19 lat temu w Wysokim Kaukazie piorun kulisty zabił kilkadziesiąt metrów ode mnie dwie osoby, pojawił się znikąd, z prawie bezchmurnego nieba na wysokości 2600m npm. Jedna z tych osób trzmała w ręku radyjjko na dwie baterie AA. Jedną z nich usmażył jak na grillu, druga dostała rykoszetem, umarła po 2 dniach. Po ok. pół godzinie przyszłą największa burza jaką przeżyłem trwająca 24h. Dziękuję za arcyciekawy materiał.
Witam Mi Babcia nie opowiadała ,sam to przeżyłem i widziałem na własne oczy . Miałem 12 lat gdy pojechaliśmy do rodziny na wieś . Ciotka mieszkała zdala od wioski ,pod lasem . Pewnego dnia zanosiło się na burzę , był sierpień ok1972roku. wieczór, nikt nie kładł się spać , a z okolicznych pól zchodzili się pracujący sąsiedzi aby schronić się przed burzą . W kuchni w ktorej się wszyscy znajdowali było ok 15 osób które siedziały pod scianami na krzesłach i wersalce. W kuchni było jedyne okno przy którym stał stół i wersalka . Burza się rozpoczęła i ciągle przybywało osób uciekających z pola do chaty ciotki. Ja i moja Mama siedzieliśmy tuż koło okna przy stole na wersalce . Spytałem moją Mamę dlaczego nie idziemy spać już późno, odpowiedziała mi że na wsi w czasie burzy nie idzie się spać bo gdyby piorun trafił w stodołę lub gdzie indziej trzeba ratować się i mienie. Ja wtedy 12 letni chłopiec odparłem "Ja tam burzy się nie boję" Ułamek sekuny po mojej wypowiedzi piorun uderzył w dom , a dokładnie w framugę okienną . W kuchni zrobiło się jasno widać było coś okrągłego które przeleciało na jednakowej wysokości ,okrążyło kuchnię i w tym samym miejscu framugi okiennej wyleciało na zewnątrz . Wszyscy byliśmy przerażeni ,nikt się nie ruszał a pierwsza ciotka zareagowała sprawdzając wózek z moją malutką siostrą, spała , czy przypadkiem nikomu się nic nie stało. Na zajutrz rano zauważyłem że miejscem w które udeżył piorun to był przełącznik antenowy wbudowany w ścianę , wszystko było wypalone a drut antenowy wychodzący na zewnątrz był stopiony. Nikomu nic się nie stało tylko wszyscy byliśmy przerażeni a ja już nigdy nie wygłaszałem że nie boję się burzy . To prawda nie boję się nadal ale mam duży respekt dla ogromnej siły jaką posiada. Z ciekawością obejżałem ten film , bo to co przeżyłem zostało w mojej pamięci na zawsze . Pozdrawiam Roman dzisiaj 61 latek
Trzeba mieć respekt do natury. Ja bardzo lubię podziwiać burzę, ale z bezpiecznej odległości.Pokory nabrałam, gdy zobaczyłam po burzy dymiącą kupę siana.Dowiedziałam się później, że piorun uderzył w widły, gdy sąsiad chciał zdążyć zebrać siano z łąki.W dodatku teren był podmokły.Człowiek niestety nie żyje.
Miałem podobny przypadek ale gorszy.pomagałam znajomemu w naprawie instalacji.W tej stodole składował siano.Odpuścił te sprawę,bo zanosiło sie na burzę.Przez okienko wpadła kulka ok 5cm srednicy.Bardzo jasna w kolorze fioletowym.Obleciala cale te pomieszczenie i wracając do okienka eksplodowała.Rozsypała sie sciana na powierzchni ok 2m2.Te ślady sa do dzisiaj.To byla eksplozja.Dziwne,bo nic się nie zapaliło.Ale sciana sie rozsypała.
Mi właśnie babcia opowiadała historię jej taty (mojego pradziadka) dokładnie tak samo się zachowywał ten piorun, zanim przeczytałem ten komentarz babcia dokładnie tak samo mi to opisała i właśnie się domyśliłem, że to może być piorun kulisty
Wykonałeś kawał tytanicznej roboty. Ogromne dzięki za to. Myślę, że z tak małej liczby przesłanek nie da się wyciągnąć nic więcej. Podziwiam Cię za wytrwałość i upór. Jeszcze raz dzięki :)
Twój język jest super zrozumiały, a zaśpiew wschodni mnie nie przeszkadza. Po co ten kompleks? Głowa i wiedza się liczy! Dziękuję Ci za pracę, którą wkładasz w te filmy. Pozdrawiam i czekam na więcej. Zdrowia i super świąt Bożego Narodzenia.
