Ailem de var bu huy. Artık babamı görünce içime öyle bir rahatsızlık geliyorki. Bütün hayat enerjim bir anda bitiyor. Ha dersenki bunun sorunları ne? Hayatsızım,aile baskısı görüyorum. Ve direk aile yani kurtulamıyorsunuz. 18 yaşıma kadar ne halt edip hayatımı düzeltmem lazım yoksa 18 yaşına gelince pişmanlıklar dolu bir hayat beni bekleyecek. Hatta direk 17 diyelim. Cünkü 17 de büyük bir rakam gibi göze batıyor. 15 imi doldurmama 2 4 ay arası birşey var. Telefon bağımlılığımı bırakacağım bu zaman içerisinde. Ve son zamanlarda öğrendiğim en iyi teknikleri uygulayacağım psikolojik olarak. Ve artık bu durumdan utanmıyorum tam tersi hastalığa dönüştü. Psikolojim çöp gibi. Yıkıldı yıkılacak tarzı olduğu için bir adım bile işkence. Ama baya ilerledim. Kendime önem vermeyi değil. Gerçekten kendime önem vermeyi dahi öğrendiğim için şuanda iyi hissediyorum psikolojik olarak. Ama çok hasarım var. Düzeltebilirmiyim geri dönüşü varmı? Büyük ihtimalle yok. Bu yüzden hala saglam taraflarımı geliştirip hayat disiplini haline getirmeyi planlıyorum. Bahsettiğim şeyde direk karakterimdi. Karakterimi kaybettim. En kötü psikolojik durumlardan biri. Ve 3 ila 4, yıldır asosyalim. Ağır asosyalim ama bunun bana kattığı olgunluk beni gururlandırıyor bir o kadarda üzüyor. Okulda okuyamam. Sakatlıklarımdan hastalıklarımdan dolayı gidemedim. Tipimde normal evet ama yaşıma göre 2 yaş büyük gösteriyorum. Stresten büyük ihtimalle. Ytden fln kariyer yapmaya çalışırım, fitnesse giderim orda 5 10 arkadaş edinir açılırım mantığındayım.
Bu yaşta bu farkındalıkda olman seni diğer yaşıtlarından ne kadar olgun olduğunu gosteriyor büyük gördüğün 18 bile o kadar yolun bası ki bu kadar fazla düşünme kafaya takma bir kaç uğraş bul kendine kafanı dagitabilecegin akısina bırak biraz :)
@@aysenur8169 inşallah abicim/ablacım. Ama ben Allah'a pek inanmıyorim yinede hiçbir zaman saygısız bir söz (yalnız olsam bile) etmedim. Dinlere karşı çok derin bir bağlamım var çünkü beni ayakta tutabilen en önemli sebep ve tek sebep oydu. Şuan araştırma aşamasındayım. Teşekkürler.
@@EKSKR Egoistlik gibi anlaşılmaması için yaşımı sosyal mecralarda söylemeden yazı yazan biriyim. Ama farkındalık kazanmak bu yaş için normal değil. Gerçekten çok kötü olaylar yaşamıs biri olarak bunu söyleyebilirim. Birşeylerin farkında olmak, ilerisini düşünebilmene rağmen engel olamamak, bunlar insanı iyi olarak etkilememesine rağmen bunları niye beynimiz düşünüyor? Diye arada sırada aklıma takılıyor bu tarz sorular. Örnek verecek olursam zorla 2 kere sünnet ettirildim. Yararı sıfır olacak şekilde komple zarar oldu. Geceleri sürtünmeden dolayı hem ilerideki hayattan alacağım zevki kaybediyorum hemde uyku problemi, rahatsızlık yaşıyorum.
Herşey geçiyor güzel yavrum sen nasil birisi olmak istediğine karar ver ve bu yönde adım at. Hayat keskelerle yaşanmayacak kadar kısa. 50 yaşımdan sesleniyorum sana, sevgiler
@@nevinyayar5 bunun zaten farkında olduğumu belirttim. Da bende keşkeler yok işte sadece farkındalık var. Yani farkındayım ama belirttiğim gibi hayattan zevk almıyorum. Yaşamıma vb. Önem vermiyorum çünkü değerli görmem için bir sebebim yok.bütün yollarım denedim. Yani İstanbulda otursam tamamen bu daha kolay olacak lakin oturduğum yerde sakin. Garip derecede sakin. Gezilecek yerde sınırlı. Sadece iş yeri çok fazla başka iyi yanı yok.
