Skąd przeczucie mam, skąd mam tę myśl,
Że jest pisane mi, że będę z nim
I skąd wie, że ja jak nikt go znam?
Brak mi jej... Tak brak mi go...
Jak tchu... I jak bez tchu...
I śnię... Na jawie śnię...
Bez snu.
Nie zapalił stróż w ogrodzie świec.
Blady cień księżyca ślad wśród drzew.
Więc skąd w niej ten blask
Co lśni w noc bez gwiazd?
Z Tobą być... Z Tobą być...
Bez snu... Bez snu...
Co noc... dzień po dniu.
Cudowna noc,
Tak ciemna jest jak bezmiar wód, jak morza toń,
Jest tak głęboka...
Cudowna noc otula nas i daje nam tajemny znak,
Że nas ochroni. Bo w taką noc
Dla naszych serc rozdziera się zasłona mroku
I Światła blask przenika nas jak z nieba promień.
Przedziwna noc... Przedziwna noc...
Co w oczach ma ciemności toń,
Lecz w sercach jest świetlista.
Cudowna noc posyła nam nadziei znak jak zorzy blask przed słońca wschodem.
Świetlista noc odsłania nam tajemną noc i łączy nas, tak jest cudowna.
Świetlista noc, dla naszych serc rozdarła się zasłona mroku.
I światła blask przeniknął nas jak z nieba promień.
Tak jasny jest... I piękna jest...
I czysta jest jak łza.
Świetlista noc, dla naszych serc rozdarła się zasłona mroku.
I światła blask przeniknął nas jak z nieba promień.
Tak jasny jest... I piękna jest...
I czysta jest jak łza.
19 сен 2011
