"Yoksa siz, daha önce geçmiş ümmetlerin başlarına gelen durumlara mâruz kalmadan cennete gireceğinizi mi sandınız? Onlar öyle ezici mihnetlere, öyle zorluklara dûçar oldular, öyle şiddetle sarsıldılar ki, Peygamber ile yanındaki müminler bile “Allah'ın vaad ettiği yardım ne zaman yetişecek? ” diyecek duruma geldiler. İyi bilin ki Allah'ın yardımı yakındır." Bakara-214 Bu ayet yanlış hatırlamıyorsan hendek savaşı sırasında inmiş. Bir tarafta kat kat büyük düşman arkada müttefikler ihanet etmiş evlere saldırıyorlar. her şey bitmiş gibi göründüğü bir zamanda ayet nazil oluyor. Allah nurunu tamamlayacaktır hiç şüphe yok ama günümüzde müspet tarafta iki tip insan görüyorum. Biri şartlar ve musibetler kendisine kaybettirmemiş ibadetini sorumluluklarını yapmaya devam edenler ve biride bu harabenin başında çökmüş elleri başında ecel gelse de bizi alsa artık diye ümidini kaybetmiş bekleyenler. Sorumluluklarını her şeye rağmen yerine getirenlerde salmış olanlarda aslında aynı kıvamda. Hiçbir beklentileri kalmadı. Sebepler planında hiçbir dayanakları kalmadı. sebepleri hadiseleri bıraktılar. Belki de Allah'ın istediği kıvam buydu. Yani şu olursa bu olur, şurada, şu şöyle yaparsa her şey düzelir kafası gitti. Artık biri diyor ki ben yapmam gerekeni yaparım Allah'ın işine karışmam. Diğeri de diyor ki Ey bu yerlerin sahibi ya bizi al ya bizi bu düştüğümüz ümitsizlik çukurundan kurtar, biz yenildik. Dünya ile ilgili hiçbir beklentisi kalmamış Allah'tan ölmeyi dileyen bir sürü genç var. Sadece hizmet insanları değil genel dünyanın hali böyle azıcık vicdanı olan dünyanın halini gören herkes bitik durumda. Allah'ım kalbinde hala iman ışığı yanan harabelerin kurtarıcı, kahramanı sensin. Onlara yeniden hayat bahşedecek yelkenlerini ümitle dolduracak sensin. Biz seni bıraksak ta sen bizi bırakma. Bizi bul, Seni buldur. Amin.