Myślę że to nie zmarnowany czas, głównie ze względu na to że jest to chyba jedyny poważny materiał o tym zjawisku. Widocznie większość nie chciała się zabierać za ten temat bo jest słabo poznany, tym bardziej szacunek za dogłębny przegląd zebranej dotąd wiedzy.
Na ten temat są setki pseudo artykułów i podrabianych zdjęć czy filmów. Przebrnąć przez ten natłok i wyłapać te przynajmniej prawdopodobne to jest tragedia.
Podzielę się i ja moją historią: W r. 2004 w okolicy Święta Zmarłych córa miała parę dni wolnych na uczelni i przyjechała do domu. Wieczorem coś tam trochę pogrzmiało z odległości - pora roku nie bardzo sprzyjała burzom, ale mieszkam w najcieplejszym rejonie Polski, nie takie rzeczy tu się z pogodą dzieją. Krzątałam się w kuchni, nagle z tyłu usłyszałam ciche trzaski. Odwróciłam się. Od strony gniazdka elektr. w moim kierunku powoli leciała kulka wielkości orzecha włoskiego, jasna, ale nie przesadnie, o powierzchni jakby - włochatej? coś się poruszało na jej powierzchni, jakby rzadkie, iskrzące włosy. Po ok. 5ciu sekundach kulka eksplodowała z głośniejszym pyknięciem. Podekscytowana weszłam do pokoju, gdzie córa siedziała z laptopem i zaczęłam jej opowiadać. Córa spojrzała na mnie i roześmiała się: "Mama, wszystkie włosy ci stoją!" Pobiegłam do lustra w łazience - rzeczywiście, włosy stały dęba, wyglądało to przezabawnie. Już powoli opadały. Pogadałyśmy z córą i tak nam wyszło, że to musiał być jakiś ładunek elektryczny, na ogień świętego Elma to nie wyglądało, czyżby piorun kulisty? Historia miala dalszy ciąg, którego nie umiem wytłumaczyć. Sprzęt elektroniczny - laptopy, kopiarki, skaner - psuł się, jak żartowali koledzy w pracy - na sam mój widok. Karty płatnicze przestały mi działać, wymieniłam, nowe też szybko się zepsuły. Te kłopoty z czasem malały, po roku wszystko było już OK.
W 1978 roku podczas Harcerskiego Obozu Wędrownego, ok 20 osób na wysokości wsi Stuposiany, w Bieszczadach.W środku dnia, ok godz 12.00 zaskoczyła nas burza z piorunami.Schroniliśmy sie w pobliskiej szopie,na niedużej polance.W pewnym momencie,piorun uderzył w sam środek tej polanki,niesamowity huk i błysk może było 100 m od nas.Oderwała sie od ziemi kula wielkości piłki plażowej,wyglądała jak małe słoneczko,powoli toczyła się w naszym kierunku,ale ślad na trawie był wypalony do gołej ziemi ! Przewodnik krzyknął że to piorun kulisty, byśmy szybko opuścili ta szopę.Nie trzeba było dwa razy mówić. Kula,piłka powoli toczyła sie w kierunku szopy paląc wszystko za sobą.Wtoczyła sie do środka i pewnie o coś uderzyła, huk był tak wielki jakby bomba spadła z samolotu,z szopy zostało kilka desek.Tak zapamiętałem piorun kulisty,nigdy więcej czegoś podobnego nie widziałem.
