Everyday we live Everyday we cry Everyday we tripin Everyday we ride Everyday we kill Everyday we die Everyday we hustle Everyday and night Yeah i'm the boy from the ghetto I hope that you remember my name Shout out to all of my fella and hater they try to survive in the game ก่อนนี้ฉันเองมันยังเด็กไม่เคยเข้าใจในกฎเกณฑ์ ได้เพียงแค่ทำตามความฝันแล้วระบายความผิดหวังเอามาเขียนเป็นบทเพลง เค้าบอกว่าโตแล้วจะเจ็บฉันก็เลยเลือกกำหนดเกมส์ ไม่มองกลับหลังมีแค่แผนแล้วก็ผังถ้ามันพังป็นเพราะฉันกำหนดเอง ก็เพราะว่าชีวิตมันหลอมมาเหมือนเหล็กไม่ยอมให้ใครมากดเอน ถ้าหากฉันตายก็แค่ฝังไม่ต้องเอาฉันไปขังไว้ข้างบนมณฑปเมรุ มีศรัทธาก็แค่เดินต่อไฟผ่านเสียงหัวเราะเยาะของใครต่อใคร ทางนรกกลายเป็นเพลินต่อใจมันชั่งเวทนาใครไปรายต่อไป ทางที่เดินมันก็ไกลหนอไกลยอมเอาเลือดไปแลกแต่ไม่ยอมขอใคร ไม่อยากทะเลาะยอมเป็นคนขอไปแต่ทำไมมันจึงเปราะจังนะใจหนอใจ Now Everybody hate Everybody like Everybody fun and Everybody fight Everybody feelin Everybody sight Everybody black and Everybody white Everybody rap Everybody famous Everybody step Everybody jealous Everybody kill for the dollar dollar bill Everyday we live Everyday we cry Everyday we tripin Everyday we ride Everyday we kill Everyday we die Everyday we hustle Everyday and night ไม่มีใครเชื่อไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเอื้อไม่มีใครดัน ไม่มีใครเชื่องไม่มีใครนำ ไม่มีใครเลื่อมใสและไม่มีใครจำ ไม่มีใครรอดไม่มีใครยั่ง ไม่มีใครโลภไม่มีในกรรม ไม่มีใครชอบไม่มีใครชัง ไม่มีใครโทษเธอเลยไม่มีใครทำ ตอนนี้กูยังไม่ตายแต่ก็จวนในสมองอยากจะลืมแต่ก็ทวน สมาธิที่เคยมีมันก็รวนเพราะยังมีความสุขที่ต้องตักแล้วก็ตวง เข้าไม่ถึงความโศกแต่ละทรวงได้ยินเสียงค่อยๆโอดทีละครวญ หยิบบุหรี่ขึ้นมาต่อทีละมวนและเห็นแสงรอบตัวค่อยๆดับทีละดวง เหนื่อยและล้ากายขาแขนใจยังต้องไปอีกกี่หมื่นแสนไมล์ บรรยากาศกี่ชั้นกี่ลำแสงไรและยังต้องผ่านพ้นอีกกี่เยื่อแผงใย ทุกๆครั้งเงยหน้าแหงนไปสอดสายตาบนฟ้าแสนไกล ถามพระองค์ทรงมีแผนใดได้แต่ส่งสัญญาณให้ฉันตามแสงไฟ
Everyday we live Everyday we cry Everyday we tripin Everyday we ride Everyday we kill Everyday we die Everyday we hustle Everyday and night Yeah i'm the boy from the ghetto I hope that you remember my name Shout out to all of my fella listen hater they try to survive in the game ก่อนนี้ฉันเองมันยังเด็กไม่เคยเข้าใจในกฎเกณฑ์ ได้เพียงแค่ทำตามความฝันแล้วระบายความผิดหวังเอามาเขียนเป็นบทเพลง เค้าบอกว่าโตแล้วจะเจ็บฉันก็เลยเลือกกำหนดเกมส์ ไม่มองกลับหลังมีแค่แผนแล้วก็ผังถ้ามันพังป็นเพราะฉันกำหนดเอง ก็เพราะว่าชีวิตมันหลอมมาเหมือนเหล็กไม่ยอมให้ใครมากดเอน ถ้าหากฉันตายก็แค่ฝังไม่ต้องเอาฉันไปขังไว้ข้างบนมณฑปเมรุ มีศรัทธาก็แค่เดินต่อไฟ ผ่านเสียงหัวเราะเยาะของใครต่อใคร ทางนรกกลายเป็นเพลินต่อใจ มันชั่งเวทนาใครไปรายต่อไป ทางที่เดินมันก็ไกลหนอไกล ยอมเอาเลือดไปแลกแต่ไม่ยอมขอใคร ไม่อยากทะเลาะยอมเป็นคนขอไปแต่ทำไมมันจึงเปราะจังนะใจหนอใจ Now Everybody hate Everybody like Everybody fun and Everybody fight Everybody feelin Everybody sight Everybody black and Everybody white Everybody rap Everybody famous Everybody step Everybody jealous Everybody kill for the dollar dollar bill Everyday we live Everyday we cry Everyday we tripin Everyday we ride Everyday we kill Everyday we die Everyday we hustle Everyday and night ไม่มีใครเชื่อไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเอื้อไม่มีใครดัน ไม่มีใครเชื่องไม่มีใครนำ ไม่มีใครเลื่อมใสและไม่มีใครจำ ไม่มีใครรอดไม่มีใครยั่ง ไม่มีใครโลภไม่มีในกรรม ไม่มีใครชอบไม่มีใครชัง ไม่มีใครโทษเธอเลยไม่มีใครทำ ตอนนี้กูยังไม่ตายแต่ก็จวนในสมองอยากจะลืมแต่ก็ทวน สมาธิที่เคยมีมันก็รวนเพราะยังมีความสุขที่ต้องตักแล้วก็ตวง เข้าไม่ถึงความโศกแต่ละทรวงได้ยินเสียงค่อยๆโอดทีละครวญ หยิบบุหรี่ขึ้นมาต่อทีละมวนและเห็นแสงรอบตัวค่อยๆดับทีละดวง เหนื่อยและล้ากายขาแขนใจยังต้องไปอีกกี่หมื่นแสนไมล์ บรรยากาศกี่ชั้นกี่ลำแสงไร และยังต้องผ่านพ้นอีกกี่เยื่อแผงใย ทุกๆครั้งเงยหน้าแหงนไปสอดสายตาบนฟ้าแสนไกล ถามพระองค์ทรงมีแผนใดได้แต่ส่งสัญญาณให้ฉันตามแสงไฟ
