Gəl gözəlim ol bu qırılmış ürəyin hakimi Sən eşqə düşdüydə görərsən necədir tilsimi Səninlə bir eşq yaşadığ san ki, nağıllar kimi Daxmada sönmüş bir ocağ, bir mən idim birdə sən
Tutub əlini dərdimi mən biranlıg unudardım... bu sevgidən nə sən doyardın, nədə mən doyardım... yar yanında olan zaman hər şeyi unudardım... Qüssə, kədər, qəmdən uzağ BİR MƏN İDİM BİR DƏ SƏN..
Sənlə keçən günləri bir bir varağlamışam mən Puç etməməyçün Eşqi ,çox ayağ Saxlamışam mən Boşuna gözlərim yaşarıb boşuna ağlamışam mən Gözümə gözün gəldi bayağ ,bir mən idim bir də sən
Gözlərim zəifliyib , belim bükülüb,əsir əlim Qəlbimi ayrılıq öldürüb , edib dilim dilim Sen deme var adı xəyanət üçüncü kəs sevgilim Məndə düşünmüşəm nahağ , bir sen idin birde mən .
İstəmədən, məcnuna, fərhadə bu gün tay oldum, Bəlkə sənin ömrünə mən, tarı verən pay oldum, Sən günəş oldun, gözəlim, göylərə, mən ay oldum, Yəni ki, dünyayə çırağ bir mən idim, bir də sən!
İstəmədən,məcnuna,fərhada bu gün tay oldum,bəlkə sənin ömrünə mən,tarı verən pay oldum, sən günəş oldun,gözəlim göylərə mən ay oldum. Yəni ki dünyayə çırağ bir mən idim birdə sən...
O yarı mən səsləyərdim, mahnı namə qoşardım, Şairlərə bu cür gözəl , sevgidən danışardım. Haqqımızda yazardılar , mən də baxıb çoşardım, O şairçün əsl varağ, bir mən idim bir də sən.
Bəlkə keder qemleri həm iztirabin bağlıyaq Vardı əgər eşq sualı hər cavabın bağlıyaq Ewqde vəfa yoxdusa ewqin kitabın bağlıyaq Amma ol kitabda Varaq bir mən idim birdə sən
Cox ac göz insanlara dünyanı misal cekirler Seven aşiqlercün sehrani misal cekirler Baxma biize mecnunu leylani misal cekirler Amma olardanda qabaq bir men idim birde sen
Payizdi artig solubdu yarpağı ağacları Seninde yar mənim kimi,yoxdu taxti taclarin İndiyecen yadimdadi, qapqaraydi sacların Çəkən o həmin zulfə darag,bir sen idin birde mən 🖇
Gördüğüm anda yüzünü başkasına bakmadım Sensiz uykuma döktüğüm göz yaşımı saymadım Çok aradım kendime uygun güzeli bulmadım Tenceresiyle denk kapak bir ben idim bir de sen
