Paryż: Miasto Świateł #1 - Pełna rozgrywka, zasady gry 

W tej grze jest wiele rzeczy które mi się podobają. Moje serce kradnie przede wszystkim przecudowny obraz na pudełku. Jestem po prostu oczarowana wyglądem tej gry, wspaniale komponować się będzie na półce. Podoba mi się bardzo że jest dwuosobowa, nie będzie mi przez to przykro jak w innych grach, gdy grając na 2 osoby część komponentów leży nieużywana bo nie mają właściciela. Podobają mi się kafle, uwielbiam gry z kaflami. Obracanie ich w rękach to duża frajda. Świetne są grafiki na pocztówkach, naprawdę dodają grze klimatu, a poza tym zbieram pamiątki z podróży więc takie pocztówki będą dawały mi poczucie, że odwiedziłam Paryż. Genialne jest wykorzystanie wypraski jako pole gry. Oglądam filmik i nie mogę się nadziwić, że ktoś wpadł na taki super pomysł! Sprawia to też, że gra jest bardziej mobilna, można ją rozłożyć w różnych miejscach poza domem i łatwo złożyć. Podoba mi się też tematyka - Paryż. Wspaniale będzie się komponować z butelką francuskiego wina i świecami. 😁

Tak na pierwszy rzut oka: Bardzo ciekawym aspektem jest duża ilość możliwości przy stosunkowo prostych zasadach. Plansza gry tworzy się w trakcie, więc pomimo sporej regrywalności gra nie wymaga długiego "setupu". Dodatkowo łatwy sposób punktowania. Klimat też świetnie wpisuje się w grę. Gra idealna dla par i Paryż - wszystko pasuje. (Szczerze to sądzę, że spodoba się narzeczonej i dlatego zależy mi na jej wygraniu)

Mnie najbardziej podoba się to, że wielkie i wspaniałe miasto, wraz z jego zabytkami i historią udało się zakląć w kilka drobnych elementów. A już szczytem wszystkiego jest to, że cały urok miasta i jego unikalną atmosferę udało się odzwierciedlić w grafice przedniej strony pudełka. C'est beau!

Jako iż razem z siostrą jesteśmy zapaleńcami jeżeli chodzi o planszówki i gramy ciągle i ciągle, to to, że gierka jest na dwóch graczy jest dla mnie świetną opcją. Podczas gry w planszówki z możliwością większej ilości graczy zawsze pojawia się świadomość, że kurcze na więcej osób może byłoby fajniej. A tutaj jestem pewny, że we dwójkę jesteśmy w stanie wycisnąć z tej gry to co najlepszego ma do zaoferowania, świetna sprawa. Zasady wydają się łatwo przyswajalne, więc skończy sie narzekanie, że za trudne :D Ciekawy zabieg z umieszczeniem gry do pudełka, sprawia to że gra jest bardzo kompaktowa i nie zajmuje wiele miejsca, problem z małymi stołami wreszcie rozwiązany :D Śliczne obrazki na pocztówkach, jak z książek. Miło działają na wyobraźnie. A chyba najbardziej cieszy mnie to, że gierka to nie typowa karcianka. Karcianek na rynku moim zdaniem jest sporo, na mojej półce ich nie brakuje, ale rzadko kiedy trafia się gra planszowa, która tych kart nie ma, a jest naprawdę grywalna i sprawia wrażenie, że można się przy niej świetnie bawić układając kafle i czerpać mnóstwo radości!

Wasz kanał w dużej mierze zainspirował mnie do zagłębienia sie w gry planszowe, sprawiłam sobie już dwuosobową gre Tuareg, której każda rozgrywka jest nie do przewidzenia. Paryż: miasto świateł rówież wciągnęła mnie za sprawą swojej nieprzewidywalności. Podoba mi sie mnogość kombinacji w budowaniu planszy, pomimo braku wielu elementów i zasad do opanowania. Również ciekawym elementem jest możliwość grania jedynie pod siebie, albo rywalizując z partnerem, co w fazie wykładania budynków może wszystko zmienić i do samego końca nie jesteśmy pewni czy zrealizujemy swoje cele. Ogromnym plusem gry jest jej kompaktowość, ponieważ w ciepłe dni granie na kocu na świeżym powietrzu sprawia jeszcze większą frajdę. Nie moge nie wspomnieć o grafikach na pocztówkach, którym z chęcią poprzyglądałabym się z bliska.

Świetna rozgrywka, fajnie pokazane zupełnie odmienne taktyki. W grze bardzo spodobała mi się grafika, wykorzystanie pudełka jako planszy oraz to, że mimo iż gra jest krótka, to wymaga zarówno pomyślenia jak i przewidywania, co może zrobić przeciwnik, a dzięki temu, że sami układamy planszę każda rozgrywka będzie inna. No i pocztówki przepiękne. Super!

Gra na pierwszy rzut oka wydaje się dosyć przeciętna, ale po obejrzeniu całego filmu robi bardzo dobre wrażenie, sam pomysł wykorzystania dna pudełka jako planszy jest genialny oraz oszczędny -bycie eko w tych czasach jest jak najbardziej na plus. Kiedy zobaczyłem jaki wpływ mają latarnie na punktacje od razu skojarzyło mi się to z Kingdomino, ponieważ korony działają na tej samej zasadzie, a uważam, że Kingdomino to świetna gra dla każdego. Wykonanie wygląda na staranne, solidne kafelki, kominy oraz dopracowanie szaty graficznej każdej pocztówki sprawia, że ta gra jest przyjemna dla oka. Regrywalność wydaje się być całkiem spora, ale i tak najbardziej podoba mi się sama rywalizacja między graczami z uwagi na fakt, iż każdy musi planować parę możliwości ułożenia swoich budynków, w taki sposób aby drugi gracz nie zrujnował jednym ruchem wszystkich naszych założeń. Pozdrawiam!

