her hafta pazar günü kahvesi baya rutinim oldu. çok güzel gelip 2 saat muhabbet ediyoruz, insanlar birbiriyle tanışıyo, dertlerini paylaşıyo, yaşadığı marjinal olayları paylaşıyo -çok fazla yok ama olsun- bu yayın bir amme hizmetidir.
1:20:53'te başlayan muhabbet, hayatımın özetidir. İçine doğduğun çevrenin ne olursa olsun seni boğmasına müsaade etmiyorsan bu mücadeledir. Sesli ya da çok sessiz. Bazı savaşlar sessiz de kazanılabiliyor. Sıyrılmaya hiç olmadığım kadar yakınım şu an. Özgüven düştü kalktı ama içimdeki umudun ateşi hiç sönmedi. (yayını kaçırıp yine kayıttan izliyorum. saat 03:54 hisler..)
