Çöldeyim, yine Yiğitcan Erdoğan'a rastladım. Oyunlara hala senaryo lazım değil, iyi tasarım, iyi bölümler ve kendiliğinden ortaya çıkabilen hikayeler daha iyi dedi. Anlattı durdu, bakalım neler anlattı? #cansungurveyakınevren
... Abi vatiividya darksouls oyunlarının sıralamasını bile doğru bilmiyor (Kronolojik olarak) Adam isim yaptığı için ünlü doğru bildiği için değil ufak bir Heads up vereyim dedim... Vatividya denince tüylerim kalkıyor.
Şu güne kadar en çok zevk aldığım oyunlar gözüme ara sahne sokula sokula anlatılan senaryolara sahip hikayeli oyunlar oldu. Videoda anlatılan kenarda köşede ses kaydı, not vb. bularak anlatılan hikayedense ben senaristin gözünden hikayeyi görmeyi ve anlamayı tercih ediyorum. Ayrıca singleplayer oyunların bir deneyim olduğunu düşünüyorum. Tabii bunlar kişisel tercih. Bundan ötürü hem Journey gibi hem de Assassin's Creed gibi oyunlar yapılmalı. Hiçbir zaman birinin yapımı bırakılmamalı. Saygılar CS :)
Hikayesiz oyun, jelibonsuz bir hayata benzer. Yapmayın, etmeyin. Edit: Oraya senaryo diyelim, hikaye yanlış bir kullanım olmuş. Yorumlarda biri düzeltti. Ve de eklemek isterim ki bence oyunlar açısından çoğu türe ihtiyacımız var. Hepsinin tadı ayrı. Ben ileride senaryo üzerinden oynayabileceğimiz oyunlar azalsın veya azaltılsın istemem.
Melinda Feupozione ikisinin farkı Witcher 3 ve Skyrim arasındaki fark gibi. Witcher 3 daha çok senaryo tabanlı gözüküyor. Skyrim hikaye tabanlı. Çok küçük bi çizgi aralarındaki fark. Yani Witcher’da bir karakterin senaryosunu oynuyoruz, Skyrim’de hikaye içinde istediğimiz karaktere senaryo yazabiliyoruz.
@@akifsarca5967 O açıdan düşünmemiştim. Doğru, haklısın. Ama videoda, daha çok hikaye üzerinden gitmişler gibi hissettim. Direkt fark etmeden hikaye yazmışım ben de.
Abiler dediğiniz tarzda oyunlarda tek oynadığında keşfettiğin bir olay veya multiplayerken arkadaşların veya hiç tanımadığın birisiyle yaşadığın bir anı, olay ohh be iyiki bi senaryo, kısıtlama yokta böyle acayip şeyler yaşabiliyorum dedirtebilir sıkıntı yok ama tam tersi senin oyununu baltalayan veya alacağın zevki düşüren tanımadığın bir tipte çıkabilir yada tek oynarken saatlerce oynayıp hiç ilginç bir olay yaşamadan aynı şeyleri yapıp oyundan çıkıp saatlerini heba etmene de sebep olabilir. Senaryolu oyunlarda bir ekip kafasında senin senaryosuz bir oyunda yaşayabileceğin olayları sıralayıp, süzgeçten geçirip belli bir olay sıralaması ve finali ile önümüze ürün olarak çıkartır. Senaryoyu beğeniriz beğenmeyiz ama belli bir saat içinde daha yoğun şekilde bir hikaye tecrübe etmiş oluruz. Unutamayacağım bir oyun anı ihtimali için saatlerce bir oyuna kendimi harcamaya ben pek sıcak bakmıyorum. Olay kötü senaryolu olup uzun oynanış süresine sahip oyunlarda patlak veriyor. Senaryolu oyun dediğin max 15 olup anlatacağı hikayeye odaklanmalı. Yani işin aslı dediğiniz oyunlar evet oyundan alacağın zevkin tavanını kesinlikle arttırır ama tabanınıda düşürür. Seviliyosunuz abilerim bu tarz sohbetler daha fazla gelir umarım. Senaryolu oyunlar bitmesin yaa
Verdiğiniz dark souls örneği inanılmaz hoşuma gitti ve videonun çözüldüğü nokta oldu benim için. Düşününce senaryolu oynları inanılmaz seven birisi olarak Dark souls oyunlarını oynarken hikayeye hiç dikkat etmediğimi ama yine de inanılmaz eğlendiğimi fark ettim. Sizin hipotezinize katılmakla birlikte Hideo Kojima gibi narrative'i inanılmaz güçlü adamlar senaryo yazdığında o senaryoyu film gibi deneyim etmeyi de inanılmaz seviyorum. İşte bu sebepten benim düşüncem senaryolu oyunlar yine yapılsın ama kaliteli bir öykü sunmuyucaklarsa yapımcılar bize kalitesiz content sunmaktansa bize oyunun mekanikleri ve dünyası ile farklı deneyimler sunmaya çalışması yönünde. Bu tür videolarınızı çok beğeniyorum, lütfen devam.