W tej grze straaasznie podoba mi się grafika, jest cudowna! Również skradło moje serce elementy układania i myśleń gdzie ułożyć swoje budynki. Myślę że to idealna gra na spokojne wieczory przy herbatce, z kocem i z towarzyszem gierek planszowych!

Podobają mi się proste do wytłumaczenia zasady i szybka krótka rozgrywka, można fajnie kombinować i rozruszać mózg w oczekiwaniu na gotujące się ziemniaki do schabowego. A jak już się skończy grę to już praktycznie stół posprzątany, zamykać pudełko i brać się za kotleta :P

Jest wiele rzeczy, które podobają mi się w grze "Paryż: Miasto Świateł". Po pierwsze, jest to gra z Paryżem, czyli miastem zakochanych, w tytule jest przeznaczona dla 2 osób, co oznacza, że jest idealna na randkę. Ciekawe i bardzo fajne jest używanie pudełka jako planszy. Obrazek na wieczku oraz pocztówki są bardzo ładne. Elementy są estetyczne i wydają się solidnie wykonane. No i ostatnie, patrząc na film z rozgrywki, wydaje się, że jest to gra, którą warto się zainteresować (stosunkowo szybka, przyjemna, a także wymagająca przemyślenia swoich ruchów i zaplanowania co chce się zrobić). P.S. Komentarz dodawany i usuwany jakieś 1000 razy, nareszcie w takiej formie, jakiej chciałam. Nie mam pojęcia, co się wydarzyło przy skopiowaniu tekstu wcześniejszej wersji komentarza w smartfonie, w celu jego poprawienia. XD

Super film 😃 Zdecydowanie najbardziej podoba mi się to że pudełko zostało wykorzystane jako plansza więc pudło nie służy tylko do trzymania komponentów😃

Najlepsze w tej grze jest to, że wykorzystujemy pudełko jako plansza, z taką mechaniką spotykam się pierwszy raz, choć już sporą kolekcję gier posiada. Zawsze podobają mi się gry gdzie trzeba coś układać i główkować, żeby zdobyć jak najwięcej punktów, ale również uprzykrzyć życie przeciwnikowi. No i oczywiście grafiki na pocztówkach i same kafelki są przepięknie wykonane i cieszą oko :)

W grze najbardziej podoba mi się zmienność planszy. Plansza zawsze będzie inna po ułożeniu kafelków przez co nie będzie się nudzić stałym układem. Pocztówki dają bardzo dobre urozmaicenie dzięki któremu możemy nie źle popsuć rozgrywkę konkurentowi. Plusem jest też to że nie dostajemy osobnej planszy tylko jest ona w pudełku przez co oszczędzamy miejsce. Zaletą gry jest również dołączony "notes " do liczenia punktów dzięki któremu nie musimy szukać w instrukcji jak się liczy punkty tylko z łatwością możemy je szybko podliczyć. Pozdrawiam serdecznie 😊

Gra to miłe zaskoczenie. Okładka nie zachęciła mnie do przeczytania jakiejkolwiek recenzji 😅 Postanowiłam obejrzeć Waszą recenzję z pełną rozgrywką i jestem zachwycona 😍 Wygląda na świetną grę na myślenie i kombinowanie. Uwielbiam takie tytuły. Już myślę o tym jak się sprawdzi w rozgrywce z moim dzieckiem 😁

Paryż to była nasza podróż poślubna, Wymarzona z dzieciństwa, realizacja nie trudna. Kilka lat francuskiego w szkole, Z pasji, miłości, później z winem przy stole. Dlatego też najbardziej w grze mi się podoba, Temat miasta zakochanych i francuskie słowa, Te miejsca z pocztówek, grafiki także, Kojarzą się z przeszłością bardzo dobrze. Fascynuje mnie rozgrywka, że na dwie osoby, Trzeba myśleć, kombinować, a nie grać dla ochłody. Myślę, że tą grą przekonam Męża swego, Że planszówki to coś wspaniałego! Na koniec tylko dodam, że oglądam was długo, I za każdym razem zachwycam się głosem... Najpierw Amelii, a potem Staszka - po prostu cudo 🥰 P.s. 1. Nagrajcie podcast. P.s. 2. Paznokcie miodzio jak zawsze.

Najbardziej podoba mi się spacer po Paryżu we dwoje przy romantycznych światłach... przy stole ;-) Świetne są te pamiątkowe pocztówki oraz pasujące kolorystycznie żetony i pionki.

Nie wiem jak to robicie, ale po raz kolejny chcę posiadać prezentowaną przez Was grę! Wychodzi na to, że wraz z żoną mamy podobny gust do Waszego ;). W gry planszowe, pomijając czasy dzieciństwa, gram od roku. Zagrałem w sporo gier, od bardzo prostych po te mające reputację skomplikowanych. Pozwoliło mi to zrozumieć, że gra idealna (dla nas) to taka, która przy minimum zasad i ilości elementów daje możliwie duże pole do kombinowania. To taka gra, która nie ma uciążliwego setupu i już po kilku chwilach od wyciągnięcia można cieszyć się rozgrywką. To taka gra, która nie ma oczywistej strategii zwycięskiej i promuje większe doświadczenie (easy to learn, hard to master). I wreszcie, to taka gra, w którą można zagrać na luzie z dzieckiem, rodzicami czy dziadkami lub zupełnie na serio z kimś, komu po prostu chce się pokazać kto jest lepszy :P ("pojedynek umysłów" - używam tego samego określenia co Staszek :)). Po oglądnięciu Waszego filmu stwierdzam, że gra "Paryż: Miasto Świateł" wpasowuje się w moje wymagania idealnie. Nie mogę doczekać się, aż będę mógł stoczyć w niej pojedynek z żoną! :).

