Sirkeci Garı’ndan Münih Hauptbahnhof’a | Türkiye’den Almanya’ya göçün 60. yılı - DW Türkçe 

Bu alman trenleri acayip şeyler bir tanesi gaz odasına, diğeri dünyanın en sosyal ülkesine götürebilir.... 15 yıl arayla.

İlk gelenlere hayret ederim her zaman.. Yol iz dil bilmeden..

Dedem gidip geri dönenlerden. Yıllarca maden ocaklarında çalışmış. Annem Almanya'da doğmuş, o bebekken geri gelmişler. Üç parça eşya getirmiş yanında, hala saklıyoruz. Dedem son yıllarında bile tekrar gidip görmek, çok az da olsa orada yaşayabilmek istiyordu, hayatını idame ettirebilecek kadar Almanca hatırlıyordu hatta kaç yıl geçmesine rağmen. Ama kısmet olmadı. Bana çok sevdiğim dedemi hatırlattığınız için teşekkürler, çok güzel bir video olmuş.

Dedeme ve rahmetli annanneme teşekkür ederim. Çok çilekar bir hayatları olmuş. Üc çocuğu ile hic tanimadiklari bir ülkede çok çalışmışlar. Annem 7 yaşındaymis. Bazen ozamanlar yaşadıklarını anlatirda film gibi gelir.. Bizler onların sayesinde rahat bir hayat yaşıyoruz. Burada kendimi ve ailemi güvende his ediyorum. sosyal haklarımızın olduğu bir ülke. Almanlar çok dürüst insanlar.

Yorumların çoğunda dahi çatışma olmakla birlikte her iki tarafın da haklı olduğunu söylemek gerek. 1960'lı yıllarda Belçika'da madenci olarak çalışmış bir dedenin torunuyum, rahmetli ne eşini ne de çocuklarını hiç götürmemiş birisiydi (Elbet kendince bir düşüncesi varmıştır, bilemiyorum). İlk gidenler çok ezildi ve topluma hiç bir zaman adapte olamadı, 2.nesille birlikte bu sıkıntılar bir nebze aşıldı; 3.nesil ise Türkiye'yi sadece para yemek için gören bir yapıya evrildi. Yabancı dilim sayesinde 9 Avrupa ülkesinde bulunmuş birisi olarak şunu söyleyebilirim, Avrupa'da en vasıfsızdan en yetkin kişiye kadar toplumsal boşlukta insan bırakma şansı yok. Ne demek istiyorum, inşaat işçisinden doktoruna her kesimden insanı geleceğe hazırlıyor. Kendim mühendislik öğrencisiyim ve Türkiye'de staj bulabilmek için bile göbeğimiz çatlıyor, iş için teknik sınavdan ziyade doğrudan referans soruyorlar - teknik sınavlardan isterseniz 100 çekin hiç bir manası yok - . Ayrıca asgari ücret üzerinden değerlendiriliyoz, işsiz kaldığımız süre GSS ödemek zorunda kalıyoruz(işsizlik parasını çok özel şartlarda tabiri caizse kepçe/kaşık misali veriyorlar). Saymakla bitmeyecek bu silsileyi kırmak için girişimcilik ofislerinde şirket kurmaya kalksak 1-2 yıl için de ürün verilemezse hibe geri isteniyor ve vergi borcu çıkartılıyor ki Aziz Sancar bile doktora tezini ispatlamak için 30 yıl bekledi. Otellerde tatil zaten hayal, en büyük tatil anca arkadaşlarla 2.el tamirli çadırlarda bimden alınan iyi olmayan gıdaları tüketmek, ötesi yok. Şimdi kalkıp bazıları diyebilir Türkiye cennet, eve coğrafi olarak öyle ama zihinsel olarak değil; Avrupa'da insanlar soğuk olabilir ama hakkını yemezler. Saygılarımla

