Lyrics: Stabat mater dolorósa juxta Crucem lacrimósa, dum pendébat Fílius. Cuius ánimam geméntem, contristátam et doléntem pertransívit gládius. O quam tristis et afflícta fuit illa benedícta, mater Unigéniti! Quae mœrébat et dolébat, pia Mater, dum vidébat nati pœnas ínclyti. Quis est homo qui non fleret, matrem Christi si vidéret in tanto supplício? Quis non posset contristári Christi Matrem contemplári doléntem cum Fílio? Pro peccátis suæ gentis vidit Iésum in torméntis, et flagéllis súbditum. Vidit suum dulcem Natum moriéndo desolátum, dum emísit spíritum. Eja, Mater, fons amóris me sentíre vim dolóris fac, ut tecum lúgeam. Fac, ut árdeat cor meum in amándo Christum Deum ut sibi compláceam. Sancta Mater, istud agas, crucifíxi fige plagas cordi meo válide. Tui Nati vulneráti, tam dignáti pro me pati, pœnas mecum dívide. Fac me tecum pie flere, crucifíxo condolére, donec ego víxero. Juxta Crucem tecum stare, et me tibi sociáre in planctu desídero. Virgo vírginum præclára, mihi iam non sis amára, fac me tecum plángere. Fac, ut portem Christi mortem, passiónis fac consórtem, et plagas recólere. Fac me plagis vulnerári, fac me Cruce inebriári, et cruóre Fílii. Flammis ne urar succénsus, per te, Virgo, sim defénsus in die iudícii. Christe, cum sit hinc exíre, da per Matrem me veníre ad palmam victóriæ. Quando corpus moriétur, fac, ut ánimæ donétur paradísi glória. Amen
