Gdy słucham Daniela przypominają mi się dawne poszukiwania i pytania, książki nawet podobne. Z własnego doświadczenia powiem, że dla mnie tak zwany uniwersalizm się jednak rozmywa . Człowiek potrzebuje ram. Wśród wielu religii powinniśmy jednak głosić Jezusa ,choć nie zawsze dobrze nam to wychodzi. Dla mnie opowieści o Prawdzie nie są zaprzeszłe, a jednocześnie powinniśmy intensywnie słuchać innych ludzi nie oceniać i przekreślać, bo tylko Bóg zna drogę człowieka.
Ciekawa rozmowa. Poproszę więcej o. Huzarskiego. Na kanwie jego wypowiedzi dobrze uwidacznia się, poprzez kontrast, odżywiający obecnie nurt neognostycki w świecie i wewnątrz Kościoła Katolickiego, zwany duchowym (ponadreligijnym) uniwersalizmem.
Ta rozmowa wydaje mi się bardzo ważna, mądra i głęboka (no taka to spłyciarka xD). Słuchałem Gościa w poprzedniej rozmowie, jestem pod wielkim wrażeniem wiedzy, żarliwości oraz kultury wypowiedzi. Mam w sobie takie wyobrażenie i daję sobie prawo je mieć. Słuchajcie ;-) Bóg. Stwórca całego Kosmosu, czasu, prawideł, no miał i ma co stworzyć oraz ogarniać. Tymczasem na Ziemi trwa spór na temat mszy trydenckiej, przyjmowania Komunii na rękę i dialogu między chrześcijanami. 2 miliardy galaktyk stworzonych przez Najwyższego vs religia w szkole i msza trydencka. Wyobrażam sobie, jak Bóg, w pędzie twórczym, zatrzymuje się, spogląda szybko na naszą planetę i mówi: - Wy tak na serio? Badacie, który z was jest głupszy, bardziej prawilny, kto jest gorszy... a co wam mój syn mówił o miłowaniu czy uznaniu za swoich tych, którzy są z wami, pomimo różnic? Nie chciałem przez to powiedzieć, że forma, rytuał czy tradycja nie ma znaczenia. Nie przekonuje mnie jednak stanowisko, że jeśli nie stoisz do ołtarza przodem/tyłem, to się nie liczy. ;-)
Z całym szacunkiem- też bardzo bym chciała, żeby Tradycja przerwała. Ale nie w postaci, w jakiej ja powszechnie spotykam w internecie internecie. Kpiny z absolutnie wszystkiego, co posoborowe, także z papieża, pisanie o nim per "Bergolio" a np. o kardynale Rysiu per "Grzesiek".Ile ja się szyderczych słów naczytalam, to trudno zliczyć.. Kazdy, kto nie jest przeciwnikiem SW2 jest "libkiem"...To naprawdę zniechęca!! Bardzo. Jest mi przykro, bo kocham Kościół i bardzo mnie bolą takie relacje wewnątrz Niego. Jest Ojciec - naprawdę- PIERWSZYM tradycjonalista (z jakim się sttkam w inyernecie), który mówi o innych z kulturą, szacunkiem i stara się WYJAŚNIĆ swoje stanowisko i wartość Tradycji katolickiej. Nie raz o to pytałam na Facebooku..Byłam wyszydzana..I dlatego nie chciałam być częścią czegoś takiego...😢
Facebook to nie najlepsze miejsce aby być zrozumianym, praktycznie tam wszyscy są wyszydzani , tradycjonaliści też, dlatego nie mam Facebooka bo to sam ściek.
@@krystynakucaa3690W środowisku na żywo też nie porywa. Mnie odrzuca wizja małżeństwa i rodziny. Ktoś powie, że to wg Tradycji więc katolickie. Niestety tak tego nie postrzegam, bo wg mnie z miłością siebie i bliźniego nie ma to wiele wspólnego... To mnie odrzuca. Nie chciałabym być traktowana tak, jak kobiety, żony i matki są tam traktowane. Co więcej patrzę na te kobiety i zastanawiam się dlaczego one sobie na to pozwalają, dlaczego siebie nie kochają i nie szanują. Oczywiście mam wycinek tylko konkretnych grup/rodzin z terenu Warszawy. Może w innych rejonach. Ba! W innych rodzinach jest inaczej. Nie wiem...
Niestety moje doswiadczenia z tradycjonalistami sa podobne. Nie tylko w internecie ale i osobiscie. Proby umniejszania, patrzenie z wyzszoscia, uznawanie siebie za Jedynych Prawdziwych, itp. Tylko raz, z reszta pod jednym z postow na Poglebiarce, spotkalam tradycjonaliste, ktory chcial rozmawiac i ani razu mnie nie obrazil ani sie nie wywyzszyl. Kropla w morzu.
Dzięki za ciekawą rozmowę, wg mnie ruch tradycyjny jest potrzebny ale w zdrowej formie. Chodzi mi z grubsza o to że występuje tam bardzo często poczucie wyższości, wybrania i syndromu oblężonej twierdzy, co nie pozwala na uczciwą rozmowę. Jednocześnie uważam że oczyszczony z tego ruch tradycyjny miałby nieocenioną wartość dla kościoła jako całości.