Co mi sie najbardziej podoba. Gra jest bardzo oryginalna na tle innych gier kafelkowych. Dwa etapy wymagają planowania od poczatku jak układać zeby nie pozwolić przeciwnikowi przejąć naszych miejsc i jak ułożyć żeby najlepiej zapunktować. Potem trzeba szybko dostosowywać się do sytuacji przy wykładaniu kafelków i mocno zastanowić się co jest priorytetem ukladanie kafelków czy pocztówki. Jak na tak małą i skromnie wyglądającą grę wydaję się być pełna dobrych pomysłów i pomaga rozruszać szare komórki. Czas rozgrywki też bardzo dobry, wygląd klimatyczny i pasujący do tematu. Jako wielka fanka patchworka i innych gier kafelkowych napewno muszę ją wygrać :)

Gra jest odprężająca, a zarazem dynamiczna i zmuszająca do myślenia. W sam raz na szybką rozrywkę. Kompaktowa zawartosć i proste zasady - to właśnie mi się podoba. Do tego te piękne pocztówki ;-)

Nie ma tu co wybierać co jest najlepsze ponieważ wszystko zachwyca! Przede wszystkim grafiki, które widnieją na pocztówkach. Są po prostu przepiękne 😍😍 sama gra nie jest skompilowana co sprawia, że na pewno często by się do niej sięgało (w końcu nie zawsze jest czas na grę po 2-3h). Gra jest tak skonstruowana, że nie da się niczego przewidzieć, nigdy nie wiadomo czy przeciwnik czegoś nie wykombinuje zaraz co sprawi, że cała nasza taktyka poleci. W każdej grze plansza będzie inna co sprawi, że gra nie będzie monotonna, że po jakimś czasie nie znajdzie się szyfru, który strasznie ułatwi początek rozstawiania. Wszystko to sprawia, że gra jest cała niesamowita i nie da się ocenić co w zasadzie jest najlepsze.

Na początku gdy zobaczyłem tę grę pomyślałem "o kurczę klon Patchworka", ale po obejrzeniu przykładowej rozgrywki stwierdzam, że Paryż: Miasto świateł dużo bardziej mi się podoba. To już 7 gra z rzędu, którą Wy prezentujecie i trafia na moją planszówkową listę życzeń. Musicie przestać, bo gdy tylko wyjdę do sklepu z grami zbankrutuję! A tak na serio świetny film liczę, że szybko pojawią się nowe ;)

Materiał jak zwykle przyjemny i jasny, lubię puszczać sobie jakąś rozgrywkę od was od czasu do czasu (a nuż coś przypadnie do gustu i sam zakupię) :). Odnośnie tej gry to jak już wiele osób napisało kreatywne wykorzystanie pudełka na duży plus, podoba mi się również prostota zamysłu i zasad, w mym domu niestety bardziej skomplikowane gry często spotykają się z odrzuceniem. Zdecydowanie gra nie znudzi się zbyt szybko, ponieważ plansza układana jest na nowo za każdą rozgrywką (sama idea dwóch osobnych faz gry też jest dla mnie zaletą). Jednocześnie widzę duży potencjał strategiczny (o czym sami mówiliście w filmie) wraz z lepszym rozumieniem zasad. Oprawa graficzna może i prosta, ale jest całkiem estetycznie (pocztówki oczywiście poziom wyżej). Podsumowując gra zarówno pomysł na siebie, jak i wykonanie ma godne podziwu i może zapewnić godziny dobrej zabawy.

W Paryżu: Mieście Świateł podoba mi się przynajmniej kilka rzeczy. Wzrok przykuwają fantastyczna okładka pudełka, pocztówki oraz pierwsza strona instrukcji (prawdziwa gazeta Le Petit Parisien i wydanie z okresu wystawy światowej w Paryżu), które tworzą świetny klimat. Największym plusem jest połączenie prostoty zasad i łatwość ich przyswojenia z możliwością płonięcia naszych zwojów. Również plusem dla mnie jest rozgrywka typowo dla dwóch osób, bo w takiej grupie w planszówki gram chyba najczęściej. No i jeszcze +10pkt. do funkcjonalności za środek pudełka będący jednocześnie planszą. Podsumowując, myślę, że bardzo dobrze by pasowała na moją planszówkową półkę i to też jest duży plus Paryża: Miasta Świateł. P.S. Normalnie się nie udzielam na jutubach, więc wykorzystam okazję, żeby Wam pogratulować kanału i podziękować za jego prowadzenie, bo na prawdę robicie to dobrze. Najlepszą rekomendacją ode mnie niech będzie dość długa lista gier, które wylądowały w mojej kolekcji dzięki Waszej działalności - m.in. Takenoko, Odlotowy Wyścig, Górą i Dołem, Krótka Historia Cywilizacji, Burano, Ulm, Charterstone, Sagrada, Everdell czy wsparte niedawno Nanaki. A kilka innych czeka jeszcze w kolejce. Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne rozgrywki :)

bardzo mi się podoba pomysł aby z opakowania zrobić planszę, co jest bardzo oryginalne. Poza tym podoba mi się to jak bardzo 1 gracz wpływa na to co może zrobić 2 gracz, przez co trzeba rozważać wiele opcji naraz. Oprawa graficzna jest bardzo ładna przez co oczy nie będą boleć XD

W tej grze podoba mi się użycie pudełka jako elementu gry, przymus wyboru pomiędzy dokładaniem kafelków a wybieraniem budynków, ilość rzeczy jakie trzeba wziąć pod uwagę przy planowaniu akcji i ten finalny twist w postaci pocztówek.

Bardzo fajne wykorzystanie pudełka jako planszy, zmniejsza to ilość elementów i każda cześć opakowania jest wykorzystana. W tej grze mamy też fajne wtrącenie gry tetris, co dla większości jest fajnym powrotem do czasów dzieciństwa :D Bardzo mi się podobna negatywna interakcja, ponieważ to zawsze podkręca temperaturę rozgrywki, a ja to uwielbiam, bo zmusza to do jeszcze większego wysiłku umysłowego. Bardzo ładne wykonanie pocztówek, będę mógł sobie powtórzyć francuski :)

Podoba mi sie długość rozgrywki przy intensywnym myśleniu.

