@@diskriminantefe benim temelim var sonuçlar istediğim gibi gelmese de.. Ama bence şu an aytye yönelik çalışmalısın, özellikle neredeyse her sene çıkan konular üzerinden gitmelisin, konu anlatımlarıyla birlikte düzenli deneme çözüp yapamadıklarına bakarsan olur. Tyt adına da brans denemeler çözebilirsin düzenli olarak.
43 yaşındayım. Ne öğrenci, ne de öğretmenim. Tunç'un motivasyon konuşmaları okul ve sınav konularının yanı sıra, hayata dair güzel şeyler hissettirip düşündürüyor :)
Bu sene açığa geçtim full evdeydim gerçekten ne 1 öğretmen ne bir arkadaş sonlara doğru psikolojim alt üst olmuştu. Her gece yatarken hayatı sorguluyodum .Neden yaşıyorum ki , zaten önümde bir gelecek yok diye. Gerçekten çok zor bir dönem yaşıyoruz . Bizim yanımızda olduğunuz için çok teşekkür ederim. Konuşmalarınız çok iyi geliyo. İyiki varsınız.🙏
Büşra yanlız değilsin dostum 3 Yıldır bu sürecin içindeyim bu yıl hastalıkla da mücadele ettim değişiklik olsun dedik manita yaptık onunla da mücadele ettim yani benim psikolojiyi biraz düşün ondan dolayı fazla kafaya takma nasip ne ise o olur Allah ne yazdıysa istediğin kadar uğraş nasibinden azı veya fazlası gelmez başına sal gitsin Rabbim bir yol gösterir
Hiç arkadaşım da kalmadı :)) Ama asla pes etmedim neden mi Allah’ıma güvendim bırakmak için çoook nedenim vardı bırakmamak için tek nedenim Allah’ıma olan güvenimdi
ilk mezun yılım. umarım son olur. çok zor bir yıl geçirdik. hataylı biri olarak çok fazla akrabamı ve tanıdığımı kaybettim. bir kaç ay neredeyse hiç çalışamadım. umarım istediğim bölümü tutturabilirim (her ne kadar zor olsa da) umarım hepimiz istediğimiz yerlerde oluruz. motivasyonumuzu kaybetmemeliyiz. sizler benim rakibim değil kardeşlerimsiniz. hepinizi çok seviyorum :') sana da çok teşekkür ederim Tunç hocam harikasın ❤️❤️
Öncelikle şunu bilmelisiniz ki 18 yıldır babamın bana yapmadığı konuşmayı yapıp tanımadığınız birine hiç unutamayacağı bir destek verdiniz bugün. Ben bir sözelciyim ve sınav serüvenine bir sayısalcı olarak başlamıştım. Kendi hedeflerine kör biri olarak büyütüldüm ve sınava son bir ay bile kalmamışken hedeflerimi görmeyi seçtim. Sizin gelişiminize en ufak bir katkısı olmuş her insanın ellerinden öpmek istiyorum. Belki sıradan bir video gibi gelecek birçok insana fakat benim için doğru zamanda, doğru kişiyi görmüş olmanın verdiği mutluluğun tezahürü bu. Başaracağım. Tercih sonuçları açıklandığında ve hedefime ulaştığımda gelip size yeniden teşekkür edeceğim. Bir sözelciye dahi sandığınızdan çok daha fazla katkınız var Tunç hocam. İyi ki varsınız.
Uyku bile ızdırap gibi. Stresten sık sık uyanıyorum. Gün içinde yaptığım her seyde vicdan azabı çekiyorum. Denemelerde yapamayınca sürekli kendimi suçlayıp duruyorum . Kendimi sürekli başkalarıyla kiyasliyorum. Hicbir sene bu sene olduğu kadar düşüş yaşadığımı hatırlamıyorum. Üstelik senenin basindan beri mat ayni hem tyt hem de ayt mat 5 i zor görüyorum ea ciyim
1.mezun senem ve çok fazla zaman kaybettim zevklerimiz ve eğlencelerim için sınava çalışmaya çok geç başladım şuan istediğim netlete ulaşmama çok az kaldı. Bu yorumu her motivasyonum düştüğünde gelip tekrar bakmak için yazıyorum kendime söz kalan zamanda en uç çalışma sürelerine ulaşmaya çalışacağım sınavdan sonra gelip bu yoruma bakacağım sınav sonuçlarım açıklandığında gelip buraya ne başardığımı yazmak istiyorum. Kendime söz veriyorum. Kalan 20 gün elimden gelenin gerçekten fazlasını yapacağım. Bu sene bu iş Bİ-TE-CEK!!! SÖZ SÖZ SÖZ
program yaparken video yuklediginin bildirimi telefonuma dustu. mezun ogrencisiyim, bu sene benim icin mental olarak cok karmasikti, bu yuzden konularimi daha yeni bitirip tekrara basladim. hedefim yuksek, seneye bir daha hazirlanacak mentalim yok. ayrica dunyalar tatlisi bir sevgilim var, artik onunla ayni sehirde olmak istiyorum. yani anliycagin, bu sene kesinlikle kazanmam gerek. fakat artik cok yoruldum. ulke gundemi, yks, cevrem, mental sorunlarim vb. artik cok yorgun ve dayanilamaz bir noktaya getirdi beni, derslerden koptum. yeni yeni tekrar baglanmaya calisiyorum. bu konusma su an tam da ihtiyacim olan seydi, tesekkurler Tunc abi 🫶
Son 3 senedir gercekten her anlamda dipteydim. Psikolojik açıdan, ailesel sorunlar, dersler, arkadaşlıklar aklınıza gelebilecek her anlamda yerlerdeydim. Umudu kesmiştim, gelecegi hissedemiyordum sanki hiç olmayacakmış gibi. Sabah 6 da yatıp aksam 5e kadar uyuyordum. Depresif halim yakamı bırakmıyordu. Sonra bir gun canıma tak etti bu durum. Once slow tarz şarkı dinlemeyi bıraktım, sonra değiştiremeyeceğim şeyleri düşünmeyi, sonra uyku düzenine ufak bi yön vermeye çalıştım. Hala düzeltmeye çalışıyorum ama şuan kendimi o kadar iyi hissediyorum ki 2 sene önceki halim görseydi inanmazdi bile. Şunu söyleyeceğim; mücadele etmekten vazgeçmeyin ve bu hayatın ikinci bir şansı olmadığını unutmayın. Tek şansınız var gönlünüzce kullanın.
Ben bu senemi hiç değerlendiremedim, üstüne bulunduğum ilde deprem oldu iki ay evden uzak kaldım, yakınlarım vefat etti. Netlerim hâlâ çok kötü ki sınava kadar ilk bine girmem imkansız. Çalışmayı bırakmayacağım ki hâlâ çalışıyorum ama bu sene mezuna bırakmam benim için daha iyi. Asla umutsuz olmadım ama biraz gerçekçi düşünmek gerek. Bu video için teşekkürler Tunç Abi ❤
Bunu kendinizi iyi hissetmeniz için yazmıyorum. 21 yaşındayım 17 yaşında liseden mezun oldum ilk sene mezuna kalıp seneye iyi bir yer tutturmakti hedefim ama hiç birşey istediğim gibi gitmedi .Ailevi problemler ,ekonomik koşullar bazı iflas haberleri vb farklı konular ile herşey yeniden sekillendi farklı işlere çalıştım ,akrabalar içerisinde başarısız ailesine faydası olmayan biri olarak hep yargılandım ,yıllar süren kendi içimde depresif bir ruh haline büründüm ,senelerce mutsuz yaşadım bildiğiniz senelerce gülmedim bile ,intihar düşünceleri kafamı kurcaladı ,benimle aynı anda liseden mezun olan arkadaşlarım 4 senelik üniversitelerini bitirmişti ben bunları gördüm ,kafamdan defalarca intihar düşüncelerini geçirdim .2022 yılının ortasında kafamı dağıtmak için askere gittim yılın sonunda geri geldim aklimda herşeyi silip süpürüp adam gibi hazırlanmak vardı ama öyle olmadı çalışmak zorunda kaldım ve şuan size 21.06.2023 ten bir iskelede çalışan olarak yazıyorum .İşimi bırakıp sıfırdan hazırlanıp Ankara üniversitesi veya İstanbul üniversitesi hukuk düşünüyorum .Burada görüyorum bir sene mezuna kalan arkadaslar hayat bitti gibi davranıyor ve gülümseyerek okuyorum ben ve benim gibi onbinler olduğunu bilmenizi istedim sadece .Herkese başarılar dilerim .
