Seria, którą usiekli asasyni - historia Prince of Persia 

Dla mnie Warrior Within to jedna z najlepszych gier ever :O Klimat gry, walka, Godsmack no po prostu sztos - ciągły ciężki wpierdol i tajemnicza wyspa

Czy tylko ja pierwszy raz słyszę hejty na Duszę Wojownika? To była najlepsza część POPa.

Serio Dusza Wojownika była tak źle przyjęta. Przeszedłem wszystkie części i to właśnie owa Dusza zapadła mi w pamięć najbardziej. Książę już nie był rozpieszczonym bucem, a wyrósł na wojownika który próbował odkręcić swój błąd z przeszłości. Mroczni klimat był jak najbardziej na miejscu i próbował pokazać jak żal pochłaniał bohatera, ponieważ czuł się odpowiedzialny za wszystko co spotkało jego ukochane królestwo. Sekwencje z Dehaką były wręcz fenomenalne i przyspieszały bicie serca. Muzyki z tej części słucham do dzisiaj a przed oczami stają mi obrazy z gry i fantastyczne wręcz potyczki. Po Duszy Wojownika to właśnie Dwa Trony były dla mnie rozczarowujące, ale jednak wciąż ta część coś w sobie miała. PoP z Farą jako osiołkiem sprawiła mi wiele radości, może właśnie dlatego że była tak lekka i prosta. Zarówno gracze jak i seria potrzebowały takiego wytchnienia. Zapomniane piaski ostatnio przechodziłem po raz drugi, tym razem na PS3. Niestety ostatnia część rozczarowuje. Na początku jest efekt WoW bo walka, bo dużo przeciwników... Ale mam wrażenie, że poza tym gra nie oferuje niczego innego, a przez to walka staje się nużąca. Czy jest jakaś szansa na powrót Księcia? Bardzo bym sobie tego życzył i to w formie tego kreskówkowego (Farah=osiołek) PoP'a. Dlaczego? Bo historia Piasków Czasu została zakończona, a to otwiera drogę na coś innego... Nowego. A dodatkowo mamy Assassynów, przy których można się pogimnastykować, zatem ta prosta forma PoPa była by znów fajnym odpoczynkiem :) Za długie, więc nikt nie przeczyta, ale co tam :D

Wat. Zmiany stylistyki w Duszy Wojownika to krok w złym kierunku? Gra była i jest uważana przez większość za najlepszą odsłonę cyklu. Maska upiora nie była jakimś ficzerem który pozwalał dowolnie zmienić się w upiora, tylko elementem fabularnym. Po prostu na pewnym etapie historii Książe zakładał na pewien czas maskę. Ktoś umieścił WW na 7 miejscu najgorszych gier wszechczasów. Tylko co z tego? Gra ma średnią ocen na Steam 9/10, na metacritic ma metascore na poziomie 83 a user score 85. To jest bardziej miarodajne niż jakaś pojedyncza subiektywna lista lokalnego PC World.

Dusza Wojownika była najlepszą odsłoną PoPa. Przez ten materiał pierwszy raz słyszę wgl jakieś hejty na tę część XDD

Ta adrenalina gdy uciekało się przed Dahaką

To się zdziwiłem, pierwszy raz słyszę o krytyce na Duszę Wojownika. Po obejrzeniu miałem napisać swoje przemyślenia, ale widzę, że wszystko w komentarzach zostało już napisane. Pozdro dla fanów serii, a w szczególności drugiej części trylogii! :D

Dla mnie dusza wojownika to najlepsza część serii dzięki najlepszemu systemowi walki ten W dwóch tronach tracił jak byliśmy skazani na sztylet, świetnej muzyce no i ten mroczny klimat :-)

Jeżeli chodzi o trylogie to piaski czasu miały toporny system walki, który z czasem męczył. Dusza wojownika była świetna, genialny klimat i doskonała grywalność. Trzecia część była całkiem spoko, ale brakowało trochę klimatu z dwójki.

-A tego już nie było? -No było, ale tylko 2 razy i pod inną nazwą

Dusza Wojownika to najlepsza część serii.

Nie rozumiem tego "hejtu" na Duszę Wojownika. Naprawdę świetna i klimatyczna gra. Wg mnie najlepsza z trylogii.

Dusza Wojownika to najlepsza część. Mroczny klimat, mocna metalowa muzyka połączona z arabskimi dzwiękami, krew tryskająca po ekranie i DAHAKAAAAAA!!!! Jedyny minus tej gry to to że trzeba było się wciąż wracać na środek mapy i to nudziło, ale mimo wszystko najlepsza część serii.