1962 yilinda babam gelmis sonrada annem gelmis biraz para biriktirip geri dönelim diye yaklasik 9 sene önce tabutlarini türkiyeye götürdüm allah onlardan razi olsun mekanlari cennet olsun insallah simdiki hayatlarimizi onlara borcluyuz

60 yıl önce işgücü açığını Türkiye'den gelen insan göçü ile kapatmaya çalışan Almanya'ya aslında günümüzde de ülkemizden göç devam ediyor. Tabi bu sefer göç edenler genel olarak nitelikli işlerde çalışmaya uygun, lisans ya da yüksek lisans mezunu olan ve yabancı dil konuşabilen Türkiye'nin yarınları olan genç insanlar. Ben de onlardan birisiyim ve buraya geldikten sonra benimle benzer motivasyonlara (örneğin gelecek kaygısı, iş bulamama endişesi vs.) sahip olup da buralara gelmiş o kadar çok insanla tanıştım ki. Peki mevki sahibi şahıslar bu durumun farkındalar mı veya bu durumdan endişe ediyorlar mı? Açıkçası hiç sanmıyorum...

Gidenler zorluk çekse de hayat standartları on kat arttı. Türkiyede hayalini bile kuramayacakları arabalara binip rahat yaşayabiliyorlar. Bizim dedeler de göçseymiş keşke…

Ana ve babalaronıza şükredin cesaretlernden ötürü. Amaçları çocukları için güzel günlerdi. Sahip çıkın ülkenize. Türkiyede yaşayan birisi olarak diyorum. Çok şanslısınız. Allah işinizi gücünüzü rastgetirsin.

Aynı işçi alımı şimdi olsa Türkiye'de genç kalmaz

Zamanında gidenler şimdi iyiki gitmişiz diyordur tahminimce

Benim ailemde 1966 trenle istanbuldan almanyaya gittiler ben orda büyüdüm zorluklarını yaşadık parayı kazandı ailemiz sağlıkda gitti elden vefaat ettiler allah rahmet eylesin.keşke memleketimizde imkanlar olsaydı hiç gitmeseydik ömür bitti.

Tek kelime Almanca bilmeden gelen ilk nesilden kendini Almanca daha rahat eden 4. Nesile geçişim öyküsü. Göç ve entegrasyonu güzel özetleyen bir kanıt olmuş. Bakalım bizim gibi son 5 senede göçen yeni neslin Almanya’ya etkisi ne zaman analiz edilecek. Elinize sağlık 👏🏻

O zamanın garibanın derli toplu temiz giyinmesi! Edep görgü yine de o yıllarda başkaymış.

teyzem sana helal olsun , kadin başına yaptıkların azmin başarın takdire şayan

Çile yi çeken bu güzel insanlar oldu Torunları da sefa sını sürüyor şimdi 🇹🇷

İstanbulu görmeden, Anadolunun ücra köşelerinden almanyaya gittiler. Oraya da uyum sağlayamadılar, burada da yabancı kaldılar.

Benim rahmetli amcam bir traktör parası için geldi geri dönerim dedi ama kısmet olmadı uçağın kargo bölümünde 😢😢😢 memleketine döndü Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun onun sayesinde buralardayız

Yıl 1962 Dedem almanyaya gitmek için, başvuru yapıyor ve başvurusu kabul edilip sağlık kontrolleri geçiyor, gitmek hiç hazırlık yapıyor ve belirlenen gün geldiğinde, gitmek için yola çıkıyor. Çok büyük hayaller, umutlar, ve ailesi için daha iyi bir gelicek daha iyi bir hayat, istediği için yola çıkıyor. Arkada 23 yaşında bir eş (babaannem) 5 yaşındaki amcam ve 3 yaşındaki babamı bırakıyor. Köyünü ve bütün sevdiklerini bırakıp şehir merkezeni gitmek için köyden şehire giden bir jip’e biniyor. Yola çıktıktan bir saat sonra, çok kötü bir kazada, hayatını kaybediyor. Kederin oyunu burda başlıyor geride kalan bir eş ve 2 coçuk ufacık bir köyde yapa yanlız kalıyor :( Nasıl bir yazılı kader ise dedemin ismi bana veriliyor. Yıl 2010 yaşım 26 ve dedemin Gitmek isteyipte gidemediği, almanyaya ben gidiyorum. Bu yaşanlarları kendi babam bana bir kaç yıl önce anlatıyor. Nasıl bir duygu bu bilemezsiniz arkadaşlar. Yaşamış oldukları okadar şileler varki. Ama babam herşeye rağmen yaşamaya değer diyor :(