Mezuna kaldım ilk senem ve ancak sizin gibi bir insanın çekmeye hakkı olan kahrı çektiğimi fark ettim.Tek temennim sizin yaşadığınız gibi işlerin ters gitmemesi.Bunca yıldan ve terslikten sonra hala umudunuzu kaybetmemeniz beni de umutlandırdı.Umarım 2024 yks dilediğimiz gibi geçer.
Hocam tamam iyi hossunuzda kimse de kafasına göre alacağı puana göre gitmek istemiyor kimse oturup mezuna kalmaktan hoşlanmıyor.Kişi eğer bu sene istediği gibi bir yıl geçirememişse ne var sanki 1 sene hatta 2 sene daha mezuna kalsa ne olacak ki zaman dediğiniz sey hızlı geçiyor. Bu da geçecek illaki. Ha kalan kişi de oturup adam gibi çalışacak orası ayrı konu ama seneye olmaz vb laflar söylemekte hoş değil bence. İsteyen kalır istemeyende kalmaz her sene aynı tantana….
Tunç hocam. Teşekkür ederim... Sizin gibi bir insanı takip ediyor, örnek alıyor olduğum için kendimle tekrardan gurur duydum. Siz bu güzel ruhunuzu insanlara yardım etmek için kullanıyorken emin olun fark ediyoruz, görüyoruz, hissediyoruz. Size minnettarız. Bir gün gerçekten sizinle bir yerde karşı karşıya gelip sohbet etmeyi çok istiyorum. İyi ki varsınız.
Tunç abi dediklerinde çok haklısın... Geçen sene 12 de hiç çalışmamıştım hukuk için mezuna kaldım fakat mezun senem istediğim şekilde gitmedi gerçekten bu kadar zor, yorucu, stresli olacağını tahmin etmemistim. Sınavı bırakın ailevi sağlık sorunları oldu ve bu benim mental çöküşümu iyice tetikledi. Şu an bulunduğum konumda hukuk zor gibi bilmiyorum ne yaparım başka bölüme gider miyim😥 Sınav sonucuma göre karar vereceğim, kalan sürede elimden geleni yapcam bakalım neler olcak...
Bir öğrenci olarak ne zaman birinin bakış açısına ,birinin hayatıma dokunacak sözlerine ,kendim için delicesine duyduğum çalışma duygusuna diğerleri gibi bakmayan birisinin önerilerine ihtiyaç duysam açıp dinlediğim nadir kanallardan olduğu için teşekkürler
Herkes bir şeyler yazmış ama sanırım rekor bende 3.mezun senemdi iyi bir liseden de mezun olmuştum ama maalesef dershaneye gidecek durumum olmadı psikolojik olarak pek güçlü bir zamanımda da değildim yıllardır çıkan sorunlar daha da tetikledi beni 20 sınavında korona patlayınca sınava hiç çalışamadım neredeyse son üç senede de ailevi ve kişisel sebeplerden ötürü doğru dürüst hazırlanamadım bugün hala eksik çok konum var maalesef evet çalışmamak benim suçumdu tunç hocama katılıyorum ama deprem seçim sonuçları derken iyice dibi gördüm bir sürü konum eksik bu yıl da henüz 11 12 olanların ne kadar hayıflandığını görünce kendimi daha kötü hissettim düzenli olarak çalışınca olacağının farkındayım ama bir şeylere bu kadar geç kaldığını hissetmek üstüne ekonomisinin daha kötüye gittiği sorunlarının arttığı bir kadın olarak can güvenliğimin olmadığı bir ülkede olduğumun farkında olmak şuan canımı çok acıtıyor herhangi bir şey yapmaya hevesim kalmadı üstüne benden beklentisi olan belki sayemde rahat nefes almayı düşünen ailemi hayalkırıklığına uğrattığımı düşününce boğulacak gibi oluyorum sadece içimi dökmek istedim teşekkür ederim hocam motive etmek adına uğraşınız için
Kanka ben 3. Mezuna kalmamak için iyi bir üniversitenin ortalama bölümüne gittim keşke gitmeseydim diye kendimi suçluyorum şimdi seneye bölüm değiştirmek için giricem. Bence hiç kendini suçlayıp strese sokma bazı şeyleri yaptıktan sonra pişmanlığı geliyor. İnan etrafımda istemediği bölümde olup mutsuz olan insanlarla dolu ki, iyi bölümlerde yaş konusu o kadar değişken ve kimsenin umrunda dahi değil ki... O yüzden kendini mutlu hissedebileceğin iyi bir bölümü kazanmaya bak. Zaten iş imkanı olmayan veya sallantıda olan bir bölümden mezun olunca 2-3 sene bekleyeceğine en azından o zamanı iyi bir üniversite için harcarsın. Yaşımız daha çok genç gerçekten böyle kaygılanmama gerek yok❤
@@dayanafakatdayanamam9640 ya ben mesajını ilk yazdığın zamanlar okudum sınavdan sonra iyi haberler vermek için beklemiştim ama maalesef her zaman yaptığım netlerden daha düşük netler elde ettim şimdiyse etrafımdaki herkes seneye de aynısı olur git ne gelirse gelsin diyor benim ortalama bir üniversitede okumaya gönlüm el vermiyor ben daha çok senin gibi hissedeceğimi düşünüyorum ama arkadaşlarım ailem pişman olursun gitmezsen diyor hatta ben geçen sene daha kötü sıralamayla gitmedim diye pişman oldum diyen bile var ama ben benim netlerimle gelebilecek meslekleri bi ömür yapmak istemiyorum şuan kafam karmakarışık yine de çok teşekkür ederim mesajın sınav süreci boyunca gerçekten bir nebze rahatlamamı sağlamıştı senin yazdıklarının kararımda etkisi olucak gerçekten teşekkür ederim tekrar umarım hayat bundan sonra ikimiz için de hep iyi kararlar vermemizi sağlar 🩷
Hocam merhaba ben deprem bölgesindeyim ve kabus gibi 1 ay geçirdik orda burda kalarak.Sonrasında ben il değiştirdim ve akrabamın yanına geldim. Tıp fakültesi hedefim ve sınavın son gününe kadar çalışacağım. Belki tyt akşamı bile eve gelip fen notu okuyacağım. Şuanda netlerim sene başında hedeflediğim netlerden uzak. Ama ben depremden sağ kurtulup kaçtığımız gün kendime bir söz verdim. Eğer ben şuan ölmediysem bir nedeni olmalı yoksa boşu boşuna sağ kalmadım. Ben sağ kalmamın borcu olarak o tıp fakültesini kazanacağım ve ülkeme faydalı olacağım. Dedim ağlaya ağlaya. Evet, söz. Kazanacağım.
Öncelikle geçmiş olsun kardeşim aynı durumdayız maalesef:( ben de söz veriyorum sınavdan sonra gelelim buraya ve her şeye rağmen yapabildik diyelimm umarım en hayırlı en güzel sonuçlar bizim olur ❤
Ben de depremzedeyim Hatay İskenderun da yaşıyorum asla umudunuzu kaybetmeyin Rabbim yardımcımız olsun çok büyük geçmiş olsun Allahım beterinden korusun yaşıyorsak umut var demektir pes etmiycez son saniyeye kadar çalışıcaz inanıcaz dua edicez ve başarıcaz hedefim hemşirelik inşAllah kazanırız 🤲🏻🤲🏻🤲🏻💗💗💗
En düştüğüm noktadayım.Pes etmeye çok yakınım.Mezunum sene boyunca asla istedeğim kadar çok ve verimli çalışamadım.Gerçekleri gördüğümde artık çok geçti..İstediğim bölümle şuan olduğum yer arasında uçurum var,yani tekrardan mezuna kalmak benim için malesef bir zorunluluk.Maleseff..2024 yılında YKS sisteminin değişebileceğini öğrendiğimde bu gün yıkıldım.Fazladan 700bin kişinin giricek olması sistemin nolacağı konusundaki belirsizlik beni mahfetti.Artık sadece oturuyorum saatlerce tek bir noktaya bakıyorum.Ağlayamıyorum bazen, ama bu videoyu izlerken 'bende aynı yollardan geçtim,bende yaşadım' dediğinde acısını gözlerinden hissettim ,anca böyle ağlayabildim.Eğer devam edebilirsem eğer ayağa kalkabilirsem Türev Kitabını ben de çözücem hocam..
