Η καλύτερη εκτέλεση απ' όσες έχουν κυκλοφορήσει! Μ' αυτή την εκτέλεση πρωτάκουσα το κομμάτι, κάπου εκεί στο 90φεύγα, συνεπώς είμαι εξαρτημένος και συναισθηματικά δεμένος μαζί της. Με τραβάει απ' τα μυαλά! Όλες οι άλλες εκτελέσεις μου φαίνονται κακέκτυπα.... τίποτα παραπάνω.
θυμάται κανείς ποτέ να έχει ακούσει αυτό το τραγούδι με κάποιους στίχους που έλεγαν, "έλα να κάνουμε μια σχέση που σε κανέναν να μην πολυαρέσει..." δε τα θυμάμαι ακριβώς κ το χω ακούσει μόνο ζωντανά.
"Να κάνουμε εμείς μια τέτοια σχέση, που σε κανένα μας να μην πολυαρέσει, αρκεί να βγάλουμε και τον κωλοχειμώνα, έτσι ρε μάγκα χωρίς κανόνα" ήταν η τελευταία στροφή του τραγουδιού και υπάρχει μόνο στο αρχικό ντέμο-κασέτα των Έν Πλώ (1986) που άλλαξε πολύ λίγα χέρια και κυρίως μεταξύ μας. Δεν μπήκε στη τελική εκτέλεση του δίσκου (1989), δεν ακούστηκε ποτέ ζωντανά και πραγματικά μου κάνει εντύπωση από που και πως το θυμάσαι αυτό. Τελικά ο εγκέφαλός μας κάνει απίστευτα παιχνίδια με την πληροφορία.
Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει, είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει, κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα Θα πλανηθώ μεσ’ στις πτυχές του δέρματος σου, θ’ ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα, χωρίς κανόνα! Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω, Ζω σ’ ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου, που όμως κάποτε θα φάει και εμένα. Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι, μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι. Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα, χωρίς κανόνα! Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα, κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει, μα δεν αρκεί αυτό ζωή για να τους δώσει κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα. Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω. Σ’ αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα χωρίς κανόνα! Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους, είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση κι αυτή η θλίψη μου δε θα σβηστεί στ’ αστέρια, γι’ αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα. Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε, θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα, χωρίς κανόνα!
Θυμάμαι ότι ο Κώστας έλεγε...να κάνουμε μια σχέση που σε κανένα δε θα πολύ αρέσει (περίπου) να τον πηδήξουμε και τουτο το χειμώνα. Έχουν περάσει και 20 χρόνια. Μπορεί να θυμάμαι λάθος.
Σαδίκη έπαιζε πολύ συχνά το Ράδιο Ουτοπία, το είχα βάλει κι εγώ ένα βράδυ :-) , αλλά δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έκλεισε ο σταθμός, οπότε δεν είμαι και σίγουρος ότι το άκουγες εκεί
Ευχαριστω Δημητρη! Κατα πασα πιθανοτητα ηταν ο Ουτοπια, αν και ποτε δεν εμαθα τον τιτλο του σταθμου. Τα αρχεια λενε πως εκλεισε τελη του 90', αρα χρονικα μαλλον ταιριαζει.
marxaful diavase tis leptomeries pou exo anartisei gia to kommati. Mporei loipon na tragoudaei o Mimis Kafousias alla apo ti stigmi pou to tragoudi vrisketai se disko tou Sadiki, theorisa swsto na valo to onoma tou. Gia ton logo auto kano omos kai tis aparetites dieukriniseis.