Burada vurgulanması gereken kısım senaryonun olmaması değil; senaryonun, oynanışın ve mekaniklerin önüne geçmemesi. Buna en iyi örnek Metal Gear Solid serisi olabilir. Oynayış tarzınızdaki özgürlük, çevre etkileşimi, hakimiyetin sizde olması ayrı bir noktada, saatlerce süren sinematikler ayrı bir noktada. Legend of Zelda: Breath of the Wild gibi oyunları oynayabildiğimiz bu dönemde aklı selim insanlar olarak hala Death Stranding'e heyecanlanabiliyorsak sebebi bu. Katılmadığım nokta ise bütçe yetersizliğinin senaryolu ve lineer yapılı oyunlar yapmak için geçerli bir bahane olmaması. Bahsettiğiniz tanıma uyan Minecraft, Stardew Valley, Rimworld, Terraria gibi oyunlar; sektörde yıllarca diz çürütmüş, tecrübeli, kıdemli geliştiricilerin büyük firma yapılarından bayıp ayrılarak ortaya çıkardıkları oyunlar. Ben sektörde 2 sene tecrübesi olan bağımsız bir oyun geliştiricisi kardeşiniz olarak bu oyunları oynarken arkada çalışan sistemi düşündükçe aklımı kaybediyorum. Abilerim; akıllıca düşünülmüş, yeterlice cilalanmış, eğlenceli ama onlarca saat oynandığında bayacak birkaç mekanikle beraber üzerine kafa yorulmuş bir senaryo, 4-5 saat süren ve 5-10$ bandında gezen bağımsız oyunlar için ideal (What Remains of Edith Finch, GRIS, Gorogoa, Undertale, Hotline Miami vs). Ama 300 kişilik ekip, 100+ milyon $ bütçe ile 5 senede geliştirdiğin, 60$ tam fiyattan sattığın oyunun bu şekilde olması değil. Şu anda senaryolu bir oyunu geliştirebilmek adına 40 kişiye laf anlatmaya çalıştığım için gaza gelmiş olabilirim, kusuruma bakmayın. Türkiye'deki indie oyun sektörüne (en azından şimdilik) "senaryolu oyun yapmayın" demek, biraz overkill oluyor. :D Ağzınıza, emeğinize sağlık.
Senaryolu oyunları seven bir insandım fakat giderek hızlanan tüketim huyumuzdan olsa gerek, artık biraz yoruluyorum uzun uzun senaryoya sahip oyunlardan. Bu noktada Zelda:BOTW'i bir kere daha övmek gerekli. Sana oyunun girişinde kısa bir tanıtım yapıyor ve sonra diyor ki ana görevin final boss'unu kesmek. Sonra tercihi sana bırakıyor. İstersen oyunun her tarafını gezip senaryonun hikayelerini göre göre ilerleyip boss'a gidiyorsun, istersen oyunun kendi içerisinde oluşturduğu hikayeler ile bambaşka bir dünyada oyun oynayabiliyorsun. İstersen geçmişten gelen büyük savaşçı Link olduğunu hatırlayarak ilerleyip, kahramansı bir senaryonun içerisinde ilerliyorsun; istersen lanetlenmiş topraklarda kim olduğunu bilmeyen ve kendini yavaş yavaş geliştirerek bir gün o toprakların en büyük kötüsüyle kapışırken kendini bulabiliyorsun. Bu tarz senaryo işleyişini gördükten sonra, eski tarz senaryolardan sıkılmaya başladım. Yakuza 0'da kendimi açık dünyaya atmadan 1 saat oyunu oynayamadığımı farkettim. GTA'nın bu tarza dönmesi gerekliliği kesinlikle lazım. GTA 6'nın başında bize biraz senaryo verseler ve karakterimizin hedefinin 10 milyon GTA$ kasmak olduğunu öğrendiğimiz an bizi oyunun içerisine salsa keşke. İstersek oyunun bize vereceği görevleri takip ederek klasik GTA senaryosunu yaşayarak bu parayı kazanmamızı sağlasa, ya da istersek açık dünyanın içerisinde banka soyarak, hitmanlik yaparak, araba çalıp satarak, vb. işlerle o parayı kazanmaya çalışsak. İki türlü de oyunun senaryosunun sonuna ulaşabilsek. Meramlarınıza sağlık. Meram-ı Çöl serinize güzel bir isim bekliyorum. İyi günler