Chwila chwila. Najgorszych gier wszech czasów? Grali oni kurwa w ogóle w tę grę?

Około premiery Warrior Within czytałem recenzje w Clicku i Komputer Świat Gry, no i tyrali po tej grze za klimat, za muzykę itd. oraz że bez pada grać się nie da. No i nastawiło mnie to nieprzychylnie do produkcji... ale byłem świeżo po Piaskach Czasu, więc zaryzykowałem. Wszystko to co napisali okazało się prawdą, z tym że zapomnieli dodać, że te elementy czyniły ją, w mojej opinii, najlepszą odsłoną w serii... Muzyka Godsmack zajebista, system walki zajebisty, klimat zajebisty, Monica Bellucci jako księżn... Cesarzowa (bo jak mierzyć to wysoko).

Hmmm, a gdyby tak odświeżyć serie, dodać księciu brodę, dziecko i wysłać gdzieś daleko. Może na północ, albo coś.

Krytyka warrior within jest dla mnie kompletną abstrakcją

Według mnie dusza wojownika byla najlepsza częścią fabularnie, wizualnie, a muzyka to majstersztyk do dzisiaj slucham soundtracka z tej gry :D

Jestem w szoku, że Warrior Within zebrał takie surowe oceny. W której innej grze dostaniesz genialny design poziomów, który zmienia się po podróżach w czasie, świetne sekwencje ucieczki z Dahaką w roli głównej, system walki, gdzie czuło się dużą swobodę, z wieloma ciekawymi brońmi, mistyczny klimat tajemniczej wyspy, piękne widoki? EDIT: Sprawdziłem i ciężko znaleźć recenzję dającą grze mniej niż 85%. Coś mało rzetelny ten autor filmu.

Dobra seria, na której Ubisoft przeprowadził egzekucję. Jestem ogromną fanką odsłony z 2008 roku i wielka szkoda, że zostawili graczy z cliffhangerem a potem płatnym (!) epilogiem. Uważam ten tytuł za dość lekki, baśniowy i odprężający. Do dziś uśmiecham się na wspomnienie interakcji z Eliką - czyste złoto. Było kilka irytujących elementów mechaniki (pasek zdrowia Zepsutego traumą wielu graczy), ale wciąż z chęcią sięgnęłabym po kontynuację. Marzenie ściętej głowy.

- Dziadku, dziadku znalazłem jakąś grę. Prince of Persia. Co to było? -Siadaj mały kurwiu....Opowiem ci niezłą historię

Mam nadzieję że po przeczytaniu komentarzy i ilości oburzonych w nich ludzi odpalisz sobie tą drugą część i zrozumiesz jak potężną gafę popełniłeś opierając się internetowym rankingu.

chciałbym remake duszy wojownika, to byłoby świetne.

Nie do końca rozumiem to ciśnienie związane z Duszą Wojownika, według mnie była to bardzo poprawna gra, w której spędziło się bardzo wiele godzin.

Dusza Wojownika była najlepsza z wszystkich tu wymienionych. Piaski były ok, Dwa trony przekombinowane, udziwnione i w dużej mierze bez sensu. Dusza miała przede wszystkim fabułę która miała sens! Cała ta pętla czasowa, fatum, dwa zakończenia - to był majstersztyk. Do tego mroczny klimat, bijący całą tą cukierkowość pozostałych. No i jeszcze Dahaka miażdżacy system. Do teraz mam ciarki jak o nim myślę. A tapety z tej gry do teraz mam zapisane na dysku :)

Kocham te gry

Ahhhh... Prince of Persia...

Ciesze sie ze nagraliscie o POP odcinek. Bardzo chciałbym powrotu tej serii

Wypadało zagrać w Warrior Within przed zrobieniem materiału.

przydałby się nowy Prince, szczególnie z koncepcją wzięta z Warrior Within. Najlepsza część jak dla mnie

Warrior Within bylo najlepsza częścią i jedną z najlepszych gier w jakie grałem w życiu. Niesamowity klimat, poziom trudności (gdzie po następcy w postaci serii assasins creed byłem mocno rozczarowany, bo w PoP potrzebny był jakiś skill a w AC wszystko było automatyczne). No i muzyka. Metal zawsze na plus.