Bu videoyu dün izledim keşke ocak ayında izleseymişim diyorum çünkü ocakda tyt mat hariç süperdi ve mattan da yirmi yirmibeş net yapmam lazım dershanedeki hocamla da konuşurken o da bu kalan zamanda yapamazsın imkansız gibi şeyler söyledi ve morelimin içine sıçtı sağolsun.Mezuna kalmayıda hiç istemiyodum. Sonra tabi ben ağır bir depresyon sürecine girdim ve ikinci dönem böyle geçti maalesef. Şimdi sınava 3 hafta kaldı ve ben keşke diyorum keske o hocanın sözlerini ciddiye alıp morelimi bütün motivasyonumu düşürmeseydim. O kadar pişmanımki ama mezun senemde aynı hataya düşmicem söz veriyorum kendime hayalimdeki bölüme psikolojiyede gidicem.
Son zamanlarda izlediğim en iyi videoydu. Yaşanmışlık, doğru çıkarımlar ne nasihat dolu. Arkadaki tını da hepsine ek olarak hoş hava katmış. Muntazam, teşekkürler
Sınav süreci boyunca net izlediğim en iyi motivasyon en iyi dertleşme videosu o kadar iyi geldi o kadar rahatlattı hatta heyecanlandırdı ☺ İYİ Kİ VARSIN HOCAM son güne kadar böyle videolar gelsin lütfen
Sakın olamıyorum yaşım olmuş 20 bu yaşımda sınav için 2 psikolojik ilaç içiyorum bunu içtiğim için utandığım zamanlar oluyor kimseden değil kendimden utanıyorum.. Hayata geç kaldığıma mi yanayım yoksa umutsuzluğuma mi kendimi başarısız değersiz görmekten bıktım stresten,korkudan ders çalışırken kalbim kasılıyor psikoloğa başlasam artık çok geç gibi geliyor ...
20 yaş geç değil .Hayatın boyunca istemedğin mesleği 55 yaşına kadar yaparsan bazı şeyler için geç olabililr.Benimde senin gibi pskolojik sorunlarım var ama utanmıyorum kendimden.Kendime üzülüyorum,yeterince kendime iyi davranmadığım içn.Biz umut eden çabalayan,vazgeçmeyen insanlarız ,en çok değeride sevgiyide saygıyıda biz hakediyoruz.
bende 20yim kanka hedeflerime çok uzakım kendi aptallığımdan ötürü bi bahanem de yok hayalim hala var ama olur mu bilmiyorum gecemi gündüzüme katarsam olur aslında seni görünce yazmak istedim şu sıralar bende çok kötüyüm bir daha mezuna kalmaya yüzüm yok, isteğim de yok 1 ay sonra nolur bilmiyorum ama nolursa olsun artık gidicem çok sıkıldım çok bunaldım artık nolursa olsun
Videoyu ağlayarak izledim , beğenip listeme ekledim ne zmn ihtiyacım olursa tekrar gelip izleyeceğim. Bu video cok dokundu yüreğime..ara ara gelip buradaki yorumları da okuyacağım. Hepimizin yorulmuş olduğu okadar belli ki...umarim burdaki herkes istediği başarıyı yakalar.
gercekten asil savas psikolojikmis bu son aylar bunu herkes cok iyi anladi bence sahsen surekli bos geçirdiğim saatleri dusunup pisman oluyorum ve o anki zamanim da verimsizlesiyo , asiri stresli bi olay gercekten ama hocam dediginiz gibi sinavdan sonra pisman olmamak icin su kalan son 15 gun kalan konularimin hepsine bakicam elimden geleni yapmaya calisicam tesekkurler konusmaniz icin
Bir yıldır çok iyi bir motivasyonum vardı. Benim de tembellik ettiğim vakitler oldu lâkin genel olarak özgüvenliyidim. Biz depremi yaşayana kadar... Ve şimdiye kadar 3 ay eski tempoma dönebilmiş değilim. Çok zor itiraf etmesi. Yine de bu videoyu açacağım zaman yeni söylemeye başladığım "seneye belki" sözünü yıkacağım dedim. "Yorgunluk geçicidir, pişmanlık değil" demişti yine sizin gibi bende iz bırakabilen nadir abilerimden biri. Video dönüm noktam olsun. Yirmi gün öyle bir çalışayım ki iyi ki diyeyim keşke değil. Hayatımın Emre hocası olmanız dileğiyle Okuduysanız kendinizi belli edin Tunç öğretmenim. Allah milyon kere razı olsun kendinize iyi bakın 😊
Tekrar mezuna kalıcam. 2.senem olacak. Lisem 5 yıldı. Yani 3.yıla kalmış gibi olucam. Şuan 20 yaşındayım. Ortaokul arkadaşlarım ben üniversiteye geçtiğimde 4.sınıf olacak. Kendime çok kızgınım. Bilmiyorum. Çok kötü geçecek bu sana. Ailem tarafından yani. Tepkileri çok kötü olacak. İlçede ders çalışmak için kütüphane de yok. Bu sene evde kalıp hazırlanmaya çalıştım. Deprem mahvetti. Zamanımı boşa harcadığım çok zaman oldu. Farkındayım ancak sadece pişman olabiliyorum. Ailemin ve çevremin tepkisi beni çok korkutuyor. Keşke yer yarılsada içine girsem. Hayatım mahvolmuş gibi hissediyorum. Ama eğer üniversiteyi kazanamazsam daha çok mahvolacağını da biliyorum. Geçen seneden bu seneye zaman nasıl geçti cidden farketmedim. Sınav sisteminin değişmesi durumu da var. Neyse biraz içimi dökmek istedim. Umarım herkes istediği gibi kazanabilir
Kendini diğerleriyle kıyaslama. Bu senin hayatın ve on sene sonra bunların hiçbir önemi kalmayacak. Önemli olan disiplinli olabilmek. Düzenli yatıp kalkıyorsan, sınav senen istediğin gibi geçmese de ders çalışma sistemini tanıdıysan seni kimse durduramaz. Ailen sana bir şey dese bile onlara seslenme bence ve önüne bak. Bir insan hayattaki mutluluğunu kaybetmişse batsın sınav. Bu yüzden mutlu olmaya çalış ve kendine güven. Ben öyle yapıyorum.
