İngiliccce anlaticem kadar biliyom ama anladım , kabullendim için olur olur diyorum kaçıyorum , her yeni gün okusam başka bişey anlarım Sağol üstad zoru seviyoz işte buluruz yolunu hayallerimiz aynı olur olmaz başka kendimi seviyorum yanlış yapmam Kendime , herkez kendine yakışanı yapar yaşadığı kadarıyla , Kış geldi dahada zorlaşıyor kimilerin, yardım et be 🤲🏼
Şarkı Sözleri Sago Rap'le gelir, 2013'te halen işler demir Büyük yerden emir, siyah ile beyaz arasında bi' yerdeyimdir İki kaşımın arasında bi' bendeyimdir Bur'da bulamazsan beni geçen senelerimdeyimdir Deyim yerindeyse bulut üzerlerindeyimdir Bi' basket, bi' pota, sonu smaçlı turnikelerdeyimdir Yıllarca uğraşıp çıkaramadığım lekelerimdeyimdir Derin düşün, yol derin, kal serin, yola devam edin Mişli geçmiş dili çökmüş gelecek zaman tünellerindeyimdir Trenleri Hip Hop'a boyamak için spray'lerimleyimdir Falanlı filanlı sebeplerin hepsi nefse dair Kalem ucuyla kağıt gıdıklıyor bak şakacı şair Atıp tutar diller ateş topunu, parçalanır camlarım İki sıfır bir üç, kara trenim, aynı yerden kalkışım Kayıp jenerasyonu bulmak için elde fener, ardımda fener alayım Zordan payım varsa, zorlayım Zor mu? zor mu? bu kadar da zor mu? Kabullenmek, ya boş vermek, aldırmamak olur mu? Zor mu? (yeah) zor mu? (yeah) bu kadar da zor mu? (oh) Kabullenmek, ya boş vermek, aldırmamak olur mu? Bur'dan kaçacak delik arasam, yok ki Kıracak kafa arasan öyle çok ki Bugünün elleri boştu ya yarın Eli dolu gelir mi? ümit varım Kaçacak delik arasam, yok ki Kıracak kafa arasan öyle çok ki Bugünün elleri boştu ya yarın Eli dolu gelir mi? ümit varım Until my death fuck what they say Until my death fuck what they say Until my death fuck what they say Until my death fuck what they say Ben 34 yıldır iki ayağımın tam üzerindeyim Benim iki milyon nedenim var bur'dan soğumam için bebeğim Neyime yarar mutlu olmak için bulduğun bir milyon nedenin? Sen git ve içine saklan elbisenin, miras dedenin Ben kırılgan hislere çarpan sert sözcük Sagopa Key takıldığında ileriyi gösteren gözlük Arayıp da bulamadığın nadide kelimeyi içeren sözlük Üzerine kan sıçramış önlük, T Shirt'üm jönlük, sakallar fönlük Üzerime ağır gelirken dünlük, yazmam gereksiz günlük, insan tek kelimeyle bugünlük Ve bende her şey aynı ton, ne bir koyu, ne bir açık Hala kafam olabildiğine dolu kaçık, uçuk çibancık Aslanı kediye boğduranların içine bir düştüm ki sorma Kabullenmek, e boş vermek, aldırmamak olur mu? olmaz Hep bir şeyler tersler, ters giderler Alınması gereken dersler varken sınıf tenhaca Yılan gibi yalanlar onların üzerinde yaşadıkları oyun Peki ya onlara galip gelen gerçekçilik payım (ha) Uzunca bir trenim ve kışlar soğuk raylardayım (fuck what they say) Ağustos böceğinin ölümünü ibretle seyreden karıncayım Zor mu? zor mu? bu kadar da zor mu? Kabullenmek, ya boşvermek, aldırmamak olur mu? Zor mu? zor mu? bu kadar da zor mu? Kabullenmek, ya boşvermek, aldırmamak olur mu? Bur'dan kaçacak delik arasam, yok ki Kıracak kafa arasan öyle çok ki Bugünün elleri boştu ya yarın Eli dolu gelir mi? ümit varım Kaçacak delik arasam, yok ki Kıracak kafa arasan öyle çok ki Bugünün elleri boştu ya yarın Eli dolu gelir mi? ümit varım Varım, varım, varım
Yıllardır kalitesini bozmayan birisin yunus abi Türkiye de rapcilere öğretmenlik yapsan keşke senden herşeyi öğrenseler disk atmayı ne çok şanslıyız ki senin dönemine denk gelmişiz başarılarının devamını bekliyoruz bu arada pesimist albümün de denildiği gibi anlamadık hastası olduk bırakamıyoruz
