Ağustosböceği; çocukluğumun ufkunu, uzaklaşan ağaç rüyasını hatırlatır. Yakın kalmış gözlerim kesilir ve kaybolurum onun sesinde. Zaman durur. Kıymet vardır ötüşünde. Kanatları garip yontusudur, nefes nefes anı kokar. Bir yerindelik olur. Sonra rüzgâr çağırır yağmuru, soğur hava, kuş sesleri değişir. İncir ağacı aralanıp solar Zamanın esemesi yoktur Kar yağar .Karla nasılda toprak kokar anılar. Bir aldanış bir aldanış Uçar zemheriye ,boyun eğer çatı ayaza... Kış gelir ...Soğur vakit, gölgeler sesleri .Fevkalade yalnız,kati.Bir kabahat işler gibi dikkatsiz. cansız.
