Por możemy uprawiać z rozsady lub z bezpośredniego wysiewu do gruntu. Rozsady można przygotowywać od połowy stycznia do połowy kwietnia. W kwietniu możemy też siać por bezpośrednio na grządki w ogrodzie. Do wyboru mamy odmiany wczesne i średniowczesne, które przeznaczone są na zbiór letni i jesienny oraz odmiany średnio późne i późne, które przeznaczone są na zbiór zimą lub wiosną kolejnego roku.
Przygotowując rozsadę, napełniamy tacę lub pojemnik podłożem do siewu i pikowania, które obficie zraszamy. Wysiewamy nasiona pora i delikatnie przysypujemy ziemią. Ustawiamy w cieple, optymalna temperatura to 18 stopni Celsjusza. Dużą wilgotność podłoża utrzymujemy aż do pojawienia się wschodów mniej więcej 3 tygodnie później. Wówczas przenosimy rozsadę bliżej światła i możemy nieco obniżyć temperaturę otoczenia.
Gdy rośliny osiągną wysokość ok. 10 cm, możemy je przepikować do większych pojemników lub posadzić na miejsce stałe. Pikowanie to czasochłonne zajęcie, więc wielu ogrodników omija ten proces wysiewając nasiona w takim terminie, żeby potem podrośnięte rośliny wysadzać od razu do gruntu. Zabieg ten jednak wpływa na wydłużenie najsmaczniejszej, białej części warzywa. Stara szkoła pikowania pora uczyła, żeby podczas jego przesadzania skracać mu korzenie i liście. Dziś odchodzi się od tej metody. Nowe poradniki mówią, że zabieg ten wpływa niekorzystnie na roślinę i opóźnia rozwój pora.
Jeżeli wysiewamy por wprost do gruntu robimy to zazwyczaj w rzędach oddalonych od siebie mniej więcej o 20-30 cm. Zagrabiamy je i delikatnie ugniatamy oraz obficie podlewamy. Gdy rośliny wyrosną do mniej więcej 10 cm wysokości, możemy przeprowadzić przerywkę lub przesadzić wybrane rośliny w odpowiedniej rozstawie, tak żeby miały miejsce do dalszego rozwoju i rozrastania się, mniej więcej co 15 cm.
Por wymaga gleby żyznej, próchnicznej, zatrzymującej wodę, o obojętnym odczynie pH oraz słonecznego stanowiska. Najlepiej udają się w lata chłodne, obfitujące w opady. W trakcie wegetacji można pory dodatkowo zasilić wybranym nawozem lub np. gnojówką. Robimy to zazwyczaj mniej więcej 2 miesiące po posadzeniu. Do zabiegów pielęgnacyjnych należy też systematyczne odchwaszczanie. Warto też regularnie spulchniać międzyrzędzia.
Na glebach słabych, zagon warto jesienią zasilić obornikiem lub wiosną dużą dawką kompostu. Na glebach żyźniejszych można uprawiać tę roślinę w drugim roku po nawożeniu. Por nie może być uprawiany w niewielkich donicach. Ale możemy spróbować uprawy w większych pojemnikach, szczególnie gdy planujemy zbiór młodych roślin. Sadząc por na grządkach możemy go zagłębiać dość mocno, aż do nasady zielonych liści. Robimy to po to, żeby wykształciły długie i dobrze wybielone łodygi. Dobrze zagniatamy ziemię dookoła i podlewamy. Później możemy też kopczykować por, żeby wpłynąć na jeszcze większe wybielenie łodygi. Jeżeli nie przygotowaliśmy własnej rozsady wiosną sadzonki tej rośliny często są dostępne w sklepach ogrodniczych.
Warzywa te pełną dojrzałość osiągają późną jesienią, ale możemy je już zbierać od sierpnia w miarę potrzeby. Możemy je też pozostawić na grządce przez zimą. Mróz wielu odmianom pora nie przeszkadza. Nadaje się do zerwania nawet spod śnieżnej kołderki w środku zimy. Przetrwa aż do kolejnej wiosny.
Porów nie należy uprawiać na tej samej grządce, na której rosły wcześniej inne warzywa cebulowe. Jako przedplon możemy przed nimi uprawiać szpinak, rzodkiewkę i sałatę, warzywa kapustne i wczesny groch.
Współrzędnie razem z nimi możemy uprawiać takie warzywa jak marchew, seler, pomidory, kalarepa, i sałata. Niekorzystne może się dla niego okazać towarzystwo buraków, fasoli i grochu.
W tym samym miejscu por możemy sadzić co 2 lata.
Do chorób pora można zaliczyć m.in. rdzę, alternarię, białą zgniliznę czy fytofrotozę. Do szkodników występujących na tych warzywach możemy zaliczyć m.in. miniarkę porówkę, wgryzkę szczypiorkę, śmietkę cebulankę, wciornastki czy mszyce. Należy profilaktycznie doglądać roślin i wykonać odpowiednie zabiegi, jeżeli zauważymy niepokojące objawy.
Podsumowując. Por najczęściej uprawia się z rozsady ze względu na długi okres wegetacji. Od siewu do zbioru potrzeba 5-7 miesięcy lub dłużej. Warzywo to najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, na glebach piaszczysto-gliniastych, bogatych w próchnicę, dość żyznych i wilgotnych. Przez cały okres wegetacji wymaga systematycznego podlewania i odchwaszczania i w razie konieczności nawożenia pogłównego. Od lipca można zacząć usypywać wokół porów kopczyki, od powierzchni gruntu do nasady liści. Wpłynie to na wytworzenie dłuższej wybielonej części warzywa.
Linki :
Facebook : / izabella.schick
Blog : ogrodnacodzien...
Instagram : / ogrod_na_co_dzien
#por #porady #ogrodnik #zdrowie #warzywa #uprawawarzyw #warzywnik #seeds #ogródwarzywny #warzywniak #uprawa #zdrowejedzenie #ogrod_na_co_dzień #ogródek
5 сен 2024