Yeniden doğuş um beş yıl önce başladı Değirmen çarkı dönerken çark durduğu zaman anladım kendimi çıkmaz yolda buldum ihanet ve seni küçümseyen aşalayan bir insanla beraberdir meditasyon yapmaya başladım Yaşam kartlarını açtım Bana ait olmayan düşüncelerimi ve kişileri hayatımdan çıkardım zorbir süreç olduğunu belirtmek isterim Gül dikensiz olmazmış felsefe hayatımın yapı taşı oldu şükretmek olmazsa olmazım oldu ❤Sevgiyle kalın anda kalın
Bende küçükken yaşadığım travma yı yenmekde zorluk çekiyorum dediğiniz bütün pisikolojik sorunlarla mücadele ettim ve siziin önerileriniz bana çok katkıda bulundu teşekkürler
Yaşam kalitemiz yükselir .olumsuz bakışlar sonuç ve katarlarhayat karartır olumlu bakan gülümser gülümseyen bakış gülümsetir sevgi ve hoşgörüyle bakıp sağlıklı düşünen (+) sonuçları getirir herkesin size bakışı da(+)' e dönüşür.Herkonuda huzura koşan ve etrafına (+) enerji yayan biri olursunuz.içsel bakışınız ve zihini(+) değişir geleceğinize daha güvenli bakar.
İlk yazdığım yoruma ilaveten eski karamsarlığımı sonlandırdım belki amacıma ulaşmış olmamın da etkisi var hayatı geldiği gibi kabul ediyorum insanlara ise nefretle bakmıyorum yaşamanın güzel olduğunu fark ediyorum yaşamak gerçekten keyifli mümkün mertebe tadını çıkartalım dinlediğim ve okuduğum stoacı felsefe bana iyi geliyor kendimi ve hayatı seviyorum bu da benim için büyük bir gelişme
Bu kez anlatımlarınızda benim korku ve tedbirlerle geçirdiğim uzun yılları dinledim sizden ne varki aldığım kararlardan pişman değilim dünya ya getirdiğim evlatlarımı en iyi şekilde ahlaki ve akademik eğitimi almaları gerekiyor du bunları başarmak için hayatı son derece önemsedim ve korktum yarın hayatın ne getireceğini bilmemek her zaman her şeyin daha kötü olacağını düşündüm hazırlıklı olmalıydım ve çevrenizde yakın aile fertlerinizin sizin yaşadığınız zorluklara seyirci olmaları beni daha çok hırslandırdı kin sahibi etti ve ailem dahil insanoğluna güvenmemiyi öğrendim bu durum da her yeni gün uğraşı özveri mücadele içinde olmak çok şükür ben amacıma ulaştım görevlerimi yerine getirdim maalesef videonuzda dediğiniz gibi korku ve endişe kimseye güven meme duygusuyla yaşayan insanlar yolun sonunda bedel ödemek zorundalar mesela benim yaşadığım fiziksel sıkıntılar gibi benim yaşamım ideal değil özellikle benim için dediğim gibi amacıma ulaştım emeğinize sağlık STOACI filozof
Evlenmeye 2 gün kala kız arkadaşım beni terk etti. Dostoyevski'nin Yeraltından Notlar'daki kötü karakter gibi her şeyi yıkıp gelinliği çöpe atıp sinsi bir gülümseme ile bavulunu alıp gitti. Onun için ailemi, arkadaşlarımı, dostlarımı, herkesi karşıma almıştım. Ben hastayken yüzüstü bırakıp gitti. İlişkimiz son iki güne kadar çok iyiydi. Son iki günde birden değişti. Buradaki video ile ilgili kısmı: Son iki gün olumsuz düşünmeye başlamıştım, bu düşüncemin bu sonuca yola çıkmış olabileceği ihtimalini düşünmeye başladım.
Şöyle bir gerçek var. Marcus Aurelius’un da dediği gibi , insan ne düşünüyorsa o olur. Çünkü beynimiz gerçek ile hayali ayırt edemiyor ve bir düşünceyi takıntı haline getirdiğimizde ya da o olumsuz düşünceye fiziksel ve ruhsal olarak tepki verdiğimizde, o korktuğumuz şeyin başımıza gelmesi için bir kader ağı örülmeye başlıyor. Bu paranormal bir olay değildir. Zihin herhangi bir şeye inandığında onun olabilmesi için seni programlıyor. Mesela ben de çok değil, en fazla 1 yıl önce hiç ameliyat olmadım nasıl bir şey acaba anestezi almak gibi şeyler düşünüyordum, bir buçuk ay önce ameliyat oldum. Bu cevap biraz stoacılıktan uzakmış gibi gelebilir, sadece ne düşündüğümüze dikkat etmemiz için yazdım.
Merhaba. Ne kadar yaşama tutunmaya çalışırsam, annem beni o kadar dibe çekiyor. Annemin yanında gülünce kendimi suçlu hissediyorum. Ve ben 50 yaşında bir kadın ve 28 yaşında kızım olmasına rağmen, annemle beraberken mutsuz oluyorum. Onu çok seviyorum bırakamam da
Siyaset kurbanı köy enstitüleri videosu izleyin nacizane önerim...Cemre Demirel hadisler videosu izleyin lutfen...uzerimizde din diye neler baskı oldu anliyor insan din siyaset hersekilde kandirildik