Będąc szczerym, to właśnie Dusza Wojownika zapadła mi w pamięci najmocniej. Byłoby wspaniałe usłyszeć info z Ubi o kolejnym tytule bazującym na WW lub chociaż na PoP z 2008

mówienie, że walka z warrior within przypomina god of war jest anachronizmem

Dusza wojownika najlepsza, ciężka muza nadal w pamięci fajny system walki i przeciwnicy a klimat taki jaki ta seria mieć powinna, pozostałe części wg. mnie 👎

Dla mnie i tak Dusza Wojownika zostaje najlepszą częścią serii, ma zdecydowanie najlepszy system walki, świetna muzyka pasująca do klimatu, ciekawy antagonista, a nie kolejny zły Wezyr. Dwa Trony była moim zdaniem klapą, pogorszyli grafikę względem poprzedniej części, dodali niepasujący do serii system cichych zabójstw. Jak ktoś niżej już napisał - przekombinowana część z najgorszym Final Bossem jakiego znam. Przy końcówce aż niedobrze mi się zrobiło jak plujesz na WW, wchodzi dislike za dużą lukę w przygotowaniu. Zastanawia mnie, gdzie znalazłeś tych recenzentów, zarówno na Metacriticu jak i ocenach Steama Piaski i Dusza stoją ramię w ramię.

Do dziś seria POP jest moją ulubioną. Wystarczy powiedzieć, że wciąż na moim regale stoi edycja kolekcjonerska.

Oj pamiętam jak żłopał tą wode

W ogóle ciekawe też jest to, że jako media krytykujące WW podałeś źródła mające nie za wiele wspólnego z branżą gier. Chociażby 83 (i 8,5 user) na metacritic mówi samo za siebie i wydaje się być bardziej miarodajną opinią całej społeczności, niż recenzja z Times'a... (serio?! xD)

Warrior Within zdecydowanie najlepsza część serii, a wątek Dahaki po prostu genialny :)

Warrior Within z Dahaką w tle jako postacią, przed która musieliśmy uciekać co jakiś czas przez całą 2 część, cofanie czasu razem z miejscowkami, ktore w terazniejszoci pokryte mchem i zaroslami , blyszczy w przeszłości i i pokazuje pazur graficzny, wogóle stylistyka drugiej częsci przypomina mi miasteczko sin city zwlaszcza w ucieczkach przed Dahaką , jednak nawet podczas zwyczajnej rozgrywki mroczna zielen przebijajaca sie z czerwienia krwi wrogow w zardzewialych opuszczonych miejscówkach byłych,kiedys wielkich królestw to mistrzostwo swiata, poza tym gra bardzo umiejetnie prowadzila po co mocniejszych przeciwnikach ,tam co pol godziny czekalo nas epickie starcie z jakims wrogiem za ktorym ciagla sie okreslona historia, pamietam pierwszy zwiastun ,kiedy podjarany po 1 czesci na 2 czekalem bardziej niz na half life'a 2, a tu pogoń Dahaki wąskimi,nocnymi uliczkami i ksiaze spierdalajacy ,starajacy sie zatuszowac swoja tozsamosc niczym w thiefie, no rozjebal mnie ten trailer, po za tym mocno energiczna muzyka ktora tylko zachecala do obijania mord wrogom, 2 czesc byla nawet lepsza niz pierwsza poniewaz nikt sie nie spodziewal takiej zmiany klimatu, a tworcom udalo sie to w zajebistym stylu, pierwsze slysze aby 2 czesc byla hejtowana .

Ciekawostka: robocza nazwa pierwszego assayna to: Prince of persia: The Assasin Credd. twórcy stwierdzieli ze tytuła jest za długi i nie pasuje to seri POP. A druga sprawa ze Wario Within to najlepsza gra którą przeszedłem milion razy. No i uwaga ze spoilerowałeś ze wcielamy sie w pewnym momencie w sandwariora - co niejest takie oczywiste bo napoczatku spotykamy go i nie wiemy ze to my sami.

14:30 wg mnie najlepsza gra w serii i z najlepsza oprawą wizualną

Ej ale Dusze wojownika to ty szanuj! najlepsza czesc

jestem wielkim fanem całej trylogii piasków czasów, wszystkie te części były dla mnie niesamowite i bawiłem się po prostu genialne, późniejsza już gorsza a najnowsza też całkiem przyjemna. Cieszę się że wyrosłem na tej serii. Osobiście nie jestem fanem asasynów przypomina mi to bardzo mojego PoP'a tylko z otwartym światem. Brakuje mi bardzo tej serii