O vakitte gidenler çok sıkıntı ve çile çekmiştir ama çocuklarına ve torunlarına çok daha iyi hayat bırakmıştır hepsi. Yatıp kalkıp dua etmeleri gerek

Bende 1999 Adapazarı-Gölcük depreminden sonra Eşim ve çocuklarımla Hamburg a dönmemek niyetiyle gitmiştim. Kaçak olarak çalışıyordum. Fakat eşim hiç durmak istemedi. Hayal ettiği gibi bulmadı orayı. 1 ay sonra Türkiye'ye çocuklarla döndü. Ben istedim ama çok bürokrasi vardı kalmak için. Bir süre daha durdum. Sonra bende döndüm. Pişman değilim. Şu an yıllardır devlet memuru olarak kamu da çalışıyorum. Ve elhamdülillah çok mutluyum. Ne Almanya eski Almanya, ne de Türkiye eski Türkiye, Herkes yaşadığı yerde mutlu olsun. Kazanan hep Türkiye olsun. Gerçek olan bir şey var o da gurbet kolay değil.

"beni Türkiye'ye gönderirler diye doktora gitmedim" Türkiye'de hiçbir şey değişmemiş..

Doktora bile gitmedim, beni geri gönderirler diye" off be amcam

Benim canım dedem şuanda 1963 yılından itibaren Almanyada yasiyor ve geldiğinde 23 yaşındaydı ve ilk gelenlerden ALLAH izin verirse 60.YILA az Kaldi , ALLAH bütün büyüklerimize hayırlı ve sağlıklı ömürler versin inşALLAH 🇹🇷🇹🇷🇹🇷🥰

Benim babam'da iyiki Almanyaya gelmiş ve benide 14 yaşımdayken yanına almış. Babama ne kadar teşekkür etsem azdır. Eğitim hayatımdaki başarımı Alman devletine borçluyum. Beni okul hayatımda devamla mutive eden alman öğretmenlerime aynı şekilde ne kadar teşekkür etsem azdır.

Bende 42 sene önce Sirkecide bindim treni hatirlayip cok duygulandim

Tüm emegi gecen büyüklerimizin burdan ellerinden öpüyorum! Ich bin stolz ein Teil dieser großen Familie zu sein.

