🇹🇷❤️🇹🇷 Devrim tek yol Devrim.Kurtulus ya hep birlikte ....
4 года назад
Hala direniyorsun, sağlığınla varlığınla... Saygı ve sevgiler sunmaktan öte gidemiyorum... ''Dağlar bana geri verin Mahirimi Hüseyinmi, Dağlar bana geri veri verin Kadirimi Sinanımı, Dağlar bana geri verin Denizimi İnanı'ımı. Biz İnsanlık ! Dünya diye adlandıran gezegende bir parçacık, Güneş sistemi içinde bir bir gezeğenin 8 milyar insanı olarak canlı formasyonu, biz Samanyolu galaksisinde esamemiz okunmayacak Milyarlarca bir gezegenin içinde bir atom parçacağı niteliğindeki ''İnsan denen başlangıcı ve sonu az aşağı beş yukarı bir bakteri, virus, bir canlı organizasyonuz. Samanyolu galaksisi dedim ya, Evrende Milyarlarca Samanyolu galaksisi, Trilyonlarca Güneş sistemi ve uyduları, ve bu trilyonca uydulardan biri içinde vücut ve hayat bulmuş insan olarak,dünya gezegenimizde, aynı türdeş (İnsan) jenerasyonu varlıklar olarak, neyi paylaşamıyoruz.? Paylaşamadığımız, Dünya denen İnsanlık yuvamızın, evimizin kaynaklarını tükeden, hoyratça İnsan yaşam kaynaklarını mahveden türdeşlerimizin 75-80 yıllık yaşam serüveni için harcadıklarıdır. Bunlar azınlık ve bir avuç içi, iki elin kaynakları kadardır. Onlar insanlığın ortak evi dünyamızı , içinde yaşayan 7.5 Milyar insanı yani bizi şu yada bu silahlarla, Konvensiyonel, Nükleleer, BİYOLOJİK vs. yok etmeden, İnsan neslinin yaşaması için mücadeledir, MAHİRLER, HÜSEYİNLER, SİNANLAR, DENİZLER%.... İkiyüz yıl sonrada olacaklar, sonrada, İnsanlık var oldukça olacaklar... ''SELAM OLSUN, HALK (İNSANLIK) İÇİN ÖLENLERE, SELAM OLSUN, DENİZLERE, MAHİRLERE, SELAM OLSUN, İNSANIM DİYENLERE, SELAM OLSUN, SİLAH ELDE TORPAĞA DÜŞENLERE BİN SELAM OLSUN, BİN SELAM OLSUN SİNANLARA, MAHİRLERE, İBOLARA....
Baxın ele Mikayil Müşviq deyir. Bİlgi. TAR.. Anadolu Türk'ünün saz'ı kibi olan bir Türk enstürmentali.... Acak Mixail Müşvik'in hitabeti Tar ile dillenmektedir. Oxu Sevinç, oxu , Mavi Türkü kimi... ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-eukoXKb8Tbo.html OXU TAR Oxu tar!, oxu tar! Səsindən ən lətif şeirlər dinləyim, Oxu tar, bir qadar, Nəğməni su kimi alışan ruhuma çiləyim. Oxu tar! Səni kim unudar? Ey geniş kütlənin acısı, şərbəti, Alovlu sənəti! Gözləri qibləyə açılan hasarlı binalar, Dinləmiş əzəldən səsini. Papaqlı atalar, çadralı analar, Ötürmüş sayəndə köksünü: Düşmüşlər gah şirin, gah acı toruna, Sevinə-sevinə, qoruna-qoruna. Çarparaq Çargahın divardan divara, Yolçunu yolundan eyləmiş avara. Çalxalanmış dərələr, təpələr, Səs vermiş səsinə ləpələr. Oxu tar: fikrimdə oyansın, Baharın, Seyidin qəzəli; Oxu, tar, ruhlansın Şirvanın, Gəncənin mehriban gözəli! Damağdan düşənlər, Ürəyi şişənlər, İlkbahar seyrinə çıxmayan, Özünü dağların döşünə yıxmayan Sinəsi dağlılar, Vəfasız bir eşqin dağınıq zülfünə bağlılar, Dəxilin olmuşlar, Qapında təsəlli bulmuşlar. Zilin var, vəsətin, bəmin var; Sənin də quşların dəmindən ayrılan Bir özgə dəmin var. Səni də avara eyləmiş Dağınıq telli bir "zərəfşan". Onunçün Segahın danışır, Pərişan, pərişan. Səsini dinləmiş Şahların, xanların sarayı; Səninlə birlikdə inləmiş Əsirlər alayı. Bə'zən də simlərin qəmləri ovudar, Olardın onların sirdaşı Sən ey tar!... Gülləri əməkçi barmaqlar qanından Rəng alan xalçalar, Xalçalar üstündə uzanmış Dodağı qönçələr, "- Hey, saqi, mədət qıl, soyudu şərabın, İncitmə könlünü bu xanexərabın!" Söyləyən tox sözlü şairlər, Həvəsdən doymayan ac gözlü şairlər: Nədimlər, Vaqiflər, Gözəllik sirrinə vaqiflər Hep səni dinləmiş; Oxumuş, inləmiş. İndi də bizimçin oxu, tar! Səni kim unudar? Sən qulluq etmədin məscidə, axunda, Çalışdın, həyatı sevməyin uğrunda. Çoxları üzünə durdular, Könlünü qırdılar. Nə deyim o yekəbaşlara?! Çaldılar ruhunu daşlara. Üstündən bir qara yel kimi əsdilər, Səsini kəsdilər, Daşlandı çəkənlər nazını, Böyləcə qırdılar aşığın sazını. Sən xalqa "gül!" dedin. "Ey qüssə, öl!" dedin. Başladı məsciddə mərsiyə. Sarıqlı çıxınca ərsəyə Qüssəmiz ölmədi, Xalqımız gülmədi. Ağladıq daima, ağladıq, Ey qədim aşina, ağladıq, Oxu, tar! Dəyişdi zamana, Bax indi radio səsini dağıdır cahana. Ey tarçı, çal, oxu! Könlümü al, oxu! Vur sazı döşünə, ey aşıq! Qalmamış nə əba, nə qaba, nə sarıq. Oxu ,tar! Alovlu izlərin Əcəba, neçə sıx dilbərin Yasəmən üzünü pul kimi qızartmış? O sarı simlərin lisanı Salmazmı heyrətə insanı? Oxu, tar! Mən səndə İstənən havanı çala da bilərəm. Mən səndən bu günün zövqünü ala da bilərəm. Sən bu gün silahsan əlimdə, Səni mən hansı bir hədəfə İstəsəm, çevirə bilərəm. Qəlblərdə gizlənən keçmişi Bir yeni nəğmənin əliylə Devirə bilərəm! Oxu, tar! Fabrikdə, zavodda, Traktor başında. Bu saat qarşında Nə qədər adam var! Utanma, oxu, tar! Mə'dənli Bakımın Pambıqlı Gəncəmin, İpəkli Şəkimin Acısı, şərbəti Alovlu sənəti. Oxu, tar, oxu, tar!... Səsindən ən lətif şe'rlər dinləyim. Oxu, tar, bir qadar!... Nəğməni su kimi alışan ruhuma çiləyim. Oxu, tar! Səni kim unudar? Ey geniş kütləmin şirini, şərbəti, Alovlu sənəti!.. Mikayil Müşviq Beh beh beh, ne müthiş bir şeir, ne müthiş bir mahniiii , ne müthiş bir oxuyuş.....!
