Rewars - konserwacja średniowiecznego buta z Bochni 

zgaduję, że dla "szpanu"

Wydaje się, że jedynym powodem jest moda. Przez cały XIV wiek obserwujemy w modzie dworskiej dążenie do wyszczuplania sylwetki, wydłużania nosków obuwia czy spiczaste nakrycia głowy. Męskie wierzchnie odzienie ulega skróceniu, a noski butów wydłużeniu ;) I dzieje się to właściwie na obszarze większości europy gdzie na przełomie XIV i XV wieku mamy do czynienia z "stylem międzynarodowym". W XV wieku w uzbrojeniu kawalerii także pojawiają się długie noski w metalowych osłonach butów. Z pewnością buty z długim noskiem uchodziły za elegantsze obuwie, za czym pewnie szła cena. Wywinięcie noska z lewej na prawą stronę z całym butem to jest wyzwanie ;)

Luźno? Nie sądzę ;) Na pierwszym pokazanym etapie zszywania jeszcze nitki nie są do końca ściągnięte. Szyjąc w skórze mającej kilkaset lat należy zwracać uwagę na to by przede wszystkim nie uszkodzić oryginalnej materii - nie rozerwać otworów na nici itp. Czasem należy pohamować rządzę wykonania pancernego szwu.... w obiekcie muzealnym ;) Samo wykonanie szycia "na prawej stronie" buta (odwrotnie niż robił to średniowieczny szewc) jest moim zdaniem wystarczająco dużym wyzwaniem, któremu dzielnie podołałem. Warto zwrócić uwagę jeszcze, na niezachowany otok w obrębie noska. Gdyby on tam był zakryłby widoczne nici - przynajmniej częściowo. Przykład buta z długim noskiem z otokiem, który kiedyś uszyłem: facebook.com/photo/?fbid=1441311886146232&set=a.1432002820410472 i w wersji "na bogato", pokrytej złotem płatkowym: facebook.com/photo/?fbid=1441902219420532&set=a.1432002820410472

@@rewarspracowniakonserwacji3302 Spoko, mi też ostatnio Compur w Vollendzie 620 poskładał się trochę luźno, bo inaczej by nie działał, wyrobiony i pokrzywiony po prawie 90 latach :-)