Μετά από μεγάλη μάχη να βρώ που έχω βάλει το μπολ, τελικώς το βρήκα τελευταίο κάτω κάτω από μια στοίβα με 8-10 σαπούνια. Οριακά δεν έπεσε τίποτα πάνω μου. Βρισκόμαστε κάπου στις πολύ αρχές του 2017, νομίζω Ιανουάριος θα ηταν. Η εμπειρία μου από αρτιζαν ήταν μηδενική αφού δεν είχα πιάσει ακόμη κανένα στα χέρια μου. Από Maggards δεν ηξερα τι παίζει με τις παραγγελίες. Σαπούνια αρτιζαν στην Αγγλία ήταν αυτό και το Phoenix & Beau, ένα πολύ ωραίο προϊόν αλλά με πολύ μπουχτιστικα αρώματα εκτός από το Albion που μου είχε κάτσει καλά. Γνώριζα τα Wickham μόνο ακουστικά, αλλά δεν ήξερα την απόδοση ή τα αρώματά τους. Έχοντας δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα από τα εμπορικά προϊόντα, έχοντας απλώς βαρεθεί και θέλοντας να δω κάτι διαφορετικό, μου ήρθε μια φαεινη ιδέα. Τότε, έχοντας σχεδόν ανοιχτή επικοινωνία με το κατάστημα του Πειραιά, αλλά και έχοντας μόλις γνωρίσει διαδικτυακα τον Darron, το δημιουργό, θεώρησα καλό να φέρω αυτά τα δύο άτομα σε επαφή μήπως και προκύψει στοκαρισμα αυτων των προϊόντων στην Ελλάδα. Δηλαδή να είναι το πρώτο αρτιζαν που πατάει το πόδι του εδώ, επίσημα, μέσω καταστήματος. Κατόπιν, αφού υπάρχει το ενδιαφέρον, ενημερώνω τον Darron, ο οποίος είναι ένας ιδιαίτερα αξιόλογος άνθρωπος, ευγενικός και πολυ επικοινωνιακός, και του δίνω τα στοιχεία του ιδιοκτήτη του καταστήματος να μιλήσουν και γιατί όχι να έρθουν σε συμφωνία. (Ή μάλλον το ανάποδο συνέβη, αφού δεν είναι δυνατόν ο αρτιζανος να πάρει τηλέφωνο τον άλλον και να του πει ζ "θέλεις σαπούνια μου?") Fast forward μερικές εβδομάδες μετά, λαμβάνω mail ότι τα Wickham , σαπούνι και balm βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα. Όμως ο Γιώργος, μου λέει να πάω από το κατάστημα. Δεν έβρισκα το λόγο. Παρόλα αυτά από περιέργεια, πήγα... Με το που φτάνω, ανοίγει ένα κουτί και μου βγάζει ένα σετ Magnum (σαπούνι & balm) λέγοντας μου ότι είναι δώρο από τον Darron, για τον κόπο και τη σύλληψη της ιδέας να στοκαριστουν τα σαπούνια εδώ. Αφού ευχαρίστησα και τους δύο, φεύγω, μαζί όμως με μια La Toja κρέμα τότε μαζί με τη λοσιόν, την οποία έχω ακόμη. Από τότε ήμουν άπληστος στο θέμα των ξυριστικων τελικά, απλά δεν το γνώριζα.. Μύρισα όλα τα υπόλοιπα Wickham, όλα ήταν υπέροχα, φυσικά αρώματα με ένταση. Ένα μόνο με απωθησε άσχημα. Το Russian Leather. Δεν μπορώ να εξηγήσω, δε θυμάμαι καν πως μύριζε. Έκανα μόνο ένα βήμα πίσω προκειμένου να αποφύγω τη μποχα. Ξεχωρισα το φανταστικό Parma Violet, unisex αλλά ταίριαζε για άντρα, το Club Cola, ξεκάθαρη Κόκα Κολα, απλά με λεμόνι ελαφρώς, μου ερχόταν μέχρι και το ανθρακικό. To Classic 24, κλώνος του Aventus, πολύ καλο επίσης, 5-6 σκάλες πάνω από το Emperor της Razorock αρωματικά. Εννοείται το Magnum μου άρεσε καλύτερα από όλα, το καλύτερο ανάμεσα στα Wickham. Το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Darron