Chętnie i z otwartym sercem posłuchałabym rozmowy o. Huzarskiego z o. Drążkiem. Dziękuję za tę rozmowę, która we mnie, podobnie jak w Danielu pozostawia pewien dyskomfort, niedosyt, jakby była niedokończona. Zatem czekam na ciąg dalszy 😉 Pozdrawiam serdecznie!
Panie Danielu, bardzo dobra rozmowa choć troche widzę trudna, bo niektóre argumenty ksiedza Rafala brzmią z poziomu wyższości choc on sam mówi, że nie ma takiej intencji. Kościół katolicki ma najwięcej instrumentów prowadzących do zbawienia: sakramenty i Tradycję. To ogromna pokusa mowienia z pozycji wygranego. Pan Daniel próbuje skleić wolnosciowy charakter religii i jej praktykowanie jakie można spotkać na pogłębiarce z opisem religi tradycyjne, która zdaje się miec przewagę gorliwości jako nośnik wartość, ktore gwarantują jej trwałość.
Ciężko mi się słuchało tej rozmowy. Mam alergię na wszelkie ruchy tradycyjne, siłowe bronienie Boga, patrzenie na człowieka przez pryzmat efektu (ocena) czy żyje jako człowiek „prawy””efektywny” tradsi to dla mnie grupa nie budząca zaufania, bo ta zewnętrzna widzialna forma to jedno, a z mojego doświadczenia wynika że są to ludzie zredukowani, bojący się świata, ludzi, zewnątrzsterowni, robiący cos z obawy przed odrzuceniem plemienia. Mimo trudu słuchania dziękuję za tą rozmowę. Następnej części również wysłucham, może coś w moim obrazie tradycjonalistów będzie miało szansę się zmienić :)
Dziwi mnie to, że mówimy o odejściach od kościoła jako o czymś co przyszło z zewnątrz. Ta fala.... To wyszło z naszych serc i wspólnot. Tsunami kulturowe?... Słabość kultury chrześcijańskiej? Ok, to jest mieszanka, ale to nie przyszło z zewnątrz. To tylko ujawniło nasze słabości
Dla mnie bardzo wartościowa rozmowa, widzę patrząc na siebie, że człowiek ma często opór przed czymś czego nie zna. Bardzo wiele wypowiedzi i argumentacji dotyczących nurtu tradycjonalistycznego zostało tutaj przekazane racjonalne i w przekonujący sposób.
Kontemplatycy i tradycjonaliści ? Cóż za dziwny i sztuczny zastosowal tu p. Daniel podział. Nie ma żadnego uzasadnienia. Przypomnijmy sobie, a przynajmniej niech to zrobią obecni tu katolicy, co to jest kontemplacja wlana ( prawdziwa kontemplacja , a nie taka o której błądzący uważają, że wystarczy zamknąć oczy i jest ). A więc modlitwa kontemplacji jest to dar od Boga ! On ją inspiruje. Tylko Jemu ją zawdzieczamy. To On niektórych do niej uzdatnia. Kontemplacja to efekt woli Pana Boga i pewnej postępującej drogi wierzacego, gdzie mamy obrazy mieszkań u św. Teresy od Jezusa, czy schodów Jana od Krzyża dobrze tę drogę obrazujace . Podział nie przebiega więc tak jak o tym mówi p. Daniel. Wśród tradycjonalistów są liczni kontemplatycy. Nie wypowiadam się o otwartych ( progresywnych) wierzących, nie wnikam, a zresztą to sprawa Pana Boga a nie moja. On daje dary komu chce :).
Dziekuje za potrzebna rozmowę. Dla mnie Przebudzenie było ksiazka ktora mi otworzyła oczy i uzdrowiła z chorej duchowości. Teraz zyjac w bardzo różnorodnej religijnie społeczności coraz bardziej jestem przekonana , że religia jest MIŁOŚĆ, a religie pomagają nam ja pogłębiać i realizować. W takim pojmowaniu z Jezusem jest mi prościej kochać i zyc,
Ciekawa rozmowa. Duch Święty daje różne powołania i dary dla wspólnoty kościoła . Nie wyobrażam sobie kościoła bez tradycji chociaż sama doszłam do kościoła przez Odnowę w Duchu Świętym. Każdy jest cenny dla wspólnoty Jezusa
Bardzo cieszę się że w dyskusji która błądziła na początku po różnych wytorach myśli ludziej wróciła na ziemię i znalazła tradycję katolicką, która jest nie zmienna nie dostosowuje się do ducha czasów, ma kręgosłup moralny , niezmienną doktrynę katolicką i nie jest tylko dla starych ludzi ale jest młoda, płodna i wciąż powiększa swoje kręgi.❤
Dziękuję za rozmowę. Uważam że nie każdy musi w duchowość... a uniwersalizm może być czymś po środku wobec wymagań wymagających religii. Nie każdy obecnie duchowość jest płodny więc to oczyści i wyprostuje temat zrozumienia duchowości.