Her oyunda senaryo olsun demiyorum amma ve lakin ben oynadığım oyunda, oynadığım karakter gibi hissetmek, karakteri tanımak ve karakterle bütünleşmek gibi şeyleri ararım ve bu iyi bir senaryo olmadan olmayacak bir şey. 500 saat Minecraft oynasam Steve ile bütünleşemem. : /
Hikaye konusunda bence Half Life çok büyük iş başarıyor. Hem ilgilenmeyene tamamen oynanışa odaklanma özgürlüğü sunarken, hikayesini arayana da zekice bölüm tasarımıyla etkileyici bir hikaye sunuyor. Bunun bir üst seviyesini de Portal başarmıştır. Gizli bölümlerle Rattman karakterini tanıtırken, yerdeki kahve lekeleriyle, personele ayrılmış cam panellerle Aperture Science'da eskiden insanların olduğunu fakat bir felaket sonrası insanların tesisi terk ettiğini oyuncuya ara sahne izlettirmeden, diyalog eklemeden ve onun özgürlüğüne bırakarak anlatmıştır. Oyun tasarımı tarihinde bence bu konuda en büyük hatayı geçtiğimiz yıllarda Quantum Break yapmıştır. Anlatmama gerek yok sanırım bu konuyu. Güzel ve düşündürücü sohbetiniz için teşekkürler.
kojima'nın 9 saatlik ara sahneleri de güzel dark souls'un ara sahne olmadan atmosferle hikaye anlatım tarzı da. Bence 2 türlü de olabilir nasıl bir şey yapmak istediğine bağlı. İnteraktif ara sahne olayı da belki güzel olabilir.
Ara ara tekrar açıp dinliyorum. Mükemmel bir argüman oluşturma, her seferinde daha da ikna oluyorum. (“Atanamamış Bukowski -Yiğitcan Erdoğan-“ zamanlarından yazıyorum bu yorumu.)
Neden her iki tür de aynı anda var olamasın? Tek tip mi olmak zorunda tüm oyunlar? Doğru anladıysam oyunlarda kendi hikayemizi kendimiz oluşturalım diyorsunuz. Bunu yapabilen oyunlar aşırı keyifliler de. Ama bunların yanında gayet lineer ve narrative odaklı oyunların da farklı bir tadı var. İkisinin aynı anda var olmasında bir sakınca yok bence. Ayrıca anlatılan şeylere uygun hikayeli bir oyun yapmak için gerekli yeterlilik şu an yok. Teknoloji o noktada olsa bile tüm parçaları birleştirmek oldukça zor. Başka bir oyuncunun varlığı da malesef her zaman videodaki gibi güzel sonlara bitmiyor. Benim için iyi hikaye ve oynanış dengeli olduğu sürece her yapım güzeldir. Lineer olsa da olmasa da. Bir de gece böyle videolar atmayın. Düşünmeye zorluyorsunuz, çok alışkın değilim.
Görevleri yapış şekline göre dünyaynın ve hikayenin gidişatının değiştiği Dishonored, Fallout New Vegas, Skyrim, Undertale gibi oyunlar beni ne kadar eğlendirdiyse senaryonun sabit olduğu ve ara sinematiklerle yedirilmeye çalışıldığı oyunlar da bir o kadar canımı sıkmıştır. Kesinlikle anlatılanlara katılıyorum.
eskiden bu konuda çok zıt görüşlüydüm. Lakin üniversitemin ilk senesinde mount and blade ile tanıştım ve bu konu ile fikrim değişti. Çünkü oyunda sizinde söylediğiniz gibi belirli başlı senaryo parçacıkları vardı ve onun dışında ne yapacağınız size kalmıştı. Yani ister bir ülkenin mareşali ol yada canın sıkılınca isyancı ol yada istersen direkt diğer taht varisinin yanında ol yada canın bunlarıda yapmak istemiyosa git kendi kırallığını kur tamamiyle sana kalmış. Buda aslında bir oyundan aradığınız şey nedir? oynanış mekanikleri mi ? Grafik mi? Senaryo ? sorusuna senaryosuz senaryo oyunları gibi absürt bir cevap vermeme sebep oldu :D
Aylar sonra bu güzel sohbet yeniden önüme düştü. Neredeyse bir sene olmuş bu video yükleneli. Yiğitcan ile yaptığınız bu tartışma videolarının devamının gelme ihtimali var mı acaba abi?