μετά. Στις πρώτες δοκιμές, έπρεπε να ήσασταν παρόντες να γελάσει το χειλάκι σας. Δεν ήξερα τι πρέπει ακριβώς να κάνω, γύριζα γύρω γύρω το πινέλο απαλά, μην "χαλάσω" το σαπούνι και χωρίς να του δίνω ιδιαίτερα νερό, προσπάθησα να το αφρισω. Μάταια όμως. Θεώρησα λοιπόν ότι το σαπούνι τελικά ήταν μάπα, και κακώς είχα κάνει όλη αυτή τη διαδικασία. Το concept κατά τη γνώμη μου μόλις είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Το αφήνω στην άκρη και το ξανάπιασα πολύ αργότερα, όταν ήρθαν και τα αμερικανικα, κάποια Phoenix πρώτη φόρμουλα που βρήκα με μανία και τα χτύπησα αλύπητα (Cavendish πρώτο και καλύτερο). Ήταν ακριβα τότε στο μυαλό μου, κάπου στα 16.50- 17€ 🫣😱🤣 ,αλλά λέω εντάξει δεν πειράζει... Δεν ήξερα ο κακομοίρης. Απόψε λοιπόν, έχοντας δοκιμάσει ελάχιστα περισσότερα σαπούνια απότι το 2017, είπα να τεσταρω την όποια εμπειρία έχω μαζέψει μέχρι σήμερα, δοκιμαζοντας ξανά με ένα Wickham. Συστατικά: Potassium Stearate, Aqua, Sodium Cocoate, Sodium Cocoa Butterate, Sodium Palmate, Simmondsia Chinensis (Jojoba) Seed Oil, Sodium Avocadate, Parfum, White Kaolin, Allantoin, Glycerine. Δεν τα λες και πολλά ούτε εξεζητημένα. Μα ούτε λίγο Cupuacu? Ε όχι. Ντροπή. Συσκευασία, απλή με ολολευκο μπολ όχι της χρωματικης παλέτας μου, πολύ κλασικο, με μεγάλο καπάκι χωρίς κανένα πλαϊνό αυτοκόλλητο, αλλά μόνο από κάτω, ιδιαίτερα ποιοτικό, αδιάβροχο και τέλεια κολλημένο, σαν από μηχανή και όχι χέρι. Το κεντρικό είναι φοβερό, τόσο καλά κολλημένο που δεν ξέρεις με το μάτι που τελειώνει περιμετρικά. Τόσο εφαρμοστό. Αδιάβροχο και αυτό. Το άρωμα: Πριν το αναλύσω να πω ξεκαθαρα ότι ανήκει μέσα στο τοπ5 των ξυριστικων αρωμάτων μου. Μου αρέσει περισσότερο από ένα Cubebe? Σαφώς. Μου αρέσει περισσότερο από Manna Di Sicilia? Ίσως το ίδιο ακριβώς. Μου αρέσει περισσότερο από σχεδόν όλα τα αμερικανικά αρτιζαν? Ναι. Τυφλά. Και από το Asian Plum? Ναι, και από το Asian Plum. Και λέω ξυριστικων για να μη μου πει κανείς να το συγκρίνω με κολώνιες που έχω, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης εδώ. Μιλάω καθαρά σαν wet shaving άρωμα. Wickham Magnum shaving soap is a scent that projects masculinity and confidence. Sweet yet warm and packed with intoxicating freshness, this sophisticated fragrance with notes of lemon and basil and a hearty base of amber and smooth musk, is a real charmer. •Top notes: Sweet Lemon and Fresh Basil •Heart notes: Rosewood •Base notes: Musk and Amber Τι πιάνω εγώ: Είναι έτσι όπως τα περιγράφει ο άτιμος ο Άγγλος. Φρέσκο, ανδρικό και αρκετα ενδιαφέρον άρωμα, κομψό με υποψία τριανταφυλλου (rosewood), αλλά σε καμία περίπτωση κυρίαρχο ή έντονο. Τώρα που το ξαναμυριζω ίσως να μην είναι και τριανταφυλλο. Καταπληκτικό blend , με έντονη υποψία κλώνου από Molton Brown Templetree (αφρολουτρο), 31€ τα 300ml από 21€ που το είχα