słucham i nie dowierzam... przecież dusza wojownika była naprawdę spoko grą

Polecam pograć w PoP'a z 2008 roku- gra przepiękna do dzisiaj nieźle się trzyma w wysokich rozdzielczościach przez swój artstyle. Jest to jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Dużo ludzi narzekało na to że ,,nie można zginąć'' gdzie w każdej innej grze która traktuje siebie poważnie i celuje w realistyczną immersję->fabularnie buduje charaktery bohaterów i często kreuje ich na istoty takie(często kruche) jak ludzie i....nagle po śmierci się odradzają niczym jakiś Bóg czy coś i NIKT nie ma z tym problemu zaś tutaj ludzie mieli ból dupy że zostało to wytłumaczone fabularnie(!) oraz poprzez Elikę(kompletnie nie rozumiem narzekań na tę mechanikę). Walka tylko mogłaby być lepsza ale oprócz tego jest to naprawdę świetny platformer i przepiękna gra nawet dzisiaj. Polecam nawet nie fanom innych części PoP'a. Trylogia również to kozackie gry zaś Zapomniane Piaski to no cóż typowy średniak lecący na znanym IP zrobiony pod film który wtedy wchodził do kin.

Etap z walką z Dehaką jest moim ulubionym wspomnieniem z całej trylogii PoP. Wkurzał przez większość gry WW, ale kiedy odblokowałem dostęp do tego zakończenia, to z wielką frajdą go ukatrupiłem. Tak naprawdę, to w "Piaskach Czasu" człowiek uczył się, jak w to grać a później już w każdej części szło już z górki :)

Ja osobiście przeszedłem POPa z 2008 i trochę grałem w piaski czasu. Bardzo mi się spodobał tym bajkowym klimatem, płynnością parkouru i cudną muzyką. I teraz w sumie jak tak się przypatrzeć to 2008ka była chyba jedynym POPem który nawiązywał do starożytnej Persji a nie tej późniejszej podbitej przez arabów.

16:07 - Dość dobrze przyjęty? Do dziś pamiętam hejt na tą część, mam chyba nawet wciąż numer CD-Action gdzie w recenzji wylali na nią kubeł pomyj.

Nie zgodzę się z Duszą Wojownika (co zresztą widać po części komentarzy). Akurat większość moich znajomych właśnie najlepiej tą część wspominała, właśnie ze względu na nieugrzeczniony, mroczniejszy klimat i postać księcia, który już nie był chłystkiem. Czy seria wróci? Jeśli już coś to za kilka lat, ew. gdy Assasins Creed wymrze.

az jestem w szoku, mi sie mega podobala zmiana bohatera w mrocznego i warrior within bylo moja ulubiona czescia

Uwielbiałem tą serię i cieszę się że skończyła jak skończyła. W przeciwieństwie do AC (które również pokochałem od 1 części) miała w miarę spójną i sensowną fabułę, nie rozciąganą bezsensownie w nieskończoność. Miast tego pozostanie czymś szczególnym zajmując specjalne miejsce w moim serduszku. :)

POP >>>> AC

Także pierwsze słyszę, że Dusza Wojownika była najsłabszą częścią serii. Jedna z najgorszych gier wszechczasów, serio? Przecież gra jak na swoje czasy była fenomenalna i nadal jest. Mroczny klimat, z genialnie dopasowaną metalową muzyką, który wraz z brutalnym i świetnym systemem walki tworzył w moim odczuciu grę niemalże idealną. Do tego warto dodać ciekawie zaprojektowanych i wymagających przeciwników oraz bossów, a zwłaszcza głównego antagonistę czyli Dahakę i niezapomniane sekwencje ucieczki przed nim. Uważam, że Warrior Within jest najlepszą częścią serii i kompletnie nie wiem jakim cudem ktoś mógł wpisać ją na listę najgorszych gier wszechczasów.

Co za herezje odnośnie Warrior Within. Ten tytuł ma wszystko. Nawet po 16 latach świetnie się w nią gra. Klimat, muzyka, system walki, fabuła, otwarta mapa, na ówczesne czasy piękna grafika, która pięknie się zestarzała. Jednym słowem arcydzieło.

Kto po za mną pamięta ta grę co się pojawia na początku? Ach wspomnienia

Dusza wojownika najgorszą częścią? Dwójka była zdecydowanie najlepsza z całej serii. Muzyka idealnie zgrana z przyjemnie mrocznym klimatem, przyjemna i satysfakcjonująca walka i niebanalne zagadki przestrzenne. Lepszej części nie ma.

Dla mnie najlepszą częścią był Warrior Within i żyłem w przeświadczeniu, że większość graczy tak uważa. A nawet jak ktoś był fanem Sands of Time to i tak mówił, że część drugą jest dobrą grą :) Przejście z baśniowej jedynki do mrocznej drugiej części trylogii było świetnym posunięciem jak dla mnie. I wszystko pasowało mi do świata jaki zbudowali twórcy. A trzecia część nie zachwyciła mnie tak naprawdę. Dwie pierwsze wzbudzały we mnie duże emocje i miały niesamowity klimat, trójce czegoś zabrakło.