Ben teog sistemi değişince lise sınavına girdim ve o sene sınav sistemi o kadar çok değişti ki ikinci dönem bile ne olacağını kestiremiyorduk. Sonuç olarak disiplinli çalışan kazandı.
elimden geleni yapmadım en cok çalışmam gereken zamanda saldım calısmama gore hedefim çok yüksek kalıyor ama hedeflerimden vazgeçmek istemeyip bunun için gerekli çabayı da göstermiyorum son 5 ayım hep “yarın cok iyi başlayacağım halledeceğim” diye diye gecti ve sınava 15 gün kaldı ve ben hala aynı yerdeyim icimde cok buyuk bi istek var ama irade yok üstüne aile beklentisi onları mutlu etme cabası bunlar her öğrencinin yasadıgı seyler evet ama insam ister istemez mezuna kalacagım kafasına giriyor kalacaksan kalırsın evet ama bunu dusunmek insanı daha cok baltalıyor eksiklerimin tamamı 15 günde kapanacak eksikler degil bunun yuzunden istediğim sonucu alamayacağım dusuncesi beni umutsuzlastırıyor kendimi bu düşüncelerden kurtarmak istiyorum 15 günde öğrendigim 1 konu bile bana en kötü 1 net getirir ama ideallerimden uzak olduğumu görünce hic hevesim kalmıyor kendi potansiyelimi harcadıgımı görünce kendime cok kızıyorum umarım kendim de ve girecek diğer öğrenciler de ideallerine eninde sonunda ulaşır
@@dayikoiroko katılıyorum sonucta bir sınavı ilk seferde yapamamak dunyanın sonu degil em azındam tekrar deneme sansımız var umarım kararlı bir sekilde devam ederiz💖
Gençler unutmayın, hayat mücadeleden ibarettir. Asla pes etmeyin ve keşke demeyin. Tunç'un söylediği gibi geleceğin geçmişindesiniz.Önce hayal edin, sonra çalışın, sonuç olarak da hayalinizi yaşayın. Seviyorum Hepinizi. Gelecek sizlerin bu günkü çabaları sayesinde inşa olacak.
hocam bende bu yola yani yks sınavına 2 defa hazırlanma nedenimden bir tanesi de insanlara gerizekalı olmadığımı ankara hukuk üniversitesi kazanmak için çıktım yola ama hüsranla sonuçlandı çünkü matematiği yapamadım bıraktım başladım sonra adalet ic8n hazırlanıyorum ve artık vazgeçmemeyi anladım çok sağolun 😢
Evet bu zamana kadar konum kaldığı için çok üzgünüm, tüm sene çok emek vermeme rağmen istediğim yere gelemedim. Çalışmaya devam ediyorum ama sınavdan sonra oturup ağlayacağımı biliyorum.
Terapi gibi geliyo iple cekiyorum rehberlik videolarınızı yine hiç sıkılmadıgım tunc kurtun anılaryla dolu samimi bir sohbet videosu sagolun hocam💮💮varolun saglicakla kalin
Öğrencilik hayatım boyunca hep birşeyler başarabilmek için çabaladım çalıştım emek verdim ders olduğu zamanlar dersin her dakikasında orada bulunmaya özen gösterdim ama artık bırakma noktasindayim ki bu nokta bir dönüm noktası bunun farkındayım ama çalışmaya dermanım yok... Her dakika uyumak istiyorum.bitmeyen bir yorgunluk var üstümde, atamıyorum. Her şey bitti diyorum 5 dk sonra hayır bitmemeli diyor dersimin başına oturuyorum ama nafile pek de uzun sürmüyor bir şekilde dağılıyorum.her şey bitme noktasında sanki hayatımda hiç çalışmamış gibiyim.
Gerçekten çok çabalıyorum ama yapamıyorum yapamadıkça strese giriyorum girdikçe kafayı yiyorum herkesin gerisindeymiş gibi hissediyorum hedefim yüksek ama gerekli netin kıyısında bile değilim hiç olmadım.yoruldum,sıkıldım,usandım yani bilmiyorum olmazsa istediğim şeyden başka bi şey yazmak istemiyorum.eğer onu olmazsam ne olabilirim bilmiyorum. Sadece bıktım...
Bu sene bende açığa geçtim netlerim iyi MSÜ de derece yaptım ama yine bir mezuna bırakma gibi şeyler aklıma geliyordu sürekli ama kendime çok kızıyorum nasıl bunları düşündüm diye ve sizin gibi öğrencilerini düşünen öğretmenleri gördükçe çok mutlu oluyorum çünkü özel okulda da okudum özel ders de aldım dershaneye de gittim ama samimiyeti hiçbir zaman görmedim sadece paralı bir çalışma robotu oluyorsunuz gözlerinde sonra devlete geçtim hocalara sorunca tek dedikleri sizden hiçbir halt olmaz hocaya biyoloji sorusu götürdüm götürüyordum ara sıra yine götürdüm soruyu hocanın dediği şey sen ders çalışmamışsın ders çalışmadığın bana soru soruyorsun dedi sınıfın ortasında herkes gülmeye başladı ve gerçekten çalışmıştım aşırı zoruma gitti sonra bir daha hocalara soru soramadım youtube da sorduğum soruyu (üriner sistem nefronun hangi kısmı öz de kalıyor sorduğum soruydu)çok güzel konu anlatırken anlattı o kadar mutlu oldum ki , gerçekten emek veren ve öğretmenliği gerçekten hak eden insanları görmek çok güzel ❤
o kadar iyi geldi ki hocam, o kadar iyi geldi ki sanki geleceğim karşıma oturmuş bir şeyler anlatmak istiyormuş gibi, söylediklerinize o güvenle bakıp dinledim. O bıraktığım yerden tutma zamanı^^
19 yıllık hayatımda bana en çok hep matematik öğretmenlerim dokundu. Matematikte öğrettiler, gerçek hayattı da. En zor anlarımda yanımda olan tüm hocalarım matematik hocalarım oldu ve bunlardan birisi de sizsiniz hocam. Teşekkür ederim.
Bu sene istedigim gibi geçmedi hep keske daha cok calissyadim kafasi flaan yani stres ayri mesele ayt bitmedi ama o kadrada sıfir degilim duzensizlikten konularim bitmedi diye düşünüyorum. simdiye kadar cok calistim ama istedigim hedefe ulasamdim duzen cidden cok onemli ben bu surecte zamanın kıymetini anladim iyi kotu bir sey yaptim, hic de mezun kafasina da girmedim netlerim cok kotuyken hala bir ısik var diye dusunuyirum. sadece bu surecte biraz sabredip gece gunduz durmadan çalışmayı hedefliyorum umarim istedigim gibi olur sizin de ❤
Pes etmek istemiyorum ama realist olursam cidden istediğim yerin gelebilmesi çok zor ve düşük bi ihtimal kalmayı inanın ben de istemiyorum ama puanıma göre herhangi bir yere gitmek istemiyorum. Eğer olmazsa kalmak isterim çünkü bu sene elimden gelenin en iyisini yaptığımı düşünmüyorum. Kazanmayı her şeyden çok istiyorum ama çok çalışsam da biliyorum yapabileceğim max sıralamayı. Korkuyorum hor görecekler beni. Korkuyorum.
