"Chrystus lekarzem duszy" - cykl kazań pasyjnych głoszonych podczas nabożeństwa Gorzkich Żali w kościele św. Krzyża w Warszawie przez Rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego - ks. prof. dr hab. Krzysztofa Pawlinę.
Jezu dziekuje Ci za moją samotną starość bo mam więcej czasu dla Boga na spotkanie z nim. Prawdziwa samotność to ta którą przesyłam w małżeństwie.Boze błogosław ks profesora za piękny przekaz 20:59 ❤❤
Szczególnie ujely mnie słowa..trudno kochać kogoś kto zsyla cierpienie ..jakże to jest wymowne..I ciężkie zarazem do zrozumienia..a jednak osiagalne ..podziwiam Księdza Krzysztowa za przecudne kazania..czesto do nich wracam..one podtrzymują mnie na duchu..pozwalają mi się podnieść..kiedy upadam..dziękuję.
Nie jestem samotny Bóg jest z Tobą to jest prawda piękne kazanie prawdziwe słowa jak bardzo potrzebne każdemu człowiekowi Madryt Hiszpania 27 luty 2021
Tak na prawdę każdy z nas może się zawieść na nawet najbliższym człowieku. Prawdopodobnie się zawiedzie, bo Bóg musi być na pierwszym miejscu i najważniejszy. Bóg zawsze będzie przy nas. Także Matka Boża, Święci i aniołowie Boży zawsze będą z nami o ile ich poprosimy. Anioł Stróż ma nawet taki obowiązek, pod warunkiem, że go poprosimy o stanie u naszego boku. Ja proszę jeszcze św. Michała Archanioła.
Przeżyłam samotność we dwoje, potem tragiczną śmierć męża. Od 5 lat jestem samotną wdową i choć proszę go jeszcze o łaskę małżeństwa, bo nie jest dobrze, by człowiek był sam, to w ciszy tej samotności odkryłam, że On jest i cały czas był ze mną.
Bóg zapłać za piękne słowa. Tylko dodam a propo's samotności - Niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu. Wtedy życie biegnie Bożym szlakiem. Idzie się nie samotnie, bo z Przyjacielem - Jezusem. Ach kocham takie życie. Z Panem Bogiem.
Jezu moj dziekuje Ci za moja STAROSC ,smutna ona jest kiedy dzieci wyrosną i wyfruna z gniazda ,To jedyna NADZIEJA wBOGU ŻYWYM IPRAWDZIWYM TYLKO JEMU UFAJMY .AMEN .Jestem mocno pszekonana ...że nikt mnie nie kocha tak jak ON .to JEZUS muj PAN I BOG .AMEN.franka .
Ojcze mogę Cię słuchać bez końca , dzisiaj doszłam do wniosku że pewnie jesteś kuzynem Jezusa z rodu Dawida. To niemożliwe aby zwykły śmiertelnik a nawet kapłan zdołał wypowiadać tak piękny przekaz bez pomocy Boga. Dziękuję bo wreszcie dotarło do mnie że nie jestem samotna.
Piękne kazanie, prawdziwe słowa,dzieje się tak bo każdy jest samolubny i nie chce robić nic dla drugiego człowieka.Nie chce się poświęcać,myślą tylko o sobie aby im było dobrze.
Ks, Krzysztofie slucham z wielka radoscia i zarazem smutkiem. Radosc bo prawdziwe piekne slowa, a smutek bo znam to z wlasnej opcji. Ale dziekuje Bogu ze pokazuje mi w kim mam miec ufnosc, On nie zawiedzie, nie ponizy, nie zlekcewazy. Dziekuje ze Pan Bog pokazuje mi i utwierdza ze :Ja ja wiem w kogo ja wierze. To jest dla mnie najwiekszy uniwersytet zycia.
Samotnosc z prawdy uczciwej i niekiedy trudnej do przyjecia nie jest konieczna,zas z nieprawdy jest konieczna i bardzo przykra i potrzebuje czasu Bog zapłać 🙏♥️
Bardzo dziękuję, jak zawsze drogowskazy wypowiadane przez Księdza skłaniają mnie do rozmyślania i jednocześnie są kojące. Przypominają mi rozważania ignacjańskie. Za tę wrażliwość i słowo bardzo dziękuję. Życzę zdrowia i czekam na cd :-)
Mam 10 rodzeństwa ale jestem sama bo rodzeństwo mnie nienawidzi za miłość i szacunek do rodziców oraz opiekę która im niosę z dnia na dzień chwała panu
Mam 67 l. po śmierci rodziców w ,95r. i 98r. mieszkam sam ,raczej dlatego bo boję sìę ludzi ponieważ dużo ludzi jest złych , fałszywych którzy ranią . Gdybym miał chociaż troche lepsze zdrowie to nie było by tak źle .
