ਬਾਣੀ ਸੰਤ ਕਬੀਰ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਕੀ, ਸੁਮਿਰਨ ਕਾ ਅੰਗ
ਸੁਮਿਰਨ ਸੇ ਸੁਖ ਹੋਤ ਹੈ, ਸੁਮਿਰਨ ਸੇ ਦੁਖ ਜਾਇ।
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਸੁਮਿਰਨ ਕੀਏ, ਸਾਈਂ ਮਾਹਿੰ ਸਮਾਇ॥
ਦੁਖ ਮੇਂ ਸੁਮਿਰਨ ਸਬ ਕਰੈ, ਸੁਖ ਮੇਂ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ।
ਜੋ ਸੁਖ ਮੇਂ ਸੁਮਿਰਨ ਕਰੈ, ਤੋ ਦੁਖ ਕਾਹੇ ਹੋਇ॥
ਸੁਖ ਮੇਂ ਸੁਮਿਰਨ ਨਾ ਕੀਆ, ਦੁਖ ਮੇਂ ਕੀਆ ਯਾਦ
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤਾ ਦਾਸ ਕੀ, ਕੌਨ ਸੁਨੈ ਫ਼ਰਿਆਦ॥
ਸੁਮਿਰਨ ਸੁਰਤਿ ਲਗਾਇ ਕੇ, ਮੁਖ ਤੇਂ ਕਛੂ ਨ ਬੋਲ॥
ਬਾਹਰ ਕੇ ਪਟ ਦੇਇ ਕੇ, ਅੰਤਰ ਕੇ ਪਟ ਖੋਲ॥
ਕਹਤਾ ਹੂੰ ਕਹਿ ਜਾਤ ਹੂੰ, ਕਹੌਂ ਬਜਾਏ ਢੋਲ।
ਸਵਾਸਾ ਖਾਲੀ ਜਾਤ ਹੈ, ਤੀਨ ਲੋਕ ਕਾ ਮੋਲ॥
ਸੁਮਿਰਨ ਮਾਰਗ ਸਹਿਜ ਕਾ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀਆ ਬਤਾਇ।
ਸਵਾਸ ਉਸਵਾਸ ਜੋ ਸਿਮਰਤਾ, ਇਕ ਦਿਨ ਮਿਲਸੀ ਆਇ॥
ਕਬੀਰ ਮੁਖ ਸੋਈ ਭਲਾ, ਜਾ ਮੁਖ ਨਿਕਸੈ ਨਾਮ
ਜਾ ਮੁਖ ਨਾਮ ਨ ਨੀਕਸੈ, ਸੋ ਮੁਖ ਕੌਨੇ ਕਾਮ॥
ਸਵਾਸ ਸੁਫਲ ਸੋ ਜਾਨੀਏ, ਜੋ ਸੁਮਿਰਨ ਮੇਂ ਜਾਇ।
ਔਰ ਸਵਾਸ ਯੋਂਹੀ ਗਏ, ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁਤ ਉਪਾਇ॥
ਕਹਾ ਭਰੋਸਾ ਦੇਂਹ ਕਾ, ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਛਿਨ ਮਾਹਿੰ।
ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਸੁਮਿਰਨ ਕਰੌ, ਔਰ ਯਤਨ ਕਛੁ ਨਾਹਿੰ
ਕਬੀਰ ਧਾਰਾ ਅਗਮ ਕੀ, ਸਤਗੁਰੂ ਦਈ ਲਖਾਇ।
ਉਲਟਿ ਤਾਹਿ ਸੁਮਰਿਨ ਕਰੋ, ਸਵਾਮੀ ਸੰਗ ਮਿਲਾਇ॥
ਸੁਮਿਰਨ ਕੀ ਸੁਧ ਯੋਂ ਕਰੌ, ਜਿਉਂ ਗਾਗਰ ਪਨਿਹਾਰ
ਹਾਲੈ ਡੋਲੈ ਸੁਰਤਿ ਮੇਂ, ਕਹੈ ਕਬੀਰ ਬਿਚਾਰ॥
#santandibaani
• Simran Se Sukh Hout Ha...
10 окт 2024