benzer durumdayım ve katılıyorum. bence daha iyisini yapabileceğini biliyorsan bir yıla daha değer, zaten sınavın çok ama çok belirleyici olduğu bir ülkedeyiz ve bir de potansiyelimiz altında bir yere yerleşirsek önümüz iyice kapanır. benim de ailem hiç sıcak bakmıyor ama allah ne verdiyse diyip heba olmak istemiyorum :(
artık motivasyondan geçtim hocam depremden dolayı çok şey yaşadık şehir değiştirdik ankaraya geldik sevdiğim insanları kaybettim ama hala yılmadım elimden geleni yapacam inşallah olur
her gun kendime bela okumaktan yoruldum allahim canimi alsan da bitse diye dua ediyorum ulkenin durumu olsun kendi aile durumum olsun cevremdeki bircok faktor ben boyle bi insan kisilik boyle birisi degildim beni hic olmadigim kadar igrenc bir hale cevirdi kendimden nefret ettim ben bu degildim ya allah kahretsin ya her gun aglamaktan biktim yoruldum usandim degisen hicbir sey yok kendimi bu sekilde gormek zorunda kaldigim icin cok uzuluyorum bu sene hicbir sekilde istedigim gibi gitmedi bana destek olanlarda sirtini dondu bu hayatta asla ama asla kimseye guvenmemem gerektigini ogrendim herkesten nefret ediyorum kendimden de sadece evcil hayvanlarimi seviyorum onlar olmasa belki de su an daha kotu bir durumda olabilirdim benligimi her seyimi caldi bu sene olan potansiyelimi de sifira indirdi hicbir sey yolunda degil artik cok yoruldum masada calismaya calisiyorum masada uyyakaliyorum belim surekli agriyor fitik, gogusum agrimadigi kadar agridi kalbimde ayni sekilde belki de kalp krizi gecirip olurum ki insallah kaybedecek bir seyim yok bana yetti ulkede ki olan durumlar ayri bir gelecegimiz yok var olacaksa da hicbir sekilde hemen duzelmicek ve surunmeye devam edecegiz paronayak oldum resmen surekli kafamda kuruyorum mezuna kalsam diyorumki tonla kisi var gectim ki ulkenin durumu daha da boktan olcaksa ki bir yil daha ugrasmakla degmez cikmaza girdim resmen gercekten ben artik ugrasmak istemiyorum biktim hakkimi da helal etmiyorum eski benden eser yok yaziklar olsun… bu yolda devam eden tum kardeslerim hakkiyla bir seyler icin uğraşanlar umarim her sey gonlunuzce olur mutlu olursunuz ki umuyorum, eskiden cok guzel hedefleri olan bi insandim simdi sadece yok olmayi bekleyen birisine donustum resmen… AMA BU VİDEO BANA ŞU AN ÇOK İYİ GELDİ HAFTALARDIR TOPARLANMAYA ÇALIŞIYORUM, UMARIM DÜŞÜNCELERİM YİNE BENİ ELE GEÇİRMEZ… EN AZINDAN BU 20 GÜNDE YAPABİLDİĞİMİZİN EN İYİSİNİ YAPMAYA ÇALIŞALIM BOŞUNA EMEK VERMEDİK O KADAR EN AZINDAN OLDUĞU KADAR VİCDANIMIZ RAHAT OLSUN BASMAYA GİDELİMMM HADİİİİ 👊🏻👊🏻👊🏻✊🏻😼😼😼
Bazen kendini asla hayal etmediğin halde bulursun.Belki sokakta görsen bir ortamda tanısan konuşmak bile istemediğin o insana dönüşmüşsündür.O eski sen sen değilsindir ama sana iyi bir haberim var kardeşim 'insan değişebilir..' tıpkı önceki halinden değiştiğin gibi..Değişimin yolu istemekden hayalden disiplinden geçer.Aileler böyle ,benimkilerde öyle ,bir süreden sonra onları öyle kabul etmek zorundayız.Çalışıp kendine yeten insan oldukdan sonra onlardan uzaklaşmak bize daha farklı davranmalarına neden olucak.
Sevgili dostum, bu ay, sabah odtü iys sınavında seni gördüğümde şaşırmıştım, çünkü önceki günlerde itü kabul sorularını birlikte çözmüştüm videonda. Bu güzel motivaston konuşman için teşekkürler. Kardeşlerime umarım yararı olur ve pes etmesinler. Yarının olacağının kesinliği yok,dün zaten geçti, elinde olan şu an sadece. Selamlar..
12. sınıfım ve psikolojik olarak kendimi toparlamaya çalışıyorum Çok konu eksiğim var ve mücadele etmekte çok zorlanıyorum Ama devam ediyoruz hepimiz Yaşıyoruz sadece bu hayatı Tunç Hocam her zaman ki gibi çok doğru konuşmuş İnşallah bunları hayatımıza uygulayabiliriz
Hocam çok çok teşekkür ederim.Kafama mezuna bırakma işi öyle yatmıştı ki aylardır bu kafada geziyordum sizin sayenizde kafama birşeyler dank etti dedim napıyorum ya hoca haklı 1 yıl daha sınava hazırlanmak var bide o 1 yılda kendimi gelistirebilecegim guzel bir zaman dilimi belkide istediğim hayallere istediğim üniversiteyi kazanarak bile olmasa bile farklı bir şekilde gerçekleştireceğim.Şu motivasyonumun düşük olduğu bu zamanda bana birşeyleri hatırlattığınız için tekrar teşekkür ederim.
Hocam netler berbat durumda,istediğim bölümle netlerimin arasında uçurum var.Hayal güzel bir şey ama realist olmak gerekiyor şu hayatta.Sonuna kadar çalışacağım ama olacağı bu yani.Çok çok istediğim bölüm var,sırf insanlar "aa mezuna kaldı,başarısız biri" lafını işitmemek için istemediğim bölüme gitmek istemiyorum.Seneye meçhul ama bu kadar acının bir anlamı olmalı.
Bir de herkesin kendi zamanı vardır bazen de akışta ve dengede kalıp kendini geliştirmek daha önemlidir . Sadece kendinize güvenin ve ne istediğinizi bulun
Abi çok güzel konuşmuşsun ağzına sağlık. Tr den amerikaya gelmiş bir üniversite öğrencisi olarak şunu söyleyebilirim ki gerçekten tr zor. Buraya gelince biz yaşamıyomuşuz dedim kendi kendime. Yanlış anlaşılmasın bunları arkadaşların moralini yükseltmek için yazıyorum. Kendinizin ve sevdiklerinizin hayatını değiştirmek sizin elinizde. Evet tr de sınav vs gerçekten zor, ben de hazırlandım, ama zaten bir şeyler elde etmek için çalışmak gerekiyor bu dünyanın neresine gidersen git değişmeyen bir gerçek. İyi çalışmalar.
o kadar iyi geldi ki sözlerin kalbimi delip geçti Tunç abi kendime söylediğim ve inanmadığım yalanların dile gelmiş hali oldu sanki dediklerin o kadar oturdu ki içime aynı zamanda umut doldum hep ayt den korktum ama şuan yanlışlarıma bakmaya ve yola devam etmeye çalışıcam teşekkürler 3 hafta bile olsa bu süreci tüm kalbimle tamamlamak istiyorum teşekkürlerr
Gerçekten kendime itiraf etmem gerekirse çöktüm. Bu yıl hayatımın en zor yılıydı benim için.. Umarım buna değer.. Bu yıl hep desteğimiz olduğun için çok teşekkür ederim Tunç abi.. 🤍
İlk mezun yılım benim. Biraz boşladığım zamanlar da oldu çok çalıştığım zamanlarda hukuk isteyen bir öğrenciyim. Kendime inancım çok yüksek biriyim ve aynı zamanda onu yıkacakta biriyim. Kendime hep diyorum bu yıl olacak bu yıl hukukçu olacaksın artık senin neyin eksikte yapamayacaksın diyorum ama o kadar kafama bir şeyleri takan bir insanım ki bu yıl olmazsa moduna düşüyorum bazen. Beş dk boyunca kendimi motive edip mutlu olurken beş dk sonra hiçbir şey yapmamışım gibi sanki kendimi motive etmemişim gibi tekrar düşük moduma düşüyorum. Çok istiyorum hukuk kazanmayı bir daha o stresi yaşamak istemiyorum asla istemiyorum bu yıl hukuk olacak inşallah. Tek sıkıntım bu az sürede üzerime gelen yoğun stres o kadar çok üzerimde var ki bunu nasıl kontrol edeceğimi bilmiyorum halletmeye de çalışacağım. Bu yıl herkes inşallah istediği bölüm ve üniversiteye gider 🙏 Yıkılmayacağız bu az sürede elimizden ne geliyorsa yapacağız. Bu motive videosu içinde çok teşekkür ederim Tunç abii :))