Podobają mi się pocztówki najbardziej. Nikt mi nigdy nie przysłał żadnej pocztówki, zwłaszcza zza granicy, to może chociaż w pudełku z grą dostanę miłą kartkę z piękną ilustracją :-)

Stylistyka i przywiązanie do szczegółów. Na pierwszy rzut oka? Klocuszki, nic wielkiego kafelki w kilku kolorach i po chwili widzi się pocztówki. Dwustronne, które pięknie mogą prezentować się nawet poza pudełkiem i stanowić ozdobę samą w sobie. Dodatkowo pomimo prostej mechaniki daje się poczuć klimat Paryża i planowania jego rozbudowy. Te drobne detale pięknie wymodelowane kominy, tancerka, która stoi i zachęca do odwiedzenia być może baru, malarz potrzebujący spokoju próbujący namalować urokliwy pejzaż miasta. Widzicie to oczami wyobraźni? I mimo wszystko to jest dość prosta stylistyka, a pobudza wyobraźnię coś pięknego. No i kochani wykorzystanie pudełka jako plansza do gry, dla mnie to zawsze plus, jak by to nie wyglądało jest dla mnie dużym atutem dla gry i tutaj jest to rozwiązane dosyć pomysłowo.

Gra idealna do zagrania w czasie trubo drzemki noworodka :D

W grze podoba mi się praktyczne wykorzystanie pudełka jako planszy do gry oraz wykorzystanie elementów tetrisa - gry z mojej młodości. Ta gra mówi o Paryżu i przypomina mi też o czasie, kiedy zwiedzałem to miasto. :)

Baaardzo podoba mi się kolorystyka i grafika! Wygląda na właśnie taką idealną dwuosobówką, kiedy chce się zagrać w coś na szybko, bez wielkiego rozkładania. I jest piękna

W grze podoba mi się, że w pierwszej fazie wszystko jest super, spokojniutko, układanie klocuszków a w drugiej połowie zaczyna się walka o przetrwanie, podcinanie sobie nóg, płacz, lament i zerwane związki hehe. Podoba mi się to, że możesz idealnie ułożyć sobie kafelki i dobrać perfekcyjnie dopasowane domki, ale w drugiej fazie dosłownie wszystko nad czym pracowałeś może zepsuć ci tancereczka, lub fontanna przeciwnika postawiona w niekorzystnym dla ciebie miejscu. Kocham ten kanał. Szkoda, że nie wszyscy widzowie twojego pierwszego kanału o nim wiedzą. Jednak z drugiej strony możesz z powrotem mieć kameralność, którą tak lubisz. Trzymaj się

„Paryż: Miasto Świateł” urzekło mnie przede wszystkim szybkością rozgrywki. Wraz z mężem lubimy gry planszowe, ale nasze ulubione wyjmują z życia parę godzin, zwłaszcza że mój luby lubi „móżdżyć” :D. W przypadku gdy mamy ochotę w coś zagrać, a nie mamy tych paru godzin, to sięgamy po „Patchwork-a”, którego „Miasto Świateł” bardzo mi przypomina - proste zasady, dopasowywanie kafelków, rozgrywka dla dwóch graczy, czy nawet oprawa wizualna. Po obejrzeniu Waszej rozgrywki jestem pewna, że „Paryż. Miasto Świateł” znajdzie się w naszej domowej kolekcji. :)

Jak zwykle staszek pozamiatał. Tak by sie mógł nazywać tytuł odcinka 😉😉😉 nie wiem czy staszek jest takim dobrym strategiem ale oglądam kanał od kilku lat i amelia z reguły zaczyna a to staszek wygrywa 😁 to fart, strategia czy szczęście 😉😁😉

Jak zwykle super rozgrywka zobaczona do końca 😁 Ciekawe jak dużą grę można włożyć w małe pudełko

Gra bardzo mi się podoba ma dużo fajnych rzeczy. Podoba mi się to że plansza jest pudełkiem i ma zaznaczone gwiazdki co ułatwia kładzenie kafelków. Przygotowanie do gry jest proste wysypujesz kafelki układasz pocztówki i grasz bo plansza sama się robi. Bardzo fajne wrażenie dodają piękne pocztówki i pudełko. Niby gra może się wydawać prosta ale utrudnieniem mogą być pocztówki. Gra może też uczyć mniejsze dzieci rozmieszczania obiektów i tabliczki mnożenia. Sama gra bardzo wpasowuje się do klimatu Paryża sam tam byłem i przyznam że noc to tam najładniejsza pora w dodatku gra jest dla par no bo przecież Paryż to miasto zakochanych. Do gry nie mam żadnych zastrzeżeń. Bardzo podoba mi się tutaj akcent tetrisa. Raczej na pewno kupię grę jeśli jej nie wygram bo jest super.

Patrząc na rozgrywkę najbardziej spodobało mi się, że gracze mogą przypomnieć sobie tabliczkę mnożenia, np. 7 x 5 = 35 :). A tak serio graficznie gra wygląda bardzo estetycznie, rozgrywka przypomina grę Patchwork, z tym że tutaj temat jak dla mnie jest znacznie ciekawszy. Dobrze, że używacie poprawnej polszczyzny i nie próbowaliście używać niepoprawnej "francuzczyzny" :)

W Paryżu:Mieście Świateł podoba mi się połączenie bardzo fajnej i znanej poniekąd z innej gry, którą posiadam układaniu figur o przeróżnych kształtach tak, aby nam w jakiś sposób zapunktowały. Mojej żonie dodatkowo podoba się tło gry, którym jest Paryż, do którego może wrócić wspomnieniami swojej młodości. Jedno i drugie powoduje, że będzie u nas często grana, gdy już trafi z listy zakupowej w nasze ręce :)

Najlepsze dla mnie jest mieszanka Patchworka i Scrable'i. Pierwszego, gdyż też trzeba układać figury w konkretny kształt, a Scrable'i, ponieważ za ułożenie zyska się punkty, a ich ilość zależy od wielu czynników. Poza tym za serce chwyciła mnie sama tematyka. Jestem fanem serialu, mającego miejsce w Paryżu, więc...