πάρει κάποτε. Στην υγειά μας, ζήτω το FELCE AZZURRA Classico. Το Magnum, είναι τόσο smooth και τόσο εθιστικό, πάντα στη δική μου μύτη που θέλω να το μυρίζω συνεχώς. Έπρεπε να υπαρχει κολώνια και roll on. Δε συμβαίνει όπως ξέρετε με πολλά σαπούνια αυτό, καθώς δε μου αρέσει και τίποτα αρωματικά. Είναι καλύτερο ακόμη κι από το Grand Chypre του Barrister, για το Seville δεν το συζητάμε. Ένα μόνο μπορεί να το κοντραρει: Το Cavendish από PAA. Μπορεί να το μυρίσετε βέβαια και να πείτε: τι μ@λ@κ@ς αυτός ο ειδήμων ο Ρεξ, σιγά το άρωμα. Πιθανόν, αλλα γούστα είναι αυτά. Θέλω όμως να το μυρίσετε αν μπορείτε, να μου πείτε τη γνώμη σας. Όμως δε γίνεται, αφού στον Πειραιά δεν υπάρχει πλέον φυσικό κατάστημα. Δε φάνηκε να αντέχει. Βέβαια με αυτά που έχω γράψει τώρα προσπαθώντας να κάνω λοβοτομή/enabling, ένα είναι βέβαιο: ότι περιμένετε κάτι εξωπραγματικό και αν δεν μυρίσετε κάτι τέτοιο, θα απογοητευτείτε. Έτσι είναι όμως αυτά, έτσι πάνε. Είναι αναμενόμενο. Το φόρτωμα: Το σαπούνι πριν τη χρήση ήταν τόσο πέτρα που δεν μπορούσες να το πιέσεις με το δάχτυλο καθόλου. Άρα και δεν μπορείς να φορτωσεις με τίποτα. Βραστό νερό λοιπόν να ατμιζει μέχρι να βγω από το μπάνιο. Μιλάμε ότι ήταν τόσο ζεστό που το δάχτυλο σου δεν άντεχε ούτε ένα δευτερόλεπτο μέσα στο μπολ. Όταν βγήκα θεώρησα ότι τελικά δε θα γίνει το review με αυτό το σαπούνι, αφού λογικά θα έπρεπε να έχει λιώσει απ' τη θερμοκρασία. Όμως αυτό ήταν ανέπαφο και η πρώτη στοιβάδα μόνο είχε μαλακώσει τόσο ώστε να γίνει ένα υγιες φόρτωμα, από αυτά που εκλείπουν στις μέρες μας. "Δε χρειάζεσαι τόσο σαπούνι", "φορτώνεις πολύ ρε Καραγκιόζη", "κοιτάξτε ένα νούμερο που φορτώνει μισή ώρα ένα σαπούνι και μας το ανεβάζει σε έξτρα βίντεο κιόλας για να καυχηθεί", είπαν όλοι αυτοί που κάνουν το δεύτερο πέρασμα τους με αφρό πιο διάφανο στο πρόσωπο κι απ' τα Διάφανα Κρίνα. Για τρίτο δυστυχώς δε φτάνει ο αφρός, οπότε σταματάμε στα δύο. Μια χαρά. Φόρτωσα αλύπητα παίρνοντας όχι κάτι πολύ παστωδες όπως βλέπετε, αλλά μέτριας δυναμικής.
Face Lathering: Πάω στο πρόσωπο και με έκπληξη βλέπω ότι το σαπούνι "ανοίγει" σχεδόν αμέσως με μια πολύ καλή κάλυψη, αλλά όχι κάτι βαρύ, ούτε και ελαφρύ όμως, σε καμία περίπτωση. Κατα τη γνώμη μου, πιο πηχτό αφρισμό από ένα CK-6 αν με ρωτάτε και όχι, δεν τρελάθηκα. Ο,τι είδα λέω. Δίνοντας σιγά σιγά νερό, όχι μόνο το πήρε αλλά γίνονταν και καλύτερο αφού φούσκωνε συνεχώς και δεν εμενε χαμηλά, καλύπτοντας ακόμη πιο πολύ το πρόσωπο. Ωραία γυαλαδα, δε θύμιζε Vegan σαπούνι εννοείται. Το άρωμα ανέβηκε στο 7-8 ένταση και δίνοντας λίγη λιγο νερό ακόμη το έφερα σχετικά γρήγορα στα μέτρα μου. Πηχτό, έτοιμο να τρέξει, αλλά και γυαλιστερό. Όσο έδινες νερό άνοιγε μεχρι ένα σημείο που σου έλεγε να σταματήσεις γιατί δεν πάει άλλο. Αναλογικά με το φόρτωμα, δε δεχτηκε τόνους νερού. Εύκολο στη χρήση. Ένας αφρός αρκετά