Yıl 2006 lise birinci sınıftayım,okula başka bir okuldan nakil geldim,bir süre sonra bütün hayatımı etkileyecek ve geriye kalan hayatımın tamamı olacak o güzel gülüşlerin gözleriyle buluştum.Çok kısa süreli sevgili olduk ama ben kıymetini bilemedim...Başka yollara savruldum. Elimle kendi hayatımı kararttım. Onu kaybettim...ilk başta normaldi olsada olur olmasada olurdu. Bir gün mayıs ayının ortalarında ben ön sıralarda otururken arkama döndüm. Ve o gün onu gerçekten yüreğimde nefesimde hissettim. Öyle bir gülüşü vardı ki o gülünce ön iki dişi kelebek gibi görünürdü. Ben kelebeğimi kaybettim.Çok yalvardım çok ağladım ama nafile ben birkere onu kaybetmiştim. O yıl öylece geçti,2 sınıfta sınıflarımız ayrıldı. Karşı sınıfımdaydı,utancımdan çekingenliğimden tek bir kelime edemiyordum ortak arkadaşlarımızın bile yanındayken ya o gidiyordu ya da ben rahatsız etmeyeyim diye gidiyordum. 2 sınıf sonunda ben o okuldan ayrılmak zorunda kaldım. Bütün herşey bağım kopmuştu artık.içim yanıyordu,çok koydu okuldan ayrılmak değildi beni üzen kelebeğimi birkez daha kaybetmekti.Yeni gittiğim okulda benden bir alt sınıfta sevdiğimin kız kardeşi okuyordu.ve ben her teneffüs sanki sevdiğimi görürmüşcesine kız kardeşini görmeye gidiyordum.kız kardeşinin yanından geçtiğimde üstümü başımı düzeltiyor efendi pozlara giriyordum. Hani olurda ablasına benden iyi bahseder diye. Umudumu hiç kaybetmedim.hep yüreğimin tahtında onu sevdim.onun servisi bizim okulun yakınından geçerdi ben öğlen arası yemekten erken döner, onun servis güzergahında belki görürüm diye beklerdim.servis hızlı giçerse servisciye küfür ederdim. Ve birde servisin camları çok siyahtı hiç göremedim. ama ritüelimi hiç değiştirmedim,aynı saatte aynı yerlerde o servisi bekledim. belki o beni görür ve bana acır diye hiç vazgeçmedim.Yıllar böyle geçti attığım mesajları taşa yazsam cevap alırdım bir gün bile olumlu olumsuz bir dönüş alamadım. Ama umudumu diri tuttum çünkü beni istemese telefon numarasını değiştirir dedim safca bu hayale tutundum. O üniversiteye gitti ben kazanamadım.Kazandığı üniversiteyi dersanenin afişinde gördüm dururmuyum.çalıştım aynı üniversiteye gidebilmek adına belki orada dedim.Ama babamın hastalığı tam o sıralara denk geldi benim üneversite değilde iş sahibi olmam gerekiyordu.Kpss ile memur oldum.Üniversite işi yattı.ondan 3 yıla yakın hiç haber alamadım artık liseden arkadaşlarıylada pek konuşmuyordu. Ve tutunduğum safca umudum da kaybolmuştu telefon numarasına da uluşamıyordum.Yıllık izinlerimde evlerinin sokaklarından hergün geçtim belki bir gün denk gelir diye ama herkezle karşılaşılan küçük bir ilde ben ona hiç raslamadım. Bir şey değiştimi içimde hayır aksine dahada arttı. Ona uluşamamak beni delirtti.aramadığım sormadığım yer kalmadı ama olmayınca olmuyor işte. Bir gün 18 mart 2013 de saat 18:16 da telefonum çaldı, inanırmısınız 7 yıl sonra ilk defa sesini duydum arayan oydu. Alo demesiyle sesini tanıdım. Ben seni merak ettim kardeşim rüyasında seni kötü görmüş nasılsın demez mi ? Allahım içim içime sığmıyor evde duramıyorum attım kendimi dışarı bağıra bağıra telefonla konuşuyorum iyiyim iyi hiç olmadığım kadar iyiyiyim çıldırıyorum iyiyiyiyiyiyimmmm diyorum.ne konuşacağımı nasıl hitabedeceğimi bilmiyorum.dilim damağım kurudu dolandı yemin ediyorum ne konuştuğumu hatırlamıyorum.ben inanın o gün kaç kilometre yürüdüm koştum hatırlamıyorum.Artık daha umutluydum sapık gibi mesaj attım gittiğim geldiğim yeri ne yapıyorsam mesajla bilgi veriyordum.sanki sevgiliymişiz gibi bir senaryo kurdum sabah akşam durmadan yazdım.Aptallık ettim o numarada yok oldu artık kaldım öyle ortada aradığına pişman ettirdim yani.bir kaç yıl daha aradım ama ulaşamadım.Hayat devam ediyordu ve maalesef o kılışe olacak ama