W styczniu 1945 rozpoczął się atak Rosjan na Prusy Wschodnie, który przerodził się w ogromną tragedię dla mieszkańców tego regionu. W wyniku natarcia Armii Czerwonej pod koniec stycznia 1945 Prusy Wschodnie zostały odcięte od Niemiec. Ludność uciekała w kolumnach lub próbowała dotrzeć do portów bałtyckich aby stamtąd udać się na zachód statkami marynarki wojennej. Osoby dogonione lub złapane przez Armię Czerwoną w większości przypadków były wywożone, gwałcone lub zabijane. Szacuje się, że z 2,4 milionów mieszkańców, których liczyły Prusy Wschodnie pod koniec wojny, około 300 000 zmarło w okropnych warunkach podczas ucieczki. Wśród osób, które straciły życie podczas zatonięcia statków: Wilhelm Gustloff (30 stycznia), General von Steuben (10 lutego) i Goya (16 kwietnia) było tysiące uciekinierów z Prus Wschodnich.
Osoby uciekające przed Rosjanami podejmowały również ryzykowną drogę ucieczki przez zamarznięty Zalew Wiślany aby dojść do oddalonej o osiem kilometrów Mierzei Wiślanej, wąskiego cypla na Bałtyku. Stąd chciały dotrzeć do gdańskiego portu. Ucieczka przez zalew okazała się fatalna w skutkach. Lód załamał się pod licznymi wozami, ponieważ zostały one ostrzelane przez radzieckie samoloty. Ludzie masowo tonęli i zamarzali. Wkroczenie Armii Czerwonej do Prus Wschodnich cechowało wyjątkowe okrucieństwo. Na kobietach dokonywano masowych gwałtów, żołnierze strzelali do cywilów - mężczyzn, kobiet i dzieci. Takich miejsc zbrodni w regionie jest wiele. Niemalże w każdym miasteczku i wiosce miała miejsce zbrodnia dokonana przez żołnierzy Armii Czerwonej. Do 1989 nie wolno było nawet wspominać ofiar tych wydarzeń, ponieważ panowała zmowa milczenia na ten temat. Na terenie dzisiejszego województwa warmińsko-mazurskiego znajduje się kilka symboli pamięci tych zdarzeń i ich ofiar.
źródło: ostpreussenpor...
12 сен 2024
