Kardeşpayı dizisinde babalarını kaybettikleri bir bölümde çaldı bu parça.. ne tesadüftü ki benimde babam öleli bir kaç ay olmuştu o bölüm yayınlandığında.. çok ağlamıştım Ahmet Kuralın ağladığı sahnede ..bu şarkının etkisinden çıkamamıştım aylarca..sürekli bu şarkıyı dinlerken bulmuştum kendimi.. 26 yaşındaydım.. baba kelimesini söyleyemezdim boğazım düğümlenirdi burnumun direği sızlardı 9 yıl oldu babam gideli .. mekanın cennetir biliyorum çektiğin hastalık kolay değildi.. ne hastalık nede erken ölüm yakıştı sana babam.. ölüm yıldönümünde ben yine seni bırakamadığım türküdeyim.. herkesin bir sevdiği var vedalaşamadığı.. vedalaşmak istemediği hep yüreğinde taşıdığı..
Bu ne ağır acı gerçek İçimde dağlar çöküyor Etrafımda bahar çiçek Dallarım yaprak döküyor Kanadım mıydı kırılan? Işığım mıydı kaybolan? Sensin yarım yetim kalan Yüreğim özlem dokuyor
Eğer sana bir şey olsaydı,elden ayaktan düşseydin,yatalak kalsaydın ben bir gün bile isyan etmeden, bir gün bile of demeden seni sırtımda taşırdım. Ellerin tutmasa el, gözlerin görmese göz, ayakların yürüyemese ayak ve daha neler olurdum. Ben kendimi unutur sen olurdum. Ben seni bu kadar çok severken beni senden sadece ölüm ayırmalıydı. Ve ben senin gözlerinin içine bakarak ölmeliydim. Şimdi vicdanın rahat mı bilmiyorum . Bana yaşattıklarını Rabbim sana bir ömür boyu unutturmasın. Çünkü ben bunu haketmedim