Wydaje mi się, że na temat omawiany w tej rozmowie odpowiedzi udzielił Jezus w rozmowie z Samarytanką, gdy zapytała go ona, na której górze należy oddawać cześć Bogu. Jezus odpowiedział wtedy, że nieważne na jakiej górze oddajesz Bogu cześć, ale ważne, abyś to robił w Duchu i prawdzie.
@@farfallagemba Nie znam żadnej wypowiedzi Jezusa, z której wynikałoby, że zakładał on jakąkolwiek instytucję Kościoła Katolickiego w takiej formie w jakiej on obecnie funkcjonuje. Znam natomiast takie wypowiedzi jak ta przytoczona wyżej, z których wynika, że Jezus w swoim nauczania kładł nacisk na coś zupełnie innego.
@@korex1718Ustanowienie sakramentów chyba nie jest dyskusyjne? Chrzest, Eucharystia, spowiedź, kapłaństwo, hierarchiczność - jest wprost ukonstytuowane przez Chrystusa. Nie wiem jak można udawać,ze wobec SAKRAMENTÓW ustanowionych przez samego Boga mamy sobie wielbić samopas Pana Boga na łączce. Przecież to sprzeciwienie się Jego Woli. Wyjmowanie cytatów z Biblii wg własnego widzimisię jest niepoważne.Co, mam tłumaczyć u podstaw co pociąga z sobą w rzeczywistości materialnej ustanowienie Sakramentów?
@@farfallagemba Wszystko to o czym jest tu mowa, czyli chrzest, eucharystia, spowiedź, kapłaństwo, hierarchiczność wynika tylko i wyłącznie z interpretacji pewnych fragmentów Biblii, tak aby pasowały Kościołowi do tezy o jego konieczności do zbawienia. Na tyle na ile znam Pismo Święte to nie ma w nim fragmentów o chrzcie niemowląt, chrzest jest przeznaczony dla ludzi świadomych swojej wiary, spowiedź też nie występuje w Piśmie Świętym w takiej formie w jakiej występuje obecnie w Kościele Katolickim, a jeśli chodzi o hierarchiczność to jest już ona w ogóle jawnie sprzeczna z nauczaniem Chrystusa, który uczył, że wszyscy mamy być jednością, a nie jedni ponad drugimi, tak jak jest w Kościele. Można oczywiście długo o tym dyskutować, podawać różne przykłady itp. natomiast wydaje mi się, że tak jak wyżej napisałem Kościół w taki sposób zinterpretował pewne fragmenty Pisma Świętego aby wmówić ludziom, że przedstawiciele Kościoła są pewnego rodzaju pośrednikami w drodze do Boga, a ich działalność jest konieczna do zbawienia, co w świetle nauk Chrystusa jest kompletnym nieporozumieniem. I to co tutaj napisałem nie dotyczy jedynie Kościoła Katolickiego, ale każdej innej organizacji religijnej, która uważa, że jej istnienie wynika z Bożego objawienia i dlatego w swojej istocie jest nieomylna.
@@korex1718A zatem Sola Scriptura. To na początek - zadanie z historii i logiki: Kto. Kiedy i na jakiej podstawie ustalił Kanon Ksiąg Świętych? Bez odpowiedzi na te pytania darujmy sobie te prymitywne protestanckie bajania.
Sluchając tej rozmowy,zastanawiałam się co powiedziałby o.Maran Żelazek. Temat ważny. Słowa , które we mnie pozostały: religijność ma wpływ na osoby wysoko religijne.
Ja boję sie ludzi z nurtu tradycji. Tak się składa, że znam mnóstwo takkich osób. Najbardziej odrzuca mnie ich poczucie wyższości, a nawet pogardy wobec innych, ciagla walka (nie ma pokoju w ich sercach). No i nie mam zgody na poprawianie innych. Tak, jakby nie byli w stanie zrozumieć, że ktoś żyje jak zyje, bo tak chce, zdecydował i jak zyje w polsce to prawdopodobnie wie, że coś jest wbrew przykazaniom np. Po co komuś codziennie o tym mówić? Jest to działanie "przeciwskuteczne". A jeżeli takie jest to jaka jest w rakim razie prawdzuwa intencja poprawiania innych? Pouczenia.
Tak na prawdę to tradycjonaliści są niszczeni przez Kościół, nie wolno nam rozpowszechniać Prawdy, zakaz Mszy Trydenckich itd. Dlatego nie ma pokoju w naszych sercach wielokrotnie. Bo atakuje się Prawdziwą Naukę Katolicką. A co do upominania, grzech należy nazywać grzechem żeby się nie stał normą, i tyle. Ale grzech grzechem a nie człowieka grzesznikiem....
Przydałby się porządny, długi odcinek, w którym ktoś światły wyłożyłby od A do Z dlaczego WIEMY, że Bóg istnieje i dlaczego WIEMY, że Chrystus jest Bogiem (oraz dlaczego wielu(?) zdaje się inteligentnych ludzi tego nie uznaje). Brakuje tego w polskim katonecie, od tego przede wszystkim trzeba zacząć przywracanie ludzi do Kościoła.
