Rumi's Mystical Melody: Poem 1400 from Divan-e Shams Tabrizi | Spiritual Depths Explored 

In this analysis of Poem 1400 from Divan-e Shams, Rumi employs powerful imagery and mystical concepts to depict the soul's journey in search of unity with the beloved and the attainment of higher transcendental stages. The poem, with its melodic repetitions and beautiful poetic imagery, provides a canvas for reflection on the path of inner transformation and the pursuit of mystical truth.
In this video, we conduct an in depth analysis of the mystical themes and metaphors used in poem 1400, demonstrating how Rumi utilizes the language of poetry to express spiritual experiences and the ultimate realization of self-awareness and God-consciousness. Through this analysis, viewers will gain a better understanding of the mystical dimensions of Rumi's poetry and its connection to the human quest for finding meaning in life.
---------------------------------
Other Channels:
/ footprintofficial
/ @fusepodcast
---------------------------------
Our Sponsor's website and LinkedIn page:
www.futek.com/
/ futek-advanced-sensor-...
---------------------------------
Our Social Networks:
🟦 telegram t.me/persianpoetry101
🟥 Instagram / persian.poetry.official
🟥 website adormedia.com
🟦 Twitter / poetry_persian
---------------------------------
If you wish to make contributions:
💳 paypal.me/persianpoetry
💳 idpay.ir/persianpoetry
---------------------------------
Website:
adormedia.com/
------------------------------
Ghazal 1400 from the Divan of Shams by Rumi
تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بر جانان برسم
خوش شده‌ام خوش شده‌ام پاره آتش شده‌ام
خانه بسوزم بروم تا به بیابان برسم
خاک شوم خاک شوم تا ز تو سرسبز شوم
آب شوم سجده کنان تا به گلستان برسم
چونک فتادم ز فلک ذره صفت لرزانم
ایمن و بی‌لرز شوم چونک به پایان برسم
چرخ بود جای شرف خاک بود جای تلف
باز رهم زین دو خطر چون بر سلطان برسم
عالم این خاک و هوا گوهر کفر است و فنا
در دل کفر آمده‌ام تا که به ایمان برسم
آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد
شد رخ من سکه زر تا که به میزان برسم
رحمت حق آب بود جز که به پستی نرود
خاکی و مرحوم شوم تا بر رحمان برسم
هیچ طبیبی ندهد بی‌مرضی حب و دوا
من همگی درد شوم تا که به درمان برسم
---------------------------------