Też mam swoją historię związaną z tym zjawiskiem. Było to ok. 10 lat temu, ok. 70 km od Krakowa. W oddali było słychać głuche grzmoty zbliżającej się burzy. Popatrzyłem przez okno, aby upewnić się czy będzie padał deszcz. Gdy miałem się już cofnąć, kątem oka dostrzegłem na tle chmur ledwo widoczny punkt w odległości 0,5 - 1 km. Gdy skupiłem wzrok zauważyłem promienistą pomarańczowo-żółtą gwiazdę o średnicy 2-3 metrów spadającą pionowo w dół. Trwało to ok. 10 sekund. Byłem tak zafascynowany, że nawet nie pomyślałem o zrobieniu zdjęcia. Sceptycy, którzy nie widzieli mogą opowiadać, że to jakieś halucynacje wzrokowe schizofreników, ale jak wytłumaczyć to, że w tym czasie, gdy ten obiekt opadał, zgasło radio, a po zetknięciu się z ziemią radio ponownie zaczęło grać
Jesteś mądrym, pracowitym człowiekiem! W tych trudnych i zakłamanych czasach potrzebujemy Ciebie! Tylko prawda szczerość nas obudzi i wyzwoli. Duży czacunek!!! Ewa
Moja historia. Była straszna burza. Siedziałem przy biurku w centrum mieszkania, koło okna między kuchnią a pokojem. Nagle usłyszałem ujrzałem błysk przy biurku przede mną i jakby rodzaj może świecącej kuli lub płaskiego świetlnego chyba koła wielkości dłoni przesunął się w prawo ok. 1,5 metra do rogu między małą pionową szafą a sofą. Raziło światłem może 2 sekundy i znikło. Potem okazało się, że uszkodził się ówczesny modem do internetu (wyłączony), zepsuła się drukarka (wyłączona), zepsuła się tzw. ówczesna sekretarka telefoniczna i ówczesny telefon przenośny bez przewodowy oraz zepsuł się drogi ówczesny telewizor kolorowy w drugim dużym pokoju. Myślałem , że to ostania chwila w moim życiu, ale jeszcze widocznie miałem coś do zrobienia, bo Bóg pozwolił na dalsze moje życie.
Mój nauczyciel od biologii zawsze przed wejściem do klasy na lekcje prosił kogoś aby sprawdził czy w sali nie ma przypadkiem pioruna kulistego. Przez 3 lata za każdym razem tak robił. Z tego co mówił przez 15 lat jego kariery zawodowej nigdy nie zdarzyło mu się o tym zapomnieć. Ot taka anegdota scrolluj dalej Igor i dzięki za ciekawy materiał.
Gdy miałem jakieś 7-9 lat lubiłem uważać, że widziałem właśnie tego pioruna kulistego. 'Spotkanie' to było bardzo dziwne: w skrócie jechałem z kolegą rowerami po polnej drodze, był to już późny upalny sierpniowy wieczór. W oddali w kierunku półnonym nad horyzontem jakieś kilka kilometrów od nas było widać uderzająca błyskawic z burzy, która akurat zdarzyla się tam wystąpić 👀. No więc jadąc sobie tak z ciekawością patrzyłem akurat w tamtym kierunku obserwując tą daną burzę. W pewnym momencie w odległości ok 0.5 do 1,5 km na tle tej chmury dostrzegłem taką dziwną dość jasno świecącą pomarańczowo-czerwoną kólę, która wydawała lewitować/dryfować w jednym miejscu. Od momentu gdy już ja dostrzegłem bardzo szybko zacząłem odczówać coś bardzo dziwnego mniej więcej jak gdyby czas zwolniał, a ja nie mogłem odwrócić wzroku od tego obiektu teraz tak jak na to patrzę to było tak jakbym był 'zahipnotyzowany' mianowicie czólem wewnętrzne ciepło i ogarniającą mnię ciszę, która zniknęła dopiero po zniknięciu kóli, która gdy jak przestała dryfować zrobiła kilka bardzo dziwnych zakrętów to w prawo to w górę i tak dalej znikła, albo wchodząc za chmurę albo wyparowała. Całość mogła trwać 4-6s ale jednak jak mówiłem czas wydawał się płynąć dziwnie. Wspominałem również o ciszy, chodziło mi tutaj (co może zabrzmieć znowu dość naiwnie i dziwnie) że w momencie gdy obiekt zaczął się poruszać usłyszałem głos kolegi który wołał moje imię był to dziwięk bardzo zniekształcony coś jak krzyki po sinym wybuchu blisko ciebie gdy uszy dostrajają się jeszcze do normalnego ciśnienia. No i w końcu po kilku okrzykach nareszcie udało mi się otrząsnąć/wybić z tej jak to nazwałem 'hipnozy' zdałem sobie wtedy sprawę, że zjechałem wtedy bardzo z drogi tym rowerem i ten kolega za mną nawoływał mnie żebym skręcił póki nie zjechałem jeszcze z pobocza. Potem gdy pytałem się czy coś widział otparł że nic i stwierdził atakująco że opowiadam jakieś bzdury. No i tyle obiekt znikną ale zanim to zrobił wypalił mi swój ślad w mojej pamięci. Jeśli ktoś może przypomnieć sobie przeżycie z czymś podobnym co mogło wywołać tak dziwne efekty zapraszam do dyskusji i pozdrawiam 👀
Film o tym jak zrobić rzetelny materiał o czymś o czym nie istnieją prawie żadne informacje. Szacun za całą pracę. Marzę o kimś kto podejmie się tematyki paraliżów sennych oraz wchodzenia w świadome sny i samą architekturą (budową) takiego snu, bo to też temat, którego prawie nikt nie rusza.