Benim dedem de sadece bir motor alabilmek için Almanya'ya gitmiş. Teyzem,annem ve anneannem Türkiye'de dedemin babasiyla yasamaya baslamislar. Dedem sonrası anneannemi yanina almış ve annemle teyzem dedesiyle kalmışlar. Sonra dedem onlari da yanina almış. Diger cocuklari orada doğmuş. Annem cok başarılı bir ogrenciymis ve kendisi sarışın yesil gozlu pek Türklere benzemiyor. Spor alaninda bir cok dalda madalyaları var ve annemi almanlasacak korkusuyla okuldan almışlar. Fabrikalarda calismaya baslamis annem. Evdeki siddetten dolayı teyzem 14 yasinda evden kaçmış. Annem hem calismis hem de 4 erkek kardesine bakmış. Bir gün Türkiye iznine geldiklerinde annemi istemeye gelmişler ve babamla evlendirmisler. Cok uzatmak istemiyorum gelisen durumlardan sonra dedem vazgeçmiş Almanya'ya dönünce ayrilacaksin demiş. Annem kaderci bir insandır evlendiysem vardir sebebi deyip ayrilmak istemediğini söylemiş. Dedem de rahmetli madem öyle hakkini öldüreceksin o buraya gelemez demis ve annem kesin dönüş yapmış. Beş kuruş hiçbir faydalari olmadı. Annem Türkiye'de gurbet üzerine gurbet çekti. Sadece izinlerde gelen iki üç çikolatayla kardeşlerini ağırladı. Tek artisi Almanca'yı ana dili olarak bilmek annemin ve bu sayede Türkiye'de alman şirketlerinde calisarak dişiyle tirnagiyla emekli olabildi. Dedem ve anneanneme Allah rahmet eylesin benim icin yabanci gibilerdi. Dayilarim ,kuzenlerim hepsi oradalar ve simdiki göç yasasıyla Türkiye'de yasayamadigimiz için esim ve ben de gitmek istiyoruz ama is veren olmalarina rağmen tek kurus faydaları yok bize ve yardimci olmuyorlar. Biz de bambaska bir ulkeye geldik gecinebilmek için. Allah herkesin yardımcısı olsun ve iyi insanlarla denk getirsin. Benim annem varlik icinde yokluk çekti o yüzden ben dedem ve anneannem için Allah razı olsun diyemiyorum. Ama rabbim yattiklari yeri incirmesin inşallah

Rahmetli anneannem emekli olmasına rağmen yinede işe gidip geliyordu. Biz derdik yaşın var dikkat et kendine diye ama dinlemezdi. Bu kadar zaman sonra bildiği tek şey çalışmaktı. Çok güzel bir Video olmuş. Teşekkürler.

Annem dört cocuğu bırakıp gidemem demişti.Keşke başarabilseydi.Bırakacak kimse yoktu.Çok mücadele ettik 4 kardeştik.Şİmdi bir hüzünle açtım videoyu izliyorum.Ah şu keşkeler..

Merhabalar bu belgeselin 23:35. Dakikasinda rahmetli babamiz var. Inanilmaz şasirdik , heyecanlandik, mutlu olduk. Eğer bu dil dersi kaydinin devami varsa ulasmak isteriz. Yardımcı olurmusunuz.

İyi ki gitmişler. Birinci nesil Almanya'nın çilesini çekmiş ancak sonraki nesiller meyvelerini devşiriyor. Bu durum Türkiye için de bir kazanım.

Benim ailemden hic giden yok ama, almanyaya gidenler beni hüzünlendirdi. 60 yıl önce şartlarda daha kasaba,şehir bile görmeden hiç bilmedikleri bir ülkeye gitmek geride bırakılan aileler çekilen hasretler sanırım gidenler icin tarifsiz duygulardı ve nedense izlerken gözlerim doldu sanki kendim yaşadım o gurbeti.

Aklima kendi dedemin anlatiklari geldi. Canim dedem iyiki tüm bu zorluklara bizim icin katlanmisin. Seni cok seviyorum❤ nurlar icinde yat

Tesekür ederim canim Babam, bize Almanyada bugün bir güzel hayat verdigi icin ❤️

Giden bir, gitmeyen bin pişman...

Güzel ülkemin en gariban en saf insanlarini getirip ne kadar güzel bir ülke insaa etmisler...Harika bir video olmus...

çok güzel bir yayın olmuş, iyisiyle kötüsüyle orada yaşananları birinci ağızdan dinlemek gerçekten etkileyici; emeğinize sağlık.

İlk gelenlerin önünde saygıyla eğiliyorum ölenlere rahmet kalanlara hayırlı ömürler dilerim.

ilk gelenlerden, ilk nesil güzel insanlar, hem Akrabalarına hem Almanya ve Türkiye ye büyük katkı sundular...Almanya iş gücünden, Türkiye döviz beklentisinde oldu hep..Bir de Türkiye de ki Akrabalar ,duygu sömürüsü yaparak ellerinde ki paraları aldılar...Vefat eden Anne Babalarımıza Allah rahmet etsin, kalanlara sağlık sıhhat ve uzun ömürlü yaşamak nasip etsin....