ικανοποιητικος, που όμως δεν έχει σύγκριση με τοπ αφρουδαρες ιερών τεράτων που πλένω το στόμα μου με αγιασμό, κάθε φορά που αναφέρω το όνομα τους. Όμως δε θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία τώρα, αδικώ έτσι το Wickham που αφρισε εξαιρετικά. WTG: Καιρό είχα για μια Parker 97R, 17€ αγορασμενη το 2017 με έκπτωση. Τραγικό top cap στο μερος που βιδωνει με τη λαβή. Μπροστά της οι Yaqi μηχανες μοιάζουν Wolfman σε φινίρισμα. Με σιγουριά, η νούμερο 1 λεπίδα μου (και δεν ντρέπομαι να το πω) είναι η Wizamet. Έκανε γένια 6 ημερών σα να μην υπήρξαν ποτέ στο πρόσωπο, με μεγάλη ευγένεια αλλά και απόδοση, κρατώντας ανέπαφο το δέρμα τελείως Φοβερή ολισθηρή από το αγγλικό σαπούνι. Μουστάκι, σαγόνι, τόσο άνετα που είπα να κάνω buffing με τη φορά. Μου το έπετρεψε. Προστασία στο φουλ και η residual ιδιαίτερα καλή χωρίς νερό, μόνο αυτό που είχε η μηχανή πάνω. Ξεβγαζω και με την τρίτη φορά το σαπούνι έφυγε όλο. Οταν μπει νερό η ολίσθηση είναι εφάμιλλη με του Παπουτσάνη Γλυκερίνης, ένα σαπούνι που βρεγμένο δε μπορώ να το κρατήσω καν στο χέρι. Η 97R τρομερά αποτελεσματική αλλά δεν ένιωθα λεπίδα σχεδόν καθόλου, παρόλο που το διάκενο και η εκθεση είναι ζορικοι παράγοντες. ATG: Σε βρεγμένο πρόσωπο, απλώνω και καλύπτει καλά, με μια πιο smooth όψη και με πολύ καλή ποιότητα γενικά. Το άπλωμα κράτησε ώρα για να μπορέσει να φανεί η δυναμική του αφρού. Ξεκινάω στα μάγουλα κόντρα, κορυφαίο αποτέλεσμα και πάλι η λεπίδα δεν είναι τόσο αισθητή, ο τρόπος που κόβει με μαγεύει. Και κόβει και είναι smooth, ειδικά σε αυτή τη μηχανή διαπρέπει απόψε. Σαγόνι μια χαρά, πολύ άνετο και δοκιμάζοντας κοντρα στο μουστάκι από τώρα, δεν είχα θέματα.. Μοιάζει να έχω πετύχει το τέλειο ξύρισμα. Οπότε στο μυαλό μου θεώρησα καλό να μην κυνηγήσω πολύ, να κάνω 1-2 touch ups και να φύγω. Αλλά.... ποιον κοροϊδεύω? Ξεβγαζω. Touch-ups: Τραβάω τον αφρό από το Τ3 και απλώνω με το χέρι, σκέτο μετάξι. Κανω buffing κόντρα, η ολίσθηση είναι στο τέρμα τώρα και η μηχανή κυλάει αβίαστα παίρνοντας με λεπτομέρεια τα πάντα. Κατέληξα να κάνω 10 λεπτά touch-ups βάζοντας ξανά αφρό πάνω απ' το πρόσωπο μέχρι να μην πιάνω τίποτα. Ένα μικρό δαγκωμα της 97R στο μουστάκι ως φιλική συμβουλή να μην συνεχίσω γιατί θα κεράσει θάνατο σε γυμνό δέρμα. Ξεβγαζω και στεγνώνω, με το άρωμα να μου δίνει σφυριες με πλαστικό σφυρί, δηλαδή ήταν εκεί αλλά όχι μπουκωτικο ούτε ανύπαρκτο. Φοβερα ζυγισμένο. Post: Το καλοκαίρι όλα τα σαπούνια δίνουν καλό αποτέλεσμα, άρα δεν μπορώ να το κρίνω. Δίνω λίγο balm/gel Magnum οπου για πρώτα 20-30 δευτερόλεπτα πήρα φωτιά. Όχι κοκκινίλες, όχι ερεθισμός στην επιφάνεια. Ενα balm που στοχεύει στο λιπαρό δέρμα θεωρώ, διότι αν και γυαλίζει στην αρχή μετά φεύγει σε μεγάλο βαθμό μέχρι που νομίζεις ότι δεν έχεις βάλει τίποτα. Στο θυμίζει μόνο αυτό η αίσθηση τραβήγματος που κάνει όταν