Instagram: / bugrahankaya
Beste: Şekip Ayhan Özışık
Söz: Sadık Şendil
Sözlerinin Hikayesi;
İşi gereği Bursa'ya giden Sadık bey Bursa’yı çok sever ve işinin elverdiğince orada kalır. Bir arkadaş toplantısında henüz liseyi bitirmiş Lahut hanımla tanışır. Düşünceleri birbirlerine çok yakındır. Arkadaşlık yaparlar ve sonunda evlenmeye karar verirler.
Bu evlilikten bir oğulları olur ve çok mutlu bir yaşamları vardır. Lahut hanıma 'Gülüm!' diye hitap eder. Onu her seferinde çocuk gibi nazlatırdı. Bazen de "Ona bir şey olursa ne yaparım?" diye aklından geçirdiğinde kendi kendine kızardı.
1959 yılında kış çok sert geçiyordu. Lahut hanım, soğuk havalardan ötürü çok kötü üşütmüştü. Sadık bey:
"Gülüm hadi, doktora gidelim!"
"Bir şeyim yok; biraz üşüttüm. Ihlamur içerim, geçer!" deyip doktora gitmeyi erteleyip duruyordu.
Artık öksürüğü artmıştı. Sadık bey, eşini doktora götürmede zorlanacağını anlayınca arkadaşı olan doktoru eve getirip muayene ettirmişti.
"Doktor bey neyi var Gülüm'ün?"
"Sadık bey biraz üşütmüş. Bu iğneleri yaptırın, bir şeyi kalmaz." deyip reçetesini yazdı. Doktor evden çıkarken Sadık bey de onunla beraber reçetedeki ilaçları olmak için evden ayrıldı.
Bir saat sonra reçetede yazan ilaçları alıp eve gelmişti. Mahalledeki ebe aynı zamanda iğne de yapıyordu. Onu çağırdılar ve iğnesini yaptırdılar. Aradan beş dakika geçmemişti iki Lahut hanım nefes almada zorluk çekmeye başladı ve elini gırtlağına getirerek "Nefes alamıyorum!" deyip olduğu yere yığılınca alelacele onu yerden kaldırarak hastaneye götürdüler.
Doktorların bütün çabalarına rağmen ne yazık ki sonradan anlaşılacağı üzere penisiline karşı anafilâksi şokundan hayatını kaybetmişti.
Zaman geçmiş, eşinin ölüm yıldönümü gelip çatmıştı. Eşinin çok sevdiği takım elbiseyi giyerken eşinin elleriyle ona taktığı kravata gözü takıldı. Uzanıp onu aldı ve kıyafetini tamamlayarak mezara gitmek için yola çıktı. Artık mezarın başında onunla sohbet ediyordu. İçinde ne varsa ona anlattı ve veda ederek mezarlıktan ayrıldı.
Nereye gideceğini bilemediği için ayakları onu tekrar evine geri getirmişti. Ölümünden sonra girmediği yatak odasının kapısını bir yıl sonra tekrar açıp içeriye bir adım attı. Perdeleri kapalı olan odaya güneş, perde aralığından sızmak için bütün gayreti gösteriyordu. Yatağın üstüne doğru ışınlarını sermiş ve sanki yatakta biri yatıyor gibi görünüyordu. Bir an onu yatakta görür gibi oldu! Uzun uzun yatağa baktı. Aklına bir şey gelmişti! Aceleyle yatak odasından çıktı. Salonda bulunan koltuğa oturdu. Koltuğun yanında devamlı hazır tutttuğu defter ve kalemi eline alarak aşağıdaki şu satırları yazmaya başladı.
Senede Bir Gün
Gönlümde açmadan solan bir gülsün
Her zaman gamlıyım, her zaman üzgün
Beklerim yolunu aylar boyunca
Yeter ki gel bana senede bir gün
Ağarsın saçlarım, solsun yanağım
Adını anmaktan yansın dudağım
Bu aşka canımı adayacağım
Yeter ki gel bana senede bir gün
26 авг 2024
