Bylam w jego celi wieziennej w Venecji, kraty o grubosci reki, malo swiatla dziennego, wilgoc i zaduch. Tam opowiadaja ze zakonice, jego wielbicielki, daly mu swoje habity i przebrany uciekl. W tamtych czasach, mial pachnace wlosy, a to zawsze przyciaga. Z Warszawy zostal wygoniony, panowie wygonili zagrozenie, pisze to lekko z usmiechem. Serdecznie Pozdrawiam Kapitana Artura !!