evlenmeye karar verdim memur oldun daha ne bekliyorsun yaşın geldi diye diye o kararı aldırdılar. Ben söyle bir çılgınlık yaptım davetiye verme bahanesiyle evlerine gittim...Kapıda eğer onu görürsem konuşmak için çağıracaktım ve bana biraz olsun umut verseydi vazgeçecettim evlenmekten. Ama kapıyı çaldım açan yok bekledim birkaç saat yine denedim açan yok demekki nasip değilmiş kaderimde evlilik varmış dedim ve evlendim... evlenince bitecek bu ızdırap bitecek bu hayeller artık sadece eşim olacak birdaha düşünmeyeceğim dedim ama onu yaşayan bilir unutamadım...Çocuğum oldu yine unutamadım hep bir yanım eksik hep içimde bir sızı kaldı. Eşime haksızlık ediyorum biliyorum ama düşünmeden edemiyorum.aradan biraz daha zaman geçti bir gün onu sosyal medyadan takip ettim...ertesi gün mesaj atmış uzun zaman oldu şaşırdım diye... asıl şaşıran benim sen bana yazarmıydın...vay benim esmer gülüm vay...müsaitsen ara beni gizli numaradan bir sesini duyayım dedim gizli numaradan aratmamın sebebi de numarayı bulamamak bulursam yine mesaj atıp kendimi rezil edeceğimi bilmem.ve aradı beni 2018 ekim de . evlendiğimi yaptığımın yanlış olduğunu söyledim ama şunu dese herşeyi yakıp gideceğimi çok iyi biliyordum sadece gel dese kafiydi. Oda anlattı hayatını işe başlamış bir düzen kurmuş,çok sevindim.ama asıl soruyu da sordum EVLENDİN Mİ? Hayır dedi ya birdaha utandım. Bir saatten fazla konuştuk yine ben leyla oldum...ara ara googleden arayıp çıkan o küçük resimleri sevdim saatlerce bunu hep yapıyorum...bu da bir nevi başka bi sapıklık.yine aradan zaman geçti yine sosyal medyadan mesaj attım 2020 de artık 2 sene oldu bir kez daha sesini duymaya hakkım yokmu diye aradı sağolsun bu sefer numarası var ve ezberimde ama birkez olsun aramadım mesaj atmadım çünkü ona söz verdim. Bir saat kadar konuştuk hayatımızdaki değişiklikleri konuştuk ve ben yine içimden geçenleri yerinin dolmadığı ve unutamadığımı söyledim o okadar iyiki benimle konuşmaktan evli biriyle konuşmaktan utanıyor.ama biz ona göre sadece lise arkadaşıyız.böyle diyerek onun utanmasını engellemeye çalışıyorum. Ara veriyorum kendimce en fazla 2 yıl dayanabiliyorum.geldik 2022 ye numarası var ve aramıyorum. Ama yine mesaj attım sosyal medyadan takibimi kabul edermisin diye evet yaptım bunu çünkü google aramasındaki küçük resimler yetmiyor artık. Ve kabul etti şimdi hergün belli bir süre zarfında ona bakarak hayal ediyorum.gözlerimin altına resmini çizdim göz kapaklarımı kapatınca onu görebiliyorum... o kadar mutluyum ki bu bana 2 yıl daha gider. Bunu okuyan derki madem bu kadar seviyorsun. Git bul onu evet basit bulursun ama ne diyeceksin karşılığı yokki.ben geldim deyince boynuna sarılmayacak ki herşey bitti artık kavuşalım demeyecek ki... Dese ne yaparım bilmiyorum korkuyorum benim bir çocuğum var...onu nasıl bırakırım onsuz nasıl yaşarım eşimi nasıl yüz üstü bırakırım çıldıracağım ne taraftan düşünürsen düşün bi tutarsızlık var. ama kendime itiraf edemesemde herşeyi bırakıp gidecek gibiyim acı çekiyorum.Ama ona haksızlık ben evlendim o evlenmedi onun da benim onu sevdiğim kadar o da başkasını seviyorsa ben nasıl onun olabilirim...Lise birdeyken o zaman çıkan bir şarkı vardı ve onun bir telefonu vardı.efsane 62 30 i nokia gurup koridor senin o gözlerin varya işte benim tek şarkım o... ilk defa onun telefonundan dinledim ve bu bence bizim şarkımız Kahverengi Gözlüm...bu şarkıyı ne zaman yalnız hissetsem ne zaman çaresiz kalsam hep dinlerim ve sadece seni düşünürüm...Bizim şarkımız bitmedi daha yeni çalınacak BİR GÜN MUTLAKA kavuşacağız. DİŞLERİNDEKİ KELEBEĞİ GÖRMEYE ÖMRÜMÜ VERİRİM...SENİ UNUTMADIM...2022...
