Στίχοι: Δεν έχω έμπνευση αν δεν είμαι στα κάτω μου κι ο,τι με πλήγωσε ποτέ δε θα πεθάνει γιατί βοήθησε να γράψω τα κομμάτια μου κι ακόμα κι όταν λείπω κάποιος θα τα απολαμβάνει. Μου λένε "δένεσαι πολύ κι αυτό είναι βάσανο", μου λένε "σκέφτεσαι πολύ κι αυτό είναι βάσανο", τους λέω σκέφτομαι ο,τι με βασανίζει κι όταν δένομαι το βάσανο αξίζει. Αυτή δεν είναι η μπλούζα μου, αυτό είναι το όνειρό μου Ποτε κανεις δε μ' ένιωσε πριν πιάσω το στιλο μου δε με κάνει ψυχολόγο το ότι πήρα το πτυχίο η ζωή μου μου έχει μάθει πιο πολλά απ' το βιβλίο, δε δίνω συμβουλές θέλω να ακούσεις τι μου λες ο πιο καλός μας δάσκαλος το χθες το πιο κακό συναίσθημα να νιώθεις ενοχές.. πονάει πιο πολύ όταν πιστεύεις ότι φταις. Πόσο ταυτίζομαι όταν βλέπω σχοινοβατη ένα λάθος βήμα και η φωτιά θα γίνει στάχτη μα δεν τον νοιάζει γιατί έχει καταλάβει πως θα ζήσει ευτυχισμένος μόνο πάνω στο σχοινί. Πόσο κρατάει μια στιγμή; πόσο κοστίζουν τα χρονια; είναι η σιωπή μια φυλακή και όλοι κλεισμενοι εκει αιωνια γι' αυτούς που ψάχνουν το κλειδί γι' αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα. Πόσο κρατάει μια στιγμή; πόσο κοστίζουν τα χρόνια; είναι η σιωπή μια φυλακή και όλοι κλεισμένοι εκεί αιώνια γι' αυτούς που ψάχνουν το κλειδί γι' αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα. Άνοιξα τα πατζούρια μου σήμερα φως να μπει κι είπα να ζω την κάθε μέρα σαν μοναδική σπάσαν τα φράγματα και γέμισαν δάκρυα το πρόσωπό μου μα είπα πως το κάθε εμπόδιο είναι για καλό μου ο,τι δικό μου το φροντίζω, μου ανήκει κι ας λέγεται ανασφάλεια, φόβος, ιδέα, φρίκη κι ας είναι αυτό το κάτι να με έριξε τόσες φορές εγώ είμαι όρθιος να γιατρευω τις ουλές γιατί χίλιες φορες και αν πεσω σηκωνομαι χίλιες μία μυαλό, ψυχή και σώμα παλεύουν για ισορροπία καρδιά μου που παλεύει αντίθετα απ' την κοινωνία για να γίνω αυτός που θέλω, ένας άνθρωπος με ουσία να πολεμήσω τη σιωπή, σώμα με σώμα και να φωνάξω για να διώξω τον χειμώνα να πολεμήσω τη σιωπή να έρθει η άνοιξη να ζωντανέψουν οι ζωές μας απ' την άνθιση έχω τόσα πολλά να δώσω και στον καθρέφτη μου απόψε δε θα βουρκώσω στο καταφύγιο επίσκεψη θα κάνω πιάσε το χέρι μου αδερφέ για να σε νιώσω έχω τόσα πολλά να δώσω και στον καθρέφτη μου απόψε δε θα βουρκώσω στο καταφύγιο επίσκεψη θα κάνω πιάσε το χέρι μου αδερφέ για να σε νιώσω. Πόσο κρατάει μια στιγμη; πόσο κοστίζουν τα χρονια; είναι η σιωπή μια φυλακή κι όλοι κλεισμένοι εκεί αιώνια γι' αυτούς που ψάχνουν το κλειδί γι' αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα. Τι να μου πουν οι αναποδιές αν έχω δίπλα μου τον φίλο μου; τι να μου πει η μοναξιά έχω τον σκύλο μου τι να σου πω γαμωτο; και πως να καταλάβεις τον αναστεναγμό μου λίγο πριν τον ύπνο μου; Εγώ το έπνιξα, εγώ το αγκάλιασα, εγώ το έφτιαξα, εγώ το χαλασα ποτέ δεν έπαψα, να 'μαι συναίσθημα ποτέ δε ζήτησα να τα 'χω όλα έτοιμα. Ο,τι έψαχνα γαμωτο ήμουν εγώ, ο,τι έκανα για άλλους ήταν μόνο για καλό, ο,τι δε λέω στη μάνα μου με καθιστά δειλό γιατί δεν εχω τα αρχιδια να της πω ένα σ' αγαπώ άκου, έχω ανάγκη να σου πω ένα συγγνώμη αυτό που σου 'πα στο τηλέφωνο με κυνηγάει ακόμη και πονάει θα ήθελα να μη στο είχα πει όπου δεν υπάρχει πόνος δεν υπάρχει και ζωη αυτό μου λέω να μη χαλιέμαι μα είναι νύχτες που με καινε όσα δεν είπα σε εκείνους που μου 'μαθαν να αγαπιέμαι όσα έθαψε ο φόβος, όσα δεν είπα σ' εσενα και αφού ακομα υπαρχει ποθος τα ονομάζω απωθημένα σπάει το μέσα μου, με καταπίνει ο ντουνιάς δε σε ενοχλώ, μη με ενοχλεις γιατί θα γίνω μπελας ειμαι εδώ και το παλεύω και το κάνω για 'μας γιατί δε θα είχα ούτε εμένα άμα δεν είχα εσάς. Πόσο κρατάει μια στιγμη; πόσο κοστίζουν τα χρονια; είναι η σιωπή μια φυλακή κι όλοι κλεισμένοι εκεί αιώνια γι' αυτούς που ψάχνουν το κλειδί γι' αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα. Πόσο κρατάει μια στιγμη; πόσο κοστίζουν τα χρονια; είναι η σιωπή μια φυλακή κι όλοι κλεισμένοι εκεί αιώνια γι' αυτούς που ψάχνουν το κλειδί γι' αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα.