Moj krótka przygoda z PoP zaczęła się od dema PoP3D, w którym utknąłem w zasadzie zaraz po rozpoczęciu gry. Niezbyt wtedy ogarniałem jeszcze gry komputerowe, zupełnie się pogubiłem i odłożyłem na półkę. Drugie podejście to były Piaski Czasu, które przyniósł mi ojciec, bo jego koleżanka z pracy kupiła komuś tam, ale pomyliła platfrmy. Zachęcony b.pozytywną recenzją w Clicku! zagrałem i się nie zawiodłem. Gra była przyjemna, kolorowa i w miarę łatwa, tak w sam raz na rozluźnienie. Jakiś czas później pożyczyłem od kumpla Duszę Wojownika i się kompletnie odbiłem. Nie było tam nic, za co polubiłem "jedynkę", stąd szybko rzuciłem ją w kąt. W końcu po paru latach do CDA dołożyli PoP08. Słyszałem o tej grze dużo dobrego, a przy tym dużo mówiło się o powrocie do luźnego klimatu, tak więc dla odmiany zagrałem. I podobało mi się bardzo. Gra jest wręcz banalna, ale to dobrze, bo w zręcznościówki nie gram, a przy tym miła dla oka i ucha, tak więc dla mnie to tak jakby ktoś wziął zalety Piasków i je wzmocnił. Przeszedłem dwa razy, za drugim dziękując za fatalne zakończenie.

Ograłem wszystkie części i najbardziej podobała mi się właśnie tak krytykowana dusza wojownika. Miała fantastyczny klimat i ta muzyka. Jedyna część którą ukończyłem więcej niż raz.

Gra mojego dzieciństwa. Całe dnie potrafiłem kminić niektóre zagadki w Piaskach Czasu albo Dwóch Tronach. Wielka szkoda że Ubisoft postanowił zabić tą niezwykłą markę.

Pamiętam jak koledzy z podwórka prosili mnie żebym przechodził im niektóre poziomy z pierwszej części POP, a potem z Duszy Wojownika, bo nie radzili sobie z niektórymi przeciwnikami, jak ja uwielbiałem walczyć w tej serii. Piękne, bardzo piękne czasy :')

Zawiodłem się na opisie Duszy Wojownika.. ;/. Dla mnie to najlepsza część trylogii.

Od jakiegoś czasu mam wrażenie że kończą wam się tematy ale próbujecie utrzymać częstotliwość publikowania materiałów

Warrior Within jest dla mnie najlepszą częścią serii. Klimat miażdżył. Two Thrones było przekombinowane i gorsze.

Czy tylko ja zawsze wymawiałem nazwę "prins of Persja" zamiast "prins of Perszja" ?

Unsub za Duszę Wojownika xD co to w ogole ma być? Najlepsza część, sentyment porównywalny do Gothica ;)

Piaski czasu to doskonała trylogia. Po 1 części ze świetnym klimatem, humorem, ciekawymi zagadka i wprowadzaniem nowych rzeczy dostajemy mroczną część, która pokazuje, że konsekwencję dopadną każdego. Klimatem skontrowali Piaski Czasu, co sprawia, że trylogia nie jest na jedno kopyto i nie broni się przed znużeniem tym samym, a dzięki temu jest ciekawsza, bo każda część to co innego. Nowy styl walki z Duszy, jeszcze lepszy od i tak bardzo przyjemnego i dobrego stylu z 1 utrzymano też w 3 części, dodając jeszcze skrytobojstwo i walkę łańcuchem, co sprawia, że każda część ma swój własny styl walki, ale wcale nie trzeba za bardzo kombinować z wcześniej nabytymi nawykami. (sam swobodnie przeskakuję między częściami). W tronach wrócili klimatem do piasków co spina historie w klamre, również dzięki powrotowi ulubionej bohaterki, antagonisty oraz humoru. Narracja przez całą trylogię pomaga nam zaprzyjaźnić się z Księciem, dzięki czemu jest nam bliższy niż zwykły protagonista. Przez 3 gry zmieniamy się razem z księciem, który przeżywa wzloty i upadki, co nadaje filmowosci i spójności fabule, więc historia również jest świetnie poprowadzona. Każda odsłona wprowadziła coś nowego i każda wyzwala inne emocje. Dlatego wszystkiego oraz mojej nostalgii Trylogia Piasków pozostanie moją ulubioną trylogia. (Piaski Czasu 8 razy i w trakcie 9, Dusza Wojownika 6, Dwa Trony 5). Pozdrawiam wszystkich miłośników PoPa.