Najbardziej w grze podoba mi się możliwość ingerowania w poczynania przeciwnika, jest to odczuwalne ale też nie na zasadzie, że przeciwnik blokuje Ci każdy możliwy ruch. Jeżeli tak będzie robił to bardzo dużo straci sam więc interakcja wydaje mi się idealnie wyważona. Fajna,mała kompaktowa i co najważniejsze SZYBKA gra, im więcej gier mam w kolekcji tym rzadziej wyciągam długie tytuły. Dlatego gra idealnie wpasuje się w moją "małą" kolekcję :D

Najbardziej mi w tej grze podoba mi się szybki setup i tetrisowe podobieństwo. Można poczuc klimacik z przed lat jak śmigało się na game boyach :)

Z początku gra wydawała mi się dziwna, tej gry świateł też nie czułem. Ale potem zobaczyłem, że kolorystyka nadaje ciekawy, ciemny klimat starego miasta (jakim właśnie Pażyr jest), a typ rozgrywki fajnie stymuluje wyobraźnię przestrzenną ^^ mimo, że jest 2D :v trochę taki tetris, ale z przeciwnikiem. Jednocześnie ma na tyle proste zasady, że można spróbować kogoś nią wciągnąć

Najpiękniejsze jest to, że gdy Tancerka spotka Malarza, albo Malarz spotka Tancerkę to zabierają sobie po punkcie zwyciestwa... Jak w życiu 😁

Byłam bardzo ciekawa tej gry. Dzięki za rozgrywke.

Witam. Ta gra na pewno zachwyca grafikami i pomysłem wykonania(chodzi o zastosowanie pudełka). Mi jednak najbardziej podoba się jej "tetrisowość". Można powiedzieć że wychowałem się na tej grze(chodzi mi o tetrisa) i połączenie jej części z dającym niezły wycisk szarym komórkom układaniem kolorowych plansz to naprawdę fajna sprawa. Niby prosta ale jednak od początku trzeba rozgrzać neurony. W dobie całej elektroniki jest to bardzo potrzebne i dlatego mi się podoba. P.S. I z dziećmi będę w nią pewnie wygrywał więc to też na plus ;-)

Pierwsze skojarzenie z tej gry z inną to gra w statki 😁 w którą maniaczyłem swojego czasu wiec odrazu mi sie spodobała. Tak pozatym to polega ona w dużej ilosci myśleniu i przeliczaniu co sie połaca a co nie i co można zrobić żeby udtrudnic gre preciwnikowi 😊. Też dobre jest to że są w tej grze różne etapy przez co gra nie jest monotonna, sama rozgrywka nie trwa za to za długo i w sumie nie przeskadza nawet to że gra jest tylo na dwóch graczy bo zawsze można pograć w 4 albo nawet wiecej osób i poprostu podzielic sie na dwie drużyny ( co dwie głowy to nie jedna ) a i tak bedzie przy takim układzie dużo zabawy żeby rozmawaic co zrobic tak rzeby przeciwnik sie naprzykład nie domyslił itp 😁 wiec jak dla mnie bardzo ciekawa gra na jakies rodzinne spotkania i nawet imprezy 😏😁

Paryż: Miasto Świateł, czyli kilka słów o tym, dlaczego po tym materiale filmowych chciałabym się przejść uliczkami Paryża, w blasku latarni ;) GRAFIKI: Jestem dziewczyną. To załatwia sprawę, wyjaśnia, dlaczego walory estetyczne gry są dla mnie takie ważne! Piękne, przyćmione kolory komponentów gry (głównie kafelków) sprawiają, że faktycznie mam wrażenie, że jest półmrok, że już zmierzcha, zapaliły się latarnie, jest niby lekko szaro, ale wciąż kolorowo :) Gra jest w kolorystyce wieczorowej i to widać. Pocztówki prezentują się bajecznie! Nie mówiąc już o grafice na wierzchu pudełka! Taka piękna, senna okładka jest ZAPEWNE OBIETNICĄ świetnej gry planszowej. Bardzo mi się to podoba!

W tej grze podoba mi się to..., że powiększy kolekcję gier typu "na dobicie" :) Kolejne 15 minutek do innych Patchworków, Azuli, Hero realmsów, czy Kanagawów... Teraz tasiemiec gier, które trzeba przegrać po jakiejś większej partii już zaprawdę naprawdę nie będzie miał końca... A zatem niewyspani planszomaniacy łączcie-my się! :)

Zacznę od aspektów wizualnych, pudełko zachęca ładną okładką. Budowle stojące w oświetleniu latarni oraz postacie krzątające się po ulicy, zapraszają do przeniesienia się w ich świat. Po obejrzeniu foto prezentacji gry zauważyłem jak niewiele elementów jest w pudełku. Pomyślałem, czy czasami w tym wszystkim nie jest mało samej gry? Teraz już wiem, że zupełnie nie! W ciągu 30 minut, które zajmuje wasza partia, zrozumiałem że, nie można się nudzić. Mimo że w swojej turze wybieramy jedynie jedną z kilku dostępnych akcji, to zabawy i możliwości w tym wszystkim nie brakuje. Sama decyzja, który budynek dobrać często nie należy do łatwych. Należy brać pod uwagę nie tylko nasze potrzeby, ale i plany przeciwnika oraz samo ułożenie upatrzonego budynku. Czasami więc nasza decyzja otwiera przed przeciwnikiem całkiem nowe, korzystne możliwości, a przecież tego chcielibyśmy uniknąć. Po tytule nie spodziewałem się gry zbytnio rywalizacyjnej. Jestem jednak zaskoczony jak bardzo się myliłem. Ta niewielka gra pokazuje jak powinna wyglądać interakcja. Nie możemy tu bowiem grać wyłącznie na siebie, gdyż najpewniej zakończy się to naszą porażką. Paryż: miasto świateł wymaga od nas ciągłego kontrolowania i analizowania także zagrań oponenta. Czasem wystarczy jeden błąd, kiedy pozwolimy zgarnąć mu budynek, który wpływu na grę nie przeanalizowaliśmy i jesteśmy ugotowani. Trzeba więc ciągle być czujnym, nie ma czasu na lenistwo. Z pewnością Paryż: miasto świateł to nie jest klimatyczny majstersztyk, jednakże doceniam, że udało się w niewielkiej grze strategicznej w tak interesujący sposób oddać temat rywalizacji. Jaką grą jest dla mnie Paryż: miasto świateł? Po waszej pełnej rozgrywce mogę stwierdzić, że na pewno dynamiczną, ładną, prostą i wciągającą. Kompaktowe pudełko, które jest naszą planszą, a do tego przyjemna, płynna i szybka rozgrywka, wymagająca od graczy pewnego pomyślunku. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony, ponieważ po pierwszym kontakcie, nie zapałałem miłością do tej gry i co za tym idzie, nie brałem jej pod uwagę. Krótko mówiąc dostałem więcej gry w grze niż się spodziewałem.