Anlattığınız gibi Minecraft , Breath of The Wild gibi oyunlar çok güzel örnekler fakat senaryolu oyunlar ın da tamamen bitmesine karşıyım. RDR 2 mesela, bana karakterlerini ve senaryosunu sevdirmeyi başardı.Bunu dayatmasından dolayı insanların rdr 2 sevmemesini anlıyorum.Minecraft , Breath of The Wild yine gelsin ama senaryolu oyunlarda bitmesin.Çünkü ben yarın yine last of us , god of war , uncharted çıksın istiyorum.
Abi teknoloji o kadar gelişmedi, tamam polis kovalamasında falan aksiyon anları oluşuyor ama duygusallık, intikam hissi, karakter gelişimi falan ya şu anki gibi olur ya da çoook gelişmiş yapay zekalarca yönetilen oyun dünyalarında olur
16 Yaşındayım 8 yaşımdan beri "Redstone ready" sistemleri ve "building" üzerine uğraşıyorum ama bir sik olamayacağımı da biliyorum hayır bu ümitsizlik değil kendi çapını bilmek...
bence oyunu farklı kılan hikayesi zaten. o zaman full açık dünya kafamiza göre takildigimiz oyunlarda çeşitlilik bir süre sonra biter. birinde kılıçlı birinde silahlı birinde orta çağda yap birinde ilk çağ hemen tukenecek malzeme. ve hepsindede açık dünya biseyler inşa ettigin ve ya işgal ettigin oyunlar kim alirki aynı oyunun kilicli olanı çıkmış bide onu oynuyim diye.
videoda hafif takılma var 3-4 saniyede bir çok minik cızırtıyla birlikte takılıyor . haberin olsun . bir ek : sadece yiğitcanın sesinde varmış takılma . o yüzden devam . :)
Last of us , bioshock vb. tek düze ve tamamen senaryo üzerinden giden oyunlar eski tipin en iyi örnekleri ; bu kadar iyi olmalarının nedeni oynatarak seni o karakter gibi hissettirmesi, film olarak çıksalar meh diyip geçebilecekken oynarken oyun olmasından dolatı insanı içine çekip o karakter yerine koyduruyor bunu filmin yapması çok zor şahsi fikrim hikayeli oyunlar yaşamaya devam etmeli.
hikayesiz-senaryosuz tek kişilik oyunlar tamamen rafa kalkmalı düşüncesi çok yanlış. bizlere oyunu sevdiren, karakterle bağlanmamızı sağlayan şey hikaye ve hikaye ile oluşturduğumuz (s)empati. bunu da en etkin biçimde senaryo sağlıyor. ha yeni nesil single-player oyunlar bir çok ara sahne ile oyunu bölüp film olmaya başladılar. bu bile lineer çizgiye çok katkı yapan bir faktör değil. önemli olan şey hala oynanış, grafik, mekanik(vuruş hissi vs) ve hikaye.. bu arada senaryosuz porno filmler sadece seyredilip geçilirken- akılda kalmazken- konulu olanlar hafızalarda yer ediyor :)
5 лет назад
Hikayeli oyunların da ayrı bir zevki var hikayesiz, anlamsızca koşup koşup öldürdüğün oyunların da ayrı bir zevki var bence.
Twitter'daki Stanley Parable muhabbetini görünce atladım geldim. Yiğitcan ile bu tarz bir konsept keşke devam etse. Hesoyam da yalan olmuşken her bölüm spesifik bir oyunun tartışıldığı canlı yayın tadından yenmez.
minecraft ta +500 saatim vardı oyuna doydum. 21 yaşındayım üniversitede arkadaşımın laptopunda masaüstünde minecraft görünce minecraft mı oynuyorsun ya diye alaycı şekilde sormuştum. Herkes benim tepkimi vermiş ko yüzden klasörün iç,ne atmıştı
Cs'nin oyun oynatmayınca istefiğin kadar hikayesi olsun sözünü anlamamış arkadaşlar var galiba yorumlarda.Last of Us gibi God of War gibi oyunlar oynanış mekaniklerinin de zevk verdiği oyunlar.Hikayesiz oyun demek rpg demek diyen de insanlar var ama Mario'nun hikayesi falan yok fakat her oyunu harika bölüm tasarımları taş gibi oynanışa ve ilginç mekaniklere(Örn.Odyyseydeki şapka veya Sunshinedeki su jetpacki) sahip.Bir oyunu oyun yapan şey oynanışıdır.Siz oynamadığınız bir şeye oyun diyemezsiniz bence.