Şu Almancılar ne kadar da çok seviyor Almanyada yaşamayı.. Türkiye’ye dönmek gibi bir düşünce yok.. Gayet normal

Doğu ülkeleri kendilerine şu sormalı: NEDEN GELİŞEMİYORUZ?!

Geçen Ay bir Akrabağam tek çocuğunun giymediği 3 çanta elbisesini Türkiyeye gönderdi. Burada haber ettik 20 kadar aile kapıştı resmen. Kocaman adam bile 10 yıldır aynı kotu giyiyorum yok mu bana birşey diyordu. Gidebiliyorsanız gidin buradan hatta ardınıza bile bakmayın.

Tunc Okan'a selam olsun; Sari Mercedes Almanya gocunun tam ozetidir.

canım babacığım sana çok teşekkür ediyorum iyi ki gitmişsin bul ülkeye ve iyi ki annemi ve çocuklarını yanına aldırmışsın ve özellikle biz çocuklarına göstermiş olduğun bu fedakarlığı asla unutmayacağım canım babacığım ve anneciğim ,evet çok kötü şartlarda o ülkede çalıştınız gece gündüz demeden ama asla vatan özlemini sevgisini kaybetmediniz ve kiminiz dönebildi ülkesine kiminiz dönemediniz ,ilk jenarasyonun çoğunluğu hakkın rahmetine kavuştu bunlar içinde canım babacığım ve canım anneciğimde var..evet hüzün çok bu gurbet hikayelerinde ama çok büyük bir teşekkürü minnettarlığıda o kadar çok hak ettiler

Almanların biz Türkiyeden işçi istemiştik, ama (insan)gelmiş denilen nesil🙏🙏🙏

Almanya yi seviyorum belki benim ülkem değil ama ülkem kadar seviyorum çünkü bu günkü rahatlığı mı bu ülkeye borçluyum ve iyki burdayim

O zamanların gurbetlğide çok acıymış gerçekten, neler yaşanmış hayatta örnek olur mu bilmem? Hepsine çok selamlar, hayırlı ömürler dilerim. Teyzemiz de masallah ne kadar akıllı ve donanımlı

Rahmetli dedem 70'li yılların başında çalışmaya gitmiş, 2-3 yıl çalıştıktan sonra babaannemi, babamı, amcamları felan götürmek için memlekete gelmiş.Babaannem 'elin gavur memleketinde dinimizi felan yaşayamayız' diyerekten gitmemekte ısrar etmiş... sonrası malum :))

Almanyam, iyiki varsin. Allah eksikligini vermesin. Ne mutlu ki türkiyede yasamadim ve yasamayacagim. Burda insana deger veriyorlar, ekonomi güclü, insanlari iyi. Burda oldugum icin okadar sansliyim ki. Gercek cennet burasi.

"Türkiye çok iyi çok şüper ekonomi şok iyi Tayyip baba wunderbar" falan diyen birisi var ise, ben Türkiye'deki yerimi seve seve ona bırakabilirim, o da bana Almanya'daki yerini bıraksın.

Dedemin anisina gelsin bu güzel calisma, emegi gecen herkese tesekkürler hepsinin emegine saglik calisip cabaladilar onlar olmasaydi biz bugün burada olamazdik...

Babam o yıllarda gitmişti video izleyince daha iyi anladım zorlukları Allah rahmet eylesin 😟iyiki Türkiye’ye geri döndüm Vatan gibisi yok❤

Almanya'ya ilk gelenler köylerden değil, meslek öğrenimi görmüş, Türk fabrikalarinda çalışan eğitimli, İstanbul gibi şehirlerde yaşiyan işcilerdı. Babam mesela: Usta Kaynakçı İstanbul Vita fabrikasinda çalişiyordu ve ilkbahar 1963'de Almanya göç etmış. Annemde 1964'de BAŞÖRÜSÜZ Nord-Rheinwestfalia gelmiş. Unna şehirinde ikiz kardeşimle Mayis 1965'de doğmuşuz. Bu güne kadar benim yaş grubumda Almanya'da doğmuş Türk-kökenlilerle karşilaşmadim henüz. Bilhasa 1960'larda gelenlerden çoğu müslüman değıl, rumeli/balkan Türklerıydı. Anadolulu suni Türkler çok daha geç geldiler, 70' ve 80'lerde.

