SZMARAGD - pierwszy telewizor w naszym domu. Ojciec był bardzo dumny, bo miał ekran większy od telewizora jego brata. Dzieciaki z naszej klatki schodziły się na "Piatkę z wyspy skarbów" a sąsiadki na "Świętego" z Rogerem Moorem. Wspaniałe czasy dzieciństwa . Wzruszyłem się. Dzięki.
Świetna kolekcja, jestem pełen podziwu za zaangażowanie w zdobywaniu i przywracaniu do życia tych wspaniałych telewizorów. Kawał historii którą warto ocalić od zapomnienia.
Jak byłem dzieckiem rodzice kupili pierwszy telewizor. Była to „Fala”. Był już na płytkach drukowanych. Nazwa fala była adekwatna do zachowania się kontrastu w tym telewizorze. W miarę jak falowało napięcie w sieci, a było to normą falował też kontrast. Co około 15 minut trzeba było go korygować. Albo za jasny i nic nie widać, albo buczał gdy kontrast był za ciemny. Skądś wytrzasnąłem potencjometr o wartości około połowy tego oryginalnego od kontrastu. Obudowałem w plastikowe pudełko i za pomocą kabla podłączyłem go szeregowo z tym w telewizorze. No, teraz szło spokojnie oglądać telewizję nawet z łóżka. Był to nasz pierwszy telewizor z pilotem.
Kilka dni temu na swoim blogu pochwaliłem sie w notce, którą mozna byłoby zapisać jako "Kazdy ma jakiegoś świra...." Opisałem historię sasiada, który kolekcjonował stare telewizory. Umiesciłem też informację, że oddałem sąsiadowi swój stary telewizor, a zarazem pierwszy kupiony za swoje pieniadze. W tamtych czasach (1966 r.) byłem po dwu letniej służbie wojskowej. Telewizor nazywał się "Lazuryt." Cieszy mnie fakt, że jeszcze teraz są ludzie kolekcjonujacy te odbiorniki, które miały swój niepowtarzalny urok. Pozdrawiam.
Mam na strychu szafira. Należał do moich rodziców, podobno zakupiony w latach 60-tych. Może jest pan zainteresowany. Ja nie mam pomysłu, a szkoda by trafił kiedyś na śmietnik. Widzę, że ciepło pan wypowiada się o tych urządzeniach, a ja mam nostalgiczny stosunek do mojego szafira jako pamiątki po bliskich.
W ŁZR Fonica, w latach sześćdziesiątych, produkowano komplet filtrów p. cz. wizjji i fonii, transformatory linii i zespoły odchylania do kineskopów 90 stopni. Jeśli dobrze pamiętam, te podzespoły były stosowane we wszystkich polskich odbiornikach TV. J.W.
A u mnie był Nefryt, pełen szpan, przedtem chodziłem z bratem i kolegami z podwórka do sąsiada,który jako jedyny posiadał tv, nie zawsze udawało się oglądać bowiem sąsiadka mając nasz już dość,mówiła że Robin Hood zachorował,tak samo było i z Koniem,który mówił,pozdrawiam Państwa.
Moi rodzice mieli model Neptuna z 1964 roku. Kupili jako nowego. Jego wygląd pamiętam do dzisiaj. Jacek i Agatka, Gąska Balbinka a takie tam dziwaczne rzeczy. A od ponad 20 lat nie oglądam żadnej telewizji. Dla zdrowotności duszy... Pozdrawiam.
Naszym pierwszym telewizorem w latach sześćdziesiątych był właśnie Aladyn ale inny niż prezentowany w tym materiale. Miał też inny pilot. Pokrętełka były umieszczone z boku pilota i było ich 3 - kontrast, jasność i głośność. Pracował około 15 lat a potem niestety gdzieś zniknął w odmęcie dziejów. Pamiętam też, że wciąż się psuł i trzeba było wołać montera a dużo podzespołów miał w tekturowych opakowaniach.
Było to we wrześniu 1959 roku. Mama wcześniej odebrała mnie z przedszkola. Była podekscytowana bo coś się działo. Przyszliśmy do domu a tam w pokoju ma stole stoi TELEWIZOR. Wiedziałem co to jest, bo tata zabrał mnie do swojej pracy i pokazał co to za urządzenie. TURKUS - tak się nazywał ten telewizor. Tatko dostał talon na zakup telewizora od dyrekcji zakładów T4. Za pomysły i wnioski racjonalizatorskie. Ojciec pomimo nie ukończenia szkół (dziadek Józef był oficerem AK, zabili go niemieccy gestapowcy, ojca waz z matka wywalili na ulice). Przyszedł narodowy socjalizm w PRL. Ale za moim tatą szedł list po jego ojcu a moim dziadku. Nie ważne. Ojciec nie zapisał się do żadnej partii. Był daleki od kościoła za to, że nie udzielono mu rozgrzeszenia bo nie chciał spełnic pokuty. Pokuta była następująca. Przez 14 dni miał uczestniczyc i modlić się na mszy o godzinie 6 rano. Ojciec miał dwoje dzieci na utrzymaniu. NIE MIAŁ możliwości -... Ale wracam do początku. Łódź. Kamienice do 6 pieter. Blisko siebie. Kolega rodziców, elektryk, wraz z tatą na spadzistym dachu na wysokości 5 x 3,5 metra. Pierwszy film jaki obejrzałem to "Piątka z wyspy skarbów" produkcja tego zachodniego gówna - jak to nam wtłaczano... Nie warto być pracującym i dbającym o rodzinę. Sąsiedzi. Od godziny 16 do zakończenia programu siedzieli, palili papierosy, korzystali z wc. Po dwóch tygodniach rodzice zasłonili okna, wyłączyli dzwonek. Stali się głusi na walenie do drzwi. Skończyły się wszelkie znajomości z mieszkańcami kamienic w podwórku. Nawet ksiądz z parafi interweniował, że nie mama z ojcem są występkiem we wspólnocie... Tk bardzo sie boję, że na moja starość znów będzie tak samo przy katotalibach..