Dodam i ja historię od siebie 😜 W dzieciństwie podczas burzy leżałem na łóżku dziadka. W sąsiedniej kuchni, przy otwartych drzwiach, siedziały mama, babcia i dwie kobiety z sąsiedniej wioski, które schroniły się po drodze przed deszczem. Leżałem w "poprzek", a z tyłu za głową miałem gniazdko 230V na wysokości ok 130cm. W pewnym momencie wyskoczył niego nazwijmy to piorun, ale rozciągnięty, nie oderwał się od gniazda. Wyszedł tuż nad moją twarzą prawie na środek pokoju. Był raczej "wolny" jak na wyładowanie. Szacuję max 2-3 sekundy. Nie szukał najniższego potencjału, wyszedł, zatrzymał się a potem zaczął wracać z powrotem w ścianę, nie urwało go w kulkę plazmy. Na moje szczęście nie zdążyłem wsadzić w niego głowy ⚡. Widziała to też większość osób z drugiego pomieszczenia. Wryło mi się to zjawisko bardzo mocno w pamięci chociaż byłem bardzo mały i w zasadzie ukształtowało resztę życia. Rodzice musieli mnie pilnować ponieważ ciągle szukałem "piorunka" w gniazdkach, telewizorach lampowych spawarkach etc..😜 Później technikum elektroniczne i studia w tym inżynieria elektryczna z ulubionymi TWN.. Kolega z pracy, stary elektryk, też ma fajną historię jak z rury stalowej na zakręcie w dół, piorun się nie wyrobił i wyskoczył na korytarz. Odbijała się ta kulka jak piłka i pędziła środkiem. Obok wszystko zaczynało iskrzyć. Po kilkunastu metrach się wypalił i znikł..
Bardzo dziękujemy. Tak obszerne opracowanie tego zagadnienia na pewno pomoże wielu ludziom jakoś podejść do tego niepewnego, niemal kontrowersyjnego problemu. Dzięki jeszcze raz. : )
Jedna uwaga: po burzy nie pachnie ozonem. To zapach roztoczy i bakterii glebowych i pojawia się wtedy, gdy pierwsze krople upadną na rozgrzaną jeszcze ziemię. Ozon wydziela się w drukarkach laserowych i ksero i tam można go wyczuć - to taki dość charakterystyczny zapach "jakby" spalenizny, dość ostry, niezbyt przyjemny. Ozon jest trujący dla nas i bardzo rakotwórczy, należy unikać kontaktu z nim, i pomieszczenia gdzie się wydziela - często wietrzyć. Jak najbardziej może powstawać tam, gdzie istnieje wysoka różnica potencjałów, i pojawia się zjonizowane powietrze.
Czas który poświęciłeś na przygotowanie tego materiału na pewno nie był czasem zmarnowanym. Mniej na uwadzę, że umieściłeś na RU-vid najlepsze i najbardziej rzeczowe opracowanie tematu piorunów kulistych w historii RU-vid. Bardzo Cię szanuję za zaangażowanie i ilość włożonej pracy w Twoje materiały.
Mi się udało zaobserwować takie zjawisko z odległości około 30 metrów. Po obejrzeniu odcinka mógłbym powiedzieć że to "wypalenie brudu" z ziemi ale z drugiej strony był bardzo daleko od najbliższego uderzenia pioruna. biała nieprzeźroczysta kula z niebieską poświatą średnica na oko 5-10 cm. poruszał się z prędkością około metra na sekundę po czym tak jakby się wypalił albo wyparował.
Ja również widziałem piorun kulisty, był wielkości ludzkiej głowy, światło błękitne tak jak diody LED, ale wtedy diód jeszcze nie było😀, nie intensywne, łagodne jakby poświata. Było to w czasie gwałtownej burzy, w mieszkaniu, w pokoju całkowicie zamkniętym. Jak się pojawił nie widziałem, gdy wszedłem do pokoju już tam był. Poruszał się powoli, bardzo cicho, z przystankami. Gdy dotknął sufitu znikł. Cały spektakl trwał ok. 10 sekund. @smartgasm może warto ten wątek komentarzy przypiąć na górze, niech inne osoby dopisują swoje spotkania.
@@alexanderrajzarian-oficjal2828 Nie odczuwałem żadnego strachu, zjawisko przebiegało bardzo spokojnie, przeważało niesamowite zdziwienie i ogromna ciekawość dziecka🙇
Powinno sie zaczac zdanie od MNIE... a nie mi. To tak jak by zapytac ... ci sie to podoba? A powinno sie zapytac .. TOBIE sie to podoba . Widac roznice?