Bence de oyunlara kesinlikle senaryo lazım değil. Ve bu konuda kendimden örnek vermek istiyorum. Ben hikayeli oyunları sadece hikayelerini merak ettiği için oynayan insanlardanım. Oynanış, atmosfer vb. diğer ögeler beni heyecanlandırmaz, bir oyunu oyun yapan şeyler bunlar olsa bile. Ve bu durumu size şöyle açıklayayım: Aklınıza hikayesi muhteşem olan bir oyun getirin. Ve farz edin ki bu oyunun hikayesinin anlatıldığı bir roman var. Ben oyunu oynamak yerine romanını okumayı tercih ederdim. Çünkü gerçekten de beni ilgilendirmiyor gerisi. Witcher vb. oyunları oynarken de aynı durumdaydım. Misal Witcher'ı oynarken sadece diyaloglar için yaşardım, sağı solu gezmek ya da canavar avlamak vs. zerre umurumda değildi, hatta zulüm gibi gelirdi. Şimdi Witcher romanlarını okuyorum ve "Oh, dünya varmış be!" diyorum. Çünkü o romanlarda benim arzu ettiğim şey, yani "sadece hikaye" var. Hikayesi olmayan oyunlara gelecek olursak, onlar daha bir oyun gibi hissettiriyor ve eğlendiriyor beni. Buna örnek olarak da Europa Universalis 4 bağımlılığımı gösterebilirim. "Bu sefer de Hindistan'daki tek topraklı bir ülke ile dünyayı ele geçireyim!" diyerek başlıyorum oyuna mesela. Ve hangi ülkeyi oynarsan oyna, olay yine aynı. Güçlenip, büyüyüp bir imparatorluk haline geliyorsun. Ama bu her seferinde zevk veriyor. Kulağa çılgınlık gibi gelebilir ama benim için durum böyle. Ve orada kendi hikayemi kendim yazıyorum. Alternatif bir dünya tarihi ortaya koyuyorum. Bu bana büyük bir keyif veriyor. Gördüğünüz üzere, bir oyunun zevkli olması için illa hikayeli olmasına gerek yok. Aynı şekilde hikayesi ile ön plana çıkan oyunlar da diğer ögeleri yüzünden insanı sıkabiliyor. En azından bende durum böyle. Hikayeli oyun yapmak yerine bu hikayeler roman veyahut roman serisi olarak piyasaya sürülse daha mutlu olurdum.
Kendimi pek iyi anlatamamış olabilirim gibi hissediyorum, ama umarım anlamışsınızdır. Şunu da söyleyeyim, artık hikayeli bir oyun piyasaya çıktığında o oyunu Let's Play kanallarından izliyorum. Böylelikle sadece hikayeye odaklanabiliyor, diğer oynanış ögeleriyle vakit kaybetmiyorum. Hatta "Gamer's Little Playground" gibi kanallar var RU-vid'da, onlar bu hikayeli oyunları "Game Movie" adı altında sadece hikayeye odaklanılmış olarak video haline getiriyorlar. Hikaye ile alakalı olmayan her şey kırpılmış oluyor bu "Game Movie" videolarında. Onları izliyorum mesela. Böylece hikayeyi oyunu oynayarak vakit kaybetmeden elde etmiş oluyorum.
5 лет назад
@@Tavuskusu156 meramını çok iyi anlattın. EU4 konusunda hissettiklerini ben de Civ6 için hissediyorum. temel oyun mekanikleri o kadar nitelikli, nicelikli, çeşitli ve detaylı ki her seans başka bir uygarlık destanı oluyor, her seferinde başka bir destan yazıyor olmak videoda bahsettiğimiz "kendiliğinden hikayecilik" durumunu doğuruyor.
"Bir kıtabın, filmin senaryo akışını, onu yaratan kişinin fikirleri dışında ne kadar değiştirmek isterdim?" Senaryoları kaldırmak demek; Sungur'un Gris oynarken yaşadıklarına veda etmek olmaz mı ?