Tak, wejdźmy na wyższy poziom tych rozmów. Potrzebujemy wiedzy, a nie klaskania w rączki, parafrazując Ks.Kaczkowskiego - „Jezus jest dobry, Bóg Cię kocha”…
@@pwalk4160 ja nie potrzebuję niezaprzeczalnych, bo wiara tu się zaczyna… Ja popieram potrzebę poważnych tematów, teologicznej treści, chociaż fakt - ludzie nie chcą wiedzieć, dowiedzieć się. Profesor Mikołejko mówił o tym w jednym z wykładów - wykształceni ludzie nie wiedza w co wierzą, wiedza na poziomie drugoklasisty…
@@pwalk4160 A co to jest niezaprzeczalny dowód? Czy jest niezaprzeczalny dowód, że Ty istniejesz, że miłość istnieje, albo że mama Cię kocha, a nie udaje czy jej się tylko wydaje? To jest absurd, że tylko wobec Boga domagamy się ultra dowodów, a wiele innych ważnych kwestii bierzemy na wiarę.
Panie Danielu, podczas gdy u Pana widzę w rozmowie , pytaniach drżenie by nie osunąć się w poczucie pychy bo schodzi Pan w głąb i widzi więcej, to u Księdza Rafała tego drżenia nie widzę. I to mnie podskórnie gdzieś uwiera, jak ziarnko grochu przez metr puchu.
Tu nie chodzi o dobroludzizm, humanizm, samorealizację i dobre samopoczucie tylko o zbawienie i Boga. Pan, który prowadzi wywiad nie rozumie, ze nie chodzi o to, jak się czujesz. Sutanna, sakramenty i znaki maja swoje znaczenie. Tu nie chodziło luz.
Z tradycjonalistami jest dość ciekawa sytuacja. Z jednej strony nie chcą „ciąć po korzeniach” czyli przyznać, że odkrycia archeologiczne i innych licznych dziedzin zaprzeczają możliwości traktowania Biblii jako zapisu kronikarskiego-historycznego. Z drugiej zaś strony mają przewagę w swojej ortodoksji nad modernistami, którzy krok po kroku zmierzają ku przepaści uniwersalizmu, która jest bezpłodna jak ojciec słusznie zauważył.
Po pierwsze tradycjonaliści są hipokrytami, gdyż sami zerwali z tradycjami wczesnego kościoła i zastąpili je późniejszymi rozbudowanymi rytuałami. Natomiast co biblistyka pokazuje, to że wcale nie wiadomo czy wierzenia wczesnego kościoła odzwierciedlały nauczania samego historycznego Jezusa. Ten brak pewności stawia kościół w niezręcznej sytuacji gdyż głupio mu się jest oficjalnie przyznać że niektóre z jego nauczania mogą być błędne.
Krytyka jest zawsze mile widziana, bo poszerza nam horyzont. - Zgadzam sie calkowicie. (Dlatego slucham tradycjonalistow, zeby poszerzyc horyzont.) Rowniez zgadzam sie z tym, ze nie jest dobrze przeczytac cos i nie miec zadnych watpliwosci.
Pan Daniel nie wie jakie zająć miejsce, oby nie poszedł za Obirkiem. Nie słyszę usprawiedliwiania u Księdza. Daniel oskarża go podbijając klerykalizm - ksiądz to nie dyrektor kościoła, gdzie pracowników trzeba namawiać do pracy. Nie! Wiara to praca indywidualna człowieka. Ksiądz to sakramenty.
Dlaczego „nie wie jakie zająć miejsce”? Po prostu kieruje dyskusję z pozycji „adwokata diabła”. Może na forum o tej tematyce niefortunne sformułowanie 😀ale to oznacza po prostu, ktogoś, kto broniąc sprawy niesłusznej lub atakując słuszną, przyczynia się do lepszej orientacji w dyskutowanych kwestiach.
Zgodnie z waszym opisem kwalifikuje się do osoby letniej. Słuchając was przyszło mi do głowy Że niezależnie od tego czy rozmawiam z tradycjonalistą charyzmatykiem jakimkolwiek człowiekiem to dopóki mamy wspólne wartości to jest ok. Dla mnie wszystko inne to tylko forma. Pozdrawiam
Ale forma też ma znaczenie, chociaż mniejsze. Wartości mogą za to być tylko deklaratywne. Np doświadczyłam, że owszem tradycjonaliści mają dużo poczucia wyższości i agresji słownej wobec myślących jakkolwiek inaczej, ale są zwykle pomocni, szczerzy i uczciwi. Natomiast charyzmatycy, ci najbardziej nawiedzeni może i słodzą Tobie każdym słowem, ale wewnętrznie często są wyrachowani. W znaczeniu że doświadczyłam wiele razy, że to ich budowanie ze mną relacji ma służyć tylko im. Więc... niby fajnie że są bardziej relacyjni, otwarci i komunikatywni ( choć często pozornie) ale też bardzo nieodpowiedzialni w słowach i przejmujący się tylko sami sobą. Zresztą wogòle jest teraz taka tendencja ... to chyba z USA przyszło, żeby się bogacić przez MLMy i ta relacyjność różnych ludzi ze środowisk charyzmatycznych stała się jeszcze bardziej biznesowa. Nawet ewangelizowanie stało się bardziej szukaniem rynków zbytu niż przyprowadzeniem ludzi do Jezusa. Każdy nowy nawrócony to przecież potencjalny klient różnych olejków doterra, uczestnik płatnych warsztatów i kupujący książki o Duchu Świętym i płyty kolejnych popularnych uwielbiaczy. Wybór jak między dżumą a cholerą.
