Mga kababayan ko, samahan nyo ako uli at mag chill ride gamit ang scooter sa Bustos, Bulacan at puntahan natin ang Parokya ng Sto Nino.
Ang Parokya ng Sto Niño de Bustos ay itinatag sa mga kalunos-lunos na pangyayari noong ang bayan ay bahagi pa ng Baliuag (Baliwag). Noong panahong iyon, ang mga mananampalataya mula sa tatlong barangay-Bonga, Tanawan, at Talampas-ay kailangang tumawid sa rumaragasang tubig ng Ilog Angat patungo sa parokya ng Saint Augustine upang dumalo sa Misa at tumanggap ng mga Sakramento.
Isang maulan na Linggo ng umaga noong dekada 1860, maraming buhay ang nawala nang tumaob ang isang balsa na nagdadala ng mga parokyano-kabilang ang tatlong bata na malapit nang mabautismuhan-dahil sa malakas na agos ng Angat. Sa deklarasyon ng Bustos bilang isang hiwalay na bayan, at Sa liwanag ng trahedya, isang simbahan ang itinayo doon upang ang mga parokyano ay hindi na muling tumawid sa ilog. Ang simbahan ay inialay sa Banal na Batang Hesus (Sto Niño) bilang parangal sa mga sanggol na namatay sa ilog.
Ang istraktura ng simbahan ay dumaan sa maraming pagbabago sa paglipas ng mga taon. Kabilang dito ang demolisyon ng magandang lumang Romanong art deco altar. Ang isang marker sa ibaba ng kampana ng simbahan ay nagsasaad na ito na lamang ang natitirang bahagi ng orihinal na simbahan na itinayo noong ika-19 na siglo, Ang kasalukuyang simbahan na mukhang moderno ay resulta ng patuloy na pagsasaayos, na pinalaki ang gusali upang mapaunlakan ang lumalaking kongregasyon.
Mula nang itatag ito noong kalagitnaan ng ika-19 na siglo, itinuon ng unang simbahan ng parokya ng Bustos ang lahat ng mga kaganapan nito sa Sto Nino., na ang pinakatampok nito ay isang 10-araw na fiesta ng bayan. Ang fiesta ay nagsisimula sa isang serye ng mga pang-araw-araw na misa ng nobena hanggang sa ikatlong Linggo ng Enero.
16 мар 2024
