წლები მიდის და დრო არ იცდის, უშენობამ დამღალა. სადღაც შორს აწ წარსულს იქით , წლებმა ძლიერ გაწამა. ჩემო მზე, ჩემო იმედო შენ უნდა დამაიმედო ჩემო იმედო. ნაცნობ ქუჩას მიუყვები , თოვლად მათოვს დარდები შენ მელანდები. მახსოვს როცა ვშორდებოდით ,არაფერი არ გითქვამს. წვიმდა თაფლისფერ თვალებში ოხ, ის დღე როგორ არ მიყვარს . ჩემო მზე, ჩემო იმედო შენ უნდა დამაიმედო ჩემო იმედო. ნაცნობ ქუჩას მიუყვები , თოვლად მათოვს დარდები შენ მელანდები. ჩემო მზე , ჩემო იმედო შენ ისევ შენ უნდა დამაიმედო ეხლა ჩვენს ქუჩებს მივუყვები და ცრემლად მართოვს დარდები .
