İmkansız eşqlərə inanmazdım inandırdılar Hərşeyi silib gedməy istədim ama dayandırdılar Həyatın ədalətinə şüphə duydum o gündən mən Qəlbimi gözümün önündə acımasızca yandırdılar Görəsən sonu hardadı denən bu qədər yaralıdı ruhum Canımın parəsi getdi parçalandı yəni hüzurum O qədər səhvlərə düz biz düzlərə səhv dediy ki Gözlərimin tərəzisin də əksiy gəlir eşqə qürurum. Saçlarında nəfəs almağ əvəz olunmaz Öləndə qəlbim vururdu nəbz onunla Səninlə bir yaşlana bilsəy əgər İnan ki yar xoşbəxtliy sərxoş edər Səninlə mərəz olunmaz Gözləri qara dənizdi göz altları sahil kimi Mən səni görəndə yar çaşır ağlım zahir kimi Əslində yetərincə təhsilim var Ama ki günah olduğunu bilərək sevdim səni cahil kimi..