Bir türlü izleyememiştim, bugün akış en ihtiyacım olduğu anda tekrar karşıma çıkarttı ve bu aralar ruhumu yoran düşüncelerime birer karşılık cevap bulmuş oldum. Bitişte ki fotoğraf beni çok ağlattı umarım benim de önlük giyme törenimde böyle bir fotoğrafım olur.. Teşekkür ederim hocam
Ne umutlarla, hedeflerle okulu dondurup başladım bu sürece ama şuansa biyolojiden boşaltım sistemindeyim. Fizik kimya matım iyiydi, onlara da bu aralar çalışamadığımdan bakmayalı uzun zaman oldu ama cidden çalışma isteğim kalmadı depremzede olmamama rağmen o zamanlar da çalışamadım. Bunlar dışında medya ve seçime o kadar kapıldım ki... Dahası boşa geçen videolar ve oyunlar. Vicdan azabı çekip neden saçma şekilde boşa vakit geçirdim diyorum ama geçmiş zamanın bize bir faydası yok, hiç yaşanmamış sayıp önüme bakmam lazım. Planıma göre 1 haftada kalan aytyi bitireceğim, bu süreçte de her gün tyt denemesi ve diğer derslerden de alan denemesi çözücem, sınavdan önceki güne kadar bile ayt denemesi ile konu kasmak istiyorum. Biyolojiden yeteri kadar alan denemesi atabilir miyim bilmiyorum ama umarım en azından 1 yayın çözerim... İstediğim sıralamayı sınav sonuç ekranında gördüğüm anı düşünerek çalışacağım çünkü başka çare yok sene başındaki rahatlıkla gelen çalışma isteğimi sınava az kalmışlığın verdiği stresle bulandırdım ama gün doğmadan neler doğar. 8 de kapanır 18 de :) Videon için de teşekkürler dostum
20-30 gün sonrasına not: (Hatırlatırsanız sınav sonrası da yazmak isterim) Bende tam tersi galiba 20 gun kalalar kendime geldim gibi oldum Gecen sene(12 senesi) son 2 ay kala falan rahat bırakmıştım , sınavda o kadar rahattım ki amann nere gelirse yazarım falan, geldi geçti sınav eksi neti gördüğüm ayt kimya netim, neyse gel zaman git zaman tercih dönemi geldi herkese boş laf okul 1.liğim var falan filan diyorum kaç binlerdeyim neyse yaptık doldurdum 24 tercihti sanırsam bekliyoruz ne geldi falan açıklanmış sabahın bir körü açtım sayfayı ; "Hiç bir yükseköğretim kurumuna yerleşemediniz" Başımdan kaynar sular döküldü herkesin az çok gelmişti benim bombos sayfa geleceğimden bile parlak bembeyaz bir sayfayla bakıştık durduk öyle günlerce Şimdi bambaşka bir hayat farklı şehir farklı insanların yanında aile zoruyla gönderildiğim yerde sınava dershaneye gitmemek istememe rağmen tekrar giderek mental anlamda tamamen bittiğim kalp kasılmalarım gece uykusuzluklarım ağır dönemsel mevsimlik hastalıklarımı hiç demiyorum ve daha bir sürü şey yaşadım ama bitti, bitiyor , bitmek zorunda. Hayat devam ediyor sınavı hayatımızın merkezine almamak çok isterdik eminim ama TR de yaşamak zorunda olmak bunları getiriyor insana .. Gündem umrumda değil kendi sonuma bakıyorum geçen seneye göre daha inançlı daha başarıya odaklıyım benim de denemeler çalkantıda herkesinki gibi ama elimden geleni az çok yaptım.Ennn azından bırakmadım kardeşim bırakmadım . İlk girişin 2, 3, 4 hiç fark etmez hayat devam ediyor son güne kadar bırakmak yok Mentali yedim sınavı yedim aileyi yedim konuları denemeleri her şeyi yedim. Umutsuzluk yoktur umutsuz insan vardır hadi devam edelim :))
Benim de okul 1.liğim vardı fakat hiç çalışmadığım için berbat bir sonuç gelmişti Tercih yapmadim hukuk için mezuna kaldım ama bu sene de gelmez gibi. 12 de çalışmadığım için çok pişmanimm cokk
@@Dark-pf7jw tabi sonuna kadar götürecem bakalım hakkımızda hayırlısı olur inşallah.d Geçmişten duyulan pişmanlık bize hiçbir şey kazandırmaz en iyisi geleceği ve şu anı düşünmek.
Tunç abi öncelikli iyi ki varsın demek istiyorum, şu video beni gerçekten çok duygulandırdı kalan son 21 günde çoğu şey rayında gitmiyor iken ve son denemelerin üzüntüsü ve mentali ile gerçekten çok kötü durumdaydım.Bu süreçte sürekli seninle beraber yol alıp senin bize söylediklerinden dersler çıkarmaya çalıştım, kalan son günlerde ise gerçekten çok kötü durumdaydım.Bu video gerçekten beni tekrar canlandırdı ve bu videoyu izleyen arkadaşlarımın en az benim kadar bu sınavda başarılı olmayı hak ettiğini ve istediğini biliyorum bu süreçte her zaman yanımızda olduğun için teşekkür ederiz.Kalan son 20 günde elimden gelenin en iyisini yapacağım....
tunç abi gerçekten sabahtan beri çok mutsuzdum ve ağlıyordum, üniversiteye gitmek istiyorum ama şu anki netlerimle istediğim üniversite gelmiyor, 5-10 net eksiğim şu an. tek üniversiteye bağlı kalmak kötü bir şey olabilir belki bazılarına göre ama maalesef mükemmelliyetçi yapım yüzünden engel olamıyorum böyle düşünmeme. bazen yaptığımız zaman öldürücü/verimsiz şeylerin ve bahanelerimizin farkında olmamıza rağmen farkında değilmiş gibi yapıp kendimizi kandırıyoruz, biri bizi gelip azarlayana kadar da yapmaya devam ediyoruz. bu videoya gerçekten ihtiyacım vardı. bazı şeyleri sizden tekrar duymak sınava kadar sıkı çalışmaya gerçekten motive etti. şu an eksik olan sadece 1 konum var onun dışında sürekli konu tekrarı yapmam ve deneme/soru çözmem gerekiyor. 24 gün sonra tekrar gelip bu yorumuma bakacağım. gelecekteki ceren, umarım az önce izlediğin videodan bir ders çıkartmışsındır ve geçen 3 haftada çok iyi çalışmışsındır. umarım bu yorumu okurken "keşke" değil de "iyi ki" diyorsundur. duygusal olarak çok çalkantılı bir seneydi ama hiçbir zaman bırakmadın, umarım çalışmanın karşılığını alırsın ve ilk senende istediğin üniversiteye yerleşirsin
Anlaşılan bugün hepimizin bitmiş bir günü çoğumuz bıkmış ve umudumuzu yitirmeye gelmişiz.benim mezun yılımdı kazanacağıma çok emindim ama anlaşılan olmayacak tıp istiyordum mecburen bir yıl daha çalışmak zorundayım Allah hepimizin yardımcısı olsun .max 5 yıl sonra hayallerimin gerçekleştiğini hatırlayacağimi bildiğim için kendimi sakin tutmaya çalışıyorum ama kopmak üzereyim.
Yaşınıza rağmen bu olgunluk maşallah. Günümüz gençliğinin bu ruh yorgunluğu çok etkene bağlı anlıyorum. Beslenmeden tutun da ekonomi sanat eksikliğinden tutun aile geçimi eğitimin yetersizliği ve karşılığını alamamaya kadar çok sebep var. "Ama" biz yerimizden sayarsak daha doğrusu gençliğimiz yerinde sayarsa daha ne kadar nereye kadar böyle devam eder. Yapmayın vazgeçmeyin bu da bir süreç ve GEÇECEK EMİN OLUN sevgiler 🫶
hocam MSÜ sonrasi cogu ogrencinin kafasina dustugu gibi benim kafama da mezun dusuncesi dustu. kurtarmak icin 2 ayım var ve bahsettiğiniz ogrenxi ile ayni cumleleri kuruyodum iki konu yetismediyse birimi yetistirme kafasina girmistim cunku mezun dusuncesi korkunc gelmiyor psikolojim kaldirabilir. ama videoyu izleyince mezunu yapabilecek olmam yapmam gerektigi anlamina gelmiyor. "vazgecmeye ne kadar yakinsaniz hedefinize o kadar yakinsinizdir" tesekkur ederim ❤❤
Ben direk mezuna kaldim malesef bu direk umutsuzluk modu düşüncesi değil 1 senemi heba ettim gerçekten potansiyeli olan bir insandim emek vermedim bile...
daha yaşınız genç arkadaşlar. insanlarımızın mezunluğu yıllarını heba etmiş gibi görmesi üzücü geliyor bana. istediğiniz mesleği yapmak için harcadığınız hiçbir vakit heba değildir. tabii insan güzel çalışmayınca biraz heba etmiş gibi oluyor doğru ama seneye bu pişmanlığı yaşamamaya çalışın.
