Birbirinden ayrılmayan iki ünlü isim. Hangisinden söz edersek, öbürünü de anmış oluruz. Öyle bütünleşmişler ki, onları tek yapı gibi tasavvur ederiz. Aralarındaki mükemmel ahenk, "Mü'min, mü'minin aynasıdır" hadisi şerifini veya Mevlana'nın "Ben senim, sen bensin" sözünü hatırlatır.
Birbirlerinde yokoluşları ve varoluşları, nefesle ses gibidir. Duruşları ve üslupları birdir.
Konuşmaları gibi, susmaları da bir üsluptur.
Işıktan kelimelerle seslenirler sanki.
Ve hakka çağrı gibi uzatırlar ellerini.
Faraza, biri çağın pas tutmuş yüzünü Allah'ın boyasıyla boyamaya çağırırsa, biri yed-i beyzanın nuruyla parlatıp cilalamaya.
Biri "gökte yapılıp yere indirilen şehir"leri tasvir ederse, biri "toprağa yakınken gökte nar bahçesi düzenleyen insanoğlu"nu.
Geçmişle gelecek, teoriyle pratik, fizikle metafizik, hayatla ölüm, onlara göre tek yapıdır. Bakışları ve mizaçları gereği bölüp parçalamadan algılar ve yorumlarlar.
Biri mutlak hakikatın rüyasıysa, öbürü rahmani rüyanın hakikatidir.
Onların gözünde reklam, olsa olsa bala katılmış şeker; ün, mevki ve malsa, büyük yürüyüşte ayak kanatan zehirli dikenlerdir.
Onlar ki, "Hep mağlup görünür(ler), fakat hep galiptir(ler)"
Sunum: Hülya TAŞ
Kurgu: Hüseyin BİÇE
Grafik Konsept: İsmail COŞKUN
Metin Yazarı: İbrahim CAN
SOSYAL MEDYA HESAPLARIMIZ;
Instagram: / haber7com
Twitter: / haber7
Facebook: / haber7
6 окт 2020