Najlepsza częścią gry-jak już zauważyło wiele osób jest praktyczne wykorzystanie pudełka, co widzę chyba pierwszy raz

Najbardziej podoba mi się opakowanie, które jest planszą, przez co gra sprząta się sama w trakcie zabawy

Les cartes postales sont magnifique! Jest klimacik :)

W końcu kolejny filmik

Co tu dużo mówić - dla mnie najważniejsze jest to, że gra jest dla dwóch osób, czyli w pełni wykorzystujemy z mężem wszystkie możliwości rozgrywki oraz czas - do 30 minut. Wierzcie mi, że przy dziecku, mamy dopiero wieczorkiem czas, a i tego jest mało, bo po 21 padamy na pyszczek. Dlatego poszukujemy gier 2 osobowych, na krótkie rozgrywki. Dlatego ta gra wydaje się być idealna:)

W grze podoba mi się kompaktowe pudełko, spełniające funkcję 2 w 1 czyli opakowania i planszy oraz piękne, niebanalne pocztówki, których rozmiar będzie idealny do gry z moją babcią - wreszcie nie będzie mieć trudności z odczytywaniem małych symboli;)

W grze najbardziej podoba mi się to że ma jest wykorzystanie w niej tetrisa 🙂 Pozdrawiam serdecznie 🙂

Najbardziej podoba mi się w grze tematyka Paryża. Lubimy z Żoną to miasto. To pierwsze zagraniczne miasto, w którym byliśmy razem. Jeszcze przed ślubem. Mamy sentyment. Miło będzie razem w to zagrać.

Mi najbardziej podoba się w tej grze, że jest rozbudowaną wersją patchworka :)

W grze Paryż Miasto świateł najbardziej podoba mi się że jest nietypowa (chodzi mi o to że nigdy nie widziałem gry tego typu) a no i podoba mi się to że to jest Paryż na jaki mogę sobie pozwolić z moim budżetem 🤣🤣🤣

Gra sama w sobie jest ciekawa - każdy etap jest ważny tzn. nawet jak pierwsza tura nie pójdzie najlepiej, to w drugiej można się uratować. Lubię też gry planszowe, w których każda rozgrywka jest inna i potrzebujemy się dostosować się do sytuacji, planować, przewidywać. Wizualnie też jest świetna, zwłaszcza te pocztówki. Dla mnie jednak wydaje się zbyt nieczytelna, szczególnie przy tych pocztówkach. Ogólnie mówiąc - dobra gra dla osób, które chcą pogłówkować, ale na niezbyt długiej rozgrywce. (Kiedyś z moim tatą w grze "Biznes po europejsku" rozgrywka trwała 4 h - po 2 na jeden dzień.)

Świetny film poparty ciekawą odmianą pachworka, czyżby pachwork kiler??? Pudełko jako plansza to strzał w 10, pocztówki nadają się na obrazy w antyramę a i klimat odczówalny mimo tetriso rozgrywki na dwóch płaszczyznach układania podłoża i docelowo budynków.

Mi najbardziej podobało mi się inność tej gry załużmy elementy tetrisa bardzo ciekawa gra Polecam👌😄😄

W grze Paryż: Miasto świateł najbardziej zaciekawiła mnie intensywność rozgrywki, która zawiera sie w około 30 minutach. Do tego ilosc elementów pozwala na szybki setup, co sprawia, że gra może naprawde często lądawać na stole. Kiedy myśle o dwuosobowej grze, cieszy mnie, iż żaden element gry nie omija mnie przy codziennych rozgrywkach (tak jak to bywa w wielu grach, gdzie pewne karty czy opcje są niedostępne), ponieważ najczęściej w ten sposób spędzam czas z dziewczyną. Oglądając odcinek pomyślałem od razu o możliwości przedstawienia gry rodzicom, gdzie tematyka i nie tak trudne zasady do opanowania, aby zacząć grać, na pewno by ich zachęciła.

Mnie najbardziej podoba się w tej grze jej potencjał rozwoju. Pomyślcie, gra już teraz jest bardzo regrywalna ale Paryż... to temat rzeka. O! Sekwana, kolejna dodatkowa opcja. Albo na pocztówki albo na dodatkowe kafle. Wieża Eiffla! W tamtych czasach zaczęła się jej budowa więc... dobrze było by mieć dom w okolicy. Moulin Rouge, dzielnica czerwonych latarnii, również powstała w tamtych latach... No mrowie możliwości! 😊 O reszcie zalet (jak zwykle) wyczerpująco powiedzieliście i nie będę ich powtarzała. Ale mnie właśnie TO podoba się najbardziej! To jest gra z szeroką perspektywą, solidnie wykonana, szybka, inteligentna... No żeby było całkiem słodko trzeba tylko wyskoczyć po croissanty do dobrej piekarni 👌😉 Dzięki Wam za kolejny filmik. Czekam na każdy z zainteresowaniem... Chyba znowu popłynę na zakupie 😅😅😅 bo najczęściej gramy we dwoje. Pozdrawiam, 👋😍😃

Ładna gra, mam nadzieję że jak już pojadę do tego Paryża, a raczej on przyjedzie do mnie, to nie będę miał syndromu paryskiego, a syndrom następnej partii, czyli jednak syndrom paryski, ktory zmieni swoje znaczenie :)

Miodzio, oglądamy.