GTA V de free roam onlarca saat geçirmişimdir , herhangi bir side quest in de geçireceğiniz 15 dk nın yanında onca saatlik free roam in ederi sıfırdır ,online da binlerce saat heist peşinde eğlenirken orgazm ın sınırlarında dolanan serotonin yüklü arkadaşlara da saygı duyarım tabi, sonuç olarak benim için koca bir boşluktur , bir çuval ay çekirdeğini zevksiz ve hastalıklı bir tutkuyla yemekle , bir avuç antep fıstığını zevkle yeyip bitirmek arasındaki fark belki bu iki durumu açıklayabilir :D Oyunlarda iyi senaryolar hala gereklidir , bakın RDR-2 ye geldi 50 saat , 80 saat (ben 100 saat geçirdim) eğlendirdi yıktı geçti senaryo ve hikayesiyle tabi... Hah oyunlar hala ve uzun bir süre daha böyle olmalı daha doğrusu belli aralıklarla bu kalitede oyunlar devamlı gelmeli ,elimizden tutmalı , "senin için 8 senede bunu hazırladık , bu ürünün 60$ karşılığında optimum deneyimi yaşatacağına karar verdik , al oyna yaşa işte amk" demeli.
Filmlerin de yeni nesil oyunlar karşısında önemli bir değer ortaya koyabildiğini düşünmüyorum. Film sektörünün artık ölmesi gerekmiyor mu? Anlatmaya çalıştıkları hikayeleri zaten daha iyi veren oyun dünyasına yerlerini bırakmaları gerekmez mi?
Abi bence sağlam yazılmış bir hikaye önemli. Hikayenin sana bir şey katması, hikayenin altı boş olmaması, seni içine çekmesi lazım. Öbür yandan hikayesiz bir oyunda çok zaman harcayamazsın misal minecraft, en fazla 20 30 saatin sonunda sıkılıp çıkarsın. öbür yandan bir deus ex oynayarak kendine bir şeyler katabilirsin. Bence sağlam yazılmış bir hikaye ve yanında oyun özgürlüğü olmalı. Oyun bana senaryo ilerlemesi için şuraya gitmelisin demeli ama şuradan gitmelisin dememeli ben kendi yolumu çizerek oraya gitmeliyim. %80 özgür oynanış %20 hikaye.
Hikayeli oyunlar olmalı. Sevmeyen oynamasın. Tercih meselesi. Boş boş sıkalım boş yere item topyalayım çok eğlenceli. Hikayelerin gelişmesi farklı yönlere gitmesi için Hikaye Ağacı gibi bir şey olmalı. Aslında yapılabilir. Basit de olsa olabilir. Şurada evet dersen farklı yola gidersin hayır dersen farklı yola gidersin. Detayların da değişmesini sağlamak zor olabilir. Dediğim şekilde kaba ve düz değişebilir ama istenilene biraz daha yakın oluruz. Birde hikaye de ilerlemek için yapılan amelelikler var buda hikayeyi baltalıyor.
God of War, Last of Us, Uncharted gibi muhteşem oyunların senaryosuz hala aynı etkiyi gösterebileceğini gerçekten düşünüyor musunuz? Senaryosuz oyunlar çok çok iyi (Gta gibi) yapılmadığı sürece sıkıcı olmaya ve unutulmaya mahkumdur.
Biraz tercih meselesi ancak benim kişisel tercihi senaryo kesinlikle olmalıdır. Fakat tersini düşünene de saygım var. Sonuçta oyun film dizi farketmez eğer rezil seviyede artık herkesin kabul ettiği kadar kötü değilse oldukça subjektif şeylerdir. Bir deneyim herkesin kendi zevk ve görüşlerine göre şekillenir. Benim bu konudaki görüşüm ise kesinlikle senaryo gereklidir. Herkese sevgiler.
Konvensiyonel hikaye anlatımının değişeceğine ve değişmesi gerektiğine bende katılıyorum yada en azından bu yönde adımlar atan journey gibi oyunlar olabilir. Ancak videonun sonunda da Yiğitcan abinin söylediği gibi oyunlarda film gibi hikaye anlatılması var ve bazı insanlar o filmi yaşamaktan zevk alıyor. Keza ben de onlardan bir tanesiyim. İleride bu tarz oyunların niş olarak da olsun kalmasını istiyorum. Hem bu sayede hakikaten kaliteli olanlar çıkar. Benim burada tek takıldığım bir şey var. O da "OLMASIN" denmesi. Ne demek olmasın? :D Benzer şeyi ne yazık ki çok zeki ve bilgili olduğu için takip ettiğim fakat "benimle aynı fikirde olmayanlar gerizekalıdır" tavrı taşıyan CS reyiz de yapıyor ne yazık ki? Neden bu kadar saldırgansın daha o dediğin yorumlar dahi yapılmadı biraz sakin ol ya! :D
alıcısı olduktan sonra yığma devam edecektir. sinema sektörünün gidişi gibi oyun sektörü de kusturana kadar klişelere ve zorlama kahramanlıklara yer verecektir.