Ojciec opowiadał mi, na przełomie 70/80 jak przed wojna lub w czasie okupacji wpadło im takie coś do chałupy. Przepaliło (?) drewnianą ścianę, zatańczyło kilka sekund nad podłogą i wyleciało przez drugą ścianę. Określał wielkość na piłkę i dżwięk jako buczenie i syczenie. Dziadek potem potwierdził ze tak było, ale był już stary i pamiętał mniej niż ojciec.
Bardzo fajny odcinek. Doceniam ten kanał za postawe autora do zjawisk i opisów. Brak tego "szurskiego" pierwiastka w opowiadaniu, narracji pod teze, i dopowiadania faktow. Super. Świetna robota
Jak ja lubię ludzi z pasją! W Twoim przypadku oprócz profesjonalizmu dochodzi jeszcze bezstronność i obiektywizm w przekazywaniu informacji. Pomijam już aspekt edukacyjny i to, że pewnie na podstawie Twojej pracy niejedna osoba mogła by napisać pracę dyplomową. Bardzo się cieszę, że odkryłem Twój kanał. Pozdrawiam.
Super odcinek. Bardzo lubię oglądać twoje filmy bo zawsze od nich czegoś się uczę i np jak miałem sprawdzian z chemii i było zadanie o tym do czego mogą być użyte niektóre izotopy to mi się twoje filmy przypomniały i napisałem dobrze xd
Widziałem jak spadał na słupa elektrycznego wolno, wolniej niż spadająca piłka Jasna jak skrząca kulka średnica około 15 - 20 cm z ogonkiem, odległość około 15 metrów siedem osiem metrów spadania zniszcył licznik elektryczny, raz jak stał między chmurami wiącej niz 10 km. Z odległości około 2 km jak spadał na transformator 20 metrów spadania ale nie widziałem jak powstał. To zjawisko naprawdę istnieje. ostatno zjawisko obserwowałem około 20 lat temu. Lubię obserwowac pioruny od dziecka. Wię nie gdybaj. To prawdziwe zjawisko
Hej, co myślisz o tym by zrobić materiał o półprzewodnikach, wydaje mi się że jest to dość obszerny i niezwykle ciekawy temat. Jakby nie patrzeć prawie cała nasza cywilizacja opiera się aktualnie na tranzystorach.
@@Keradxxz dokładnie, reduktor szumu to szalenie merytoryczny twórca i pasjonat, robi świetne analogie za pomocą układów z wodą, nigdy w szkole nie tłumaczyli tego w tak intuicyjny sposób.
Witam. Po raz kolejny oglądam Twoje filmy do snu, i nie tylko, i jeśli chodzi o ten film o piorunie kulistym, to wcale nie zrobiłeś go na darmo. Wręcz przeciwnie, ja sam bardzo lubię jak w nauce jest trochę magii i mitów, wtedy nauka smakuje inaczej. Nie jest nudno i bardziej się chce spróbować wyjaśniać różne tajemnicze i ciekawe rzeczy, nie umiem tego wyrazić precyzyjnie co mam na myśli ale myślę że wiadomo o co chodzi... Zresztą ostatnio nauka bierze się poważniej za UFO, czy też sprawy życia po śmierci, i nie mam na myśli zabobonów i tanich sensacji, tylko podejście samej nauki do tych kwestii no i swoją drogą myślę że to są całkiem ciekawe tematy do kolejnych filmów... Temat wyjaśniania rzeczy niewyjaśnionych jak zwykle rzeka bo można dywagować o tym godzinami i to jest piękne.
Ja widziałem piorun kulisty przez okno z mojego mieszkania w latach 60 XX wieku. Odległość była ok. 100m. Był mroźny zimowy poranek. Nie widziałem jak powstał. Oceniam jego wielkość na mniejszy niż piłka futbolowa. Miał kolor biały z odcieniem żółtego. Znajdował się na szczycie oszronionego dachu baraku. Po kilku sekundach zaczął się toczyć w dół, spadł na ziemię i momentalnie zniknął w rozpryskach.
Uwielbiam tę twoją dociekliwość w badaniu tematów do filmów. Zadzwonić do babki z informacji ktora widziala piorun kulisty a jak nie odbiera to dzwonić do jej sąsiada xD tylko Ty tak potrafisz.