Po raz pierwszy zacząłem przygodę z PoP od Dwóch Tronów i na prawdę miło to wspominam, następnie cofnąłem się do Duszy Wojownika i również się nie zawiodłem, chociaż ta część była zdecydowanie bardziej wymagająca. Ciężko wytypować faworyta serii, każda część posiadała to coś, ale żeby określić Duszę Wojownika jedną z najgorszych gier - nonsens. Jako fan serii uwielbiałem przygotowane grafiki/ artworki z lokacjami z gry i wtedy niepowtarzalny orientalny klimat. Dzięki TVGRYpl za tak obszerny materiał, można się parę ciekawostek dowiedzieć ;) Pozdrawiam.

Kiedy dusza wojownika jest najlepsza cześcią z serii...klimat gry poprostu powala i do tego ta muzyka :)

Według mnie Dusza Wojownika to akurat najlepsza część trylogii, jeśli nie w ogóle całej serii :D Do dzisiaj mam ciary przy "I Stand Alone". Genialny (w porównaniu do Piasków Czasu) system walki, ciekawa fabuła majstrująca przy kontinuum czasu jak żadna inna część, świetna oprawa muzyczna. Klimat mi osobiście bardzo pasował, oddawał stan psychiczny księcia ściganego przez Dahakę. Chociaż fakt, nie wszystkim mogła się taka zmiana podobać. Edit: Jeszcze nie zapominajmy o (moim zdaniem) największej liczbie Easter Egg'ów i ogółem "nieobowiązkowych do odwiedzenia" miejscówek na mapie ;)

Mi się tam seria PoP'a podobała fajny gameplay, styl walki najczęściej zachwycał , różnorodność przeciwników i ciekawe pomysły (szczególnie w ostatniej serii, ta burza piaskowa czy zamrażanie wody)

Nie rozumiem tego hejtu na the warrior within. Nie pasowała do reszty serii, ale to była bardzo dobra gra! Mi klimat się bardzo spodobał, był fajną odskocznią od kolorowej reszty serii.

Moje ulubione części to Warrior Within i PoP (2008) - później Piaski Czasu. Co do nieśmiertelności w PoP(2008) to jest to trochę nadinterpretacja - to że Elika ratowała zawsze "ksiecia" można po prostu porównać do wczytania punktu zapisu. Podobnie gdy nie szło nam w walce to przeciwnik też odzyskiwał część życia - czyli jakby załadował się chceckpoint. To była bardzo sprytna alternatywa do ekranu "zginąłeś - wczytaj ponownie".

najlepsza część to Dusza Wojownika !! ta muzyka, fabuła, liczne kombosy z bronią, poziom trudności :)))

Pamietam jak bylem w poznaniu u 12lat starszej siostry ja mialem wtedy z 10 i powiedziala ze wlaczy mi super gre o ksieciu i ksiezniczce na komputerze.Heh to byla pierwsza czesc a moj zachwyt nad grą byl ogromny ze taka realistyczna i super heheh.Piekne czasy dziecinstwa.Pozdrawiam was chlopaki z redakcji i chyba nie musze pisac ze material jak zwykle wyczerpujący i swietny :-)