11'e gidiyorum ve aptallık yapıp düzgün çalışmadım, ortalamam düşük ve 2.sınavlar yaklaşıyor, sınıfta kalma ihtimalim var ve öyle olursa pişman olacağımı biliyorum ve 1 yılım heba olacak. Bunu düşünmek beni geriyor ve kendimi suçluyorum, bazen de ailevi sorunlarımı. Fizik hocamız hep "Ailenizde olup bitenleri boş verin, kendinize odaklanın" derdi, haklıydı. Ben belki kalacağım ya da geçeceğim bilmiyorum şu an çalışıyorum ama çok eksiğim olduğu için anlayamıyorum o yüzden kalırsam da modumu düşürmemeye ve daha sıkı çalışmaya çalışacağım. En dipteyken bile o küçük umut ışığını arayacağım. Ama en önemlisi bu yolda kendime güveneceğim, teşekkür ederim
Emin ol sınıfta kalman senin için gerileme değil aksine fırsat eğer doğru düzgün çalışmadıysan sıfırdan yks ye hazırlanmak çok zor olacak 11.sınıfta kalırsan 11de 11i çok iyi bir şekilde çalışman sıfırdan başlama fırsatın var bana kalırsa kayıp değil kazanç
12.sınıfım sene başında müthiş bi motivasyonla başladım ocak ayına kadar da cok guzel calısıyordum tytde 85 civari yapiyordum sonra bir şey oldu bilmiyorum saldım hevesim kaçtı konular kaldırıldı depremler ülkenin durumu derken şuan asla tahmin ettigim seviyede degilim seneye biraktim bariz belli. buraya yazmak istedim sınav sonucunu da yazarım herhalde
eksiklerim var doğru düzgün çalışmadım netlerim çok yüksek değil ama hedefim yüksekti geçen sene de aynı böyle olmuştu çok stresliyim mezuna kalmak istemiyorum ama kazanabileceğimi en azından istediğim bölümü kazanabileceğimi sanmıyorum çok pişmanım tüm sene oyalandım üşendim kaçtım bahane buldum 20 günde tamamlanmayacak bir eksiğim yok ama kendime güvenim sıfır keşke diyip duruyorum azıcık kendime inansam belki yaparım ama ne hevesim var ne umudum ne de güvenim sürekli ağlayasım geliyor mezuna kalırsam seneye de böyle olmayacağının garantisini veremiyorum çok bitik hissediyorum allah bi an önce canımı alsa da kurtulsam diye bakıyorum
Bana içimdeki kendime olan inancı tekrar hatırlattığınız için teşekkür ediyorum. Evet Seher sen isteyince yapıyorsun. Yapıcam bu sınavda olmasa bile seneye olucak. Bu yıl yıllardır beklediğim üniversite sınavına giricem ama ben beklemekle yetindim. Karşılığında bir şeyler vermem gerektiğini unuttum, salladım. Ama şuan gerçekten eminim ben istediğim ve beni mutlu edicek yerde olucam. Ailem mezuna kalma konusunda aynı şeyi dedi "seneye de olmaz" evet bir yerde haklısınız. Ben şimdiden sınava girmeden bile mezuna kalmaya okey olmuştum. Ne kadar tuhaf bir düşünceydi bu değil mi? Şimdiden vazgeçen biri 1 yıl boyunca nasıl inancını koruyabilir ki? DEĞİŞİMİ YARINA BIRAKMAK ÇOK KORKAKÇA BİR BAHANE ÇÜNKÜ HER ZAMAN ERTELEYEBİLECEĞİN YARINLAR OLUCAK.
Bugün deneme sınavı olduk ve istediğim sonuç gelmedi ve gelmiyor. Eve gelip uyudum , üzüldüm ve düşünmekten başım ağrıyordu ve bugünün bu kötü motivasyonuyla attığınız video o kadar iyi geldi ki teşekkür ederim. ❤
hocam belki bu yorumu görmeyeksiniz ama içimi dökmek istiyorum biraz.12. sınıfım,lise hayatımın başından beri sürekli ders çalışan hedefi yüksek olan öğrencilerden biriydim.Pandemi dönemi ve yalnız bir insan olmanın verdiği etkiyle psikolojik sorunlar yaşamaya başladım.3 senedir okb ve panik atak sorunları yaşıyorum.Kimse beni tam anlamıyla anlamıyor.Çalıştığım dersler bu sorunlar yüzünden aklımda kalmıyor.İnsan içine fazla karışamıyorum.Bu zamana kadar bir kız arkadaşım veya sürekli olarak aktif bir şekilde konuştuğum birileri olmadı.Aradan geçen 3 seneyle kendimle ve sorunlarımla bir nebze de olsa yaşamayı öğrendim ve bu sene olmazsa kendime bir şans daha vereceğim.Sınav zamanına mezuna kalacağımı bilsem de çalışmaya devam ediyorum.Umarım hayat bir gün benden yana olur.
Pandemi beni de mahvetti psikolojik olarak ben her dönem takdir alırdım notlarım yüksek olurdu Pandemiden sonra tabiri caizse anam ağladı asla bir daha eskisi gibi olamadım ve artık olamayacağım
Burayı iç dökme için kullanacağım. Ayrıca sınav senesine girecekler için büyük bir uyarı olsun bu yazı. Yazım ve noktalama hataları için üzgünüm. Ağzımı da bozdum biraz kusura bakmayın. (27 Mayıs 2023 , Saat 01.56) Ben Enes , 12. sınıf öğrencisiyim. Bu sene açığa geçtim. Aslında ben 11. sınıfın ikinci döneminde geçmek istiyordum fakat geçemedim. 10. Sınıf öncesinde düzenli bir ders çalışma sistemi olmayan birisiydim. Pandemi zamanında bir bilinçlenme yaşadım ve kendimi geliştirmeye başladım. 10. Sınıf öncesinde akademik hayatım tamamen takdirle geçmişti fakat bunlar sadece okulda dinleyip sınavdan 1 hafta önce çalışmayla yapılabiliyordu. Çok iyi okullarda okumadım , klasik devlet okullarıydı. Kısacası akademik hayatım kötü değildi fakat temelim çok zayıftı. 10. Sınıfta yeni yeni ders çalışmaya başlayıp temeli azıcıkta olsa sağlamlaştırdım. Daha sonra pandemi bitti. 11. Sınıfa geçmeden önceki Yaz , kendimi sıkıp eksikliklerimi kapatmaya çalıştım , büyük oranda başardım da. Bu sırada kod yazmayı da öğreniyordum. 11. Sınıf başladı ama benim temel hala yeteri kadar sağlam değil ; zar zor anlıyorum dersleri. Neyse ilk dönemi bir şekilde hallettim. Okulumdaki biyoloji ve kimya hocam dışındaki hiçbir hocanın anlatışını benimseyememiştim bu yüzden okul işkence gibi geliyordu. 2. Dönem ailem izin vermediği için açığa geçemedim ve okula sadece gitmek için gidiyordum. Bu sırada kız arkadaşımla yaşadığım kötü olaylar , kendi içimdeki hayata dair sorgulayışlar da top noktaya çıkınca iyice derslerden ve okuldan uzaklaştım. Olur olmadık yerlerde ağlama krizlerine giriyordum , hayattan soğumuştum. Saatlerce okulda hiçbir şey yapmasam bile enerjimi harcadığım için evde de yeterince çalışamıyordum , hep gerideydim konu olarak. 