Ben buraya doktor olarak geldim. Üstelik B2 düzeyince Almancam ile. Ona rağmen zorluk çektiğim oldu. Bu insanları düşünemiyorum bile ne zorluklar çekmişlerdir. İzlerken duygulanmamak elde değil.

Gidenler en güzelini yapmış Türkiye veya herhangi islam ülkesinde yaşanmaz

Belgeselin sonunda tren garın da ağlayan kadını görünce nerdeyse bende ağlayacaktım büyük ihtimalle oğlunu gönderiyor almanya yıl 1962 ne içten ağlamış

Allah yardımcıları olsun. Hepsinin kurulu düzeni var gelmiyorlar işte. yoksa hepsi ne büyük vatansever.

-babama tesekkur ederim iyiki gelmisiz. bu soz cok onemli. bende yeni geldim, eminim benim cocugumda bu sihirli sozcugu bana soyleyecek..

Benim anneannemin annesi 1960 yılında, Batı Berlin’deydi. Annem de Batı Berlin de doğdu. Bende Berlin de doğdum . Ablam hamile o da doğum yapacak yakında , Kaç kuşak buradayız. Hepsi çok zorluklar çekmiş . Dayanabilen kaldı dayanamayan geri dönmüş . Biz kalandanız Anneannem dün vefat etti… 8. kasım 2021 🤲 😞

Rahmetli dedem 1967-1968 gelmiş Allah razı olsun kendisinden çok çile çekmiş. Annesini eşini ve çoçukları 1970 getirmiş . Bugün 4. kuşak kendisine duacılar🤲🏻🤲🏻🤲🏻 yani çoçukların😊 Güzel olmuş bu Film 👍🏻👍🏻👍🏻

Keşke o insanlarımıza işi veren emeklerinin karşılığını veren biz olsaydık Almanya’yı değil kendi ülkelerini kalkındırsaydılar Türkçe konuşamayan Türk çocukları bizim kaybımız oldu

Canım Dedem ömrü Almanya’da geçti sayesinde rahat bir hayat yaşadık .. o artık geri döndü emekliliğinin tadını çıkartıyor Allah ondan razı olsun çok çektiler ama cocuklarina torunlarına ve gelecekteki burda doğacak nesillere güzel bir hayat sundular ♥️

Dedelerimiz .. Anne ve Babalarımız Cefaa çektiler. Bizde önce Allah sonra oların sayesinde Almanyada Sefa çekiyoruz . Allah razı olsun Büyüklerimizden.

Dedem 1960 da ilk gidenlerden olmuş. Ben orada doğup büyüdüm Üniversiteyi bitirdim fakat üçüncü jenerasyon olarak ailemden Türkiye’ye tek dönen ben oldum. Annemler ve kardeşlerim hala oradalar. Hiçbir zaman buraya geldiğime pişman olmadım. Ters göçün örneklerindenim.

🥲🥲🥲Allah hepsinden razı olsun...neler çekmişler bizler için...CAN ATALARIMIZ❤❤❤❤HEPİNİZİN ELLERINDEN ÖPERIM

Çok başarılı bir Belgesel olmuş, ailemizin anlattığı hikayeleri, canlı canlı görmek zorlukları anlamamızı daha çok kolaylaştırdı. Teşekkürler

Allah hepinizi Uzun ömür versin inşallah, Teyzecim çok güzel anlattın ağızına sağlık. Herkes sizlerden ders aldı

Bende sevgili babama teşekkür ediyorum İyi ki de Almanya'ya gelmişler.. 1977 yılında 10 yaşında beni de getirdiler.. videoyu ağlayarak izledim.. Canım babam canım Annemin Mekanı cennet olsun

