o. Marcin Ciechanowski - Czy można się modlić o czyjąś śmierć? Skuteczna rozmowa z Bogiem 

Bóg i tak wie o tym co w nas siedzi. Nie ma sensu udawać więc, bo to jedynie oszukiwanie samego siebie

To prawda, lecz my nie wiemy co Bóg ma nam do powiedzenia. Dlatego warto czasem zadać pytanie by znaleźć odpowiedź

dzień dobry - BÓG mnie zna - ale ja też potrzebuję poznawać siebie - w Prawdzie - przez Niego i w Nim - pozdrawiam Cię

"Obyś się chłopie po śmierci nie zdziwił" jak to w jednej książce A. Pilipiuk pisał

@@wydawnictwoistudiopaulinia3039 Cóż za merytoryczny "argument", pod tytułem, a co jeśli po śmierci się coś okaże, czyli podporządkuj swoje życie czemuś bo być może po śmierci się coś okaże, a może się nie okaże. Jakie jest prawdopodobieństwo, że wiara w coś co opiera się jedynie o opis książki sprzed 2 tysięcy lat złożonej z różnej czasem sprzecznej narracji okaże się prawdą 🤔jak w przedszkolu. No to ja mam symetryczny a co jeśli ty się zdziwisz i to nie będzie np Jezusa, a Hades? Czy zmienisz teraz swoją wiarę, bo jest taka hipotetyczna opcja? Co wtedy 🤭

Odpowiedź warta pytania. Nie mam zamiaru wchodzić z Panem w polemikę, nie czuję takiej potrzeby, a i nie mam w sobie daru do nawracania. Nie wierzy Pan, Pańska sprawa, Pańskie życie, sumienie i wybór. Są jednak tacy, którzy wierzą, doświadczyli i czerpią z wiary siłę do życia, nadzieje na lepsze jutro, uczą się miłości i dobroci i dla takich ludzi powstaje ten program. Natomiast nie rozumiem postaw takich jak Pańska. Nie krytykuje Pan zawartości, wypowiedzi o. Marcina tylko lezie z jakąś mało wyrafinowaną szyderą. Proszę takie zachowania skierować do kolegów (jeśli jakichś pan posiada).

@@wydawnictwoistudiopaulinia3039 Wprost przeciwnie skrytykowałem sam fundament, podstawę na której opiera się ta wypowiedź, na co dostałem pozamerytoryczny "argument" o tym, że po śmierci coś się stanie bo coś się panu wydaje, więc odpowiedziałem symetrycznie, że tego typu pozamerytoryczny argument dotyczy praktycznie każdej religii, ale to nie znaczy, że każda z nich jest prawdziwa, bo po śmierci być może się okaże prawą, trudno żeby one wszystkie były na tej podstawie prawdziwe. Ludzie proszę Pana wierzą w różne rzeczy, nikt im nie zabrania, ale to nie znaczy, że nie można stwierdzić pewnych faktów, a jeśli Pan uważa, że gdzieś popełniłem błąd merytoryczny w swojej wypowiedzi, to zapraszam do jego wykazania. A jeśli takiego błędu nie ma, to proponuję refleksję o tym na czym się takie przekonanie jak wiara w coś opiera, bo po chwili namysłu zauważy Pan, że nie ma tego wiele.

Nie chce mi się bawić w taką przepychankę bo to marnowanie czasu, a zdaje się ja pana do niczego nie przekonam ani pan mnie. Pana argument jest taki Boga nie widać i nie słychać wniosek Boga nie ma (banalne). Zatem przedstawię moją kontrę po raz ostatni. 1) Wiara, jak zapewne pan wie zakłada niepewność Wierzę nie jest tożsame z wiem 2) Stwierdził pan fakt, że Boga nie widać. Zatem chciałbym Panu przypomnieć, co zapewne pan wie jak krytyk, że Stwórca pozostawił człowiekowi wolną wolę. Pełnia owej wolności polega na tym, że Bóg nie zdradza w sposób bezsprzeczny swojego istnienia. Dlaczego to robi? Dlatego, żeby Pan mógł kwestionować jego istnienie i aby Pan sam obrał sposób w jaki Pan chce swoje życie przeżyć. Po drugie, ujawnienie się Boga zapewne byłoby destrukcyjne dla wielu ludzi, bowiem nasza grzeszna natura skonfrontowana z Prawdą mogłaby wywołać kolaps istnienia. 3) Jest w świecie dość sporo literatury wśród ludzi, którzy dostali możliwość zetknięcia się z czystą łaską. Piszą oni o swoich doświadczeniach. Oczywiście racjonalista powie, że nie ma doświadczenia empirycznego, nie ma istnienia. Błąd ten jednak polega na tym, że Pan jak i ja mamy mikroskopijną wiedzę na temat świata i to że czegoś nie widzieliśmy lub nie doświadczyliśmy nie oznacza, że to coś nie istnieje. Dla przykładu przed odkryciem np. jakiegoś pierwiastka nie widzieliśmy o jego istnieniu ale ten pierwiastek istniał. Zatem brak empirycznego doświadczenia nie może stanowić ostatecznego przekonania o istnieniu lub jego braku 4) Co do ostatniego zdania, swojego czasu (autor posta) żyjąc bezrefleksyjnie był sceptykiem, po refleksji nabrał przekonania graniczącego z pewnością, że światem Ktoś kieruje.