Większość opisu zgadza się z tym co widziałem.Ten co widziałem z tego co słyszę był spory, bo około 45-50 cm. Mój wygasal powoli zmieniając kolor do całkowitego wyciszenia. Nie pozostawił śladu na trawie.
Lot godowy mrówek istnieje,ale nigdy nie widziałem filmu z tego wydarzenia,chociaż sam to widziałem.To cos wspaniałego.Naukowcy są tak zapatrzeni w szkiełko i oko,że skoro sam nie widzi ,to znaczy,że nie ma tego zjawiska.Byłem swiadkiem wielu dziwnych wydarzeń.Ale odpowiedź,albo sie napiłeś albo ci sie przyśniło.Z takim podejsciem do tematu nauka nie wygra.Osobiscie watpię by jakis biolog siedział przez kilka dni przy mrowisku,czekając jak jest wyprowadzana królowa na lot godowy.
Moja mama opowiadała mi kiedyś (kilkanaście lat temu, ale wtedy to była relacja z bieżącego dnia) , że w pracy szła do pomieszczenia znajdującego się w przyziemiu, na zewnątrz była burza, gdzieś w pobliżu uderzył piorun i na ścianach pojawiła się i zaczęła się przemieszczać "pajęczyna" z wyładowań elektrycznych, nie widomo jak to zjawisko się zakończyło i ile trwało, bo mama się wystraszyła i uciekła na wyższe piętra. Pamiętam, że wtedy była bardzo podekscytowana i mówiła, że "chyba widziała piorun kulisty".
Super film, oszczędził mi kupę czasu weryfikacji różnych fejków. Moja babcia również miała takiego gościa w chaupie którego pacnęła klapką na muchy. Nie sądzę by to zmyśliła, wtedy nie było potrzeby wymyślania takich historii
Nie uwierzycie, ale ja widziałem pioruna kulistego 2x. Pierwszy raz gdy miałem 6 lat - wleciał przez otwarte okno, latał po pokoju i jakby się rozglądał ( zatrzymywał się). Było już sporo po burzy. Drugi raz, gdy miałem 18 lat. Wracaliśmy całą klasą z wycieczki autobusem. Była potężna burza. Piorun leciał równolegle do autobusu i miał jego prędkość- a więc znacznie szybciej niż typowo . Dziś mam 60 lat, czyli było to dość dawno.
Też widziałam coś podobnego. Wpadł przez otwarte drzwi i potoczył się po podłodze w kierunku gdzie stała drukarka i router. Oczywiście sprzęty się zepsuły. To był kontener a ja siedziałam przy biurku. Nikt mi nie uwierzył, że widziałam piorun, ale sprzęty zepsute. To było podczas burzy.
Jak zwykle klasa odcinek i temat. Nie zmarnowales czasu,poniewaz temat za ktory sie wziales jest malo wyjasniony i kazde opracowanie go daje nowe dane na przyszlosc.
Zmarnowałeś czas? Człowieku, stworzyłeś bardzo rzetelne i przystępne źródło informacji o piorunie kulistym. Obejrzalem to z takim samym zaciekawieniem jak odcinek ulubionego serialu. Zajebista robota.
Widziałem piorun kulisty jak byłem mlody , wpadł do kuchni przez okno skręcił w kierunku czajnika elektrycznego i wpadł na niego znikając i topiąc go jednocześnie ,popaliło całą instalacje w kuchni , najlepsze jest to że burza była daleko i wleciał przez szybę!!!
wielkie dzięki za OGROM pracy i świetny materiał :) niby fakty są nieco rozczarowujące, ale przecież o to chodzi w nauce, że zwykle kończy się nieefektownie, ale to nie znaczy, że nie warto próbować - jeśli nie Ty, to zrobiłby to ktoś inny. Sam dobrze rozumiem, jak dużo uznania powinno należeć się osobom otrzymującym nierozstrzygające wyniki :P
Też mi babcia opowiadała o piorunie kulistym. Teraz sam już jestem dziadkiem, ale nie opowiadam wnukom o takich rzeczach, bo nigdy czegoś takiego nie widziałem, choć widziałem wiele.
mam 33lata i do tej pory mama mi czasem opowiada, że jak byłem mały na tyle, ze spalem jeszcze w lozeczku takim drewnianym z pionowymi kijkami to widziala to zjawisko. Spałem w owym łożeczku koło gniazdka w ścianie, była burza. Nie slyszała uderzenia pioruna a nagle z gniazdka wyleciała "swecąca kula" jakies 20 - 30cm srednicy, obleciała mnie spiacego w lożeczku dookoła, potem ta kula obleciała cały pokoj dookoła przy scianach by na koncu wrocic do gniazdka w scianie.