Mysle o tym dotrzymywaniu przysiegi. Zawsze jakos przychodzi mi do glowy, ze czasem sa rzeczy wazniejsze. Nie mowie, ze przysiega nie jest wazna. I ze slowa nie nalezy dotrzymywac. Sa jednak w zyciu takie sytuacje, w ktorych koniecznosc dotrzymania przysiegi jest przyczyna tragedii, ktorych moznaby uniknac. P.S. Gdyby wszyscy, stojacy naprzeciwko siebie zolnierze, po obu stronach, zobaczyli, ze stoja na przeciwko chlopcow takich jak oni sami, i ze fajniej byloby isc na piwo niz do siebie strzelac, to co by bylo? ;)
Prawda jak zwykle leży po środku. Zarówno uniwersalizm, przekonanie że wszyscy będą zbawieni bo Bóg to kochający pluszowy misiaczek który piekła by nigdy nie zrealizował, jak i katolicki tradycjonalizm, który historycznie ekskomunikował lub palił każdego kto śmiał cokolwiek za natchnieniem Ducha w Kościele naprostować, nie są drogą do przodu. Drogę naprzód powinien nam wytyczyć sam Bóg. Kościół nie powinien nigdzie "wracać" ani też iść z pogańskim duchem czasu. Kościół musi iśx za Duchem Świętym. A żeby to zrobić musi się przede wszystkim zacząć modlić. Walczyć o żywą relację z Bogiem każdego przeciętnego parafianina. Nie ma po co "nawracać" całych miast, krajów społeczeństw. Trzeba się nawrócić samemu i walczyć o wiarę i relację z Bogiem naszych najbliższych. A on nam pokaże co zrobić z liturgią, z teologią z polityką w drugiej kolejności. Dzisiejszy świat to epoka smartfonów, depresji, obżarstwa, lenistwa, pornografii i wszelkiej apatii która idzie z tym wszystkim w parze. Nie ma co takimi ludźmi zapełniać Kościołów. Potrzebna jest ewangelizacja i formacja w relacji z Bogiem dla tych ludzi. Ich uzdrowienie, troskabo nich, doświadczenie wspólnoty. Tę absurdalną polityczną debatę trzeba sprowadzić do parteru.
Fajna dyskusja. Tym bardziej, że prowadzona przez osoby, które znają nie tak dawną historię z książęk. Ja ją znam z autopsji. Gdy wybuchł ruch hippie byłem w szkole podstawowej. Moi koledzy i koleżanki byli tym zachwyceni inni nie. „Make love not war”. Ta wolność doprowadziła do samowoli z wszelkimi przymiotami i kompromitacji idei. Nic po sobie nie zostawiła oprócz dzieci komun, które nie widzą kto jest ich ojcem, grupy juppie, czyli uczestników hippie, którzy zostali potem zamordystami kapitalizmu, zajmując stanowiska kierownicze w koncernach. O nich śpiewa „Perfekt”: „Hej prorocy moi z gniewnych lat obrastacie w tłuszcz. Już was w swoje szpony dopadł szmal, zdrada płynie z ust” Każdy system religijny jest spójnym sytemem. Oddzielanie pewnych czynników na bazie których ma powstać coś „nowego”, to mrzonka. Utopia.
„Drogę powinien nam wytyczyć sam Bóg”. Czy znamy jego Plan Boży i potrafimy go odczytać, że to jest takie proste? Izajasz 55, 8-9: „Wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi”.
Nie sadze, zeby osoby zyjace w zwiazkach niesakramentalnych, byly koniecznie osobami, ktore sobie nie radza, nie maja inicjatywy i nie doprowadzaja swoich zamiarow do konca. Czesto osoby zyjace w zwiazkach sakramentalnych, zyja w nich bezrefleksyjnie, zawierajac zwiazki sakramentalne raczej z powodow kulturowych niz duchowych.