Ode mnie, jak na fana przystało, będzie długi tekst ;) Super materiał o tej wspaniałej serii, która w pewnym stopniu ukształtowała mnie, jako gracza i fana PoPa. Serii, którą pokochałem za świetny klimat, gameplay i fabułę. Zawsze włącza mi się nostalgia, gdy o niej myślę lub do niej wracam. :) Swoją przygodę zacząłem od klasycznej, jeszcze DOS'owej wersji PoPa (ciekawe ile widzów kojarzy te czasy? Król Lew, Alladyn, czy właśnie pierwszy PoP...) i zagrywałem się w nią bez ustanku. :) Zaś, gdy zobaczyłem pierwsze zwiastuny Piasków Czasu, to wiedziałem, że muszę ją ograć. Gameplay był niesamowity - akrobacje, piaski czasu, Farah, świetne zagadki środowiskowe, czy wizje przyszłości przedstawiające następny poziom - to było dla mnie coś ogromnie oryginalnego i idealnie zespojonego fabułą i klimatem baśni 1000 i 1 nocy. Kolejna część choć była równie grywalna (może ciut przekombinowana z tym backtrackingiem), to jednak przypadła mi ciut mniej do gustu, przez tak kontrastowe podejście do klimatu względem poprzedniej części. Za to bardzo podobały mi się starcia z bossami, które były odpowiednio ciekawe i wymagające. Zaś Dwa Trony, były idealnym wypośrodkowaniem pomiędzy baśnią a mrokiem z poprzednich części. Pod względem mechaniki gra poszła mocno do przodu - ataki z ukrycia, nowe interakcje ze ścianami (zawieszenie się sztyletem), czy też nowe wcielenie Księcia, mocno rozwinęły wspomnianą produkcję (mógłbym się jedynie przyczepić do rydwanów, które napsuły mi trochę krwi). Fabuła fajnie połączyła wątki z poprzednich części - wezyr, Kaileena, Farah, czy też mroczna strona Księcia, która przejmuje stopniowo nad nim kontrolę. To było świetne zakończenie trylogii. Zaś próba wciśnięcia do niej Zapomnianych piasków, jest jak dla mnie wielką porażką - stąd, tak jak wielu innych graczy, nie wpisuję jej do kanonu. Dlaczego? Słabe story, słabo wykreowane postaci poboczne, mniej kameralne starcia, przekombinowanie z mocami, zbyt udziwniony styl graficzny (jakiś taki kiczowaty) oraz ogólna nijakość... Lepiej o tym zapomnieć. :P Tymczasem PoP 2008, choć na wiele sposobów odmienny od poprzednich części, to moim zdaniem jest jednym z lepszych PoPów. Jego największym plusem są ciekawie wykreowane postaci - zarówno bohaterów, jak i przeciwników. Tytułowy bezimienny Książe, który jest nim tylko z nazwy serii, jest tak właściwie drobnym rzezimieszkiem, który z początku dba tylko o zasobność swojej sakiewki i sakiew na swojej oślicy Farah. Zaś Elika jest księżniczką, królestwa, które tak właściwie jest opuszczone przez swój lud, gdyż wspomnianą krainę trawi zepsucie. Te okoliczności sprawiają, że Książe zaczyna interesować się tajemniczą dziewczyną i pomaga jej w swojej misji. To jak wiele się o niej dowie zależy tylko od nas, bo po każdej większej aktywności mamy możliwość zagadać do niej i posłuchać ich przekomarzań i flirtów. :) To mocno pogłębia doznania fabularne z rozgrywki, bo oprócz drobnego love story poznajemy lore królestwa Ahurów - w tym także lore przeciwników, którzy mają swoją własną, nieraz tragiczną historię. Jedynym minusem w kwestii fabuły, jest umieszczenie prawdziwego zakończenia w formie dlc i to tylko na konsolach, co jest ciosem poniżej pasa... Nie mniej świat przedstawiony, choć nie każdemu przypadł do gustu, to mi taka oprawa graficzna spodobała się jak najbardziej. Idealnie oddaje ona klimat baśni i to nawet w mroczniejszych krainach. Ta gra miała być interaktywną baśnią i taka właśnie jest. Jednak wiążą się z tym mniej lub bardziej udane decyzje developerów, czyli nierówny gameplay. Walkę ograniczono do minimum i jest ona oparta w znacznym stopniu na sekwencjach QTE, które choć są bardzo widowiskowe, to jednak brak tu tej swobody walki co w trylogii. Podobnie, by upłynnić historię sprawiono, że Książe nigdy nie ginie, bo zawsze asekuruje go Elika, co niby jest ok, ale jednak nie do końca. Tymczasem moce zdobyte przez naszego bohatera, dodają kopa rozgrywce - zarówno podczas walki z bossami, jak i podczas eksploracji. Zagadki środowiskowe oraz elementy podróżowania przy pomocy wspomnianych mocy są naprawdę ciekawe. To wszystko sprawia ogromną przyjemność, nawet jeśli wiąże się z lekkim backtrackingiem, gdyż świat jest otwarty, a jeśli wolimy to pominąć to zawsze jest opcja teleportu do wcześniej oczyszczonego punktu. Zaś Ci, którzy maksują znajdźki, nieraz muszą wracać do wcześniej odkrytej lokacji, by z nowymi mocami dostać się do wcześniej niedostępnych miejsc, by znaleźć 1001 ziaren światła, które odblokowują nowe skórki dla bohaterów. Zaś jeszcze odnośnie kwestii graficznej - gra ma piękny świat - nieraz potrafiłem się zagapić na jakiś iście baśniowy widok. Ta gra ma w sobie jakąś magię. :) Poza tym o dziwo - gra ma świetny dubbing - Zakościelny całkiem nieźle się spisał, jako Książe, jak i pani Bukowska w roli Eliki. Byłem pod wielkim wrażeniem. :) Podobnie pozytywnie wygląda kwestia z muzyką - soundtracku mógłbym słuchać godzinami (zwłaszcza Main theme