Chętnie bym zobaczył odcinek o 4 podstawowych oddziaływaniach: silnym, słabym, elektromagnetycznym i grawitacyjnym. Mimo że był już odcinek o grawitacji to warto byłoby to ująć w jednym odcinku. Obejrzałem dużo twoich odcinków, ale przez to, że nie ma na polskim yt filmów na ten temat dalej nie wiem jak działa oddziaływanie elektromagnetyczne. Myślę, że wielu osobom taki odcinek bardzo by pomógł w rozwijaniu zainteresowania fizyką.
Miałem wątpliwą przyjemność zaobserwować piorun, bądź wyładowanie atmosferyczne w odległości 2m ode mnie, nie wiem, czy był to piorun kulisty ale on nie był kulą. Pojawił się jakby z gniazdka i zniknął za oknem. To zjawisko było widziane nie tylko przeze mnie. Przeleciał przez mój pokój na moich oczach.
Uwielbiam Twój kanał … Bardzo ciekawy temat poruszyłeś , mój dziadek od lat opowiadał mi na temat pioruna kulistego , którego dostrzegł spacerując przez las…Wierze , ze mówił prawdę … Pozdrawiam
Gratuluję rzetelności, pracowitości, dociekliwości i w ogóle warsztatu. Powodzenia! ps. mi tęż babcia czy taka ciocia babcia albo mam opowiadały jakieś historie o tych pirunach, jak byłam mała.
Muszę potwierdzić że piorun kulisty istnieje, widziałem kilka z odległości około 1km na żywo jakieś 15 lat temu. Było to podczas nocnej warty w obozie harcerskim na roztoczu, podczas mocnej burzy zaczęły się pojawiać takie niebieskie krążące kulki na polanie w lesie. Poznikały po około 1-2 minutach same z siebie. Samemu ciężko mi w to uwierzyć bo jako osoba po kierunku technicznym (elektronika i telekomunikacja). Dlatego czekam aż ktoś mądry rozwiąże tą ciekawą zagadkę
Około 30 lat temu widziałem jasną kulę o średnicy około 30 cm kilka metrów nad dachem podłużnego budynku, przesuwała się powoli równo z tempem mojego marszu wzdłuż niego nie zmieniając wysokości ani prędkości równo jak po sznurku i nagle po jakimś czasie około 1 minuty odleciała z ogromnia prędkością.
Świetny film. Oglądałem z zaciekawieniem. Również miałem okazję zobaczyć taki piorun. Pojawił się i zniknął. Znajdowałem się może z 3 -4 metry od niego.
Mi rodzice opowiadali że jak jechali samochodem przez wieś, to za jakąś stodołą zobaczyli świecącą kulę, unosiła się nad ziemią i powoli przemieszczała, tata mówił że byla dosyć spora, na pewno ponad metr średnicy. Tata na chwile zatrzymał samochod jak to zauważył zeby zobaczyc co to ale oboje się przestraszyli i pojechali dalej. Nie było wtedy burzy ani deszczu, po południu tak przed wieczorem. Trwalo to na pewno o wiele dluzej niz 2 sekundy, nie widzieli jak sie pojawia ani jak znika. Po godzinie wracając tą samą drogą nic tam nie widzieli. Kolor żółty z pomarańczową poświatą
Moja Babcia w latach 30ych była świadkiem takiego zjawiska. Gorące Lato, Rozpoczęła się gwałtowna burza - okna oraz drzwi były otwarte - świecąca kula średnicy ok 10-15 cm wpadła do domu przez okno - poruszała się na wysokości ok 150 cm - po kilkunastu sekundach wypadła przez drzwi i zniknęła. Cała rodzina wystraszona obserwowała to zjawisko i do czasu kiedy mi to opowiedziała (lata 90e) nie wiedziała czego była świadkiem. Po zakończeniu zjawiska czuć było ozon w pokoju ...
Nie "wierzyłem" w istnienie piorunów kulistych, dopóki nie przeczytałem relacji z samolotu pasażerskiego i z opisu poważnego naukowca, który tam był, widział i opisał zjawisko. Pewien jestem, że Ty też trafiłeś na tę relację, gdyż to fundament "wiary" w pioruny kuliste wśród wielu ludzi. ;)
co do tych szyb to normalnie! piorun kulisty dolatuje do szyby wtedy korzysta z czwartego wymiaru przestrzennego by się pojawić na szybie, wypala okrąg i leci dalej :D
"Żar ptica" to najlogiczniejsze wyjaśnienie :) Te wszystkie teorie to pamietam z czasów dzieciństwa, lata 80. Zaczytywałem sie wtedy książkami Lucjana Znicza. Lata lecą a nic ciekawego się nie pojawiło w tej materii. Jak z UFO, ze wzrostem jakości aparatów, spadła ilość zdjęć. Super materiał.
