This turned out to be the last interview we would ever do with the late and great Warrel Dane (Nevermore, Sanctuary, solo). Never forgotten. Thank you for all the memories.
Συγκίνηση.... Τεράστια απώλειά..κι αυτός κι ο φιλαράκος του ο Chuck, τον οποίο πήρε ο Χάρος- σε μια τρομακτική επίδειξη κακού, πικρού "χιούμορ"...- την ίδια ημερομηνία...
Tι μυαλό,τι φωνή,τι attitude, ο τύπος ήταν συνώνυμο του metal. Κρίμα που δεν πρόλαβε να κάνει και έναν τελευταίο Nevermore δίσκο,όπως σχεδίαζε. Λείπει.
Το καρφι για τον Tate ηταν ευστοχο,ειναι γνωστα τα του χαρακτηρα του,ωστοσο το live in tokyo και η εκτελεση του taκe hold of the flame ειναι οτι καλυτερο φωνητικα εχω ακουσει σε live!Ο tate τοτε ηταν απλα ο κορυφαιος!
This is actually a really great, revealing interview. Lots of stuff I didn't know about where he was musically, his postmortem on Nevermore, and his restaurateur days. (I'd *love* more chef-oriented Warrel interviews!) He'd mentioned the pasta sauce in another interview and I really wish he'd published his recipe for it.