W Paryżu: Mieście Świateł podoba mi się to, że kiedy usiądziemy z Ukochanym przy grze, nad lampką wina, w blasku świecy, spojrzę mu głęboko w oczy, zahipnotyzuję go uśmiechem i kiedy rozkojarzy go kolorowa mozaika kafelków i budynków, ja bezlitośnie wprowadzę w życie swój mistrzowski plan, bo rozumiecie, femme fatale, c'est la vie😉

Fajna w miarę prosta gierka, którą można zagrać z młodszym rodzeństwem czy po prostu wziąć do kogoś i na pewno szybko zrozumie o co w tej grze chodzi, ale można też się trochę pogłowić podczas grania w nią. W "Paryżu: Mieście Świateł" bardzo podoba mi się też koncepcja "tetris'a" czyli układania klocków w taki sposób żeby później pasowało tobie, a może przy okazji trochę zepsuje pomysł przeciwnika. Kolejnym plusem jest to, że grę tak jakby podczas grania chowamy do pudełka i nie trzeba dużo sprzątać po grze, a później dużo rozkładać. Podoba mi się też to, że na pocztówkach od razu jest zaznaczone które punktują na koniec. No i na samym końcu duuuży plus za to, że jest bloczek gdzie wszystko można na spokojnie podliczyć i raczej o niczym nie zapomnimy. Na pewno byłoby fajnie zagrać z kolegą albo z kimś z rodziny.

Najbardziej podobają mi się kolory graczy, które idealnie pasują do kanału oraz podział na dwie różne fazy. Jak dla mnie to spakowanie dwóch różnych gier, których mechanika idealnie się dopełnia!

Po obejrzeniu tej SUPER rozgrywki nasuwa mi się tylko taki dialog: - Znowu chciałbym zagrać w "Paryż: miasto świateł" od Lacerta? - A co, już raz grałeś? - Nie, już raz CHCIAŁEM. :D Ps. może w weekend się uda.

W Paryż: Miasto Świateł podoba mi się wiele rzeczy, przez co na pewno znajdzie się na mojej półeczce. Z pewnością mi się podoba, gdyż jest na 2 osoby, a takich (dobrych) gier na myślenie i kombinowanie jest mało, więc dla mnie i mojej dziewczyny znaleźliśmy idealny tytuł ^_^ Dlaczego jeszcze mi się podoba i jest taki idealny? Obydwoje lubimy kombinować z kształtami i układami ala tetris, a mają one dodatkowo ten twist z latarniami. Bardzo nam się spodobał patchwork, ale brakowało nam w nim takiej większej negatywnej interakcji, która w tej grze jest! Jest pięknie wykonana, a pocztówki z przyjemnością bym komuś wysłał zamiast trzymał je w pudle XD Co do mechanik gry i tego jak się w nią gra. Jest prosta i przestępna, podział na te dwie części bardzo mnie urzekł. Kombinowanie czy stawiać kafelek czy brać budynek, a jednocześnie mamy wiedzę, że trzeba brać te budynki przed wystawieniem ostatniego kafelka, bo inaczej zrobią pa pa, oraz to że po wyłożeniu wszystkich kafelków daje nam tę przewagę, iż możemy pierwsi stawiać budynki na planszy jest na prawdę przyjemne i zarazem takie męczące w pozytywny sposób ;p Oczywiście ma jeszcze plus za posiadanie tego zeszyciku na punkty

Co mi się podoba? Możliwość zażartej walki jeden na jednego. Jak żeście dobrze zauważyli wymaga niemalże skupienia szachisty. Jak żeście grali to już miałem kilka świni do podłożenia np. (jeśli dobrze rozumiem tą ostatnią pocztówkę że można kłaść na latarniach) to bym na miejscu Amelii położył jej 1x3 budynek na tych 3 latarniach koło siebie i ukrócił zabawę Staszkowi ;p Ogólnie, jeśli obie strony grałyby z równie zawziętym zaangarzowaniem to ta mała gierka mogła by być niezłym polem bitwy :)

Najbardziej podoba mi się wykorzystanie pudełka jako planszy do gry oraz elementy tetrisa

Do mnie przemówiło wykorzystanie pudełka jako części gry co sprawia, że gra staje się dość kompaktowa i łatwa do zabrania na jakis wypad. Choćby we dwoje nad morze czy jezioro. Dotego dużym plusem jest też to, że gra jest dla dwojga. Ponieważ są i ludzie z którymi nie gra się w ekipie, a właśnie tylko we dwoje

Paryż Miasto świateł nazwa intrygująca, która zachęca do gry. Chociaż po nazwie można spodziewać się romantycznego spotkania we dwoje, to gra zaskakuje nas w pozytywny sposób rozwijając w nas analityczne myślenie, strategię i planowanie. Porywa nasze zmysły przestrzenne do pracy. Sprawiając, że w magiczny sposób odkrywamy klimat gry. Wszystko to zawarte jest w jakże małym pudełku, w którym gra się toczy. Jest to gra numer 1 na liście do zabrania na wyprawy górskie czy piknik w lesie. Wymienione wyżej aspekty są tym co moja idealna gra powinna zawierać. Co sprawia, że jestem ogromnie podekscytowana i z chęcią zaplanuje turne z ta gra, jeśli gra trafi w moje ręce.

