu professor saiu da escola, podem achar algo bobo , mas ele...., ele foi o melhor , tive tantos momentos bons com ele , fomos pros jogos escolares confiantes graças a ele , e nem acredito que a partir de agora vai ser outra pessoa , nem sei como vai ser daqui pra frente 😢
4 tahun bersama tapi kalah dengan orang baru, kadang suka mikir kurang nya dimana padahal udah berusaha untuk membahagiakan Jadi paham arti dari kata "tingkat kebahagiaan manusia itu berbeda beda" mungkin di dlm diri gua dia ga menemukan kebahagiaan nya Nothing's new~
Pernah saling suka dan cocok tapi karena suatu keadaan terpaksa berpisah kukira kita bisa kembali lagi, tapi tak lama kemudian dia bersama yang baru, aku tidak menyalahkannya karena yang pasti semuanya salahku, sungguh diriku yang malang.
Lately I've been feeling really bad, I've cried because my aunt's dog... the dog died... [My English is bad, that's why I write wrong] And I've felt horrible Every time I cry more for the mota [The dog] and I don't want like or nothing I just want a hug :( 😭😭 vuela alto mota /Fly High Mota
Being the class clown in my section is hard just smile through the pain they say huh have i been smiling a lot love yourself guys dont be me it would be quite misarable...
suka karna kasihan dan terpaksa tu sakit gua benci orang tapi gua tetap berbuat baik kepada nya gak tau apa yg pikir kan gua tapi gua benar” dendam dengan nya semoga dendam ku terbalas 😊
Todas as vezes que eu tentei dar uma chance, os erros se repetiam, nada novo, todos iguais, exaustivo... cheguei a pensar que a errada era eu, que talvez era eu que não queria que as coisas dessem certo, que eu afastava, que eu não me expressava, que era lenta pra resposta emocional, que meu tempo e emocional nunca seriam o suficiente, que eles sempre queriam mais. Mesmo que fossem escassos comigo, eu deveria retribuir com a minha vida, como se eu não merecesse nada e tivesse que agradecer pelo pouco. Anestesia. Conflitos desnecessários. Mentira. Manipulação. Ego... humanidade. Eu aprendi que isso era a humanidade, que isso era o amor, esses eram os sentimentos, o apego, a saudade, o vínculo. Eu odiei tudo isso. Por anos, por quase toda a minha vida. Atualmente, tenho conhecido pessoas maravilhosas, me sinto acolhida mas só sinto vontade de chorar no meu canto, as vezes dá medo de tudo se repetir e no fim, ser um "nada novo" mais umas centenas de vezes. Eu estou cansada. Descobri o que é amor de fato, e não falo do amor romântico, ainda não consigo acreditar nele. Eu me sinto leve, feliz, motivada, acolhida. Tenho mudado muito pra tentar ser melhor para essas novas pessoas, porque, quase todas as minhas referências foram péssimas, foi exaustivo porque as responsabilidades sempre caiam nas minhas costas ao ponto de não ter tempo ou não poder sentir. Me sinto uma bomba emocional mas me controlo pra isso não sair, nenhum deles, bons ou ruins, são sentimentos... tenho medo de ser como as pessoas do meu passado. Nada de novo.
@@GABRI-hj4bl po, valeu, eu tô de boas sim. Só consegui falar tudo isso pq achei que ninguém br iria ver, sla, responder uma pessoa aleatória no yt. Ainda não consigo falar dessas coisas, foi apenas um desabafo no meio de uma crise de ansiedade
Can someone please reply I want to talk to someone I wanna express how I feel and maybe find a solution or maybe team up with someone and get over this I’m literally losing hope on life and on everything please I’m suffering