ما تماشه کړی، بیا مي نوي تماشي له بوځۍ نامراده زړه مي په باربار هغه کوڅي له بوځۍ اوکړم وعده چه ستا په لورۍ به بیا نه درځمه خو لاس نیولي مي اکثر ستا دروازي له بوځۍ تګ دَ بي ننګو سره تل ځما څه دا رنګه وی لکه ماشوم په زور زیاتئ څوک مدرسي له بوځۍ خپلي جونګړي ته راتګ دي آشنا داسي ګنړم لکه هندو چه په دهوکه خلق کعبي له بوځۍ خیاله دَ میني دَ جانان نه توبه ګار نه شولو خودسره زړه مي ښکارۍ نوي حادڅي له بوځۍ امدادالله خیال