Το αγαπημένο μου σε όλο το δίσκο . Για τις πανελλαδικές πλέον δεν χρειάζομαι πολλά , λίγο κρασί , φυσική στα ρευστά και δίσκος Novel 729 ! Τρομερή δουλειά μάγκες ... Σεβασμός απλά !
Πόσο κρατάει μια στιγμή; πόσο κοστίζουν τα χρόνια; είναι η σιωπή μια φυλακή και όλοι κλεισμένοι εκεί αιώνια γι’ αυτούς που ψάχνουν το κλειδί, γι’ αυτούς που δίνουν αγώνα απόψε βγάζουμε φωνή, να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα. 🙏🏻🙏🏻
Άκου ! Έχω ανάγκη να σου πω ένα συγνώμη αυτό που σου πα στο τηλέφωνο με κυνηγάει ακόμη και πονάει θα θελα να μη στο είχα πει .... Όπου δεν υπάρχει πόνος δεν υπάρχει κ ζωή 🙏
Novelάρα έχω να πω πως η μουσική σου γαμάει, είναι πέρα για πέρα αληθινή, και σε θεωρώ από τους πιο "δυνατούς" εγχώριους καλλιτέχνες αυτή την περίοδο (όλα αυτά κατά την άποψή μου). Ρε φιλαράκι όμως, το να είσαι στα "κάτω σου" είναι κακό και επειδη τα περνάω αρκετό καιρό τώρα ξέρω πως είναι από πρώτο χέρι. Μας έχεις αφήσει αρκετό & δυνατό υλικό, οπότε μακάρι να μην έχεις έμπνευση ποτέ ξανά και να είσαι στα "πάνω σου".. Να σαι πάντα δυνατός.
Σε ευχαριστώ γιατι από τα κομμάτια σου νομίζω έγινα καλύτερός άνθρωπος ,με έκανες να καταλάβω τα λάθη μου, τον στόχο μου όταν άκουγα το τραγούδι έκλεγα με έκανες να σταματήσω, να σκεφτώ και σε ευχαριστώ .συνέχισε οι στίχοι σου είναι αλήθεια με βοηθάς να συνεχίζω σε ευχαριστώ πολύ . Το φάρμακο μου είναι τα τραγούδια σου .σε ευχαριστώ
Να διώξει ο ήλιος τον χειμώνα.. Καλοτάξιδος Γιωργαρα μου. Εύχομαι κάθε δυαρι στον αγώνα σου να σε φέρνει λίγο πιο κοντά στο δικό σου εννέα. (Βοηθάς πάντως να συμβαίνει στον δικό μου.) Την αγάπη μου Νοβελαρα. Σταλθηκα πίσω με σκοπό μόνο να πάω πιο μπροστά.. Τα καλύτερα έπονται(!)
Τι λουλουδι που είναι αυτος ο άνθρωπος?! Πολύτιμο δωρο που σου εχει κανει ο θεός, η ψυχη σου. Κι εσύ στάθηκες αντάξιος να την εμπλουτισεις με φως. Και δεν έμεινες εκει! Ηθελες αυτο το φως να το μοιράσεις στις δικες μας. Αγάπη βαθιά απο το κοινό που τοσο αγαπας!
ίσως τελικά υπάρχει ελπίδα για την νέα γενιά. από έναν παλιό ακροατή χιπ χοπ που δεν μπορει να πιάσει τον παλμό της νέας μουσικής. έχεις τον σεβασμό μου !!!
Αυτη η ταυτιση που ενιωσα σε αυτο το τραγουδι δεν υπαρχει γιωργαρα... Ενιωσα λες και με παρακολουθουσες αυτο το καλοκαιρι...χαχα Τα λογια ειναι περιττα για την δουλεια που εκανες.