Valizini hep yakinda tutan, Turkiye, ve eski hatiralar devam etmeye enerji veren butun gurbetci kardeslerime abilerime burdan selam ve saygilar. Birgun bizde mutlu olcaz

Her nimetin, bir külfeti vardır.... Hiç birşey dışardan göründüğü gibi değil...Bunu da tekrar öğrenmiş olduk...Bu güzel belgesel aracılığı ile... Teşekkürler...🙏

ah annam ne yollardan gectin hep icinde köyünün hasreti biliyorum bizim gelecegimiz icin kaldin bu gurbette. seni çok seviyorum anne. 17 yasinda geldi babasi annesi kardeşleri ile. ben ve kardeşlerim burda doğduk benimde cocuklarim burda doğudu

Gurbete çalışmaya gitmek zorunda kalan kardeşlerimize empati ile bakıyoruz çünkü biz de onlardan biriyiz. Rabbim milletimizi fesadın hasedinden esirgesin. 🇹🇷 🇦🇿 🇹🇲 🇰🇬 🇰🇿 🇺🇿🇭🇺 𐱅𐰇𐰼𐰜

Almanya’daki en fakir ile bizim orta halli aynı seviyede , Avrupa Amerika gerçekten süper yerler biz ölmüşüz çok önce

Emeğinize sağlık, Anılarımız canlandı, ilk gelenler çok zorluk çekmiş ben 1986 da geldim , gurbet zor ama alışıyor insan ,Almanya ikinci vatanım. İyiki gelmişim...

Ilk gurbetcilerden buyukbabam ve 60. yilinda vefat etti dinlerken ve izlerken bir zamanlar bana anlattiklari geldi. 2 yil bende yasadim 1 valize koca omru sigdirmak cok zor .Kalan insanlarin sabrini tebrik ediyorum ve gurur duyuyorum.

orda Almanyada iyiki annem babam gelmiş diyorlar buraya gelincede aman ha Almanya çok kötü diyorlar, len len len adamı delirtiyorlar hani len Almanya çok kötüydü raflar boşmu raflar.. akaryakıt falan yoktu. kuyruklar vardı. orda konuşurken muteşekkür ediyorlar. nerdeyse ağlıcaklar bizi göndermeyin diye.

Çok duygulandım... 2.nesil olarak neler yaşandı az çok biliyorum ama hâlâ yabancıyız bu ülkede bu kadar emeğimiz varken bile

İzlerken aklıma hep oraya işci olarak giden dedem aklıma geldi mekanı cennet olsun

Sizin gibi insanların emekleri gerçekten ödenmez.Kendim Almanyada 6 sene yaşamış biri olarak sizler bunca zorlu çalışmalara rağmen ailenize daha güzel olanaklar sunmak için topraklarınızdan uzaklaşıyorsunuz.Büyüklerimin ellerinden öperim.Keşke geçirmiş olduğunuz zorlu zamanlarınızı gençlerimiz daha iyi görüp buna göre yol alabilse...

Yine dedelerime sövme vakti

Ailesine daha iyi bir hayat sağlamak için dilini, kültürünü ve adetlerini bilmediği, neler ile karşılaşacağını bilmediği Almanya' ya gelen sevgili kahraman babamı saygı ile selamlıyorum

Yatıp kalkıp Almanlara dua etmemiz lazım

Cok duygulandim.. Ben o ücüncü nesil okuyan cocuklardanim.. hepsi zamaninda babamin physik diplomasi burda gecerli olmadigi icin.