Na początek ustalmy co rozumiemy pod słowem ortodoksyjny tradycjonalizm. Nie wiem co rozumie pod tym słowem gość programu, ale ogólnie tak określa się zespół zachowań zgodnych z nauką Jezusa Chrystusa. Jednak treść Jego nauczania bywa różnie rozumiana i jak się okazuje nawet w samym Kościele. Kiedyś było nie do pomyślenia błogosławienie homoseksualistów w kościołach dziś już nie. Utrzymajmy jednak, że ortodoksyjny tradycjonalizm, to tradycyjna religijność (praktyki religijne, obrzędowość) i skrupulatne przestrzeganie przykazań. No i do czego doszliśmy? Nie mówię już nawet o toczących się przez dziesięciolecia krwawych wojnach religijnych głównie katolicko protestanckich, ale ogólnie o efektach takiej pobożności. Zwykli ludzie ale i święci cierpieli z rąk kościoła, jak np ojciec Dolindo który był prześladowany przez papieża m.in za to że nie brał pieniędzy za sakramenty. Ogólnie jest problem z określeniem kto jest a kto nie jest ortodoksyjnym tradycjonalistą. Św Jak Paweł II jest? Dla jednych tak, dla innych nie, dla jeszcze innych wręcz jest on , podobnie jak Sobór Watykański II, forpocztą zmian mających zniszczyć Kościół. Patrząc na owoce naszego Kościoła, to zastanawiam się czy nie jest tak jak twierdzą Świadkowie Jehowy, że nasz Kościół to wielka ladacznica opisana w Apokalipsie. Jednak jak ktoś mądry powiedział „Kościół to święta wspólnota grzeszników” i tego się trzymam. I wydaje mi się, a nawet tak uważam, że ortodoksyjny tradycjonalizm sam w sobie nie musi prowadzić tylko do dobrych rzeczy i nie ma się co go kurczowo trzymać. Owszem piękna kultura, piękna sztuka, zacne obyczaje, miłość, przyjaźń, nadzieja , ale patrząc na ten świat to czy w Japonii jest z tym wymienionymi wartościami jakoś dużo gorzej? A w świeckich Czechach? Chyba jednak nie o ortodoksyjny tradycjonalizm chodzi a o pogłębione życie duchowe zgodne z Ewangelią. Czy niesie to ze sobą jakieś zagrożenia? Oczywiście, ale wszystko niesie ze sobą zagrożenia , ortodoksyjny tradycjonalizm też.
Już rozumiem. Dzięki, że poświęcił Pan/Pani czas na napisanie tak obszernego wytłumaczenia. ❤️ Chodziłam przez 6 lat (gimnazjum +liceum) do szkoły prowadzonej przez lefebrystów. Z jednej strong dostałam tam dobry "warsztat" teologiczny, a z drugiej strony więź z Bogiem nawiązałam dopiero na studiach. Dla mojej mamy msza łacińska stała się filarem w niepewnych według niej czasach. Wydaje mi się, że bractwo Piusa X często utrwala w wiernych faryzeuszowskie myślenie o swojej wyjątkowości, że msza łacińska jest jedyną słuszną. Sądzę, że brakuje w tym wszystkim pokory lub/i zaufania w plan boży
@@anielaarendt129 Nie wiem, może Mama ma rację, może trochę jej nie ma. Wiemy jednak, że " gdzie dwaj lub trzej zgromadzicie się w imię moje jestem pośród was" (cytuję z pamięci). Czy szatana nie było w Kościele , w którym była sprawowana Msza św. tylko w starym rycie? Był i chyba wcale nie mniej niż dziś. Wiara, że jakaś obrzędowość jest lepsza/skuteczniejsza od innej trąci mi zabobonem. mówiąc metaforycznie to nie o papierek na cukierku chodzi ale o cukierka w środku. Nawet najpiękniejszy i najwłaściwszy papierek jedynie skrywa to co istotne. Może jednak są jakieś fakty których nie znam a które świadczą o przewadze Mszy trydenckiej. Z panem Bogiem.
Rewia mody przeciwko wszystkim. Tak wlasnie to odbieram. I te mlode dziewczyny, ktore twierdza, ze nie musza isc na studia bo chca byc matkami i chca byc posluszne mezowi i nosza tylko dlugie spodnice albo sukienki dla Maryji. I ci mlodzi chlopcy, ktorzy lacza wiare z nacjonalizmem. Wszystko to dla mnie sa raczej subkultury mlodziezowe niz cokolwiek innego.
Tak, to tylko twoja ocena. Prawda bywa trudna do zrozumienia i przyjęcia. Można ją łatwo pomylić z mało empatyczną postawą nawet wtedy, gdy jest tak delikatnie podana jak tutaj została podana przez o. Rafała.
Slucham fragmentu o badaniach i wplywie regularnego praktykowania religijnego na zycie praktykujacych. I zastanawiam sie, czy badania te ocenialy ow wplyw. Bo przeciez wplyw moze byc rowniez negatywny. Sztywne trzymanie sie zasad wyznaczonych przez religie (albo jakis jej nurt) moze byc przeciez takze przyczyna ludzkich tragedii.
Filozoficzne podstawy tradycjonalizmu widzianego jako cos stojacego w opozycji do relatywizmu i marksizmu (i slynnego neo-marksizmu), widzacego relatywizm i marksizm we wszystkim co nie jest tradycjonalizmem. Ciekawa bylabym opinii na temat tego wywodu, filozofa-katolika, nie zwiazanego z ruchem tradycjonalistycznym. Bo mam wrazenie, ze slysze co najwyzej narracje jednej strony sporu.
Ale zobaczcie ta zasade. Nie bede nosil klloratki bo sie z tym źle czuje, nie chce być przypisywany fo Koscioła- nie nosze koloratki bo jestem złym kierowcą i nie chce osmieszac Kościoła... I co do zasady tak to wyglada. Bo ja chce kontra bo ja mogę.