Samotność często jest skutkiem wychowania w rodzinie z problemem alkoholowym lub w rodzinie dysfunkcyjnej. Z pokorą przypominam prawdę, że wielu katolików wychowywało się z rodzinie z problemem alkoholowym. Warto dać sobie szansę na zbudowanie zdrowej relacji z Bogiem, samym sobą i innymi bliskimi ludźmi. Lekarstwem na syndrom DDA/DDD jest Program DDA i mitingi DDA. Pozdrawiam blogdda.pl
Matko Boza i moja Matko . Bardzo Cię proszę o szczęśliwy ,pomyślny udany przeszczep rogówki oka lewego . Abym mógł przejrzeć na to oko . Mieczysław . . .
Jeżeli Bóg Ojciec, Jezus Chrystus i Duch Święty jest z nami, to o jakiej samotności tu mówić? Drodzy, kochani chrześcijanie, nigdy nie jesteście samotni, nigdy. Zawsze możecie sobie porozmawiać, z naszym Panem Bogiem, z Jezusem Chrystusem, z Maryją, albo z jakimś innym Świętym. Nauczyłam się tego od czasu, gdy w wieku dwunastu lat, byłam prześladowana przez moich rówieśników przez siedem i pół miesiąca, bardzo okrutnie prześladowana. Zaprzyjaźniłam się wtedy z Bogiem, który zawsze Jest ze mną, chociaż wtedy, w czasie prześladowania, wydawało mnie się czasami, że tak nie jest. Jezus nie czuł się samotny, ponieważ samotność w rodzinie Bożej, w Bogu nie istnieje. My, chrześcijanie jesteśmy dziećmi Bożymi, a więc należymy do rodziny Bożej, dlatego gdy odczówamy samotność, to jest to znakiem, że zaczęliśmy się oddalać od Boga, nie On od nas, ale my od Niego. Odczówanie więc samotności jest stukaniem Boga do naszego serca, to jest Jego ciche, delikatne przypomnienie: "Nie jesteś sam, ... halo, nie jesteś sam. Ja nigdy ciebie nie opuściłem. Zawsze Jestem przy tobie, nawet wtedy, gdy na jakiś czas wypraszasz mnie ze swojego serca. Nawet wtedy, Ja Jestem, jestem przy tobie moje dziecko". Wystarczy chcieć usłyszeć ten pełen miłości i troski szept Boga do nas i na powrót szeroko otworzyć drzwi naszego serca dla Niego i zaprosić Go by wszedł i rozgościł się w nim, by napełnił je Swoją miłością i obecnością.
Pani Karolino, a w jaki sposób "w wieku dwunastu lat, była Pani bardzo okrutnie prześladowana przez swoich rówieśników, przez siedem i pół miesiąca"? O co chodziło? Pytam ponieważ jestem ciekawski. Z góry dziękuje za odpowiedź.
@@arprintsa O to, że byłam obca i inna, z którego to powodu stałam się "trędowata". Moja mowa była inna, zbyt grzeczna, mój sposób myślenia i zachowania też im nie pasował. Nie ulegałam modom i nie podporządkowywałam się tym, którym się wydawało, że są w jakiś sposób wyżsi i lepsi od innych i z tego powodu wszyscy muszą ich słuchać. Tak, dzieci potrafią być bardzo okrutne dla siebie nawzajem. Byłam niewpływowa. Każdy dzień przed lekcjami i po lekcjach w szkole wstępowałam do Kościoła, aby prosić Pana Boga o dobry dzień i dziękować Mu za dobry dzień. A oni czekali na mnie, drwili, wyśmiewali, wyzywali mnie, popychali, pluli na mnie i rzucali we mnie kamieniami całą drogę, 2 km z domu do szkoły i ze szkoły do domu. W klasie nikomu nie wolno było odzywać się do mnie. Czy zadowoliłam Pana ciekawość?
@@karolinakajtek6346 Niezupełnie. Ale widzę, że chodzi o szkołę. Ma Pani rację, dzieci bywają okrutne. Ja też się biłem z jednym i z drugim. Tak to już jest. Głowa do góry. Na przykład moich siostrzeńców w szkole w Argentynie, gdzie wszyscy są brązowi nazywano: "blancos hijos de puta". Ot rasizm, ale w drugą stronę.
Jesús me rindo ante Ti cuida de todo Padre hagase tu Voluntad a nada temeré tu te encargas de todo yo no puedo Tu si puedes nada es imposible para Ti Amén Amén Amén. infinitas GRACIAS.