11. Sınıf büyük eksiklerle (fizik : elektrik ünitesi hiç yok , kimya : 2. üniteden sonra hiç yok , biyoloji : dolaşım sisteminden sonra hiç yok , mat : fonksiyonlardan sonra hiç yok) bitti. Okul biterken kız arkadaşımdan ayrıldım ve artık sınav seneme girmiştim. Bu sene çok sıkı tutacak : temmuz gibi derslere başlayacak , her gün saat 05.00'da kalkacak , her gün 8-10 saat çalışacak , sosyalliği askıya alacak ve en sonunda süper bir üniversitenin zort bölümünü kazanacaktım , SÖZDE. Temmuz'da derslere başlamaya çalıştım , başlayamadım. Ağustos'ta yarım yamalak tyt mat çalıştım. Temmuz ve Ağustos'u vasatın altında değerlendirdiğim için "mezuna kalacağım" düşüncesi artmaya başladı. Eylül gibi hızlandırdım. Ekim'de daha da hızlandırdım. Kasım'da daha da hızlandırdım... Hızlı giden atın boku seyrek düşer hocam. Kasım ortalarında 1 hafta boyunca hasta olup (muhtemelen covid) yataktan çıkamadım. Hastalığı atlattıktan sonra asla ders çalışamamaya başladım. Kasım'ı da değerlendiremeyince iyice "mezuna kalacağım" psikolojisine girdim. Kasım'dan sonra etrafımda hiç "arkadaş" kalmamıştı. Yanlış anlaşılmasın , bunun nedeni sürekli ders çalışmam değil. Zaten kendimi 2 yıldır yalnız hissediyordum fakat bu fiziki bir yalnızlığa da dönüşünce iyice psikolojimi etkilemeye başladı. Yalnız başıma dışarı çıkıp gezmek , hiç bilmediğim bir sokakta bir kahve içip bilmediğim caddelerde kilometrelerce yürümek benim için bir hazdı o yüzden bu yalnızlık çok koymuyordu başlarda fakat sosyal hayvanlarız hocam zamanla kötüleşti işte durum. Bir yandan mezuna kalma düşüncesi bir yandan sosyalleşememek beni çok yoruyordu ve gerçekten ama gerçekten 17 yaşında bunları yaşamak çok koyuyordu. Şu yüzden koyuyordu , 17 yaşlarında herkes çok mutludur , enerjiktir (ben hala enerjiğim) , sosyaldir , hiçbir şeyi s*klemez ya... işte o yüzden bu kadar yalnız kalmak ve derslerin boktan gitmesi çok koyuyordu. Aralık , Ocak bitti ; ben hala Kasım'da hasta olduğum yerdeyim. Artık iyice mezuna kalma psikolojisi oturdu , sosyalleşememek ve ders çalışmamanın getirdiği suçluluk hissiyle birlikte anksiyetem çok çok artmaya başladı. Şubat , Nisan ; bir ilkokul öğrencisine özel ders vermeye başladım fakat 6 subat depremi vs. artık çok kötü olmaya başladım , suçluluk hissi ağzıma sıçıyordu. Suçluluk hissinden dolayı dışarı çıkıp bir şeyler içmeyi bile hak etmediğimi söylüyordu kafamdaki sesler. Bir yandan da aile baskısı... Artık ailem de iyi olmadığı fark edecek ki babam psikoloğa gitmek isteyip istemediğim sordu. Hiç düşünmeden EVET dedim. Birisiyle konuşacak , sorunlarımı anlatacaktım. Sosyalleşememenin getirdiği "içe atma" çok kötü yapmıştı beni. Çünkü ailemle o kadar yakın değilim , onlarla da paylaşmıyordum. Nisan ortalarında terapiye başladım. İlk seans biraz ağır ve gözyaşlarıyla geçti. Hiç ağlayacağımı düşünmemiştim ; bir güzel ağladım. Artık kesindi , mezuna kalacaktım ama bu sene elimden geleni yapacaktım. Bu kararı almamın üzerinden yaklaşık 1 ay geçti fakat ben bir kitap bile açmadım. Yalnızca senenin başından beri her hafta girdiğim denemelere giriyordum. Normal olarak netler hep aynıydı (55-60). Şu an sınava 21 gün var sanırım ve benim hedefim en azından ilk 30k idi. Terapilerde sağ olsun psikoloğumun tavsiyeleri sayesinde aslında bazen çok mükemmeliyetçi olduğumu fark ettim. her şey planlanamazdı , planlar hep tam olarak tamamlanmazdı. daha esnek olmalı ve bazı şeylerin yalnızca OLDUĞUNU , geçmişte yaşamamak gerektiğini fark ettim. evet hepimiz bunların farkındayız aslında ama ne kadar uyguluyoruz ? ben yeterince uygulayamamıştım. Şu anda uyku düzenim çöp , beslenme düzenim çöp , sosyal hayatım çöp , sporu bıraktım , suçluluk duygum yoğundu fakat son psikolog seansımdan sonra azaldı... Ama artık bir şeylerin daha farkındayım ve seneye bunları yapmayacağımı bilerek tekrar hazırlanacağım. Sonuç olarak : internette gördüğünüz her derece öğrencisi gibi olmak zorunda değilsiniz , saat 05.00'da kalkmak zorunda değilsin , uykundan kısmana gerek yok , kendini izole etmene gerek yok , her şey plana göre gitmeyecek , hayatınızın bir anda boktanlaşacak ama eğer benim yaptığımı yapmayıp Kasım'da o mezun kafasında girmezseniz bu sınavı yersiniz. Psikolojik destek almak isterseniz hiçbir şeyden çekinmeyin , söyleyin ailenize. Eğer kendini bitmiş , yorgun hissediyorsan bırak her şeyi birkaç gün , 1 hafta mola ver. ESNEK OL. Lütfen dışarı çık , SOSYALLEŞ. Sen de çok yalnız hissediyorsan bunu benim gibi fırsata çevir : kendinle kaliteli vakit geçirmeyi öğrenmeye çalış : Örneğin ben tek başıma çok sevdiğim bir grubun (pentagram) konserine gittim , hep gitmek istediğim kahvecide kahve içtim , kilometrelerce yürüdüm , çıktım sokakta tanımadığım insanlarla dans ettim , bisikletle kilometrelerce yol yaptım vs. bu liste uzar gider. bahane bulmayı bırak , hareket et artık. ben hala çok yalnızım fakat bunun bütün hayatım boyunca böyle olmayacağını biliyorum. Eğer yalnız hissetmiyorsan da lütfen yalnız başına bir şeyler yap bu sana ekstra benlik saygısı kazandıracak ve çok çok özgüvenin artacak. sınav her şey değil diyorlar ya : bundan bahsediyorlar işte. evet çok önemli ama hayatın geri kalanı da var. umarım yazdıklarım biraz da olsa sana bir şeyler katmıştır. Eğer kattıysa yanıt verirsen sevinirim. Ara Ara güncellerim belki yazıyı unutabiliyorum bazı şeyleri normal olarak. Hadi eyyyyvvvaallahh
Kelimesi kelimesine aynılarını yaşadım depremi dibine kadar yaşadım 15 gün sokaktaydik doğduğum sehri anılarımı bıraktım geride başka şehire geldim anladım ki ne kadar çok kolay birakilabiliyormuş en yakınlarımı gömdüm yuruyebildigim yaşadigim için kendimden utandım en sevdiklerim bı anda hayatımdan çıktı ama bı anda 3 sene olacak ve ben hala nasıl bı anda gittiler diye düşünüyorum ara ara o kadar çok mezuna bıraktım ki yks kitabı görünce midem bulanıyor artık benim seneye demek gibi şansım yok iyi veya kötü olacak ama neresi gelirse yazıp gitcem
Kanka bende çok zor zamanlar geçirdim aile akraba arkadaş en önemlisi sınav bunları bi mezun hatta 3. Mezun biri yazıyor bu 3 yıllık süreçte çok ama çok kırıldım herkesten uzaklaşmaya başladım sevdiğim şeyler artık bana zehir gibi geliyor bıde beni dışarıdan görsen sannerdesin hayatın en mutlu kızı evt çok yoruldum bunaldım kırıldım bunlar benim zoruma gitmiyor da en çok zoruma giden çevremde ailem arkadaşlarim bir allahın kulu da demez mi havva mutsuz olduğunu biliyorum mutluluk rolü yapmana gerek yok biri ya biri hiç mi anlamadı hatta çoğu kez ölmeyi bile istedim geceleri Allaha yalvararak ağladığım günlerde oldu velhasıl kelam sınava 21 gün kaldı ve benim adım havvvaysa herkese inat o hemşirelik bölümünü kazanacam
@@havva4623 umarım kazanırsın dostum. intihar hissini ben de çok yoğun yaşamıştım. herhangi bir dini inancım olmadığı için ekstra olarak sığınacağım bir şey de yoktu. asıl olay üniden sonra başlayacak da bakalım nasıl ayakta kalacağız..