No ale PO CO w tej koloratce chodzic? Ja rozumiem prace nad soba i swoimi lekami. Ale to musi miec jakis cel. Co dobrego sie stanie, kiedy ktos bedzie chodzil w koloratce. Co dobrego sie stanie, kiedy przestanie sie czuc w koloratce niekomfortowo. Jakie to ma znaczenie?
Świetna konkluzja ojca. Uniwersalizm nastąpi i będzie bezpłodny. Kiedyś przeprowadzono eksperyment. Złożono mianowicie samochód z części, które funkcjonowały bezbłędnie w różnych modelach samochodów. To była totalna klapa😉 Tak samo drużyny zbudowane z samych wybitnych zawodników (najlepszych elementów systemu) nie sprawdziły się. Każda religia jest zakorzeniona w pewnej kulturze regionalnej, która ma swoje święte księgi. W 99,9% ludzie dziedziczą religie z ich specyfiką. A te specyfiki są w przeważającej większości na kursie kolizyjnym ze sobą. Nie ma żadnych, ale to żadnych, nawet racjonalnych, a nie duchowych przesłanek za religią uniwersalną. Kiedyś byłem zwolennikiem takiej próby. Ale to jest oderwane od realiów.
@@DonaldFranciszekTusk W sensie : powszechny - jak najbardziej. Ale nie w sensie w jakim tu używane jest to słowo: uniwersalnej religii, jako zlepku różnych religii , jakiegoś mixu ponadreligijnego.
To jest bardzo głupie porównanie różnych religii do różnych modeli samochodów! Mnie to w jakiś sposób rani. Każda religijność ma element duchowej głębi, a samochód to jest prosty mechanizm!!!
Z dzisiejszegonagrania emituje się praktyczny brak wiary w Ducha Św. pojętej biblijnie. Szkoda, choć ciekawie się słucha mimo to. Moze to sprawa osobistego doświadczenia?
Ciekawa jestem ile dzieci wychowanych w rodzinach tradycyjnych pozostaje tradycjonalistami w doroslym zyciu. (P.S.Czesto jest tak, ze dzieci z rodzin wielodzietnych, same maja dzieci znacznie mniej niz ich rodzice - wlasnie ze wzgledu na doswiadczenia z dziecinstwa, ktorych nie chca wlasnym dzieciom fundowac.)
Prowadzący nie ma wiedzy nt Mszy Trydenckiej skoro określa ją jako powstałą po Soborze Trydenckim. Skoro w rozmowie zahacza o temat powinien mieć podstawowy zasób informacji. Szkoda.
To chyba nie jest tak jak mówisz. Przed Soborem Trydenckim było wiele rytów. Sobór to usystematyzował i skodyfikował. Tak powstała mszą potrydencka. Ten formularz obowiązywał przez długie lata i wkleił się w głowy ludzi, że jest jedyny, prawdziwy i nie można inaczej. Dużo jednak dłużej trwała poprzednia "tradycja". Joa
Dokładnie co wnoszą? I czy to jest mniej czy więcej niż wnosi anonimowa osoba pracująca nad sobą, swoimi przywarami i wnosząca swoim zachowaniem realne zmiany do swojego życia osobistego, małżeństwa, rodziny, miejsca pracy lub miasta/wsi, w której żyje. Czy nawet wnoszone przez Tradycjonalistów rzeczy (nie wiem jakie, hipotetyzuje) są lepsze od tych wnoszonych przez anonimową, niezrzeszoną osobę?
Dokładnie miałam taką samą refleksje. Nie sztuką wykonywać rozkazy innych, albo żyć wg tego, aby innym due podobać i nie narazić nikomu że swojej grupy.... Sztuka jest dokonywać wyborów samodzielnie, według swoich przemyślanej hierarchii wartości...bez względu na to czy ksiądzu, koledza czy komukolwiek innemu się to spodoba.
Mysle ze Daniel nie lapie w ogole tej rozmowy. A wydaje mi sie ze ludzie odchodza od kosciola, lub przede wszystkim od Boga przez rewolucje seksualna. Spoleczenstwa sa rozseksualizowane, roszczeniowe i w ogole roz.... takie cechy nie prowadza do Boga wrecz przeciwnie.
Zgadza się. Amisze żenią się wyłącznie z Amiszami. Co jednak jest wbrew powszechnemu wyobrażeniu, można ze wspólnoty wystąpić a potem powrócić. Gdy młody Amisz wchodzi w dorosłość, może na rok opuścić swoją grupę i zamieszkać w dużym mieście. Bardzo wielu z tego korzysta. Przez ten czas młodzież ma szansę skosztować życia, jakiego doświadczają ich rówieśnicy, przekonać się, w której rzeczywistości lepiej się czuje i dopiero po tym okresie, świadomie zdecydować o powrocie do grupy lub jej opuszczeniu. Zdecydowana większość jednak wraca.
Swoją drogą paradoksem jest tytuł podcastu, problemy i poziom wypowiedzi, omówienie tematów lakoniczne, bardzo płytkie, język i wiedza pana prowadzącego takie telewizyjno - gimnazjalno- tikotokowo- młodzieżowe. Polecam kanały i rozmowy na wysokim poziomie teologicznym, merytorycznym, językowym, religijnym. To raczej „spłycarka"i ślizganie się, Mc Donald po tematach teologicznych. Wielka szkoda. Smutek.