στεγνώσει. Ματ και BBS αποτέλεσμα. Μέσα στο καλοκαίρι, το άλλο να ζητήσει κανείς? Η ένταση είναι τέρμα στο balm και κράτησε περίπου 2 ώρες. Φοβερό αποτέλεσμα. Απίστευτη διαρκεια. Συμπέρασμα, έχουμε ένα σαπούνι που ρισκάρω να πω ότι είναι για top10. Δεν ειναι πολύ πίσω από τα Southern Witchcrafts, ίσως αυτά να κρατάνε περισσότερο νερό μόνο. Αλλά όχι ότι δεν αντέχει το Wickham. Επιτρέψτε μου επίσης να πω ότι είναι καλύτερο από CK-6 και από DrJons όπως τo βίωσα. Για την Osiris του HAGS δεν ξέρω.(Ακόμη). Πρόβλημα η τιμή του : 18€ κάποτε Σήμερα 26€ Ειλικρινά αν δεν ήταν τοσο ακριβο,θα είχα σίγουρα 3 σετ αρώματα που θα φυσούσαν. Μπράβο στον Darron, μαζί με τον Kerry και τον Johnny, οι τρεις εκπρόσωποι της Αγγλίας στο wet shaving. Εξαιρετικα σαπούνια και τα 3. TRex
Τιρέξιε είσαι ξεχωριστή κατηγορία από μόνος σου!! Λοιπόν σαπούνια χιλιάδες πλέον μπορεί να σου φανεί περίεργο αλλά το σαπούνι που εχω κολλήσει τελευταία και παιζω αρκετά συχνά είναι το D.R.Harris. Όσο το χρησιμοποιώ τοσο πιο πολυ μ'αρέσει.
Να σαι καλά αρχοντα Δημήτρη, κι εσύ είσαι πιστός εργάτης του wet shaving. Παράγεις έργο, συνέχισε έτσι! Όσο για το DR Harris θα πρέπει να βρω ένα, γιατί τότε που είχα το Windsor πριν κάνα 7ρι χρόνια δεν κατάφερα και πολλά. Ήμουν και άσχετος βέβαια Όχι ότι τώρα είμαι σχετικός, αλλά λέμε 🤣😭👍
Ωραία σαπουνάκια και από τα λίγα αγγλικά που έχουν κρατήσει το tallow στα συστατικά τους. Εγώ παίζω με το Marlborough. Τα Cyril R. Salter τα βρίσκεις στην Αγγλία; Πρέπει να είναι το ίδιο σαπούνι με τo Δρ. Χαρίλαο...
Σταθερή αξία στα vegan τα Wickham, και ναι το magnum είναι και για μένα το καλύτερο άρωμα τους. Θέλω να πάρω και το parma violet κάποια στιγμή ΚΑΙ να δοκιμάσω οπωσδήποτε και τα σαπούνια της pinnacle grooming (κατά προτίμηση το god save the queen που είναι κλώνος sartorial από penhaligon's). Έχει και απίστευτο label για όσους είναι ροκάδες 🫡
ο T.Rex ξαναχτυπά με ένα εξαιρετικό, ιστορικού περιεχομένου review !!! Το διάβασα ξημερώματα νυσταγμένος και μου πεσε μερικές φορές το κινητό στη φάτσα 😂😂 TRex vs Νύστα:1-0
Για το φόρτωμα..όντως σου έχουν σχολιάσει με αυτόν τον τρόπο; Εγώ το θεωρώ μια χαρά φόρτωμα απολαυστικό και χορταστικό! Επίσης να πω ότι η επάρκεια του σαπουνιού κατά το ξύρισμα δεν εξαρτάται μόνο από το φόρτωμα. Εξαρτάται από το μέγεθος του πινέλου και τα χαρακτηριστικά του. Επίσης από την δομή του σαπουνιού αλλά και την τεχνική face lathering του χρήστη.
@@ChristosAndrikopoulosΟλονύκτιο review, κάπου στις 02:00 τελείωσε το γράψιμο, καμιά ώρα για το edit και τη μουσική... Ξημερωσαμε 😂 Ναι, χιουμοριστικα βέβαια, αλλά τα σοβαρότερα πράγματα λέγονται χιουμοριστικα. Δε με πειράζει βέβαια, εμένα έτσι μου αρέσει να φορτώνω για να δω και τι κάνει ένα σαπούνι. Δεν θα με πείραζε να τελειώσει κάτι, εκτός αν δε μπορώ να το ξαναβρώ και μου αρέσει πολύ.