Ciekawe i Nostalgiczne. W niektörych projekcjach programu (przewaznie gdy obraz przedstawial jakies sceny ciemnosci) swiecily te odbiorniki bardziej do tylu (np na meble, sciane, zaslony itp) a nizeli w strone widza ze wzgledu na duza ilos'c lamp. Jako nastolatek moglem sam naprawic telewizor wymienijac tylko wypalona lampe. W regule naprawial nam przyjaciel mojego wujka Piotra Dieter. W przypadku luznych kontaktöw pomoglo uderzenenie piescia albo rzut pantoflem byl rodzajem zdalnego sterowania.
Mieliśmy Neptuna (18;56) ale z większym ekranem. Rodzice zakupili gdzieś w 1965 roku. Przez długie lata nie wiedziałem do czego służy duża gałka z prawej strony czyli przełącznik kanałów ponieważ był tylko jeden kanał - Telewizja Warszawa. Nikt mi nie umiał wytłumaczyć że gdzieś indziej programów może być więcej. Szyba osłaniająca kineskop i zapobiegająca jego implozji była utrapieniem gdyż od wewnątrz zbierał się na niej kurz którego nie można było jak wyczyścić. Na szczęście po dwóch - trzech latach użytkowania Neptun się tak poważnie popsuł że jego naprawa wymagała wyjęcia całości urządzenia na zewnątrz. Wtedy mama dokładnie wymyła tą szybę i dzięki temu obraz był prawie jak w nowym. Odbiorniki te psuły się totalnie i właściwie co pół roku była przeprowadzana jakaś naprawa. Technicy RTV mieli wtedy co robić. Mieszkańcy rejonów wiejskich i też na obrzeżach miast musieli stosować stabilizatory napięcia gdyż często się ono bardzo wahało a niekiedy zbyt niskie uniemożliwiało w ogóle posiadanie telewizora. Tych starszych aparatów zostało się niewiele gdyż w latach 60-tych i później w sklepach RTV stosowano promocję przy zakupie TV polegającą na zniżce ceny przy oddaniu starego odbiornika. Państwo pozyskiwało w ten sposób metale kolorowe a promocja to było jakieś kilka procent ceny nowego co przy dużych cenach było istotną kwotą. Pozdrawiam.
Bardzo ciekawe wideo! Piękny telewizor! Na Białorusi ludzie zamawiają gdzieś modulator Divisat DVS-AV04. Jest w stanie transmitować sygnał na wielu częstotliwościach, w tym na kanałach 1-5 i 6-12. Otóż tuner satelitarny Openbox S3 CI HD obsługuje VHF.
Moja mama, a w zasadzie jej rodzice, czyli moja babcia i dziadek, mieli w latach 60-tych jakiegoś "Neptuna" z tych pierwszych. Psuł się podobno strasznie - częściej stał zepsuty niż działał.
W sprawie regeneracji kineskopów, to pogadaj z Marcin Marciniak (ma kanał swój na YT). Ma doświadczenie ogromne z kineskopami, więc może coś Ci doradzi.
Ciekawe chy pan widiał Opala. Mul ojciec kupi go 1967. On miał kineskop 24 calowy. Jak pamientam to tham było dużo cęci Tesli. Niewiem czy to nawet niebyła licencyjna produkja.
Czy licencyjna, wątpię. Prędzej projektowana w kooperacji z Teslą. Tak, były Opale, które miały duży kineskop jak na ówczesne standardy - dokładnie 23 cale.
Oglądanie długo takiego antycznego i o wartości oczywistej kolekcjonerskiej telewizora to wysokie rachunki za prąd oraz chyba za mały ekran na dzisiejsze standardy. Jako odrestaurowanie i wystawienie jako eksponatu w gablocie z historią telewizji za PRL jak najbardziej tak ale oglądać na co dzień zdecydowanie nie... chyba że ktoś jest miłośnikiem i kolekcjonerem właśnie, wtedy chce popodziwiać swoje wypieszczone cacka z kolekcji.
Moje pierwsze radio otrzymane na talon panie a co, ojczulek w pracy dostał takowy to był" Pionier" na lampach UCH21 x2 UBL21 i UY1N i wieczorami słuchało się na krótkich (bum bum mówi Londyn, Ankara, Paryż, głos Ameryki, W.Europa , radio Tirana i szereg innych stacji z wolnego światai nie tylko oczywiście po Polsku i zagłuszarki rytmicznie zagłuszające . A mój pierwszy sprzęt na samodzielnym spółdzielczym mieszkaniu /4 piętro i piece węglowe i zimna woda nie tak jak za tyfuska , to magnetofon "Tonette " później radio "Alina" i upragnione "patszydło" "Tosca Lux" z francuskim kineskopem 20`` po wieczornym oglądaniu już rano nie chciał odpalić do sklepu ZURT-oskiego no i na szczęście wymienili na następny był to czas "kochanej wszawej komuny "
