Shajarian x Olafur Arnalds | Wound 

[1] From the fire of _love of my_ heart , _my_ chest in grief for the Beloved consumed . In this house _of the heart_ was _such_ a fire ,that the house consumed . [2] From the farness of the Heart - Ravisher ,my body melted _waned_ From Love's fire for the Beloved's face ,my soul consumed . [3] Behold the heart's burning For ,from the great fire of my tears ,the candle's heart _wick_ Last night ,from Love's desire ,like the moth ,consumed . [4] Strange it is not that the Friends are heart - consuming _for me_ When out of myself _distraught_ I went , _even_ the stranger's heart consumed . [5] The water of the tavern took my religious garment of austerity My house of reason ,the fire of the tavern consumed . [6] As the cup of my heart broke from the repentance that I made , _So_ my liver ,like _a wine flagon_ ,without wine and the tavern ,consumed . [7] _O Admonisher_ make little talk come back _and be not my prohibitor of love's Path_ For ,the man of _my_ eye Plucked ,from off my head ,the religious garment _of modesty_ and ,in thanks for _the acquisition of love_ consumed . [8] Hafiz Abandon idle talk _of outward worshippers_ and ,awhile ,drink wine _of love_ For _by reason of such profitless talk last_ night ,we slept not and ,with _this_ idle talk ,the candle _of my life_ consumed .

💔

حافظ شیرازی🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Bah bah🔥❤️

چه کردی با دل ما ❤

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

بسیار زیبا

به به :)❤

Very beautiful ❤

well done

❤

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوز...

[1] سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت [2] تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت [3] سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت [4] آشنایی نه غریب است که دلسوز من است چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت [5] خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت [6] چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت [7] ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت [8] ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

هرگز نَمیرد...

خودت زدی؟

تلگرام داری؟