Εμένα με ενοχλεί να τα βλέπω γεμάτα και τώρα έχω βαλθεί να τα αδειάσω!!😅😅😅 Το φόρτωμά σου "T.Rex μέγιστε" είναι ένας ωραίος τρόπος να αποφύγεις το κλασσικό bowl γιατί έχεις ήδη προετοιμάσει αρκετά την μαρέγκα πριν την απλώσεις πρόσωπο. Κατ εμέ (πάντα) αυτό που ακολουθεί μετά το φόρτωμά σου δεν το θεωρώ απόλυτο face lathering αλλά φινίρισμα μαρέγκας με συμβολή του προσώπου ώστε να είναι ελεγχόμενο το αποτέλεσμα. Ενώ "φορτώνεις" ταυτόχρονα δουλεύεις αρκετά το ήδη φορτωμένο στο πινέλο σαπούνι. Από ένα σημείο κι έπειτα δεν φορτώνει επιπλέον σαπούνι στο πινέλο γιατί υπάρχει κορεσμός επαφής στην επιφάνεια των ινών αλλά και κατάληψη των δομικών αποστάσεων αυτών. Όσο κι αν σβουρίσεις μια κουτάλα στην φασολάδα ποτέ δεν θα φορτώσεις περισσότερη από όση χρειάζεται για να γεμίσει η κουτάλα και δεν υπάρχει τρόπος με μια κουταλιά να αδειάσεις το καζάνι. Αν φορτώσεις 2 ώρες σαπούνι δεν σημαίνει ότι θα πάρεις 100gr στο πινέλο,απλά θα δουλέψεις περισσότερο υλικό ,πολύ από το οποίο θα μείνει στην αρχική συσκευασία ή θα καταλήξει στην αποχέτευση αν πλυθεί πριν καπακωθεί. Για αυτόν τον λόγο το παίρνουμε και το απλώνουμε στο πρόσωπο πριν ξεπλύνουμε με κρύο νερό. Δουλεύτηκε αλλά δεν φορτώθηκε😊 Καταλήγω στο ότι η διαδικασία είναι κοινή απλά αλλάζει το μέτρο βάσει των μεταβλητών. Έχω ξεμείνει από σαπούνι,την επόμενη με το ίδιο ζεύγος πινέλο-σαπούνι φόρτωσα περισσότερο και περίσσεψε για μάσκα. Δεν σημαίνει ότι φόρτωσα όσο θα φόρτωνες εσύ,μπορεί να φόρτωσα περισσότερο..μπορεί λιγότερο.. Έχεις ξεκάθαρα "επικό" φόρτωμα και δεν υπάρχει λόγος διαφωνίας. Σε χαρακτηρίζει και σε ξεχωρίζει..μαγκιά σου!
@@ChristosAndrikopoulosπωπωπω 😮 Πράγματι έτσι είναι τα πράγματα τώρα που το κάνω εικόνα αυτό που λες. Έχεις καταλάβει βέβαια, ότι σε τέτοια άτομα σαν εσένα απευθυνομουν όταν έφτιαχνα αυτό το "κανάλι". Η ανάλυση σου ξεπερνά κάθε προσδοκία και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Μάλιστα τη διάβασα 2 φορές για να διαπιστώσω ότι όντως έχω καταλάβει σωστά. Είσαι από τους λίγους που καταλαβαίνουν τι ακριβώς κάνω εδώ. Εννοείται ότι δεν πρόκειται να πιάσω περισσότερο σαπούνι με ένα ήδη φορτωμένο πινέλο, αυτο το ξέρω, το θέμα είναι, οι υπόλοιποι το ξέρουν?😅😂 Να σαι καλά ρε Χρήστο, εξαιρετικο post 🙏👏👌 Υποκλίνομαι..
@@T-R.e.x Καταβάλλω προσπάθεια ώστε τα σχόλια που κάνω να προσεγγίζουν την ποιότητα των reviews σου. Στο ΠΞ υπάρχει περίσσια τροφή για σκέψη και εκ των πραγμάτων και κατά γενική ομολογία είσαι κορυφαίος στην τροφική αλυσίδα! Καθένας απ την δική του οπτική και αντίληψη συμπληρώνει τα δεδομένα. Εύχομαι να βοήθησα με την ανάλυση μου ,εκείνους που θεωρούν ότι διαφέρουν γιατί δεν έσωσαν να αντιληφθούν την αλήθεια του θεάτρου σκιών. Εμείς είμαστε οι σκιές, εμείς είμαστε ο Καραγκιόζης!