Tam ya şöyle kafama göre takılabilceğim amacımı kendim arıcağım bana ufak ufak dünya hakkında bilgiler vermek dışında hikaye vermicek denizli dağlı bayırlı oyun neden yok diye düşünürken bu videoyu gördüm her kelimeye katılıyorum :(
@@batulin Ne yazık ki biraz tuzlu yaa.Paran varsa mutlaka öneririm bit switch falan almanı yine de.Ama paran yoksa her ne kadar korsana karşı biri olsam da sana şunu önereyim.Cemu emülatörünü pcne indirip bir bakabilirsin oyuna.
RDR2 nin oyuncuyu zincirlediği konusuna çok hak veriyorum. Hikayeden çıkıp haritada gezmeye başlayınca inanılmaz anlamsız vakitler geçiriyorsun ve boş bir oyun hissiyatına kapılıyorsun. Ayrıca Arthur un ölümünden sonra oynamak bile istemedim çünkü o kadar emek verdiğim karakter birden yok oluyor ve kıytırık bir yan karakterle oyuna devam etmek ilgimi çekmedi
Yiğitcan 'ın ilk ipotezinde örnek olarak verdiği oyunu ben last of us olarak vermek istiyorum. Bu oyunda seni senaryoya göre oynatıyor hiç-bir şekilde farklı bir şey yapamıyorsun. Hatta oyunun sonunda da peki ben bu oyundan neden etkilendim vay be dedim bir ilüzyon mu ? Peki Yiğitcan 'ın dediği gibi ben sabit senaryolu bir şey istesem film var kitap var onu tüketirim. Peki ben last of us in senaryosunu beyazperdede izlemiş olsaydım etkilenirmiydim hayır. Peki oyunun oynanışı çok çok mu iyi hayır. Bir diğer örnek dark souls 2 ben ikiyi oynadım ve 2. 3. Boss tan sonra oyunu sildim. Zor olduğu için mi hayır. Hatta silme aşaması şöyle oldu ; bossu öldürdüm ve dedim ki ben bu bossu ve bundan önceki yaratıkları niye öldürdüm nereye gidiyorum ne yapıyorum. Hi birşey belli değil. Bu sebeple oynamadım oyunu. Zevk aldığım şeyler farklı dark souls gibi oyunları hiç bir zaman sevemeyeceğim. Last of us gibi oyunlara her zaman vay bee diyeceğim. Sevgiler.
Bu videodan sonra ayrıca değinmek istediğim bir şey var. Bazı insanlar video oyunlarının eser niteliği kazanması için senaryonun zorunlu olması gerektiğini düşünüyor, bunun oldukça yanlış bir düşünce olduğunu söylemek isterim, video oyunlarında game design ve level design dediğimiz kavramlar oyunları birer eser haline getirmeye yeterde artar. Bu kavramları anlamak aynı zamanda video oyunlarına farklı bir gözden bakmamızı sağlar, aldığımız zevki arttırır ve herhangi bir video oyununun nasıl bir zekanın elinden geçtiğini görmemizi sağlar. Yani anlatmak istediğim senaryo yerine bu kavramlara odaklanmak video oyunlarının gerçek potansiyelini ve niteliğini gösterir.
Ben bu olayı oyunların hikayelerini gereğinden fazla ciddiye almaları olarak yorumluyorum. Dark Souls çok güzel bir dünyaya sahip mesela, içinde ilginç olaylar, karakterler de var. Ama oyun bunları gözüne sokup gameplay'i engellemiyor. Sürekli cutscene'ler izletip sana bir şeyler anlatmaya kasmıyor, seni bir NPC ile tanıştırıp sonra onu öldürerek yapay bir şekilde sana bir şeyler hissettirmeye çalışmıyor. Bunu güzel yapılabilen, gameplay'ini güzel bir context'le çevreleyip sunabilen oyunlar da var. Hatta tam tersini yapıp gameplay'i sadece anlatımını güçlendirmek için kullanan yapımlar da var. Bunlar zaten daha anlatım odaklı oyunlar. Sıkıntı, anlatımı güçlü olmayan oyunların boktan senaryoları oyunculara dayatmaları, gameplay'in eksiklerini senaryo ile yamamaya çalışmaları diye düşünüyorum. Kötü olacaksa olmasın yani.
