🎧 Posłuchaj singla Rozena "Czasu tak niewiele" w serwisach muzycznych: bfan.link/czasu-tak-niewiele
Obserwuj Rozena na:
IG: / rozen_rozen_
FB: / rozen.band
Spotify: open.spotify.com/artist/3auW5...
Koncerty:
📩 zuzanna.sosnowska@fonobo.pl
Słowa: Andrzej Rozen
Muzyka: Andrzej Rozen, Kacper Majewski, Mateusz Hulbój
Wokal: Andrzej Rozen
Gitary: Tomek „Serek” Krawczyk
Bas: Dominik Lechowicz
Perkusja, pianino: Kacper Majewski
Realizacja nagrań, programowanie syntezatorów, produkcja, miks: Mateusz Hulbój
Realizacja nagrań perkusji: Kuba Krukowski, Sound&Wave Studio
Master: Michał Kupicz
Label: FONOBO Label
Project Manager: Zuzanna Sosnowska
Promotion Manager: Katarzyna Cieśluk
Social Media Specialist: Agata Bobruś
Fotosy/zdjęcia promocyjne: Ola Bodnaruś
Scenariusz i reżyseria: Ola Hulbój
Zdjęcia: Mateusz Kanownik
Montaż: Marta Ossowska
Kierownictwo produkcji: Marta Stefaniak
Kostiumy: Dominika Lodzińska
Charakteryzacja: Anna Kamińska
Scenografia: Kamila Białkowska
Mistrz oświetlenia: Olaf Jurdyga
Oświetlacz: Mikołaj Sokołowski
AC/focus puller: Szymon Jarząbek, Tikhon Gadzhikasimov
Kolorkorekcja: Piotr Putko
VFX: Janusz Bieniek
Asystent produkcji: Marcin Kowalski
II asystentka produkcji: Agnieszka Kuryło
Asystentka kostiumografki: Katarzyna Los
Dyżur: Michał Preisner
Catering: Beata Marchlik-Hulbój
Wystąpili: Maja Michnacka, Kamil Żebrowski, Marcin Kowalski, Marek Tyszkiewicz, Monika Kwiatkowska, Piotr Napierała
Podziękowania: Patrycja Świtka, Sylwia Wieczeryńska, Małgorzata Urban-Lider, Rekwizytornia Szklarnia, Masarnia Jasionowa Dolina, Beata Marchlik-Hulbój, Piotr Klauza, Grzegorz Kłubowicz, Sklep spożywczy Jasionówka, Jarosław Hulbój, Mateusz Hulbój, Koło Gospodyń Wiejskich w Jasionówce, Ignacy Ciunelis, Mieszkańcy wsi Milewskie, Mieszkańcy wsi Łękobudy, Mieszkańcy wsi Jasionowa Dolina
Tekst:
W lusterku widzę, jak kurczą się dawnego domu światła
I pcha do przodu znajomy gniew, co był tu od dawna
Pulsuje skroń i boję się, co będzie dalej
Tak trudno iść, gdy się idzie w nieznane
Zostawiam za sobą cały ten żal,
Niewypowiedzianych słów potok
Uciekaj stąd mała, znów słyszę jego głos
I czuję, jakby znowu był obok
Te wszystkie rany schowane w tym domu
Wszystkie gorzkie słowa, których nigdy nie żałował
Zaciskam dłoń i z całych sił przed siebie ruszam
Tak dawno już wcale nie ma mnie tutaj
Zostawiam za sobą cały ten żal,
Niewypowiedzianych słów potok
Uciekaj stąd mała, znów słyszę jego głos
I czuję, jakby znowu był obok
Czerwonym palę się płomieniem
Czasu tak niewiele
14 мар 2024
