கல்கத்தாவின் சென்-ராலே சைக்கிள் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் வாங்கி ஓட்டியிருக்கிறேன். அதை கல்லூரியில் திருடிக்கொண்டார்கள். ஓட்டுவதற்கு மிகவும் லகுவானது, ரதம் போல விரையும். அனேக ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு புதிய ராலே சைக்கிளை மீண்டும் பார்த்ததில் பரவசம். ஆனால் சாலையும் போக்குவரத்தும் சைக்கிளோட்டிகளுக்கு சாதகமாக இல்லை. ராங் சைடில் டூ வீலரில் வருகிறவர்கள் வயதான சைக்கிளோட்டிகளைத் தடுமாற வைத்து மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள். சமீபத்தில் ஹெர்குலிஸ் லேடிஸ் மாடல் பார்த்து வைத்திருக்கிறேன். அது அதிக மிதி வாங்கும் என்றாலும் காலைத் தூக்கிப் போடவும் இறங்கவும் தோதாக இருக்கும். பழைய சைக்கிள்களில் ஹேண்டில் பார் வலியைத் தராது. இப்போதுள்ள வளைந்த பார்கள் தோள்பட்டை வலியைத் தான் அதிகமாக்குகின்றன. அத்துடன் ஃபுல் கவர் செயின்களுடன் வருவதில்லை, வேட்டி சிக்க வாய்ப்புகள் அதிகம். சைக்கிள்கள் ஓட்டுவதற்கேற்ப தயாரிக்கப்பட்டால் நல்லது. பிறகு பிஎஸ்ஏ டீலக்ஸ் வாங்கினேன். அருமை. பிலிப்ஸில் லேடிஸ் மாடல் சைக்கிள் வாங்கி ஓட்டினேன். அதுவும் அருமையாக இருந்தது. அந்த உற்பத்தியையும் நிறுத்திவிட்டார்கள். அம்பாசடர், பியட் கார்கள், ராலே, ஹம்பர் சைக்கிள்கள் எல்லாம் நேரு, காமராஜர் போல அந்தக் காலமாகிவிட்டன. நினைக்கும்போதே கண்கள் பனிக்கின்றன. இனி அந்தக் காலம் திரும்பிவராது. காலம் என் கணக்கை முடிக்கும் வரை பழைய நினைவுகளோடு காலம் தள்ள வேண்டியதுதான். இந்தக் காணொலிக்கு நன்றி மகனே.