DW yine cok muazzam belgesel tadında bir video yapmışsınız teşekkür ederim

Eskiden dedeme teklif etmişler gitcek misin diye dedemse reddetmiş, ah dedem ah, mekanın cennet olsun

Arkadaşlar 1969 ilk nesil doğan işçi ailesi çocuğum 40 günlük bebekken Türkiye ye geldim eğitimim ve askerliğimi bittiğinde tekrar evlenib 92 de buraya geldim.2021 agustosunda eşimle birlikte türkiyeden emekli oldum geri döndüm çok mutluyum .unutmayın Arbeitsland Deutschland urlaub land Türkiye çok şükür Almanya sayesinde tabi çalışarak azim ve sebat ederek şükretmesini bilmek gerek her şeyin bir makulu var insan yeter demesini bilmeli

Danke für dieses Video, das bringt uns einmal mehr vor Augen, dass wir unseren Eltern dankbar sein müssen! ❤

Keşke biZimde minnettar olabileceğımız bi dedemiz olsaymış 😬

Biz de vatan hasreti çeksek keşke!!

Çok güzel bir çalışma olmuş. Emeğinize sağlık.

Geçenlerde bir yerde görmüştüm 60 yıl önce almanyada çalışma hakkı verilmiş dedeme dedem soğan ekmek yerim genede vatanımı toprağımı bırakmam demiş bizler torunları gitmediği için 60 senedir soğan ekmek yiyiyoruz yazmış

Tüm hayatını Almanya'da yaşayıp sadece tatile gelen Türk-Alman vatandaşlarının Türkiye'de oy vermesini istemiyorum!

Halacım 14 yaşında tek başına trene bindirilmiş. Almanya, yaşı küçük diye onu yurda yerleştirmiş. Orada çalışan bir kadın halamı yanına alıp bir yakınıyla evlendiriyor. Canım halacım orada çalışıp türkiyedeki ailesine baktı. Bizimkiler almanyadan para geliyor tabii babamda dahil halalarım amcalarım (bir tanesi hariç) hiç çalışmamış. Halacımın 28 yaşında cenazesi gelmiş. Almanya beyni dahil bütün organlarını almış. Tabii halacazımın ölümüyle evdeki saltanatta bitmiş. Halam çok çabalamış. Babamı götürmek için uyuz gitmemiş. Anneminde gitmesine izin vermemiş babaannem.

Sana helal olsun Sevim teyzem Allah nazarlardan korusun

Soyadaşım Caner hocam sizi videoda görünce mutlu oldum 😊

Keske bizim oralardada iş güç olmasaydıda ,bizim dedelerde gitseydi . Eski köylerden gidenler cocuklarının geleceğini değişmiş .

Rahmetli annemin zamanını yaşadım tekrardan. Annem Almanya ya en son gelenlerden, yaşı küçükmüş... Dişine varasiya kadar incelemisler. Sonra babamı getirtmiş Türkiye'den, çok çalışkan akor verirlermis, hem ise gider hem çocuk bakarmis, hamileyken bile bantin başında ayakta legim yapmış Grundig firması için. İşçilik hakki sıfır. Doğumdan iki hafta sonra tekrar iş başına geçmiş. Bizim için. Bize gelecek hazırlamak için. On iki yıl sonra ben dünyaya geldiğim için, ikinci generasyonla aynı yasdagim ama birinci generasyonum. Kardeşlerimizden akrabalarımız dan tek üniversite bitiren. Öğretmenler önümü kesmeye çalıştılar, notlarımı kırdılar. Bense en güzel şekilde Almanların çoğundan bile daha iyi Almanca dil bilgisini kuralları ile öğrendim. Anneme ve babama gelince ağır şartlarda çalıştıkları fabrikaların hasarlarını çektiler. Annemde olmayan hastalık yoktu, ağrılardan geceleri uyuyamazdi. Türkiye'deki akrabalarının ailesinin özlemini cekti yıllarca. Cenazelerine bile gidememiş annesinin babasının... Sonunda hastalıklarına yenik düşüp bu dünyadan göçüp gitti...

Amsterdam da yaşıyorum aileme çok teşekkür ediyorum buraya gelip bizide getirdikleri için yoksa bugün Türkiye’de yoksulluk la krizlerle uğraşacağız

Harika bir belgesel elinize sağlık