Miła gierka, proste zasady, a i tak można troszkę pokombinować. Szkoda, że Amelia przegrała;)

Ogólnie fajna gra pierwsze moje skojarzenie kiedy zobaczyłam te kształty to Tetris a Gierka wydaje się być bardzo przyjemna.

Fajna gra bo szybka. Mozna z dziecmi pograc i mieć nadzieje ze nie zdązy się im znudzić. Z Paryżem to co ma wspólnego ? To ze jest po francusku? I jak juz ktoś napisał : świetnie ze sie sama do pudelka sprząta podczas gry...😀🎉

I najbardziej w tej grze podobają mi się żetony są takie fikuśnie 😅😇

Bardzo podoba mi się te budowanie budynków że trzeba trochę pomyśleć czy wziąć budynek czy sobie jakoś lepiej ułożyć te pola i grać pod jak największe budynki ale później z początku myślałem że będzie to trochę nudne ale gra wydaje się bardzo ciekawa

Wydaje mi się, że za tancerkę powinno się dostać 2 punkty, ponieważ w instrukcji gry napisane jest, że pole tancerki ograniczają budynki, latarnie, malarz oraz krawędzie planszy. W filmiku wokół tancerki były dwa wolne pola, na trzecim była latarnia i według mnie źle zostały naliczone punkty. Czy dobrze myślę?

Pierwsze skojarzenie z Paryżem Miastem Świateł to ... Patchwork, Patchwork Doodle oraz Park Niedźwiedzi a także Fits i Blokus ale to stwierdzenie jest jak najbardziej mylne ponieważ oprócz podobnych kafelków i taktyki układania ona jest inna ;) podoba nam się, ponieważ to gra tetrisowa, patchworkowa a my takie lubimy ale najważniejsze jest to że jest to gra jedynie na 2 osoby, więc to gra idealna dla nas (u Was króluje Amelia i Staszek a u nas Kasia i Igor ;) chociaż u Was jakoś ładniej to brzmi ;) ) Jest to gra pojedynkowa a my uwielbiamy pojedynki, bo w takich grach nie ma problemu i odwiecznego pytania jak przy naszej sytuacji że gra jest na 3-4 osoby ale czy oby na pewno dobrze będzie działa na 2 osoby :D Dużym dodatkowym plusem Paryża Miasta Świateł jest negatywna interakcja w podbieraniu kafelków ale także wspólna plansza gdzie można poszykować plany przeciwnikowi a ja już czuję w kościach moje przegrane partie z synem (Igor) :P a to że ja przegrywam to już się przyzwyczaiłam ale jak już wygram to cieszę się jak małe dziecko :P i jeszcze kwestia wielkości, gra na tyle mała że nada się idealnie na wakacje no może nie do Paryża ale można chociażby wczuć się w rolę i pospacerować po alejkach przy zapalonych latarniach ;)

Najbardziej w tej grze podoba mi się że jest to typowa rywalizacja wyłącznie na 2 osoby i że jest prosta w wyglądzie . Nie zajmuje ona dużo czasu i daje frajdę.

Fajna gierka

Czasem mam wrażenie, że Twórcy gier planszowych specjalnie pod Was tworzą i wybierają kolory niebieski i czerwony [tu pomarańczowy] xD ale tu kolorystyka fajnie też przedstawia podział dnia - niebieskie żetony z księżycem , czyli noc, a pomarańczowe z symbolem słońca - wiadomo, że dzień, ale pytanie jaką konkretną porę tego dnia? Może to przedstawiać wchodzące słońce [świadczyć też może kolor], oznaczające, że pora gasić „światła miasta”, albo wręcz przeciwnie - zapalać podczas zachodzącego słońca, bo wtedy często niebo przyjmuje taką barwę. 2:45 kominy? mi to przypomina królika [może bardziej coś w rodzaju takiej pacynki królika] xD powodzenia w dalszych rozgrywkach w tej grze oraz w tych, które jeszcze planujecie. Pozdrawiam! :)

o kurde o godzinke sie spoznilem. Wydaje mi sie troche podobny do Kingdomino, tylko ze korony sa zastapione przez latarnie i tylko 1 rodzaj terenu dl kazdego gracza. Co robi tu robote to interakcja miedzy graczami. Mozna sie niezle naglowic czy ukladac sobie czy przeszkadzac przeciwnikowi. Jest to warte sprawdzenia.

Nagracie recenzje wybuchających kotków? Miłego wieczorku Staszku i Jego dziewczyno 😘😊

Co mi się podoba w grze? Kompaktowość, wykonanie graficzne - można ją zabrać niemal wszędzie. Poza tym - nigdy nie byłem w Paryżu, a widzę, że pocztówki oddają klimat bardzo wiernie.

Oj, chyba 7 cudów pojedynek pójdzie w odstawkę. Jeszcze tylko z żoną potwierdzić 🤔

Czekam na PHALANX BRASS: BIRMINGHAM !

Ta gra jest fajna nie psuje psychy budóje się miasto ja i Pałew Gajda

W grze podoba mi się to, że mogę zabrać Najlepszą Z Żon i Paryż: Miasto Świateł do kawiarni, rozegrać partyjkę w romantycznej atmosferze i może nawet usłyszeć: Przepraszam, w co gracie? 😊

Dlaczego kobiety się przypuszcza w drzwiach bo dawniej nasi przedkowie nie widzieli czy w jaskini jest niebezpiecznie . sory za szowinizm

Amelia coś przygaszona jak wyłączona latarnia.

Gra warta swojej ceny. Znalazłem za 55 PLN po rabacie, czyli abstrakcja za abstrakcyjną wartość.

Ta gra przypomina mi faktycznie śmieszną a jednocześnie przemyślaną budowę Paryża. Uważa grę za dobrą że względu na niski poziom Rng a wysoki poziom strategi.

Znasz francuski, a przeczytałeś „r” na końcu Chartier? ;) i to nie pan latarnik tylko słynny malarz plakacista Lautrec. Jest podpisane „peinture”, czyli malarz.