Akurat z ufo dzieje się bardzo dużo, już nie mówiąc o potwierdzonych zdjęciach i nagraniach. Wręcz historyczny moment dla świata. Polecam kanał kosmiczne opowieści i film sprzed kilku tygodni "co właśnie dzieje się w USA" Chyba jedyny kanał który tak dobrze przedstawił sprawę. Bardzo dobry materiał.
@@zong55555 Już po wejściu na kanał widzę że ta osoba tworzy istne bzdury. My tu chcemy rzetelną naukę, a nie jakieś domysły jednej osoby co bzdury pseudonaukowe opowiada.
@@InfinityPotato97 Mnie też na początku w "Kosmicznych Opowieściach" odstraszało te UFO na tle Buddy ale w żadnym stopniu nie jest to kanał pseudonaukowy. Oczywiście podejmuje on mało naukowe tematy takie jak mitologia lub analiza Biblii ale do wszystkiego podchodzi sceptycznie.
Jeden fakt zdecydowanie pominąłeś w swojej analizie. Ludzie wynaleźli PIORUNOCHRON. Czemu nie ma więcej nagrań wraz ze wzrostem liczby kamer? Bo tam gdzie są kamery, są również piorunochrony! Czemu nasze babcie, i prababcie widywały pioruny wpadające przez okno? Bo mieszkały jeszcze w domach bez piorunochronów. Czemu częściej babcie niż dziadkowie? Na przykład dlatego, że częściej przebywały w domu - a domy przyciągały pioruny, jako obiekty wysokie; i do tego babcie dłużej żyją. Nasze babcie podczas burzy zapalały gromnicę i modliły się o boże zmiłowanie, żeby piorun domu nie spalił (albo nie zabił męża na polu). Dlatego dobrze to pamiętają i opowiadają...
A mi akurat mama opowiadała o piorunie kulistym, który widziała ona i jej rodzina jak wleciał im do pokoju, gdy była nastolatką podczas burzy w domu. Aktualnie ma 50 lat a opowiadała mi o tym juz z dobre 10 lat temu już, reszta rodzeństwa potwierdzała jej opowieści.
Tak zgadza się w mojej rodzinie mój dziadek i inni mieszkańcy pewnej miejscowości po wojnie widzieli przelatujące kule światła. Są to wiarygodne opowieści świadków, jednak nie interpretowali tego zjawiska jako pioruny kuliste a dusze zmarłych. Kule bynajmniej nie wlatywały do domostw a leciały poziomo nad ziemią jak i w jednym wypadku wylatywały seriami pionowo z ziemii.
Kiedyś, jak byłam na wsi, to w trakcie burzy widziałam, jak iskra wyskoczyła z gniazdka i uderzyła w podłogę, wypalając ślad. Domy na wsi pewnie nie mają odgromników - być może stąd łatwiej tam o zaistnienie takich zjawisk we wnętrzu domu - i dlatego opowiadają o tym głównie starsze osoby, babcie.
Widziałem piorun kulisy (chyba) z odległości 5m pomarańczowa/żółta kulka, ale dźwięku nie słyszałem, zapachu też nie czułem. Szybko odbiła się od ziemi i poleciała do góry. Albo wyleciał z ziemi. Ale raczej to pierwsze ( czas reakcji zanim odwróciłem wzrok) to było na parę minut przed burzą. Jechałem na rowerze, odbił się po drugiej stronie drogi. Prędkość, hmmm trudno mi to sobie zwizualizować, ale te 9m/s by pasowało. Nawet słowem się nie odezwałem myślałem że mi się uroiło ale kolega po minucie wykrztusił "widziałeś to też" 😁
widziałem piorun kulisty na niebie, tam gdzie zwykle widzimy błyskawice, była to kula światła która znikając zostawiała pioruny dookoła, ciekawe było to że te pioruny trwały bardzo długo i początek się wydłużał a koniec zanikał. wyglądało to jak słońce rysowane przez dzieci i nie widziałem tego sam więc sobie nie zmyśliłem ;) niesamowity widok
Jak byłem mały, to ciocia mi opowiadała o zjawisku pioruna kulistego. Jej mama, a moja prababcia doświadczyła tego w kuchni, wleciał przez otwarte okno i przemieszczał się w stronę kranu po czym zniknął.
