Uwielbiam oglądać materiały o takiej tematyce, w szczególności te stare. W końcu się dowiedziałem o co chodzi w tym skrobaniu. Co prawda raczej nigdy mi się to nie przyda bo nie mam warsztatu (przynajmniej takiego zaawansowanego) ani tym bardziej maszyn ale przynajmniej jestem bogatszy o jakąś wiedzę.
Do skrobania potrzebujesz starego pilnika i kawałka płyty kupionej od kamieniarza. Zamów, aby wyszlifował Ci ukruszoną płytę z odrzutu na nieużywanym fragmencie stołu maszyny. Uzyskasz na detalu kopię dokładności płyty=dokładności szlifierki - w większości wystarczającą. Szczegóły: Czerwiński "Poradnik ślusarza". Specjalny tusz to np. olej + tlenek żelaza/drobna sadza.
Brdzo dobra metoda. Mozna uzysksc wysokie dokladnosci Skrobano tez np panewki w silnikach czy sprężarkach tłokowych i wiele innych czesci maszyn, a także żeliwne plyty pomiarowe, czy traserskie, prowadnice poziomnic linialowych i ramowych.
Brakuje szlifowania trójką dokładnych kamieni/osełek przed etapem odbijania (usunięcie mikro zadziorów po skrobaku) - pominięcie znacznie skraca przydatność płyty wzorcowej/traserskiej. Takie kamienie można po prostu wykonać ze zwykłych segmentów na szlifierce do płaszczyzn i poprawić metodą trzech płyt/kamieni Withwortha (można też samą metodą 3 płyt).
Super, Każdy kto się zajmuję obróbka skrawaniem powinien taki film oglądnąć. Kiedyś sam próbowałem skrobać łoże. Po skrobaniu w celu wizualnym stosują jeszcze rybia łuskę tzw MAZEREK. Wygląda to super. Pozdrawiam i oby więcej takich filmów.
Jak nie było dostępu do odpowiednich szlifierek to może się to sprawdzało.Jak opowiadał mi wujek co pracował po wojnie w STARZE to wtedy panewki na wał korbowy też skrobali bo nie były na wymiar.Jak się taki ślusarz przyłożył do tej roboty solidnie to i silnik trochę popracował.A jak chciał szybko zrobić to efekt był taki że samochód z fabryki wyjechał ale nie wiele kilometrów zrobił.
A najśmieszniejsze, że ogromną dokładność dalej uzyskuje się skrobiąc i to dalej stosowana metoda. A przykładowo ręczne szlifowanie tygodniami zwierciadeł do amatorskich teleskopów, daje lepsze efekty niż maszynowa obróbka. Z ciekawostek: takie zwierciadło po podgrzaniu ręką pół godziny wcześniej dalej daje zauważalnie zniekształcony obraz w czasie sprawdzania geometrii. Dla takiego amatorskiego zwierciadła 25cm, przyjmuje się, że odchyłka sfery powinna być poniżej 70nm (nano)
Coś kolega zaoferuje żeby maszynowo obrobić płaszczyznę sferyczną z dokładnością 0.00005mm ( nie chropowatość)? Ręcznie taki wynik na średnicy 25cm, jest do osiągnięcia. Maszynowo problem będzie robić nawet odkształcenie spowodowane temperaturą wydzieloną w czasie obróbki i rozszerzalnością obrobionego materiału.
Jak ja jestem rocznikiem 96, chodziłem do technikum profil mechanik i też oglądałem te filmy xd. To jest dowód na to że Polska jest naprawdę zerem. Nauka idzie do przodu a szkolnictwo coraz gorsze.
Taa, a w technikum kierunek mechanik dalej puszczają te filmy prehistoryczne. A o jakiś szlifierkach oscylacyjnych czy kątowych nawet nie było mowy. Przez kilka lekcji typ nakurwia rysunki i każe pisać notatki o rodzajach pilników, skrobaków i różnych nieprzydatnych rzeczach w dzisiejszych czasach zamiast uczyć o jakiś nowoczesnych urządzeniach. Wiadomo że pilnik czy skrobak jest i będzie używany ale kurwa nie w obróbce tylko jako ostateczna ostateczność tam gdzie żadne konwencjonalne narzędzie nie podejdzie.
Spróbuj spasować głowicę frezarka ( wyprowadź prawidłową geometrię) z powierzchnią wrzeciennika maszynowo. I tak po koleji od końca. Geometrię wrzeciennika względem Korpusu na którym się porusza. Geometria sportu poprzecznego. Itp.
Kiedyś widziałem filmik, to tam gdzie wymaga się większej dokładności niż oferują maszyny, to dalej się skrobie ( Korea? Japonia?) ... Było wspomniane o pieniądzach za takie prace, to za kilkudniową pracę fachowiec dostawał więcej niż zwykły polski pracownik produkcji w rok zarabia.
Skrobanie powierzchnie widziałem na precyzyjnych szlifierkach szwajcarskich i australijskich lata produkcji 1999-2003, Japończycy nie odeszli od tej metody ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-ZTru-KEdaR8.html
Na WSK w Rzeszowie w latach swojej b. dobrej egzystencji, pracowało 60 pracowników, specjalistów którzy byli najbardziej szanowani i budzili respekt w zakładzie.
