Pałac Rządu Gubernialnego - później pałac Gubernatora - materiały do filmu
Biurokracja , nie jest wytworem naszych czasów bowiem w XIX wieku gdy Lublin był pod zaborami , ilość urzędników gwałtownie wzrastała.
Wprawdzie nadawało to rangi i prestiżu miastu jednak generowało gigantyczne koszty utrzymania aparatu władzy ( podobnie zresztą jak obecnie ) .
Historia budowy pałacu to lata 50 XIX wieku kiedy to Gubernator zwrócił się do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych o konieczności wybudowania nowego gmachu.
Dotychczas urząd znajdował się w pałacu Lubomirskich na Placu Litewskim i pięciu budynkach rozsianych na terenie miasta.
Ponieważ kasa miasta świeciła pustkami, Rząd Gubernialny planował zaciągnąć ogromną pożyczkę bankową na ponad 80 000 rubli ( finansowanie spłaty kredytu miało być ze środków przeznaczonych na budowy podobnych pałaców na terenie całej guberni ) jednak Komisja odrzuciła taką propozycję.
Latem 1859 roku Julian Ankiewicz składa projekt architektoniczny budowli wraz z opisem , który warto zacytować „ Plac przeznaczony na wzniesienie budowli […] jest najpiękniejszym placem w Lublinie. Projekt na gmach ze względu na taką jego sytuację pod względem massy budowli i obrobienia szczegółów chociażby w skromnym zakresie powinien być ozdobą miejscowości”.
Ciekawe są także wytyczne do projektu między innymi widne miejsca pracy dla 20 osób ( gdzie przy jednym oknie miały stać dwa biurka ) w suterenach znaleźć się miały mieszkania dla 11 woźnych.
Wymogi Gubernatora co do swojej siedziby wywołało wiele zastrzeżeń ze strony projektanta gmachu w starych dokumentach czytamy
„ Położenie budowli ze wszystkich stron otwarte i warunek sformowania przy niej oparkanionego podwórza… zmuszają do odsunięcia gmachu od ul. św. Józefa wbrew przepisom budowniczym policyjnym wypadałoby podwórzem gmachu ścieśnić albo w najgorszym razie, zupełnie pozbawić gmach zacisza oparkanionego, koniecznego przy otwartej ze wszystkich stron sytuacji. Z tych przyczyn proponuje posunięcie gmachu ku ul. Krakowskie Przedmieście tak, aby frontem stanął na przedłużeniu ul. Ewangelickiej, z boku na plac wychodzącej”
Lokalizacja także nie była przypadkowa bowiem ta część miasta w tamtych czasach była już niezwykle prestiżową to tu przy słynnym starym Placu Litewskim stały już Pałac Czartoryskich, Pałac Lubomirskich oraz gmachy Komisji Obwodowej. Sam gmach powstał na terenie dawnych ogrodów wyburzonego w latach 20-tych XIX wieku kościoła i szpitala Bonifratrów, który stał niegdyś na Placu Litewskim.
Za datę powstania założenia pałacu uznaje się 29 sierpnia 1859 kiedy to Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych zatwierdziła projekt budynku autorstwa Juliana Ankiewicza.
Budowa postępowała bardzo szybko jesienią 1861 całość została przykryta już dachem a prace wykończeniowe polegały na umieszczeniu dwujęzycznego napisu na frontonie ; Rząd Gubernialny Lubelski i po rosyjsku Lublinskoje Gubiernskoje Prawienie oraz herbu państwa żelaznego orła .
Gmach często zmieniał właścicieli po odzyskaniu niepodległości mieściła się tam Dyrekcja Okręgu II Korpusu Wojska Polskiego w 1918 , podczas okupacji mieściły się tam niemieckie urzędy wojskowe. Po wojnie budynek został przekazany Uniwersytetowi Marii Curie Skłodowskiej.
Sam gmach do czasów obecnych przetrwał niemal w niezmienionej formie.
7 сен 2024
