แค่เห็นชื่อตอนเราก็นึกถึงบทกวีนี้เลยค่ะ When I born, I black. When I grow up, I black. When I go in sun, I black. When I scared, I black. When I sick, I black. And when I die, I still black. And you white people. When you born, you pink. When you grow up, you white. When you go in sun, you red. When you cold, you blue. When you scared, you yellow. When you sick, you green. And when you die, you grey. And you calling me colored?? Written by Agra Gra, an African child (nominated by UN as the Best Poem of 2006) เราได้อ่านบทกวีนี้ครั้งแรกในวิชามานุษยวิทยาวัฒนธรรม ตอนปี 2 เป็นบทกวีที่ทำให้เราสะอึกมาก และจดจำได้แม้จะผ่านมาเกือบ 20 ปีแล้วก็ตาม แน่ล่ะในรายละเอียดเราย่อมหลงลืมไปตามกาลเวลา แต่อารมณ์ยังคงกรุ่นทุกครั้งที่มีเหตุให้ต้องนึกถึงบทกวีนี้ (อย่างเช่นในตอนนี้) . วิชามานุษยวิทยาวัฒนธรรมทำให้เราตระหนักรู้ถึงการเคารพในความต่างแบบที่กลายมาเป็นทัศนะในการมองโลกของเราจวบจนทุกวันนี้ ไม่ตัดสิน ดูถูก หรือเหยียดหยามใครเพียงเพราะเรามีความต่างกันในด้านต่าง ๆ เราสีผิวต่างกัน เราเชื้อชาติต่างกัน เราศาสนาต่างกัน ฯลฯ ก็แล้วยังไงล่ะ? มัน no sig. dif. มาก สิ่งที่พวกเราถูกเน้นย้ำคือการไม่นำวัฒนธรรมของตัวเองไปเปรียบเทียบกับวัฒนธรรมอื่น โดยเฉพาะการยกวัฒนธรรมตัวเองให้สูง และกดวัฒนธรรมอื่นให้ต่ำลง อย่าหาทำ!!!! ก่อนที่จะได้เรียนวิชานี้เราก็มีบ้างเพราะเราโตมาในสภาพสังคมที่เหยียดเก่ง เรายังทันการได้เรียกคนจีนว่าเจ๊ก เรียกคนผิวดำด้วย n word ฯลฯ โดยที่ไม่รู้ว่ามันคือคำหยาบคายที่แสดงการเหยียดเชื้อชาติและสีผิว