@@championgundyr1092 Bence öyle. Başarılı bir oyun mekaniğini The walking dead ve the road filmlerinin karışımı ile sunan senaryo bazlı bir oyun. Kendi hikayeni yaratabileceğin ne var ki?
Tek başınayken Skyrimde yaşadım bu duyguyu. Multiplayer ortamdayken de Sea of Thieves. Sea of Thieves'de bir sürü epik anım vardır ve hiçbiri oyunun planladığı şeyler değil insan faktörü ve dinamizmine bağlı olaylardı
''Sinema sektörünü bitirelim, millet eline kamera alıp dışarı çıksın. illa ki ilginç bir olaya denk geliriz ve önceden kurgulanmadığı için daha etkileyici olur. '' demek gibi bir şey arkadaşın videoda anlattığı konu
hede hödö yaratık kestiğin sıkıcı düz yaratıklar gelince kutunun içine hapsolduğun hepsini kesemeden içinden çıkamadığın SIKICI oyun yapısı olan bir oyun yaptığı için söylemiş olabilir
Rekabet temalı oyunlar için haklı. İlkel bir ego tatmini ver onlarda, aynı pornolarda olduğu gibi ve ikisinin de ayıp olmasın diye hikayeleri var. Ama amacın ilkel bir tatminden çok bir şeyler deneyimlemek ve bir yolculuğa çıkmaksa işte orada porno ile film arasındaki farkın aynısını hikayeli ve hikayesiz oyunlarda görüyoruz
Bazı oyunlar hakkında katılsam da genel olarak katılmıyorum. Bence oyun yemekse senaryo o tabaktaki sostur. Bazı yemekler sossuz da iyi olsa da sosla beraber harika bir tabak olabilir rezil bir şeye de dönüşebilir fakat bazı yemekler sossuz kuru da olabilir. Kısaca senaryo sosu bazı oyunlarla buluşunca gayet güzel bir tabak çıkartabilir. Oyunlar güzeldir yiyin. Bu arada multiplayer oyunların yanındaki içecektir.
Yalan söylemek istemiyorum hikayeli oyunlar beni daha çok etkiliyor ve güzel bir tad bırakıyor fakat hikayesiz böyle pubg call of duty gibi sadece çatış gibi bir oyun oynadığım zaman zamanımı çöpe atıyorum gibi hissediyorum o yüzden keşke Red dead redemption 2 hikayesi daha uzun sürse
Konuya bakış açışı ve verilen örnekler neden tek taraflı bu kadar ? Uzun zamandır keyifle her içeriğinizi takip ederim ama bu kadar eksik hissettiren şekilde bir konuyu tartıştığınıza şahit olmamıştım. Şaşırdım açıkçası. Galiba Can Bey'in pek konuşası yoktu.
Yamulmuyorsam, Yiğitcan beyin uzun uzadıya anlattığı bu hipotezcikleri CS bey Pupg'u yılın oyunu seçtiği vakit, sebebi olarak söylemişti. Ayrıca bunu ülkemiz yıllarca 'Jahrein her oyunu oynuyor' olarak anlıyordu. (Tabi daha komünite yapılı tarzda). Yaş kemale ermeden katılabilecek oyuncu sayısı pek azdır bu konuda. Ben bu görüşe Zelda oynarken artık tamamen tamam olmuştum. Tabi bana -oyun olarak- iyi bir hikaye anlatacaksa bir oyun o senaryoda kısıtlanmaya razıyım. Not: Spec Ops örneği üzerinden yürümek çok iyiydi ama ne gerek vardı? :)
rdr2, god of war, undertale gibi oyunları oynamadıktan sonra ne anlamı kaldı oyun oynamanın? Şahsen ben bi oyunu güzel bi hikaye deneyimlemek için oynarım belki düşüncem yanlış ama oyunu hikayesine göre yüceltirim ve ya yükseltirim başka hiç bir şeyini baz almam.
Yiğitcan twitch aç da bağış atıp mikrofon alalım sana
5 лет назад
yok ya mikrofonum iyi. zoom h1. ya kablo temassızlık yaptı, ya discord kayıt esnasında cortladı. yoksa iki yıldır haftada 12 saat yayın yapıyorum bu mikrofonla.
Abi oyun kültürüm yok, Ps3'te Gta 5 oynarım yorumları okumaya geldim . Çöldeyim madem Yiğitcan abiye inanayım bari . Bi de Journey çok ilgi çekici duruyor Ps3'te nerden ulaşabilirim aboneliksiz satın alabilir miyim acaba ?