Kwestia koloratek i habitow. PO co komu koloratka czy habit? Przeciez kazdy moze zalozyc koloratke czy habit, udajac ksiedza czy zakonnice. Stroj niczego nie gwarantuje, niczego nie udowadnia. I tylko tworzy dystans.
A zatem wybiórczo bierzesz z Tradycji to co sam sobie uwazasz za słuszne. Czym to się różni od protestantyzmu ? Niczym. Albo uznajemy Tradycję albo stwarzamy własną wiarę.Tylko stawiamy się wówczas poza KK.
Ja jestem antykościelny, antykatolicki do bólu, życzę jak najszybszego upadku, bo w cudowne uzdrowienie nie wierzę. Świetne jest to przedstawienie sytuacji od Rousseau do Hegla a nawet Marksa przez Kanta i ta diagnoza zarówno dzisiejszej waszej sytuacji (nieunikniona) jak i co do uniwersalności doświadczenia duchowego, ale, ale... tutaj nie celujcie już w de Mello, bo to już jest jednak prehistoria. Nie obserwujecie tego, co się dzieje tu i teraz. Mindfullnes to naprawdę jeszcze grubo nie to, to tylko praktyka uważności, choć oczywiście cenna. Generalnie sprawa rozbija się o nierozumianą powszechnie duchowość, co - może to się strasznie nie podobać katolikom, czy w ogóle chrześcijanom - leży u was i kwiczy, nawet jak wymachujecie Janem od Krzyża, Teresą. Ignacym czy kim tam jeszcze. U was wszystko jest skażone przedwstępnymi dogmatami i ideologią. Kilkoma grzechami pierworodnymi, których kurczowo się trzymacie i będziecie trzymać, bo uwolnienie się waszych umysłów od tego to straszna dla tych umysłów perspektywa. Widać nawet jak się Rohr męczy, żeby to wszystko jednak zachować jak należy, bo tak było od wieki wieków. Umysł nie puszcza. Mam wrażenie, że nawet Wojtek Drążek, który doskonale wie o co chodzi, nie może siłą rzeczy wyłożyć kawy na ławę, raczej podsuwa tropy z przyczyn nazwijmy to, oka nadzorcy Wielkiego Brata. Oczywiście niektórym, jak Wojtkowi, udaje się przebić przez potężne uwarunkowania swojego umysłu. I teraz tak. Dzisiaj na de Mello mało kto się powołuje, minęło kilkadziesiąt lat. Jeżeli z tamtych okolic, to oczywiście Ramana Maharishi, Nisargadatta Maharaj, ale weźcie sobie tutaj posłuchajcie Moojiego, Rupert Spirę, Eckharta Tolle czy naszą Nityę choćby (kolejni wyskoczą przy okazji). Weź ją Daniel zaproś, na pewno przyjdzie. I na koniec, tak to wszystko jest uniwersalne, bo i u was są przebłyski tego wszystkiego, sam Daniel jesteś coraz bliżej, a nawet i islam ma sufizm i Runiego. Nie ma religii, gorszych czy lepszych, generalnie wszystkie (przynajmniej z tych większych) są strasznie chybione, głupie, szkodliwe (nawet jeżeli doraźnie pomagają i stawiają na nogi rozmaitych wykolejeńców czy słabeuszy życiowych) i jeszcze skrajnie niebezpieczne, jeżeli są za blisko władzy publicznej, natomiast wszystkie mają gdzieś w sobie zakopany ten stały, uniwersalny, boski rdzeń, źródło. Jedne bardziej, drugie mniej, co nie rzutuje na "gorszość" czy "lepszość" tej czy innej, a na pewne uwarunkowania historyczne, kulturowe, społeczne. Dla mnie niewątpliwym jest że najłatwiej złapać to od tych ze Wschodu, od was to orka na ugorze, a już przez sam czy głównie NT, bez naprowadzania przez takiego właśnie Wojtka, czy Keatinga czy choćby Rohra, za którym nie przepadam ze względów, o których było wyżej, to jest to praktycznie niemożliwe.
Też uważam, że Wojtek Drążek czai o co chodzi. O jakiej głębi mowa, ale cedzi słowa. Nie mówi wszystkiego, bo zostałby ekskomunikowany zapewne, albo zabroniony mu głosić...
@@farfallagemba No czytał, a nawet coś więcej, ale nie bardzo rozumiem, co tutaj ta wrzutka z Tomaszem robi, który miał pojęcie o duchowości jak wilk o gwiazdach? Nawet nie powąchał tego, co Jan od Krzyża, św. Teresa czy Mistrz Eckhart. Nawet w De perfectione spiritualis vitae jest to pieprzenie kotka za pomocą młotka i widać że człowiek poza tematem. To już więcej można załapać od tego bidoka Wojtyły z Dominum et Vivificantem. To tak jakby zapytać "A Lewandowskiego widział,?", kiedy rozmowa o obrońcach.