Ja kocham prince of persia

Ja akurat grałem w PoP z 2008 roku którego przed chwilą przeszedłem, a tu nagle nowy odc u was;)

Jedyne PoP które przeszedłem to... wersja na telefonie z javą xDDD Chciałem jeszcze przejść Warrior Within z cd action, ale byłem noobem i nie radziłem sobie...

Dusza Wojownika to najlepsza odsłona, FFFS dawał nieograniczone możliwości tworzenia kombosow, a muzyka to bajka, do dziś mam w uszach. Cóż komentarze tylko potwierdziły moja opinie. Świetna gra, nic dodać nic ująć a kto uważa że to najgorsza odsłona serii recenzje nawet nie grając

Grałem i przeszedłem tylko cześć pierwszą w 1992-gim. Drugiej części nie zacząłem, bo karta Hercules nie dawała rady a VGA pojawiła się w moim pececie dużo później. Potem straciłem kontakt z grami na wiele, wiele lat. Teraz gram w Assasyna.

Nigdy jeszcze nie kliknąłem tak szybko na filmik na Youtobie

szkoda, że nie będzie już kolejnej części ... Naprawdę to świetna gierka.

Ja grałem w kilka części, ale najlepiej wspominam "Dwa trony" :)

moja ulubiona seria, Dusza Wojownika zdecydowanie najlepsza, mega mroczny, tajemniczy klimat i ten Dahaka, który nagle się pojawiał i nas gonił, dla mnie w ogóle jedna z najlepszych gier w które grałem 10/10

Ty , ale film to był naprawdę dobry

Z serii grałem jedynie w Dwa Trony i jakieś wersje komórkowe. Sama gra bardzo mi się podobała, a skoro na Uplayu rozdawali Piaski Czasu, to będe musiał je prędzej, czy później wypróbować :D

Co za bzdura z tym sandwrathem? Koleś robi materiał a nie grał w gre. I oczywiście WW jest najlepsza częścią serii pod względem graficznym jak i systemu walki..

Uwielbiałem tą serię. Byłem mega zajarany. Zacząłem od WW. Nie obraziłbym się jakby zrobili nową część. :D

prince of persia jest mega to jedna z moich ulubionych serii i smutno że już tego nie robią :c

Grałem w pierwszą część i w całą trylogię. Najlepszą odsłoną serii była dla mnie ,,Two Thorones".

Bardzo lubię tę serię. Stare części mi nie podeszły ale trylogia piasków czasu była świetna, a Prince of Persia z 2008 roku też była super i mam ochotę do niej wrócić.

Prince of Persia Dusza Wojownika to przecież najlepsza część tejże trylogii , klimat , gameplay , muzyka , charakter głównego bohatera , pierwszy raz słysze że o negatywnych opiniach o tej grze! Polecam bardziej zapoznać się z tytułami gier które opisujecie , niż czytać bezczelnie z jakiejś kiepsko napisanej recenzji panowie :)

9:80 nie zgodzę się, Dusza Wojownika była tak niesamowitą grą, że jak wyszła T2T to byłem nią na początku lekko rozczarowany, przeszło mi dopiero jak przeszedłem ją drugi raz. Myślę że seria w żadnym wypadku nie jest martwa. Asasyni już się przejadają a .. :D ... a my będziemy żyć jeszcze co najmniej 20-25 lat :). Ktoś będzie nam musiał napisać następną część.

Grałem w tę godzinną, pierwszą wersję, nie wiem jakim cudem ominęła mnie ta druga.

Dla mnie Worrior Within był jedną z najwspanialszych gier w jakie grałem. Dorosła, odważna, ze wspaniałym systemem kombosów i świetną muzyką. Zajebista gra. Poleciłbym każdemu, nawet teraz.

Oglądając, aż nabrałem ochoty na powrót do serii, patrzę a na Steamie promocja 80% na całą serię :D.

Grałem we wszystkie częsci z nowej trylogii w okolicach premiery, ale mimo wszystko PoP 2008 wspominam najmilej, to była naprawdę przyjemna niezobowiązująca przygoda

Coś chyba ze mną jest nie tak ;p Bo cześć którą najbardziej mi podpasowała i najwięcej ją ogrywalem była Dusza Wojownika